زمینه و هدف: بیماری پارکینسون، یکی از بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی بوده که با اختلال یادگیری و حافظه همراه است. درد یکی از شکایت های بیماری پارکینسون می باشد که مکانیسم آن به طور کامـل شناسـایی نشـده اسـت. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتی‌اکسیدانی اولئوروپین، مطالعه ﺣﺎﺿﺮ با هدف ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ این ماده موثره و تمرین شنا بر اختلال حافظه و درد در ﻣﺪل حیوانی ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش به پنج گروه کنترل، پارکینسونی(6-هیدروکسی دوپامین به ناحیه جسم مخطط به‌صورت یک‌طرفه)، ورزش پنج جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه، دریافت کننده اولئوروپین را به مدت 4 هفته(روزانه 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، توام تمرین شنا و اولئوروپین تقسیم شدند. پس از پایان طول تجویز، آستانه حس درد توسط تست Tail-flick و حافظه اجتنابی غیرفعال از تست شاتل باکس از موش‌ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد حافظه اجتنابی در گروه دریافت کننده اولئوروپین، تمرین شنا، تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین به طور معنی داری بالاتر از گروه پارکینسونی بود(001/0p<). آستانه درد در گروه تحت تیمار با اولئوروپین(01/0p<)، تمرین شنا(01/0p<)، تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین (001/0p<) افزایش معنی داری در مقایسه با گروه پارکینسونی داشته است. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه اولئوروپین و تمرین شنا سبب بهبود درد و اختلالات حافظه ناشی از مدل پارکینسون می شود. Manuscript profile

هدف از پژوهش حاضر اثر عصاره بومادران بر پاسخ نوتروفیل، پس از یک فعالیت فزاینده در بین دختران ورزشکار بود. براساس این پژوهش 24 نفر ازدختران ورزشکارکه به صورت هدفمندانتخاب وبه 4 گروه مکمل (بومادران)، بروفن و مکمل، بروفن و دارونما تقسیم شدند، مورد مطالعه قرار گرفت. آزمودنی ها 7 روز قبل از فعالیت، مکمل با دوز 740 میلی گرم، بروفن 800 میلی گرم، بومادران و بروفن با (185میلی گرم بومادران و400میلی گرم بروفن) و دارونما 400 میلی گرم دریافت نمودند. بعد از آخرین وهله مصرف مکمل با 70 درصد توان هوازی بیشینه روی دستگاه پشت پا و نشسته شروع به فعالیت کردند. نمونه های خونی جهت سنجش نوتروفیل از تمام آزمودنی های 4 گروه در 5 مرحله از محل ورید پیش آرنجی گرفته شد. همچنین در هر مرحله پرش سارجنت، محیط دور ران و میزان درد محاسبه گردید. نرمال بودن وضعیت نوتروفیل ها نشان داد که مکمل عصاره بومادران نسبت به دارونما، بروفن، بروفن و بومادران تأثیر معناداری بر تعداد و کارکرد نوتروفیل نداشته است. بالا بودن آنها بعد از فعالیت ورزشی دختران ناشی از نوتروسیتوز می باشد. این افزایش نتیجه پاسخ قابل انتظار و طبیعی سیستم ایمنی به استرس ورزش است. اگر چه تغییراتی در شاخص های خونی و عملکرد پرش سارجنت و محیط دور ران مشاهده شد؛ اما این تغییرات در محدوده منظم بوده و تغییرات این شاخص ها از لحاظ آماری ناچیز تلقی می شود. Manuscript profile

یکی از مباحث عمده در روانشناسی امروز که توجه بسیاری از پژوهشگران و روانشناسان را به خود جلب کرده است عزت نفس می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر درمان شناختی–رفتاری بر عزت نفس حالت و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان مقطع دبیرستان بود. پژوهش حاضر از نوع طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل مدارس متوسطه نمونه شهرستان دشتی سال 93 بود. 30 نفر آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند و گروه آزمایش 8 جلسه مداخله گروهی دریافت کردند و داده ها با پرسشنامه عزت نفس حالت، مقیاس ترس از ارزیابی منفی و عزت نفس روزنبرگ گردآوری و با روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری مانکوا(MANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. تحلیل های آماری فرضیات پژوهش، مبنی بر وجود تفاوت معنادار در مؤلفه های عزت نفس و ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان گروه های آزمایش که درمان شناختی رفتاری را دریافت کرده بودند، نسبت به گروهی که هیچ نوع درمانی را در این زمینه دریافت نکرده بودند )گروه کنترل(، تایید می گردد (P<0/017). و با توجه به میانگین های حاصل شده می توان گفت با 95 درصد اطمینان مؤلفه های عزت نفس و ترس از ارزیابی منفی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش داشته است. براساس این مطالعه، درمان شناختی رفتاری می تواند منجر به افزایش مولفه های عزت نفس حالت و کاهش ترس از ارزیابی منفی دانش آموزان شود. Manuscript profile

با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه اجتنابی تضعیف می شود. اثرات مفید ورزش بر نوروژنز، افزایش سیناپس های نورونی، درمان اختلالات روانی، کمک به بهبود جراحات مغزی و پیشگیری از بیماری های نورودژنراتیو به اثبات رسیده است. از گیاهانی که در طب سنتی به اثرات ضد دردی آن اشاره شده لیموترش است؛ بنابراین در تحقیق حاضر تأثیر چهار هفته مصرف اسانس لیمو و تمرین شنا بر میزان حافظه و درد در موش سوری نر بررسی گردید. بدین منظور 40 سر موش سوری نر با وزن 5 ± 40 گرم مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شامل کنترل، گروه شنا، گروه دریافت کننده اسانس لیموترش و گروه تمرین شنا + مصرف اسانس لیموترش تقسیم شدند. تمرین شنا شامل چهار هفته شنا در آب به مدت 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته بود و اسانس لیمو 50 میلی گرم بر کیلوگرم به روش گاواژ تجویز گردید. جهت ارزیابی حافظه اجتنابی از دستگاه شاتل باکس و با استفاده از تست تیل فیلک، میزان آستانه درد مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد اسانس لیموترش و تمرین شنا باعث کاهش معنادار احساس درد شده است (001/0p <). همچنین مصرف توأم اسانس لیمو و تمرین شنا سبب افزایش میزان حافظه در موش سوری نر می شود (001/0p <). تمرین هوازی، به ویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه و کاهش آستانه درد داشته است. احتمالاً مصرف اسانس لیمو به‌دلیل وجود آنتی اکسیدان های قوی می‌تواند احساس درد را کاهش دهد و حافظه اجتنابی را بهبود ببخشد. Manuscript profile

استفاده از فعالیت های بدنی و گیاهان دارویی برای درمان بیماری های روان شناختی از جمله اضطراب و استرس سـابقه دارد. هـدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین شنا و مصرف اسانس لیموترش بر میزان اضطراب موش های سوری نر بالغ می باشد. بدین منظور 40 سر موش سوری نر با وزن 5 ±40 گرم مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها به طور تصادفی به 4 گروه شامل گروه کنترل، گروه شنا، گروه دریافت کننده اسانس لیموترش و گروه تمرین شنا + مصرف اسانس لیموترش تقسیم شدند. تمرینشنا شاملچهارهفتهشنادرآببادمای25-27 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته بود و اسانس لیمو با دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم روش گاواژ تجویز گردید.رفتارهای اضطرابی به وسیله آزمون رفتاری ماز بعلاوه ای شکل مرتفع و جعبه باز ارزیابی شد. نتایج این مطالعه نشان داد تجویز توأم اسانس لیمو و ورزش افزایش معنی داری بر مدت زمان تعداد دفعات در حاشیه بودن و مرکز بودن (05/0p p < ).یافته ها نشان داد که تجویز تمرین شنا به تنهایی و توأم با اسانس لیمو رفتارهای اضطرابی را کاهش می دهد. Manuscript profile

بیماری دیابت اختلال در سوخت و ساز قندها، چربی‌ها و پروتئین‌های بدن می‌باشد که منجر به هیپرگلیسمی و هیپرلیپیدمی می‌شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آلفاپینن بر میزان گلوکز و چربی خون در موش‌های صحرایی دیابتی نر می‌باشد. 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشت تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابتی، گروه دیابتی شاهد (دریافت کننده توئین (80 درصد حلال آلفاپینن) و گروه‌های تجربی که علاوه بر دیابتی شدن به ترتیب روزانه مقادیر100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم آلفاپینن را به صورت خوراکی و به مدت 14 روز دریافت کردند. در پایان، از همه گروه‌ها نمونه خونی تهیه و میزان گلوکز و چربی‌های خون آنها اندازه‌گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون آنالیز واریانس و نرم افزار SPSS 21مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان گلوکز، تری گلیسرید (TG)و کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی بسیارکم (VLDL) و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در گروه‌های دریافت کننده دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم آلفاپینن نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی‌داری را نشان داد. لیپوپروتئین باچگالی بالا (HDL) در گروه‌های دریافت کننده دوزهای مختلف آلفاپینن نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی‌داری را نشان داد. این نتایج نشان می‌دهند که آلفاپینن می‌تواند در درمان دیابت موثر باشد. تأثیر این ماده موثره احتمالاً به دلیل وجود خواص آنتی اکسیدانی آن است. Manuscript profile