Contextual Criticism and Studying of Satires in Abutorab Jalli's works

Subject Areas : Abstract Articles

Habib  Hajipoor ¹ (PhD Student, Department of Persian Language and Literature, Neishabour Branch, Islamic Azad University, Neishabour, Iran.)
ParvinDokht  Mash'hoor ² (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Neishabour Branch, Islamic Azad University, Neishabour, Iran.)

Received: 2017-07-19 Accepted : 2017-10-28 Published : 2018-08-23

Keywords: society, Politics, Keywords : satire, Abutorab Jalli, culture and ethics,

Abstract :

Abstract         Satire in the Persian literature has a long history and, in contemporary times, has been followed by some characters. Meanwhile, Abutorab Jalli has been artistically coquetting in his poems and talking about social problems. He also presented his political, cultural, moral, and even literary criticisms in the form of humor. Jalli's satire is one of the compelling works given high frequency of human and social concepts. For this reason, in the present article, through the descriptive-analytical method, the axis of joyous humor has been studied and analyzed. The most important results of the research show that the poet's approaches are : political, cultural, moral social and literary criticism. The poet, using historical and religious stories, has tried to demonstrate the plight of many people in Iran during the time of the government with a critical attitude. These reviews appear to be caustic in most cases.

References:

فهرست منابع و مآخذ

1-  آرین­پور، یحیی، (1372)، از صبا تا نیما، ج2، چاپ پنجم، تهران: زوّار.

2-  اصلانی، محمّدرضا، (1385)، فرهنگ اصطلاحات و واژگان طنز، تهران: کارون.

3-  انوشه، حسن، (1376)، فرهنگنامۀ ادب فارسی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

4- پُلارد، آرتور، (1391)، طنز، ترجمۀ سعید سعیدپور، چاپ پنجم، تهران: مرکز.

5-  جوادی، حسن، (1384)، تاریخ طنز در ادبیّات فارسی، چاپ اوّل، تهران: کاروان.

6- خلفی، زهرا، (1386)، شرنگ شیرین؛ یادمان ابوتراب جلّی، با مقدّمۀ محمّدرضا سنگری، چاپ اوّل، قم: مرتضی.

7- زرویی نصرآباد، ابوالفضل، (1390)، «مصاحبه با استاد ابوتراب جلّی»، ارائه­شده در: محبوب دیرآشنا؛ یادنامۀ ابوتراب جلّی، چاپ اوّل، تهران: دفتر طنز حوزۀ هنری، ازص 80 تا ص 88.

8- زرّین­کوب، عبدالحسین، (1346)، شعر بی­دروغ، شعر بی­نقاب، تهران: انتشارات علمی.

9- شمیسا، سیروس، (1373)، انواع ادبی، تهران: فردوس.

10- قرشی، عمادالدّین، (1390)، محبوب دیرآشنا؛ یادنامۀ ابوتراب جلّی، چاپ اوّل، تهران: دفتر طنز حوزۀ هنری.

11- موریل، جان، (1393)، فلسفۀ طنز، ترجمۀ محمود فرجامی و دانیال فرجامی، چاپ دوّم، تهران: نشر نی.

12- همایی، جلال­الدّین، (1389)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چاپ اوّل، تهران: اهورا.