هدف از این پژوهش، تعیین اثر هوش معنوی و هوش اخلاقی بر خودشکوفایی و رضایت از زندگی در سالمندان شهر اصفهان براساس الگوی معادلات ساختاری بود. روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه 128581 نفر سالمندان شهر اصفهان در سال 1392 بود که حداقل 60 سال داشتند. از این جامعه 100 نفر (44 زن و 56 مرد)، با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای از 8 نقطه شهر اصفهان انتخاب شدند. داده‌های پژوهش به کمک پرسشنامه‌های خودشکوفایی (مزلو، 1977)، شاخص رضایت از زندگی سالمندان (LSI، نوگارتن و هوایرست، 1998)، هوش معنوی (کینگ، 2008) و هوش اخلاقی (لنیک و کیل، 2005) جمع‌آوری گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-19 انجام گرفت. ضرایب آلفا و نیز برازش الگوی پیشنهادی با داده‌ها رضایت‌بخش بودند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که در الگوی به‌دست آمده، اثر هوش اخلاقی بر خودشکوفایی و رضایت از زندگی معنادار است (001/0>P)، ولی اثر هوش معنوی بر این دو متغیر معنادار نبود. Manuscript profile

هدف از انجام پژوهش، پیش‌بینی سبک‌های حل تعارض دانشجویان متأهل با استفاده از مؤلفه‌های فردگرایی ـ جمع‌گرایی در دانشگاه پیام نور واحد اصفهان است. روش پژوهش رابطه‌ای از نوع پیش‌بینی است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور واحد اصفهان در سال تحصیلی 93ـ1392 بودند. نمونۀ انتخاب شده 150 نفر بود که به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سبک‌های حل تعارض (رحیم، 1983) و فردگرایی / جمع‌گرایی (تریاندیس و همکاران، 1988) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون همزمان و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان دادکه جمع‌گرایی افقی سبک یکپارچگی را پیش‌بینی می‌کند (01/0P<). همچنین فردگرایی افقی و عمودی سبک مسلط (01/0P<) و فردگرایی افقی و جمع‌گرایی عمودی سبک اجتنابی (05/0P<) را پیش‌بینی می‌کنند. Manuscript profile

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی زوج درمانی تلفیقی سیستمی- روان پویشی- رفتاری بر نظارت بر همسر در زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اهواز بود. طرح پژوهش از نوع طرح آزمایشی تک موردی یا تک آزمودنی بود. جامعۀ آماری این پژوهش، کلیۀ زوج های ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اهواز در سال 1398 بودند. روش نمونه‌گیری به صورت در دسترس بود که 3 زوج دارای کیفیت زندگی زناشویی پایین انتخاب شدند و تحت مداخلۀ زوج‌درمانی تلفیقی سیستمی- روان پویشی- رفتاری در 12 جلسۀ 90 دقیقه ای قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های ابعاد کیفیت رابطۀ ادراک شدۀ زناشویی (fletcher et al, 2000) و پرسشنامۀ نظارت بر همسر (Fairgood, 2015) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار گرافیکی، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد شاخص تغییر پایا در مرحلۀ درمان و پیگیری معنادار نیست. درصد بهبودی کلی نیز نشان داد اثربخشی درمان تلفیقی سیستمی- روان‌پویشی- رفتاری بر نظارت بر همسر در زوجین ناسازگار بر اساس طبقه‌بندی بلانچارد در مرحلۀ درمان و پیگیری، در طبقۀ شکست درمان قرار گرفت که به طور کلی حاکی از عدم موفقیت مداخلۀ تلفیقی بر نظارت بر همسر در زوجین ناسازگار بود. Manuscript profile