bifidobacterium

حرية الوصول المقاله

1 - اثربخشی عصاره الکلی گل‌سرخ بر زنده‌مانی باکتری‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس در دوغ
بهروز اکبری آدرگانی سمیرا اسدالهی فرد امیر علی انوار فائزه شیرخان

در این ﭘﮋوهش اثربخشی عصاره الکلی گل‌سرخ بر زنده‌مانی باکتری‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (La-5) و بیفیدوباکتریوم لاکتیس (Bb-12) در دوغ مورد بررسی قرار گرفت. ﺑﺎکتریﻫﺎی پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی دوغ ﺑﺪون عصاره الکلی گل أکثر

در این ﭘﮋوهش اثربخشی عصاره الکلی گل‌سرخ بر زنده‌مانی باکتری‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (La-5) و بیفیدوباکتریوم لاکتیس (Bb-12) در دوغ مورد بررسی قرار گرفت. ﺑﺎکتریﻫﺎی پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ﺑﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی دوغ ﺑﺪون عصاره الکلی گل سرخ (ﺷﺎهد) و ﺣﺎوی عصاره الکلی گل سرخ (درﺳﻄﻮح 1% و 2%) ﺗﻠﻘﯿﺢ و دوغ‌های ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﻃﯽ ﻣﺪت زﻣﺎن چهار ﻫﻔﺘﻪ ﻧﮕﻬﺪاری در ﯾﺨﭽﺎل در دمای C◦ 4 در طول یک هفته از نظر شمارش میکروبی، تغییرات pH، اسیدیته و بقا در دوران ماندگاری بررسی و خصوصیات ارگانولپتیک محصول مورد بررسی قرار گرفت. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻣﺎری ﺣﺎﻛﻲ از ﻣﻌﻨﻲدار ﺑﻮدن اﺧﺘﻼف درﺻﺪ ﺑﻘﺎی ﺑـﺎﻛﺘﺮی La-5 و Bb-12 ﺑﻴﻦ دوغ ﻣﻌمولی و دوغ‌های حاوی عصاره الکلی گل‌سرخ بود( 05/0≥p). در خصوص طعم نتایج این بررسی ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ اﻧﻮاع دوغ از ﻟﺤﺎظ ﻃﻌﻢ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻨﯽداری وﺟـﻮد دارد (05/0p<) و بررسی خصوصیات ارگانولپتیک در دوغ‌های ﺣﺎوی عصاره الکلی گل سرخ نشان داد طعم دوغ‌ها نسبت به دوغ‌های معمولی ارتقا یافت. طی مدت زﻣﺎن ﻧﮕﻬﺪاری pH کاهش و اسیدیته افزایش جزئی داشت. بیشترین و کمترین میزان pH به ترتیب مربوط به نمونه حاوی 1% و 2 % عصاره بود. همچنین بررسی اثر اصلی مقدار عصاره بر میزان اسیدیته نشان داد که بیشترین و کمترین میزان اسیدیته به ترتیب مربوط به نمونه حاوی2% و 1% بود. بنابراین تولید و مصرف دوغ حاوی عصاره گل سرخ با حفظ ویژگی های ارگانولپتیک به همراه باکتری‌های پروبیوتیک به عنوان یک محصول غذایی عملگرا توصیه می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - پوشش دهی توام باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و بتاکاروتن با استفاده از کازئین و کاراگینان و بررسی ماندگاری در طول زمان و در شرایط شبیه سازی شده اسید معده
اعظم پورسیف اله داوود زارع مهتا میرزایی

مقدمه: باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بعنوان یک باکتری پروبیوتیک‌ اثرات مفیدی بر سلامت انسان دارد. بتاکاروتن نیز به عنوان آنتی‌اکسیدان در غنی‌سازی بسیاری از فرآورده های غذایی بکار می‌رود. این ترکیبات بسیار حساس بوده و معمولا از ماندگاری کمی برخوردارند و ریزپوشانی تاثیر ق أکثر

مقدمه: باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بعنوان یک باکتری پروبیوتیک‌ اثرات مفیدی بر سلامت انسان دارد. بتاکاروتن نیز به عنوان آنتی‌اکسیدان در غنی‌سازی بسیاری از فرآورده های غذایی بکار می‌رود. این ترکیبات بسیار حساس بوده و معمولا از ماندگاری کمی برخوردارند و ریزپوشانی تاثیر قابل ملاحظه‌ای بر افزایش ماندگاری آن ها دارد. در این بررسی اثر ریزپوشانی به روش خشک کردن انجمادی برروی زنده مانی باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و پایداری بتاکاروتن، به صورت توام مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: ابتدا امولسیون بتاکاروتن با محلول کازئینات سدیم و کاراگینان تهیه گردید و با یک سوسپانسیون غلیظ از باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم مخلوط شد. سپس نمونه‌ها توسط دستگاه خشک‌کن انجمادی آبگیری‌شد. در ادامه میزان زنده‌مانی باکتری و ماندگاری بتاکاروتن در نمونه‌های پوشش‌دار شده در زمان صفر و در طی نگهداری در دمای 4 و 25 درجه‌سانتی‌گراد به مدت یک ماه و هم‌چنین در شرایط شبیه‌سازی شده اسید معده بررسی گردید و با نمونه ریزپوشانی نشده در شرایط مشابه مقایسه شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ریزپوشانی اثر مثبتی بر روی زنده‌مانی باکتری بیفیدوباکتر و پایداری بتاکاروتن دارد. هم‌چنین حضور بتاکاروتن در نمونه‌های ریزپوشانی شده به‌صورت معنی‌داری (05/0˂P) باعث افزایش زنده‌مانی باکتری ریزپوشانی شده در طول زمان نگهداری شد. ریزپوشانی بر روی زنده‌مانی باکتری در شرایط شبیه‌سازی معده نیز تاثیر مثبت داشت. نتیجه‌گیری: ریزپوشانی باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم به‌صورت توام با بتاکاروتن به روش خشک‌کردن انجمادی با پوشش کازئین و کاراگینان شرایط مساعدی را برای افزایش زنده‌مانی باکتری و پایداری بتاکاروتن در طول ذخیره سازی و شرایط شبیه سازی شده معده ایجاد کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - The Effect of Coffee Extract on the Growth and Viability of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium bifidum in Probiotic Milk and Yoghurt
M. H. Marhamatizadeh E. Ehsandoost P. Gholami

The aim of this study was to determine the suitability of different doses (0, 0.4, 0.8 and 1.2%) of coffee extract on fermentation and survival of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium bifidum in milk and yoghurt. The produced samples were examined in terms of p أکثر

The aim of this study was to determine the suitability of different doses (0, 0.4, 0.8 and 1.2%) of coffee extract on fermentation and survival of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium bifidum in milk and yoghurt. The produced samples were examined in terms of pH, acidity and microbial count during incubation period and permanence. The number of Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium bifidum in the coffee milk and yoghurts were significantly higher than those in the control milk and yoghurt. Increased concentrations of coffee extract create a favorable taste in milk and yoghurt in the samples containing Lactobacillus acidophilus and Bifidobacterium bifidum. The investigation showed that the yoghurt containing 0.8% coffee extract had superior taste and color. The samples with 0.4% coffee extract in milk and yoghurt had increased viscosity as compared to other samples investigated. The bioability of probiotic bacteria was measured by direct counting method. In day seven, the organoleptic properties of milk and yoghurt were evaluated. Higher sensory scores were obtained by the addition of 0.8% coffee extract in milk and yoghurt. The results suggest that coffee extract promoted the metabolic activity of lactic acid bacteria in milk and yoghurt. According to the findings, addition of coffee extract to milk and yoghurt might be recommended to take the advantage of their beneficial properties on human health attributed to the antioxidant and antimicrobial activities. Coffee extract might also enhance the functional properties of milk and yoghurt with potential therapeutic values for treatments. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآورده‌های لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زنده‌مانی باکتری‌ها
فرح فراهانی علیرضا تمیمی محمدرضا خاتمی نژاد

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآورده‌های لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زنده‌مانی بود. مواد و روش‌ها: اسانس آویشن به عنوان طعم‌دهنده در تولید فرآورده‌های لبنی (ماست، دوغ و کشک) سنّتی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. أکثر

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اسانس گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) در تولید فرآورده‌های لبنی پروبیوتیک با تعیین قابلیت زنده‌مانی بود. مواد و روش‌ها: اسانس آویشن به عنوان طعم‌دهنده در تولید فرآورده‌های لبنی (ماست، دوغ و کشک) سنّتی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای تولید فرآورده‌های پروبیوتیک، و مواد لبنی پاستوریزه، باکتری‌ها تلقیح شده و غلظت‌های مختلف اسانس آویشن (0، 25، 40، 70، 100 و 130 میکروگرم بر لیتر) به مواد لبنی افزوده می‌شوند. قابلیت زنده‌مانی باکتری‌ها در مواد لبنی طی فواصل زمانی مشخص (0، 4، 8، 12 و 20 روز) بررسی می‌گردند. یافته‌ها: با افزایش غلظت آویشن در فرآورده‌های لبنی سنتی و صنعتی، كاهش معنی‌داری در لگاریتم تعداد باكتری‌های لاكتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم رخ می‌دهد (P<0.05). بالاترین قابلیت زنده‌مانی باکتری با غلظت‌های کم آویشن در ماست سنتی، و با مقادیر متوسط اسانس در دوغ و کشک سنّتی، طی 20 روز مشاهده گردید. بالاترین قابلیت زنده‌مانی باکتری در ماست و دوغ صنعتی با غلظت زیاد و در کشک صنعتی همراه با کاهش مقدار اسانس است. بالاترین قابلیت زنده‌مانی باکتری بیفیدوباکتریوم با غلظت‌های زیاد آویشن در ماست، دوغ و کشک سنّتی (P<0.05)، همچنین با غلظت‌های کم آویشن در ماست و دوغ صنعتی، و با غلظت‌های زیاد در کشک صنعتی می‌باشد. نتیجه‌گیری: در فرآورده‌های لبنی صنعتی دارای آویشن، قابلیت بقای باکتری بیفیدوباکتریوم و در فرآورده‌های لبنی سنّتی، مدت ماندگاری باکتری لاکتوباسیلوس بیشتر است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - امکان سنجی استفاده از میکروکپسولهای آلژینات حاوی ویتامین D و بیفیدوباکتریوم لاکتیس جهت تهیه کره پروبیوتیک ویتامینه
سحر سراقی پیمان رجایی کاوه زرگری

چکیدهیکی از شیوه های نوین در جهت افزایش ماندگاری باکتری های پروبیوتیک در فرآورده های غذایی و همچنین زنده مانی باکتری ها در حین عبور از دستگاه گوارش به منظور انتقال ایمن آن ها به روده بزرگ، ریزپوشانی سلول های پروبیوتیکی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ریزپوشانی بر أکثر

چکیدهیکی از شیوه های نوین در جهت افزایش ماندگاری باکتری های پروبیوتیک در فرآورده های غذایی و همچنین زنده مانی باکتری ها در حین عبور از دستگاه گوارش به منظور انتقال ایمن آن ها به روده بزرگ، ریزپوشانی سلول های پروبیوتیکی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ریزپوشانی بر زنده مانی بیفیدوباکتریوم لاکتیس در طی دوره نگهداری کره پاستوریزه انجام گرفت. در این بررسی میکروکپسول های آلژینات دارای بیفیدوباکتریوم لاکتیس در فرمولاسیون کره با مقادیر 1، 2، 3 و 4 سی سی استفاده گردید. آزمونهای بررسی مورفولوژی، اندازه ذرات، و زنده مانی در شرایط مشابه روده و معده صورت پذیرفت. آزمون های کره پاستوریزه نیز شامل ارزیابی اسیدیته، عدد پراکسید، اندیس آنیزیدین، مقاومت در برابر اکسیداسیون، نقطه ذوب، میزان بقای بیفیدوباکتریوم لاکتیس و همچنین جمعیت کپک و مخمر در سه تکرار صورت پذیرفت. ارزیابی حسی شامل (طعم ومزه ، رنگ ظاهری، عطر و بو، احساس دهانی و پذیرش کلی) توسط ده ارزیاب تعلیم دیده کارخانه کره شکلی با روش ارزیابی هدونیک 5 نقطه ای صورت گرفت. نتایج آزمون با روش آنالیز واریانس دو طرفه و با نرم افزار SASورژن 9.4 آنالیز گردید. برای ارزیابی نتایج حسی نیز از روش آزمون غیر پارامتری کروسکال والیس من ویتنی استفاده گردید. نتایج نشان داد که میکروکپسول های آلژینات کروی و با سطح نرم و متوسط اندازه ذرات آن بین 300 تا 400 میکرون بوده و حداکثر میزان به دام اندازی باکتری ها در آن به میزان 105×05/0 ±3/3 میباشد. با استفاده از میکروکپسول های آلژینات نیز شاخص پراکسید، اندیس آنیزیدین به به جهت خصوصیات آنتی اکسیدانی آلژینات و همچنین ویتامین D به طور معنی داری کاهش و شاخص مقاومت در برابر اکسیداسیون و همچنین میزان اسیدیته نیز به طور معنی داری کاهش افزایش یافت. همچنین با افزایش میزان استفاده از میکروکپسول ها میزان نقطه ذوب تیمارهای کره کاهش و میزان جمعیت کپک و مخمر نیز به طور معنی داری کاهش یافت.در مقایسه با تیمارکره پاستوریزه دارای بیفیدوباکتریوم لاکتیس آزاد، میکروکپسولاسیون میزان بقای بیفیدوباکتریوم لاکتیس را به میزان دو و نیم سیکل لگاریتمی در شرایط بهینه بهبود بخشید. نهایتا تیمار کره پاستوریزه دارای 3 سی سی میکروکپسول آلژینات به عنوان تیمار بهینه انتخاب گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - بررسی امکان تولید ماست کاکائو (شکلات) پروبیوتیک
مونا شریفی سلطانی گیتی کریم رضوان پوراحمد

هدف این پژوهش بررسی امکان تولید ماست کاکائو کم‌چرب پروبیوتیک بود. برای این منظور از مخلوط باکتری‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس (به میزان 3% وزنی- وزنی) و نیز از مخلوط 8/0% پودر کاکائو همراه با 5% شکر و مخلوط 2/1% پودر کاکائو و 7% شکر (وزن أکثر

هدف این پژوهش بررسی امکان تولید ماست کاکائو کم‌چرب پروبیوتیک بود. برای این منظور از مخلوط باکتری‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس (به میزان 3% وزنی- وزنی) و نیز از مخلوط 8/0% پودر کاکائو همراه با 5% شکر و مخلوط 2/1% پودر کاکائو و 7% شکر (وزنی- وزنی) برای تهیه ماست سین‌بیوتیک با میزان چربی 5/0% و 5/1% استفاده‌ شد. شمارش باکتری‌های پروبیوتیک، خواص فیزیکو‌شیمیایی و ارزیابی‌ حسی نمونه‌ها در روزهای 1، 7، 14 و 21 صورت‌ گرفت. نتایج نشان ‌داد کاکائو به‌عنوان یک پری‌بیوتیک می‌تواند سبب افزایش معنی‌دار (01/0p<) قابلیت‌زیستی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس شود. هم‌چنین بین ماست‌های حاوی کاکائو و نمونه‌های فاقد آن تفاوت معنی‌داری از نظر تعداد بیفیدوباکتریوم‌ لاکتیس مشاهده ‌نشد.بالاترین تعداد باکتری‌های پروبیوتیک زنده در روز هفتم حاصل شد و بعد از این مدت کاهش در تعداد پروبیوتیک‌ها مشاهده‌‌شد ولی هیچگاه تعداد آن‌ها به کمتر از cfu/g 107 نرسید. مقدار pHدر تمامی نمونه‌ها با گذشت زمان کاهش یافت و در نمونه‌های حاوی کاکائو نسبت به نمونه‌های شاهد، افزایش معنی‌دار(01/0<p) در مقدار pH مشاهده ‌شد. نتایج بررسی تغییرات میزان چربی، افزایش معنی‌داری بین نمونه‌های حاوی کاکائو با نمونه‌ی شاهد، نشان ‌نداد؛ اما میزان ماده‌ خشک در نمونه‌های حاوی کاکائو به‌طور معنی‌داری بالاتر از شاهدبود(01/0p<). بنابراین کاکائوعلاوه بر خاصیت پری‌بیوتیکی برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با دارا بودن ارزش تغذیه‌‌ای بالا، سبب افزایش قابل‌ملاحظه‌ای در میزان کالری ماست کاکائو خواهد ‌‌شد. به‌منظور دست‌یابی به خواص حسیمطلوب‌تر، لازم‌است تغییراتی در فرمولاسیون این محصول داده‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - اثرعصاره و فیبر ساقه نعناع بر زنده مانی باکتری بیفیدو باکتریوم لاکتیس در ماست همزده به روش سطح پاسخ
محسن وظیفه دوست امیر حسین الهامی راد مسعود شفافی زنوزیان محمد حسین حداد خداپرست محمد آرمین

امروزه گرایش به تولید غذاهای با اثرات سلامتی‌بخش، افزایش یافته است. نعناع یکی از گیاهانی است که اثرات سلامتی بخش آن ثابت شده است. افزودن باکتری‌های پروبیوتیک به ماست خواص سلامتی‌بخش آن را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه افزودن عصاره و فیبر ساقه نعناع به ماست همزده حاوی أکثر

امروزه گرایش به تولید غذاهای با اثرات سلامتی‌بخش، افزایش یافته است. نعناع یکی از گیاهانی است که اثرات سلامتی بخش آن ثابت شده است. افزودن باکتری‌های پروبیوتیک به ماست خواص سلامتی‌بخش آن را افزایش می‌دهد. هدف از این مطالعه افزودن عصاره و فیبر ساقه نعناع به ماست همزده حاوی باکتری بیفیدوباکتریوم لاکتیس (BB-12) و بررسی زنده‌مانی این باکتری است. بدین منظور، از روش سطح پاسخ و طرح مرکب مرکزی چرخش‌پذیر استفاده گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که رابطه بین غلظت‌های مختلف فیبر و عصاره و زنده‌مانی باکتری بیفیدوباکتریوم لاکتیس در روزهای اول تا بیست و یکم معنی‌دار است(P<0.01). بهینه‌سازی، با استفاده از روش سطح پاسخ نشان داد که بیشترین زنده‌مانی باکتری بیفیدو باکتریوم لاکتیس زمانی حاصل می‌گردد که غلظت عصاره و فیبر به ترتیب 0/1 و 1/3 درصد باشد. در این شرایط مطلوبیت مدل برابر با 0/94 و تعداد باکتری بیفیدوباکتریوم لاکتیس در روز اول 0/005±7/11 log cfu/ml، روز هفتم 0/035±6/49 log cfu/ml، روز چهاردهم 0/055±6/24 cfu/ml log و روز بیست و یکم 0/17±5/41 log cfu/ml بود. از آنجایی که ماست تولید شده تحت شرایط بهینه حاوی حداقل 106 پرگنه باکتری در هر میلی‌لیتر بود، لذا محصول فوق فراسودمند نامیده شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - زنده‌مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس و بررسی خواص کیفی ماست تهیه شده از شیر بز
راحله نژاد رزمجوی اخگر شهین زمردی

شیر بز به دلیل دارا بودن قابلیت هضم بالاتر و خاصیت حساسیت‌زایی پایین‌تر نسبت به شیر گاو و همچنین به عنوان یک ماده غذایی عملگرا جایگزین مناسبی برای شیر گاو مطرح می‌باشد. از طرفی می‌توان با افزودن پروبیوتیک‌ها به شیر بز، مزایای سلامت بخشی آن را افزایش داد. هدف از این پژوه أکثر

شیر بز به دلیل دارا بودن قابلیت هضم بالاتر و خاصیت حساسیت‌زایی پایین‌تر نسبت به شیر گاو و همچنین به عنوان یک ماده غذایی عملگرا جایگزین مناسبی برای شیر گاو مطرح می‌باشد. از طرفی می‌توان با افزودن پروبیوتیک‌ها به شیر بز، مزایای سلامت بخشی آن را افزایش داد. هدف از این پژوهش، بررسی زنده‌مانی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم لاکتیس به صورت تکی و ترکیبی و خصوصیات فیزیکی‌شیمیایی و حسی ماست تهیه شده از شیر بز در طول 21 روز نگهداری بود. در این تحقیق چهار تیمار به شرح زیر تهیه شد: تیمار کنترل (شاهد) بدون پروبیوتیک، تیمار La حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، تیمار Bb حاوی بیفیدوباکتربوم لاکتیس و تیمار LaBb حاوی ترکیبی از لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتربوم لاکتیس. نتایج نشان داد که تعداد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، بیفیدوباکتریوم لاکتیس و ترکیب آنها از حدود 54/8 سیکل لگاریتمی در روز اول، به ترتیب به 43/9، 06/10 و 75/10 سیکل لگاریتمی در پایان دوره نگهداری رسید. در پایان دوره نگهداری نمونه کنترل بطور معنی‌داری دارای بالاترین مقدار pH و آب اندازی و کمترین مقدار اسیدیته، ظرفیت نگهداری آب، ویسکوزیته و پذیرش کلی را در بین تیمارها داشت. اما بین نمونه‌های حاوی پروبیوتیک از نظر اسیدیته، pH، ویسکوزیته، آب اندازی، ظرفیت نگهداری آب و پذیرش کلی اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج حاصل از این بررسی، ماست حاصل از شیر بز علاوه بر اینکه حامل خوبی برای پروبیوتیک‌ها بوده، در ضمن خواص حسی آن نیز تحت تاثیر پروبیوتیک‌های مزبور بهبود می‌یابد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - جداسازی و شناسایی باکتری‌های مشابه با باکتری بیفیدوباکتریوم از غذای سنتی ترخینه و بررسی توانایی آن‌ها در کاهندگی سطح کلسترول و تری گلیسیرید در محیط آزمایشگاهی
نسیم افشار کیومرث امینی حمید رضا مهاجرانی ساسان ساکی

10.30495/jfm.2023.1956806.1774

جداسازی و شناسایی باکتری‌های دارای ویژگی های مفید از محصولات محلی می تواند در معرفی انواعی منحصر به فرد از پروبیوتیک ها نقش مهمی داشته باشد. این مطالعه با هدف جداسازی، شناسایی و بررسی توانایی باکتری‌های بیفیدوباکتریوم جداسازی شده از غذای سنتی ترخینه در کاهندگی سطح کلستر أکثر

جداسازی و شناسایی باکتری‌های دارای ویژگی های مفید از محصولات محلی می تواند در معرفی انواعی منحصر به فرد از پروبیوتیک ها نقش مهمی داشته باشد. این مطالعه با هدف جداسازی، شناسایی و بررسی توانایی باکتری‌های بیفیدوباکتریوم جداسازی شده از غذای سنتی ترخینه در کاهندگی سطح کلسترول و تری‌گلیسیرید در محیط آزمایشگاهی انجام شده است. سویه های بومی بیفیدوباکتریوم از غذای محلی به نام ترخینه با استفاده از محیط کشت عمومی و اختصاصی جداسازی شده و براساس ویژگی های فنوتیپی، آزمونهای بیوشیمیایی استاندارد و بررسی توالی 16S rRNA شناسایی شدند. سپس نمونه های دارای خصوصیات پروبیوتیکی همچون مقاومت به اسید و صفرا از نظر حساسیت به آنتی‌بیوتیک‌های رایج مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین فعالیت کاهش کلسترول و تری گلیسیرید محیط کشت آنها به روش او-فتال‌آلدئید سنجیده شد. در طی این مطالعه تعداد 210 باکتری از غذای ترخینه جداسازی شد که 13 سویه مشابه بیفیدوباکتریوم در بین آنها وجود داشت و از بین آنها 10 سویه دارای مقاومت نسبت به اسیدهای صفراوی و نمک بودند. بررسی حساسیت به آنتی بیوتیک ها نشان داد که اغلب سویه ها حساس به آنتی بیوتیک های رایج بودند و سویه های S4 و S1 به ترتیب میزان کلسترول را در محیط کشت به میزان58/0±75 و 13/0±71 درصد کاهش دادند (p<0.01). در بین سویه ها، سویه S4 و S10 و S1 به ترتیب42/0±65 درصد،74/0± 63 و 13/0±62 درصد میزان کاهش تری گلیسیرید را اعمال نمودند. داده های این مطالعه نشان داد که پروبیوتیک های جداسازی شده از غذای محلی ترخینه دارای پتانسیل جذب و کاهش کلسترول و تری گلیسیرید محیط کشت به میزان قابل توجه بوده‌اند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - ارزیابی تاثیر مهاری سویه‌های بیفیدوباکتریوم در کاهش اثرات سیتوتوکسیک جدایه های اشریشیا کلی تولید کننده وروتوکسین
نجمه نامدار محمد کارگر یحیی تهمتن محمد حسین حسینی

سابقه و هدف: اغلب سویه&zwnj;های اشریشیا کلی (E.coli) O157:H7 توانایی اتصال محکم به سلول های ورو و تولید شیگا توکسین را دارند. این مطالعه با هدف توسعه یک مدل آزمایشگاهی پروبیوتیکی برای محافظت در برابر اشریشیا کلیO157:H7 انجام شد. مواد و روش&zwnj;ها: پژوهش حاضر به صورت ت أکثر

سابقه و هدف: اغلب سویه&zwnj;های اشریشیا کلی (E.coli) O157:H7 توانایی اتصال محکم به سلول های ورو و تولید شیگا توکسین را دارند. این مطالعه با هدف توسعه یک مدل آزمایشگاهی پروبیوتیکی برای محافظت در برابر اشریشیا کلیO157:H7 انجام شد. مواد و روش&zwnj;ها: پژوهش حاضر به صورت تجربی بر روی سویه های پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم (Bifidobacterum) و سویه های شیگاتوکسینوژن اشریشیا کلی O157:H7 در سلول&zwnj;های تک لایه ورو انجام شد. برای این منظور سویه های پروبیوتیک&zwnj; در محیط MRS کشت و سپس به چاهک های رده سلولی ورو اضافه گردیدند. پس از گرماگذاری، سلول های خالص شناسایی شده واجد ژن های stx1، stx2، مخلوط هر دو و نیز سوسپانسیون کشت اشریشیا کلی O157:H7 به هر چاهک اضافه و نتایج CPE پس از 24 ساعت گرماگذاری در انکوباتور CO2 به وسیله میکروسکوپ معکوس بررسی شد. یافته&zwnj;ها: بر اساس مقدار شیگاتوکسین و اشریشیا کلی O157:H7 استفاده شده، سلول&zwnj;های ورو پیش تیمار شده با پروبیوتیک&zwnj;ها اثر متفاوتی نشان دادند. شیگاتوکسین و اشریشیا کلی O157:H7 به تنهایی سبب تخریب زیاد سلول شدند. اما پیش تیمار پروبیوتیکی موجب کاهش قابل ملاحظه تخریب سلول های آلوده به اشریشیا کلی O157:H7 گردید. در مقایسه با سلول های کنترل با توجه به میزان پروبیوتیک مورد استفاده، 80 تا 100 درصد سلول&zwnj;ها سالم باقی ماندند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که بیفیدوباکتریوم ها و محلول روماند حاصل از رشد آن&zwnj;ها موجب کاهش تخریب سلول&zwnj;های ورو در حضور شیگاتوکسین و اشریشیا کلی O157:H7 می شوند. بنابراین امکان استفاده ازآنها در صنایع غذایی به عنوان یک مدل واکسن زنده در پیشگیری و درمان عفونت&zwnj;ها می تواند وجود داشته باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - بررسی اثرات لاکتوباسیلوس ها و بیفیدوباکتریوم لانگوم بر روی شاخص های خونی موش های ماده BALB/c آلوده به سالمونلا تیفی موریوم 14028ATCC
زینب عزیزی پور مهدی رهنما رضا شاپوری

پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده ای هستند که مصرف آن به میزان کافی سبب افزایش سطح سلامت مصرف کننده شده و در درمان و برطرف نمودن عفونت های گوارشی در انسان و حیوانات با عامل سالمونلا تیفی موریوم استفاده می گردد. به همین لحاظ هدف از این تحقیق، مطالعه تأثیر مخلوط پروبیو أکثر

پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده ای هستند که مصرف آن به میزان کافی سبب افزایش سطح سلامت مصرف کننده شده و در درمان و برطرف نمودن عفونت های گوارشی در انسان و حیوانات با عامل سالمونلا تیفی موریوم استفاده می گردد. به همین لحاظ هدف از این تحقیق، مطالعه تأثیر مخلوط پروبیوتیکی در پیش گیری و درمان موش های ماده BALB/cآلوده به سالمونلا تیفی موریوم 14028ATCCو بررسی اثرات این مواد بر روی شاخص های خونی و سطح کلسترول سرم خون موش های آلوده است. در این تحقیق 18 سر موش ماده BALB/c8-6 هفته ای به سه گروه شش تایی تجربی، کنترل و شم تقسیم بندی گردیدند. پس از 35 روز پیش تیمار با مخلوط پروبیوتیکی (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس رامنوسوس و بیفیدوباکتریوم لانگوم) برای گروه تجربی و نرمال سالین برای گروه شم، به صورت خوراکی یک میلی لیتر سوسپانسیون باکتری CFU/ml)103(به صورت صفاقی به موش ها تزریق گردید. پس از طی دوره ی پیش تیمار از موش ها جهت آزمایش های شاخص خونی، خون گیری وپس از تشریح موش و بر داشتن طحال ، هموژنیزاسیون طحال انجام و تعداد باکتری ها سنجیده شد. بر طبق نتایج به دست آمده مخلوط پروبیوتیکی موجب کاهش تعداد سالمونلا تیفی موریوم، اندیکس طحالی و کبدی، کاهش اوزان کبد و طحال و افزایش تعداد لنفوسیت های خون گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - سم زدایی آفلاتوکسین M1 با بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس در شیر بدون چربی
مسعود آتشپنجه سید امیرعلی انوار امیر اقبال خواجه رحیمی مریم طلا نکیسا سهرابی حقدوست

آلودگی محصولات غذایی به ویژه لبنیات به آفلاتوکسین یکی از مشکلات اساسی در صنعت غذایی می باشد. تحقیق حاضر با هدف امکان حذف آفلاتوکسین 1M به وسیله دو پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس به تنهایی و یا در ترکیب با هم در شیر بدون چربی حاوی این توکسین صو أکثر

آلودگی محصولات غذایی به ویژه لبنیات به آفلاتوکسین یکی از مشکلات اساسی در صنعت غذایی می باشد. تحقیق حاضر با هدف امکان حذف آفلاتوکسین 1M به وسیله دو پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس به تنهایی و یا در ترکیب با هم در شیر بدون چربی حاوی این توکسین صورت گرفت. اثر عوامل زمان نگهداری، سویه میکروبی، غلظت باکتری، غلظت توکسین و درجه حرارت در حذف آفلاتوکسین مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت و دو باکتری پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم لاکتیس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس در رقت های 108 و 1010 CFU/ml به شیر بدون چربی آلوده به غلظت های مختلف آفلاتوکسین M1 (1/0 ، 25/0 و 5/0 میکروگرم بر میلی لیتر) به تنهایی و به صورت ترکیبی تلقیح و در زمان های 5/0، 1، 2 و 24 ساعت در 4 و 37 درجه سانتیگراد انکوباسیون شدند. با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا(HPLC) درصد سم زدایی آفلاتوکسین 1M سنجیده شد. نتایج افزایش حذف آفلاتوکسین 1M از تیمارها با گذشت زمان را نشان داد. حذف آفلاتوکسین 1M توسط این سویه‌ها بسته به غلظت باکتری، زمان نگهداری، غلظت توکسین و سویه باکتریایی به تنهایی یا ترکیبی، از 12 تا 87 درصد متغیر بود. نتایج این مطالعه می تواند روشی موثر در کاهش یا حذف غلظت آفلاتوکسین 1M در صنایع لبنی با استفاده از پروبیوتیک ها باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - بررسی فراوانی باکتریایی لاکتوباسیلوس،بیفیدوباکتریوم ، انتروکوکوس فیکالیس و فوزوباکتریوم نوکلئاتوم در نمونه های بافت پارافینه پولیپ آدنوماتوز روده
محمدرضا اسرافیلی رضا شاپوری حبیب ضیغمی فخری حقی

زمینه و هدف : میکروبیوتا مجموعه ای از میکروارگانیسم ها است که در حفره دهان، دستگاه تنفسی و روده موجودات چند سلولی زندگی می کند. میکروبیوتا اثرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک متعددی بر میزبانی که در آن زندگی می کند اعمال می کند. توجه فزآینده‌ای به تعامل میزبان و میکروبیوتا مع أکثر

زمینه و هدف : میکروبیوتا مجموعه ای از میکروارگانیسم ها است که در حفره دهان، دستگاه تنفسی و روده موجودات چند سلولی زندگی می کند. میکروبیوتا اثرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک متعددی بر میزبانی که در آن زندگی می کند اعمال می کند. توجه فزآینده‌ای به تعامل میزبان و میکروبیوتا معطوف شده است. پولیپ‌های آدنوماتوز یکی از نشانه‌های رایج سرطان روده بزرگ، دومین علت اصلی مرگ ناشی از سرطان‌ در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شوند. مطالعه ما تلاش می کند تا رابطه بین باکتری های لاکتوباسیلوس ، بیفیدوباکتریوم ، انتروکوکوس فیکالیس و فوزوباکتریوم نوکلئاتوم را در نمونه‌های بافت پارافینه روده بیماران پولیپ آدنوماتوز و افراد سالم نشان دهد. مواد و روش ها :در این مطالعه ، جهت بررسی باکتری‌های ذکر شده در مجموع 100 نمونه بافت پارافینه روده از بیماران پولیپ آدنوماتوز (50 نفر) و شاهد سالم (50 نفر) جهت حضور ، تعداد کپی و کمیت نسبی گونه‌های باکتریایی فوق با استفاده از Real-time polymerase chain reaction (PCR)، در مقایسه با ژن مرجع مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: در نمونه هاي مورد مطالعه، حضور و تعداد کپی باکتری های انتروکوکوس فیکالیس در نمونه‌های پولیپ آدنوماتوز به‌طور معنی‌داری بیشتر از سه گروه دیگر بود. تفاوت معنی داری در جهت فراوانی و حضور گونه های فوزوباکتریوم نوکلئاتوم و لاکتوباسیلوس بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین کاهش میانگین تعداد گپی و فراوانی نسبی جهت گونه باکتریایی بیفیدوباکتریوم درپولیپ آدنوماتوز نسبت به گروه شاهد به دست آمد. نتیجه‌گیری: مطالعه ما تعداد بیشتری از باکتری انتروکوکوس فیکالیس و کاهش تعداد جهت گونه باکتریایی بیفیدوباکتریوم را در نمونه‌های بافت پارافینه روده بیماران مبتلا به پولیپ آدنوماتوز نسبت به گروه شاهد نشان داد. با این حال، هر گونه ارتباط بین دیس بیوز میکروبیوم روده و پولیپ آدنوماتوز ناشناخته باقی مانده است. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات bifidobacterium

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية