هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد أکثر
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در نیمسال دوم سال تحصیلی 94-1393 بودند. از بین آنها 30 نفر را که در پرسشنامههای کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی WHOQOL (وار و شربون، 1992) و تمایزیافتگی DSI-R (اسکورن و فریدلندر، 1998) نمره پایین کسب کرده بودند به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل بهصورت تصادفی گمارش شدند. آموزش ابراز وجود بهعنوان متغیر مستقل در 8 جلسة 1 ساعته (دو بار در هفته) در مورد گروه آزمایش اجرا شد. نتایج کوواریانس چند متغیره نشان داد آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی افراد گروه نمونه بهصورت مثبت و معنادار اثرگذار بود؛ بهعبارتدیگر میزان کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویانی که آموزش ابراز وجود را دریافت کرده بودند بیشتر از گروهی بود که آموزش دریافت نکرده بودند (01/0p<).
تفاصيل المقالة
این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان فراشناختی و آموزش جرأتمندی بر اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان متوسطۀ اول دارای اضطراب یادگیری زبان خارجی انجام پذیرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دان أکثر
این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان فراشناختی و آموزش جرأتمندی بر اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان متوسطۀ اول دارای اضطراب یادگیری زبان خارجی انجام پذیرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دانشآموزان مدارس متوسطۀ اول دولتی شهر ارومیه در سال 99-1398 بود. برای گزینش نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد و داده ها با پرسشنامۀ اضطراب کلاس زبان (Horwitz, Horwitz & Cope, 1986) و مقیاس اجتناب و فشار اجتماعی (Watson & Friend, 1969) جمعآوری شدند. 60 نفر از دانشآموزان به طور تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایشی (فراشناخت و جرأتمندی) و گروه کنترل گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که فراشناخت و جرأتمندی باعث کاهش اجتناب و فشار اجتماعی شده است و اثرات آنها در مرحلة پیگیری نیز ماندگار بود (001/0P<). براساس نتایج به دست آمده بین گروه های درمان فراشناخت و آموزش جرأتمندی در کاهش اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).
تفاصيل المقالة
چکیده: زمینه: آموزش ابراز وجودمی تواند بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر خلاقیت دانش آموزان پسر پنجم دبستان شهر تنکابن انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنت أکثر
چکیده: زمینه: آموزش ابراز وجودمی تواند بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر خلاقیت دانش آموزان پسر پنجم دبستان شهر تنکابن انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش دانش آموزان پسر پایه اول راهنمایی مشغول به تحصیل در سال 93-1392 بود. نمونه آن شامل 30 دانش آموز است که به روش در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، فرم "ب" آزمون خلاقیت تورنس می باشد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین دو گروه از لحاظ هر چهار متغیر وابسته تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: آموزش گروهی ابراز وجود باعث افزایش خلاقیت دانش آموزان شده است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications