Analysis of Deconstructive logic in narrative of Rostam and Sohrab

Subject Areas : epic

Mohsen Akbarizadeh(batlab akbarabadi) ¹

1 - university of Jiroft

Received: 2017-08-30 Accepted : 2019-09-21 Published : 2019-08-23

Keywords: deconstruction, Story, Plot, Rostam and Sohrab, suspense,

Abstract :

In every narrative there exists a kind of deconstructive logic that is formed by the contrast between components of the narrative structure, namely, events and plot.  Concentrating on each of these components creates different readings.  Due to its tragic genre, the tale of Rostam and Sohrab must lead to disaster.  This feature turns events towards specific plot structure, and therefore, it is implied that the events are laid according to the intention of the author and in line with genre of tragedy; hence, the outcome of tragedy becomes inevitable.  On the other hand, logic and probabilities formed in the text because of chain of events implies that the logic behind events led the story towards a tragic end.  Based on this paradox, an attempt is made in this article to study this conflict in the tale of Rostam and Sohrab to analyze the plot and its semantic and structural consequences.  Weaknesses of the events, boldness of the plot, poor causal relations, rising action in order to compensate for the semantic fallacies, justifying causality of events by fate and determinism, rising suspense and plot deconstruction are among the consequences and techniques formed by the deconstructive tension between the narrative and the plot in the tale.

References:

-        اس‍ک‍ول‍ز، راب‍رت‌. (۱۳۷۹). درآم‍دی‌ ب‍ر س‍اخ‍ت‍ارگ‍رای‍ی‌ در ادب‍ی‍ات‌، ت‍رج‍م‍ۀ ف‍رزان‍ه‌ طاه‍ری‌، ت‍ه‍ران: آگ‍اه‌ ‌

-        اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1348)، زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه، تهران:  ابن­سینا

-        اکبری، مهرداد و محسن ذوالفقاری. (1394). «تحلیل مفهوم تعلیق در ساختار روایت، «مطالعۀ موردی سوره نبأ»، فصل­نامۀ پژوهش­های ادبی – قرآنی، دانش­گاه اراک، سال سوم، شماره چهارم، صص 99-120.

-        بارت، رولان. (1394). اس/زد، ترجمۀ سپیده شکری­پور، تهران: افراز

-        بارت، رولان. (۱۳۸۷). درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت‌ها، ترجمۀ محمد راغب، تهران: فرهنگ صبا‏.

-        برتنس، هانس. (‏‏‏۱۳۸7) مبانی نظریۀ‌ ادبی، مترجم محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: ماهی.

-        پرینس، جرالد. (1391). روایت­شناسی: شکل و کارکرد، ترجمۀ محمد شهبا، تهران: مینوی خرد.

-        تودوروف، تزوتان. (۱۳۸۸). بوطیقای نثر: پژوهش‌هایی نو دربارۀ حکایت، ترجمۀ انوشیروان گنجی‌پور، تهران‏: نی.

-        تولان، مایکل. (۱۳۸۶). روایت‌شناسی: درآمدی زبان‌شناختی – انتقادی، ترجمه فاطمه علوی و فاطمه نعمتی، تهران: سمت.

-        چتمن، سیمور. (1390) داستان و گفتمان: ساختار روایی در داستان و فیلم، ترجمۀ راضیه‌سادات میرخندان، قم: مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما.

-        فردوسی، ابوالقاسم. (1369).شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، دفتر دوم،کالیفرنیا: مزدا.

-        فردوسی،ابوالقاسم. (1353). شاهنامه بر اساس نسخۀ ژول مل، جلد دوم، تهران: فرانکلین

-        فردوسی، ابوالقاسم. (1392)، شاهنامه بر اساس نسخه مسکو، به کوشش و زیر نظر سعید حمیدیان، جلد اول، تهران: قطره.

-        کالر، جاناتان. (1388). در جست­وجوی نشانه­ها: نشانه­شناسی، ادبیات، واسازی، ترجمۀ لیلا صادقی و تینا امراللهی، تهران: علم.

-        کزازی، جلال­الدین. (1368). از گونه­ای دیگر: جستارهایی در فرهنگ و ادب ایران، تهران: مرکز.

-        کنان، شلومیت ریمون. (۱۳۸۷). روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمۀ ابوالفضل‌ حری، تهران‏: نیلوفر.

-        لوته، یاکوب. (۱۳۸۶). مقدمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمۀ امیر نیک‌فرجام، تهران‏: مینوی‌خرد.

-        محمدی، علی و  نوشین بهرامی پور. (1390) «تحلیل داستان رستم و سهراب بر اساس نظریه­های روایت­شناسی» مجلۀ ادب­پژوهی، دانش­گاه گیلان، دورۀ پنجم، شمارۀ پانزدهم، صص  141-168.

-        مهرکی، ایرج  و خدیجه بهرامی رهنما، (1390). « ساختار تقدیرمحور داستان­های تراژیک شاهنامه»، فصل­نامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی، پژوهش­گاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانش­گاهی، تهران، شماره بیستم، صص 37-67.

-        یاحقّی، محمّدجعفر. (1390). مجموعه مقالات همایش هزارۀ شاهنامه، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.