باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (L.monocytogenes) گونهای از باکتریهای بیماریزاست که موجب عفونت لیستریوزیس میگردد. این باکتری بیهوازی اختیاری است و قادر به زنده ماندن در بود و نبود اکسیژن است . مصرف لبنیات، گوشت و سبزیجات آلوده مهم ترین منبع انتقال آلودگی بحساب می آید. م أکثر
باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (L.monocytogenes) گونهای از باکتریهای بیماریزاست که موجب عفونت لیستریوزیس میگردد. این باکتری بیهوازی اختیاری است و قادر به زنده ماندن در بود و نبود اکسیژن است . مصرف لبنیات، گوشت و سبزیجات آلوده مهم ترین منبع انتقال آلودگی بحساب می آید. مطالعات محدودی از میزان مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های لیستریا مونوسیتوژنز وجود دارد. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی فراوانی و میزان مقاومت در نمونه های مورد ارزیابی دارد. در این مطالعه مقطعی توصیفی 150 نمونه مختلف به صورت تصادفی از مناطق مختلف استان اصفهان جمع آوری شد. نمونه ها شامل 60 نمونه گوشت، 40 نمونه از فراورده های لبنی (شامل شیر، پنیر و...) و 50 نمونه سبزیجات (شامل تره، شاهی، تربچه و ریحان) بودند. ســروتایپینگ سویه هـاي جـدا شـده بـا اسـتفاده از آنتـی سـرم هـاي تجـار ي O و H لیسـتریا مونوسـیتوژنز و مطابق با دسـتورالعمل کارخانـه سـازنده بـا روش آگلوتیناسـیون لامـی و ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی انجـام شد. از روش PCR استاندارد به منظور تشخیص ژنهاي ermA, ermB, strA, tetS, tetA و ermC در سویه ها استفاده شد. بـر اسـاس واکـنش سـرولوژیکی، آنتی ژن های سوماتیک O و فلاژلی H لیستریا مونوسیتوژنز با آنتی سرم های متناظر، اغلب گونه های لیستریا (70درصد) متعلق به سروتیپ 1/2a و مابقی از سروتیپ 1/2b (19درصد) و 4b (11درصد) بودند. نتایج حاصل از بررسی میکروبی نشان داد که بیشترین مقاومت دارویی مربوط به استرپتومایسین (89درصد) و کمترین میزان مقاومت دارویی در ایزوله های مورد ارزیابی مرتبط با آمپی سیلین (14درصد) و کلرامفنیکل (13درصد) بود. بیشترین ژن هاي مورد ارزیابی مربوط به ژن strA و ژن ermA بترتیب با فراوانی 8/79درصد و 4/65درصد بود. شیوع سایر ژن هاي لیستریا مونوسیتوژنز در مورد ارزیابی در این مطالعه شامل tetA (17درصد)،tetS (5/2درصد)، ermB (7/10درصد) و ermC (1/2درصد) بود.
تفاصيل المقالة
لیستریا مونوسایتوجنز عامل لیستریوزیس منتقله از طریق غذا است و بقای طولانی از طریق تشکیل بیوفیلم دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر رقت IU/ml 102 نایسین و نایسین میکروکپسوله شده با کیتوزان و سدیم آلژینات بر تشکیل بیوفیلم و تغییر سطح بیان ژنهای مرتبط با بیوفیلم در لیستریا مو أکثر
لیستریا مونوسایتوجنز عامل لیستریوزیس منتقله از طریق غذا است و بقای طولانی از طریق تشکیل بیوفیلم دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر رقت IU/ml 102 نایسین و نایسین میکروکپسوله شده با کیتوزان و سدیم آلژینات بر تشکیل بیوفیلم و تغییر سطح بیان ژنهای مرتبط با بیوفیلم در لیستریا مونوسایتوجنز بود. لیستریا مونوسایتوجنز ATCC 19115، سروتایپ b4 بهوسیله نایسین IU/ml 102 و نایسین میکروکپسوله با کیتوزان و سدیم آلژینات تیمار شد. اثربخشی نایسین بر بقای سلولی از طریق محاسبه جذب نوری برآورد شد. پس از اثبات وجود ژنهای prfA، sigB و agrA، اثر نایسین IU/ml 102 بر روی بیوفیلم لیستریا مونوسایتوجنز به روش میکروتیتر پلیت بررسی شد. تغییر بیان ژنهای prfA، sigB و agrA با استفاده از روش ریل تایم (qRT-PCR) واکاوی شد. میزان مهار بیوفیلم لیستریا مونوسایتوجنز در دمای 37 درجه سلسیوس و 5/5 pHتوسط نایسین 57 درصد بود. بیشترین مهار بیوفیلم مربوط به استفاده همزمان نایسین IU/ml 102 با کیتوزان و سدیم آلژینات در دمای 37 درجه سلسیوس و 5/5 pHبود. ریزپوشانی با کیتوزان و سدیم آلژینات توانست اثرگذاری نایسین در مهار بیوفیلم را به 76 درصد برساند (0001/0p<). نایسین IU/ml 102 موجب کاهش بیان ژنهای prfA، sigB و agrA بهترتیب به میزان 313/2-، 808/2- و 453/1- برابر نسبت به کنترل شد (p<0.0001). نایسین فعالیت مهاری قابلتوجهی در برابر بیوفیلم لیستریا مونوسایتوجنز داشت. نایسین میکروکپسوله شده با کیتوزان و سدیم آلژینات دارای یک اثربخشی فوقالعاده در مهار بیوفیلم لیستریا مونوسایتوجنز بود. نایسین IU/ml 102 میتواند موجب کاهش بیان برخی ژنهای درگیر در تشکیل بیوفیلم لیستریا مونوسایتوجنز شود.
تفاصيل المقالة
لیستریا مونوسیتوژنز عامل بیماری لیستریوز است که عوارض زیادی به خصوص در زنان باردار دارد. با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری، تلاش های زیادی برای معرفی ترکیبات دارویی مختلف از جمله نانوذرات مبتنی بر ترکیبات بیولوژیکی صورت گرفته است. این تحقیق با هدف بررسی مکانیسم أکثر
لیستریا مونوسیتوژنز عامل بیماری لیستریوز است که عوارض زیادی به خصوص در زنان باردار دارد. با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری، تلاش های زیادی برای معرفی ترکیبات دارویی مختلف از جمله نانوذرات مبتنی بر ترکیبات بیولوژیکی صورت گرفته است. این تحقیق با هدف بررسی مکانیسم اثر نانوذرات کیتوزان بر لیستریا مونوسایتوژنز در بدن یک موجود زنده انجام شد. سویه استاندارد لیستریا مونوسایتوژنز (ATCC 7644) در آزمایشگاه بیمارستان دی (ایران) تهیه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. باکتری ها بر اساس آزمایش های بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس فعالیت ضد باکتریایی غلظتهای 4.88 تا 5000 میکروگرم بر میلیلیتر نانوذرات کیتوزان در برابر استاندارد لیستریا مونوسیتوژنز (ATCC 7644) با روشهایی مورد بررسی و کمترین غلظتهای بازدارنده و باکتریکشی (به ترتیب MIC و MBC) محاسبه شد. اثرات غلظتهای مختلف نانوذرات و آمپیسیلین در موشهای آلوده به باکتری نیز مورد بررسی قرار گرفت. در موشهای آلوده، اثر درمانی با افزایش غلظت نانوذرات افزایش یافت و غلظت 156.25 میکروگرم بر میلیلیتر در مقایسه با سایر تیمارها مؤثرترین بود. همچنین، آمپی سیلین (10 میکروگرم) و نانوذرات کیتوزان با غلظت 39.06 میکروگرم بر میلیلیتر تقریباً اثر درمانی مشابهی داشتند. با شناسایی به موقع آلودگی لیستریا در زنان باردار و استفاده مناسب از نانوذرات کیتوزان به جای داروهای رایج، می توان راه حل جدیدی برای درمان لیستریوز پیدا کرد.
تفاصيل المقالة
تعداد سلول های سوماتیک(SCC) ،نمره سلولهای سوماتیک(SCS)، و بار میکروبی(TBC) از شاخصهای مهم ارزیابی کیفیت و سلامت شیر می باشد.هدف از این تحقیق بررسی کیفیت شیر از لحاظ تعداد سلولهای سوماتیک و بار میکروبی در یک گاوداری صنعتی در منطقه دزفول بود. اطلاعات مربوط به 3 سال با ل أکثر
تعداد سلول های سوماتیک(SCC) ،نمره سلولهای سوماتیک(SCS)، و بار میکروبی(TBC) از شاخصهای مهم ارزیابی کیفیت و سلامت شیر می باشد.هدف از این تحقیق بررسی کیفیت شیر از لحاظ تعداد سلولهای سوماتیک و بار میکروبی در یک گاوداری صنعتی در منطقه دزفول بود. اطلاعات مربوط به 3 سال با لستفاده از رویه مدل خطی عمومی(GLM) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد اثر سال و ماه بر تغییرات تعداد سلولهای سوماتیک،نمره سلولهای سوماتیک و بار میکروبی معنی دار است. صفات مورد بررسی در 3 سال بررسی به طور معنی داری افزایش یافتند(P<0.01). حداکثر شمار سلولهای سوماتیک و حداکثر نمره سلولهای سوماتیک در دی ماه و حداقل انها در شهریورماه مشاهده گردید.همچنین حداکثر با میکروبی در دی ماه و حداقل در اردیبهشت ماه مشاهده گردید.نتایج تحقیق لزوم اعمال سیاست های کارامدتر جهت کنترل این پارامترها به منظور تولید شیر با کیفیت تر را نشان می دهد. همچنین وجود بار میکروبی بالا نشان داد انجام پاستوریزاسیون به منظور عرضه شیر بهداشتی ضروری بوده و همچنین باید از عرضه و مصرف شیر خام اجتناب شود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications