The relationship between the type and the amount of watching Turkish series and single female students’ lifestyle in Islamic Azad university of Uremia

Subject Areas : sociology

Vahideh T arzami Nejhad ¹ ( کارشناس‌ارشد ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران. )
Razieh Sefidgar ² ( گروه ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک- ایران. )

Received: 2016-09-27 Accepted : 2016-09-27 Published : 2015-06-22

Keywords: lifestyle, genre, Turkish language series, amount of watching, the female single students, Uremia,

Abstract :

This study aims to investigate the relationship between type (genre) and amount of watching Turkish series and female students’ lifestyle. The method of this study is survey. The population of this study consists of female students in Islamic Azad University of Uremia in the first semester of 94-95 educational year. The volume of the sample is determined by Cochran formula as 362 and this is done through random sampling method. The data was collected by a researcher-made questionnaire which was analyzed by SPSS software. The theoretical framework of research is based on the views of "the influence of media" such as “cultivation” theory, “media dependency” theory, “social expectations” theory and theory of lifestyle by Giddens and Bourdieu. According to the results, the majority of female respondents (56/4 %) claim that the effect of the Satellite Turkish language series on their lifestyle is low. The most important results also show that: There is a significant relationship between amount of watching Turkish series and also, there is a significant relationship between amount of watching the Turkish series and way of spending leisure, how to dress (fashion), interpersonal relationships, religious attitude. There is no significant relationship between amount of watching Turkish series and level of consumerism.

References:

اسحاقی، ح. (1388). بایدها و نبایدهای مصرف. قم: دفتر عقل. چاپ اول.

تورکیلدسن، ج. (1382). اوقات فراغت و نیازهای مردم. ترجمه: ع، اردکانیان و دیگری. تهران: انتشارات نوربخش.

تهرانی، م. (1393). آشنایی با ژانر کمدی. همشهری آنلاین.

چنی، د. (1378). سبک زندگی. ترجمه: ح، چاووشیان. انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی.

حیدری رفعت، ا؛ و دیگری (1389). رابطه بین نگرش دینی و شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس. فصلنامه روان­شناسی و دین. سال سوم، شماره 4، صص 76-61.

خوشنویس، ن. (1388). بررسی‌ تاثیر برنامه­های تلویزیونی بر سبک زندگی. ماهنامه علمی و تخصصی انجمن روابط عمومی ایران. شماره 69، صص 13-4.

ذکائی، م، س. (1386). فرهنگ مطالعات جوانان. تهران: انتشارات آگه.

ساجدی، س؛ و همکاران. (1388). فصلنامه دانش و پژوهش در روان­شناسی کاربردی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان). شماره سی و نهم، صص 41-23.

شاه محمدی، ع. (1385). فرهنگ علوم ارتباطات. تهران: انتشارات زرباف.

فیلیپس، پ. (1377). ژانر، ستاره، مولف. ترجمه: ف، محمدی. تهران: بنیاد سینمایی فارابی. شماره 29.

کرباسیان، ق. (1391). رسانه و مدگرایی. مجله مطالعات اجتماعی و رسانه. سال اول، شماره 1، صص 102-72.

گیدنز، آ. (1382). تجدد و تشخص (جامعه و هویت شخصی در عصر جدید). ترجمه: ن، موفقیان. تهران: نشر نی. چاپ دوم.

مهدوی کنی، س. (1387). دین و سبک زندگی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع). چاپ دوم.

مهدوی‌کنی، س. (1386). مفهوم سبک زندگی، (گستره آن در علوم اجتماعی). فصلنامه تحقیقات فرهنگی. سال اول، شماره1، صص 199-23.

Chaney, D. (1993). Fictions of Collective Life. NewYork: Routledge.

Fern, E. F. (2001) .Advanced Focus Group Research. London: Sage. Touris Studies, University of Technology, Sydney.