امروزه، زیست‌فناوری در زمینه‌های گوناگون زندگی بشر، حضور جدی و مؤثر دارد؛ و از این‌جا است که هر جامعه‌ای باید موضع اساسی خود را در مقابل مسائل اخلاقی و حقوقی علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادین، شبیه‌سازی، مهندسی ژنتیک و ... روشن سازد. اتخاذ موضع اساسی اخلاقی و حقوقی در این زمینه‌ها را نباید تنها اقدامی فرهنگی به حساب آورد. جنبه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی موضوع نیز باید مدنظر باشند. چاره‌ای جز اتخاذ فعالانه خط‌مشی مناسب نیست. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد و مولفه‌هاي توسعه سیاست‌های زیست‌فناوری با تاکید بر بعد اجتماعی  در «وزارت جهاد کشاورزی» طراحی شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی، از نظر ماهیت، توسعه‌ای و از نظر روش، اسنادی-پیمایشی است. جامعه‌آماری پژوهش شامل تعداد 450 نفر از کارکنان میانی و رده بالا با حداقل مدرک کارشناسی «وزارت فرهنگ جهاد کشاورزی» است و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 207 نفر برآورد شد و روش نمونه‌گیری از نوع در دسترس است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه پژوهشگرساخته است. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از نرم افزارهای SPSS و لیزرل استفاده شده است؛ بدین ترتیب که برای محاسبه آمار‌توصیفی و جمعیت‌شناختی و آزمون نرمال بودن از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای مدل‌سازی متغیرهای پژوهش از روش مدل معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل عاملی بهره‌گیری شده است. براساس یافته‌های پژوهش و تجزیه و تحلیل داده‌ها، چهار بُعد ایجاد خط‌مشی مناسب، نیازهای جامعه، ویژگی‌های جامعه و اصول حاکم بر جامعه به عنوان ابعاد مؤثر در توسعه سیاست‌های زیست‌فناوری با تاکید بر بعد اجتماعی در «وزارت جهاد کشاورزی» شناخته شد که هر یک از این ابعاد مؤلفه‌هایی را با خود به همراه دارد. یافته‌ها می‌توانند به عنوان یک راهنمای عملی برای سیاست‌گذاران در «وزارت جهاد کشاورزی» و دیگر نهادهای مرتبط با زیست‌فناوری، در جهت توسعه سیاست‌های مؤثرتر و پایدارتر استفاده شوند.