ارتباط بین زبان آموزان پیشرفته انگلیسی زبان انگلیسی در گفتار، نوشتار و صلاحیت گرامری
Subject Areas : آموزش زبان انگلیسی
حامد
ضرابی
1
(Department of English language teaching)
نیما
یمرلی
2
(گروه آموزش زبان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی)
نادیا
قرنی
3
(گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی)
Keywords: مهارت گفتاری, دانش دستوری, مهارت های تولیدی, دانش نحوی, مهارت نوشتاری.&rlm,
Abstract :
این مطالعه به بررسی همبستگی بین دانش نحوی دانشجویان پیشرفته زبان انگلیسی و مهارت نوشتاری و گفتاری آنها پرداخت تا مشخص کند که آیا دانش نحوی دانش‌آموزان می‌تواند بر مهارت‌های تولیدی آنها تأثیر بگذارد یا خیر. در مجموع 50 دانش آموز پیشرفته بین 18 تا 25 سال به طور هدفمند برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از چهار آزمون شامل آزمون تعیین محل، آزمون نحو از انتشارات دانشگاه آکسفورد، آزمون نوشتاری و یک آزمون مهارت گفتاری استفاده شد. از آنجایی که داده‌های این پژوهش کمی بود، طرح همبستگی/توصیفی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها انتخاب شد. سپس محقق تصمیم گرفت تا بر اساس داده‌های به‌دست‌آمده، بین نمرات نوشتاری و گفتاری دانش‌آموزان و نمرات نحوی آنها همبستگی پیدا کند. هر دو آزمون t و همبستگی پیرسون نشان دادند که بین مهارت نحوی، گفتاری و نوشتاری دانش‌آموزان همبستگی واقعی وجود ندارد. یافته‌های بیشتر نشان داد که بین دانش نحوی و مهارت گفتاری و رابطه دانش نحوی و مهارت نوشتاری تفاوتی وجود ندارد. مفهوم این مطالعه این است که صلاحیت دستوری پیش‌بینی‌کننده معتبری برای مهارت دانش‌آموزان در دروس نوشتاری و گفتاری نیست. اگر صلاحیت گرامری دانش آموز کم باشد، مهارت او در نوشتار و گفتار بسته به روند ارزیابی این مهارت ها همچنان می تواند متوسط یا حتی بالاتر از حد متوسط باشد. علاوه بر این، فراگیران باید درک کنند که داشتن درک قوی از دانش گرامری به طور اجتناب ناپذیری توانایی آنها را برای تولید زبان موثر در فرم گفتاری یا نوشتاری تضمین نمی کند.
