تأثیر شیوه های مختلف فاصله گذاری بر رشد دانش واژگانی زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی: با تمرکز بر سطوح مهارت زبانی زبان آموزان
Subject Areas : Applied LinguisticsMehrdad Mohebi 1 , Omid Tabatabaei 2 , Hadi Salehi 3 , Melor Yunus 4
1 - PhD Candidate, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
2 - Associate Professor, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
3 - Assistant Professor of Teaching, Najafabad Branch, Islamic Azad University, Najafabad, Iran
4 - Faculty of Education, UKM, Malaysia
Keywords: توسعه ی دانش واژگانی, آموزش فاصله گذاری شده, سطح مهارت زبانی, آموزش فشرده,
Abstract :
این مطالعه به بررسی تأثیر فاصلهگذاری بر گسترش دانش واژگانی، با تمرکز بر سطح مهارت زبانآموزان ایرانی پرداخته است. شرکتکنندگان 120 زبانآموز انگلیسی 22 تا 26 ساله بودند که در چندین موسسه آموزش زبان انگلیسی در اصفهان مشغول به تحصیل بودند. برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از سه آزمون استفاده شد. ابتدا از OQPT برای قرار دادن زبان آموزان با تواناییهای زبانی مشابه در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شد. بر اساس نتایج OQPT، هر گروه به دو زیر گروه شامل 30 زبانآموز با مهارت بالا و 30 زبانآموز با مهارت پایین تقسیم شدند. سپس یک پیش آزمون برای ارزیابی دانش واژگان زبان آموزان انجام شد. در هر دو گروه کنترل و آزمایش واژگان یکسان اما به روشهای متفاوت تدریس شد. کلمات جدید به گروه آزمایش، به روش فاصلهگذاری، و به گروه کنترل از طریق آموزش فشرده ارائه شد. کلاسهای فاصلهگذاری طی هفت هفته، هفتهای یک بار و کلاسهای انبوه طی یک جلسه در هفته هشتم برگزار شد. پس از رویه آزمایش، به منظور تعیین میزان بهبود دانش واژگان شرکتکنندگان، نتایج پس آزمون، طی یک آزمون پیشرفت، مقایسه شد. یافتههای این پژوهش نشان داد، آموزشهای فاصلهدار باعث میشود که فراگیران دارای مهارت زبانی بالا بر زبانآموزان با مهارت کم برتری داشته باشند. از آنجا که تأثیر مثبت فاصلهگذاری بر یادگیری و حافظه بلند مدت اکثرا پذیرفته شده است بنابراین میتوان آنرا برای مولفان و طراحان برنامه درسی در تصمیمگیری برای قرار دادن واژگان جدید در یک کتاب مفید یافت.