اشعار تعلیمی یکی از گستردهترین و رایجترین گونههای ادب فارسی است. اشعار و آثار تعلیمی گاهی اثری کاملاً مجزا و مستقل است؛ همانند منظومهها و آثاری که تنها به تعلیم و پند و حکمت و اخلاق میپردازد؛ گاهی نیز مفاهیم و مضامین اخلاقی، حکمی، مذهبی و پندیات بهطور پراکنده در م چکیده کامل
اشعار تعلیمی یکی از گستردهترین و رایجترین گونههای ادب فارسی است. اشعار و آثار تعلیمی گاهی اثری کاملاً مجزا و مستقل است؛ همانند منظومهها و آثاری که تنها به تعلیم و پند و حکمت و اخلاق میپردازد؛ گاهی نیز مفاهیم و مضامین اخلاقی، حکمی، مذهبی و پندیات بهطور پراکنده در میان آثار دیگر ادبی مانند منظومههای غنایی و حماسی و یا قصاید مدحی به کار میرود؛ در این حالت افزونبر نکاستن از جنبة شاعرانة این آثار، با شور و احساس ویژهای، گیرایی این آثار افزایش مییابد. منظومۀ ناشناختۀ ناز و نیاز یکی از آثاری است که سرشار از آموزههای تعلیمی است. این منظومه از آثار ارزشمند سدۀ یازدهم هجری است و در شمار منظومههای گرانقدر عاشقانۀ فارسی قرار دارد؛ این منظومه تاکنون به چاپ نرسیده است و تنها نسخۀ باقی مانده از آن، نسخهای با شمارۀ 483 در کتابخانۀ U.C.L.A دانشگاه لسآنجلس است. در این اثر، مضامین و معانی تعلیمی و حکمی بسیاری وجود دارد که شاعر، آنها را باتوجهبه زمینۀ انفعالی و ذوقی و با استفاده از شگردهایی مانند ترغیب، انذار، استدلال و... به کار برده است. این موضوع بیانگر حسن توجه شاعر در استوارکردن کلام برپایۀ منطق عقلی و هنری است. نگارنده در این پژوهش میکوشد تا افزونبر معرفی کوتاه منظومۀ ناز و نیاز، چرایی بازتاب مضامین تعلیمی را در این منظومۀ غنایی بررسی کند.
پرونده مقاله
روایت در نهاد آثار ادبی نهفته است و عنصری پیشبرنده در تبیین نقش ادبی و هنری هر اثر ادبی است. هرچه اثر ادبی وجه داستانی قویتری داشته باشد، روایت در آن پُرمایهتر و فعالتر است. گلستان سعدی اثری تعلیمی است که وجهی داستانی دارد؛ به همین سبب روایت و شگردهای روایت در آن پو چکیده کامل
روایت در نهاد آثار ادبی نهفته است و عنصری پیشبرنده در تبیین نقش ادبی و هنری هر اثر ادبی است. هرچه اثر ادبی وجه داستانی قویتری داشته باشد، روایت در آن پُرمایهتر و فعالتر است. گلستان سعدی اثری تعلیمی است که وجهی داستانی دارد؛ به همین سبب روایت و شگردهای روایت در آن پویا و اثرگذار است. این پژوهش با مطالعة کتابخانهای و یادداشتبرداری میکوشد با تأکید بر نظریههای ساختارگرایان معروف (مانند تولان، ژنت، بارت)، تأثیرگذاری روایت را در تبیین مفاهیم تربیتی و اخلاقی گلستان بررسی کند و از مهمترین اصول نظری ساختارگرایان در شناخت ساختار گلستان بهره برد. این پژوهش نقش درونمایه را در پربارکردن کیفیت و تنوع ساختار کُنشها و رخدادهای روایی در حکایتهای باب اول گلستان بررسی میکند. همچنین این مقاله بیانگر این مطلب است که سعدی به سبب برخورداری از فهم ادبی توانسته است حکایتهای گلستان را بر پایهها و اصول و کُنشهایی بُنیانگذاری کند که قرنها بعد در داستاننویسی و داستان کوتاهنویسی پایه و مبنای نگارش نوین قرار گرفته است. نظام باورهای سعدی، بر گرداگرد گزارۀ شناخت هستی در پیرامون او شکل گرفته است که آنها را از راه تمثیل به مخاطب منتقل میکند؛ بنابراین گفتمان چیره بر حکایتها یک گفتمان تعلیمی است.
پرونده مقاله
ادب تعلیمی، از آغاز شعر فارسی تاکنون به صورت نوع ادبی مجزا یا درآمیخته با انواع دیگر ادبی کاربرد داشته و در هر دورة ادبی متناسب با تغییرات سبکی آن دوره، دگرگونیهای آرامی را پذیرفته است. این گونة ادبی با انقلاب مشروطه و تغییر در مبانی نظری شعر، چندین دگرگونی اساسی یافت؛ چکیده کامل
ادب تعلیمی، از آغاز شعر فارسی تاکنون به صورت نوع ادبی مجزا یا درآمیخته با انواع دیگر ادبی کاربرد داشته و در هر دورة ادبی متناسب با تغییرات سبکی آن دوره، دگرگونیهای آرامی را پذیرفته است. این گونة ادبی با انقلاب مشروطه و تغییر در مبانی نظری شعر، چندین دگرگونی اساسی یافت؛ مهمترین دگرگونی آن همسوشدن با تحولات سیاسی و اجتماعی کشور بود؛ درنتیجه تعالیمی مانند سفارش مخاطب به وطندوستی و مبارزه با استبداد و استعمار افزایش یافت. در این پژوهش چهار جریان اصلی شعر معاصر (شعر مشروطه، سنتگرایان معاصر، شعر نو، شعر مقاومت) ازنظر این دگرگونی سبکی بررسی میشود. نتیجة بررسی بیانگر این نکته است که دگرگونیهای اجتماعی در همة جریانها بر ادب تعلیمی تأثیر گذاشته و آن را به سمت شعر پایداری و اعتراضی هدایت کرده است. این تأثیر در جریانهای مشروطه و شعر نو و جریان مقاومت کاملاً آشکار است؛ اما در جریان سنتگرایان نمودی ندارد؛ گفتنی است در همة جریانها نگرش شاعران در بیان آموزههای اخلاقی هماهنگ با مسائل جامعه تغییر یافته است.
پرونده مقاله
ادبیات تعلیمی و بهویژه اندرزگویی در ادب فارسی پیشینهای به دیرینگی تاریخ دارد. این ادبیات، نخست شفاهی و نانوشته بود و بعدها در دورة نویسندگی به رشتۀ تحریر درآمد. ادبیات اندرزی به معنای ویژة آن در عصر ساسانی رواج یافت و از دو سرچشمة سنتهای شفاهی و منابع نوشتاری به ادبی چکیده کامل
ادبیات تعلیمی و بهویژه اندرزگویی در ادب فارسی پیشینهای به دیرینگی تاریخ دارد. این ادبیات، نخست شفاهی و نانوشته بود و بعدها در دورة نویسندگی به رشتۀ تحریر درآمد. ادبیات اندرزی به معنای ویژة آن در عصر ساسانی رواج یافت و از دو سرچشمة سنتهای شفاهی و منابع نوشتاری به ادبیات فارسی دری وارد شد. مینوی خرد یکی از آثار دورة میانه از زبانهای ایرانی و متعلق به دورۀ ساسانی است که در این پژوهش در مقایسه با آفریننامة ابوشکور بلخی، شباهتهای مضمونی و فکری آنها بررسی و تحلیل میشود. در این مقاله به این پرسش پاسخ داده خواهد شد که آیا آفریننامۀ ابوشکور بلخی از متون اندرزی در دورة میانۀ زبانهای ایرانی تأثیر پذیرفته است یا خیر. این پژوهش برپایة روش تحلیل مقایسهای به انجام رسید. هدف از این گفتار، یافتن سرچشمههایی از مضامین تعلیمی است که در آفریننامۀ ابوشکور بلخی بیان شده است. در این مقایسه چنین دریافت شد که آفریننامۀ ابوشکور بلخی تأثیرپذیرفته و الهامگرفته از آثار اندرزی در دورۀ ساسانی است و شباهتهای میان آنها انکارناپذیر است.
پرونده مقاله
یکی از ویژگیهای اصلی ادبیات فارسی تجلی اندیشهها و کردارهای تعلیمی است که بخش گستردهای را به خود اختصاص داده است. از رسالتهای فکری شاعران در این حوزه، بازتاب تجربههای ملموس و بیان هنرمندانة موضوعاتی است که راه روشن را در مسیر پیشرفت انسانی قرار میدهد. گفتنی است ابن چکیده کامل
یکی از ویژگیهای اصلی ادبیات فارسی تجلی اندیشهها و کردارهای تعلیمی است که بخش گستردهای را به خود اختصاص داده است. از رسالتهای فکری شاعران در این حوزه، بازتاب تجربههای ملموس و بیان هنرمندانة موضوعاتی است که راه روشن را در مسیر پیشرفت انسانی قرار میدهد. گفتنی است ابنایمین در میان سرایندگان دورة مغول، در دیوان خود بهویژه در قطعات دلانگیزش، افق روشنی را پیش رو دارد. اشعار سرشار از نکتههای اخلاقی و حکمت و پندش بیانگر علاقه و توجه او به ادب تعلیمی است. سفارش به خردورزی، پند و اندرز، نیکی و بدی، قناعت، فقر و آزادگی، صبر و شکیبایی، طنز و انتقاد و نکوهش انسانهای یاوهگو... با بزرگمنشی و مبادی فکری و اخلاقی ابنایمین پیوستگی کامل دارد. بخشی از این اندیشههای تعلیمی برخاسته از شرایط زمانی و اوضاع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شاعر در قرن هشتم است که با غلبة دورة سیاه مغول بهطور طبیعی آشکار میشود؛ بخشی نیز نتیجة دنیای آرمانی است که در قالب آرزوهای شاعر برای هدایت نسلهای بعدی در جامعه شکل گرفته است.
پرونده مقاله
زهیر بن ابی سلمی ربیعه بن رباح المزنی، در عصر جاهلی، حکیمالشّعراء و در میان ائمّۀ عرب، افضل شاعران بود. او در مدیح و حکمت برجسته بود و وظیفۀ شعر را تعلیم و هدایتگری میدانست. زهیر عمر خود را در دلسوزی و پند و اندرز و حقگویی و خیرخواهی گذراند و در اشعارش مفاهیم تعلیمی چکیده کامل
زهیر بن ابی سلمی ربیعه بن رباح المزنی، در عصر جاهلی، حکیمالشّعراء و در میان ائمّۀ عرب، افضل شاعران بود. او در مدیح و حکمت برجسته بود و وظیفۀ شعر را تعلیم و هدایتگری میدانست. زهیر عمر خود را در دلسوزی و پند و اندرز و حقگویی و خیرخواهی گذراند و در اشعارش مفاهیم تعلیمی و اخلاقی بهویژه در معانی نکوهش و زهد سخت آشکار است. زهیر با تأثیر از محیط زندگی و شخصیت خود، برترین معیارهای اخلاقی و انسانی را خلق کرده و پرده از رایجترین رذایل برداشته و انسانها را از انجام آن منع کرده است. عظمت مقام سعدی، شاعر نامدار قرن هفتم هجری، در شعر و نثر و اخلاق و حکم آشکار است. سعدی به دلیل انس فراوان با شعر و شاعران عرب و برخورداری از محیط عربی در پی درنگ طولانی در آن سرزمینها، چنان تأثیر پذیرفت که از راه شعر او، شعر فارسی نیز متأثّر شد. این مقاله با بررسی دیوان اشعار زهیر بن ابی سلمی، برخی محاسن و معایب اخلاقی متذکّر در شعر او را تبیین و اشتراکات تعلیمی و مضمونی آن را با شعر سعدی در بخش مواعظ و غزلیّات تحلیل کرده است. یافتههای این پژوهش، دربردارندۀ آراء مشترک اخلاقی و اجتماعی و ارشادات این دو شاعر است.
پرونده مقاله
ادبیات تعلیمی یکی از کهنترین و پردامنهترین انواع ادب فارسی است. در ادبیات کلاسیک آموزهها بیشتر به صورت مستقیم و با صراحت بیان میشدند و آرایهها و فنون ادبی ابزاری جهت تأکید و تأثیرگذاری کلام بودند. در حالی که در ادبیات معاصر از بیان صریح و مستقیم آموزهها پرهیز میش چکیده کامل
ادبیات تعلیمی یکی از کهنترین و پردامنهترین انواع ادب فارسی است. در ادبیات کلاسیک آموزهها بیشتر به صورت مستقیم و با صراحت بیان میشدند و آرایهها و فنون ادبی ابزاری جهت تأکید و تأثیرگذاری کلام بودند. در حالی که در ادبیات معاصر از بیان صریح و مستقیم آموزهها پرهیز میشود و اندیشهها عمدتاً در لفافههای بیانی ارائه میشوند. از این رو درک بُعد تعلیمی ادبیات و به طور اخص شعر در سدۀ اخیر با گذشته متفاوت است و مفاهیم تعلیمی و اخلاقی را باید در پسزمینۀ شعر مشاهده کرد. برای این کار باید اسلوب عمدۀ بیان غیرمستقیم در شعر نو را در نظر داشت. نماد عمدهترین شگرد هنری شاعران نوپرداز در بیان معنی در شعر معاصر به شمار میآید. پژوهش حاضر بر آن است تا بُعد تعلیمی و اخلاقی شعر مهدی اخوان ثالث را به بحث بگذارد و چگونگی تبلور یافتن غیرمستقیم و ضمنی مضامین اخلاقی همچون: ظلمستیزی، جهل ستیزی، وطنخواهی، اعتراض و انتقاد به وضع موجود و... را در قالب نماد در شعر او نشان دهد.
پرونده مقاله