• فهرس المقالات Remobilization

      • حرية الوصول المقاله

        1 - تأثیر مصرف نیتروژن در مرحله گلدهی بر تولید و تسهیم ماده خشک، رابطه قدرت منبع و اندازه مخزن و فرایندهای تشکیل عملکرد در گندم، جو و تریتیکاله
        مسعود عزت احمدی مجتبی حسن زاده احد مدنی
        10.30495/sarj.2021.1943878.1044
        به منظور مقایسه واکنش عملکرد گندم، جو و تریتیکاله به نیتروژن، یک آزمایش اسپیلیت پلات در مشهد و طی زراعی 97- 96 اجرا شد. عامل نیتروژن با دو سطح عدم محلول پاشی (N1) و مصرف کود اوره 46 درصد در مرحله گلدهی به میزان 20 کیلو گرم در هکتار (N2) در کرتهای اصلی و عامل نوع غله در أکثر
        به منظور مقایسه واکنش عملکرد گندم، جو و تریتیکاله به نیتروژن، یک آزمایش اسپیلیت پلات در مشهد و طی زراعی 97- 96 اجرا شد. عامل نیتروژن با دو سطح عدم محلول پاشی (N1) و مصرف کود اوره 46 درصد در مرحله گلدهی به میزان 20 کیلو گرم در هکتار (N2) در کرتهای اصلی و عامل نوع غله در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار N2 عملکرد دانه را به میزان 12/6 درصد افزایش داد که عمدتا ناشی از افزایش سهم فتوسنتز جاری در تشکیل عملکرد دانه از 43/6 به 51/2 درصد بود و ارتباط کمی با کارایی اختصاص ماده خشک ساقه به دانه داشت. همچنین تیمار N2 علی رغم کاهش دادن معنی دار وزن هزار دانه سبب افزایش 20/9 درصدی تعداد دانه در سنبله و 12/9 درصدی وزن دانه در سنبله گردید. محلول پاشی نیتروژن سهم فتوسنتز جاری در تشکیل عملکرد دانه را از 43/6 به 51/2 درصد افزایش و سهم انتقال مجدد ماده خشک ساقه در تشکیل عملکرد را از 72/4 به 4/53 درصد کاهش داد. تریتیکاله علیرغم داشتن شاخص برداشت یکسان با گندم، به دلیل داشتن عملکرد بیولوژیک بالاتر، 13/3 درصد عملکرد دانه بیشتری نسب به گندم داشت. مقدار فتوسنتز جاری در تریتیکاله 46/8 بیشتر از گندم بود ولی سهم نسبی ذخایر ساقه در تشکیل عملکرد اختلاف معنی داری نداشت. دلیل اصلی افزایش عملکرد تریتیکاله نسبت به گندم تعداد دانه در سنبله بیشتر بود و وزن دانه در این خصوص تاثیر معنی دار نداشت. در جو وزن هزار دانه نسبت به تریتیکاله 10 درصد بیشتر بود ولی جو به دلیل 61/0 درصد تعداد دانه در سنبله کمتر نسبت به تریتیکاله عملکرد کمتری داشت. نتایج حاکی از آن است که وزن دانه تحت تاثیر فرایندهای جذب و انتقال نیتروژن قرار نمی گیرد و بیشتر تابع فتوسنتز جاری است. بر اساس این نتایج توازن منبع -مخزن در تریتیکاله موجب عملکرد بیشتر این غله نسبت به گندم و جو شد. به نظر می رسد نیتروژن در مرحله گلدهی می تواند با جلوگیری از سقط شدن گلچه ها و افزایش اندازه مخزن و همچنین بهبود قدرت منبع از طریق افزایش فتوسنتز جاری عملکرد را در گندم و جو افزایش دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - Effects of Foliage Removal and Using Different Nitrogen Rates on Remobilization of Pre-anthesis Assimilates to the Grain in a Dual-purpose (Forage and Grain) Barley
        Adel Modhej Mani Mojadam Reza Mamaghani
        In order to study the source limitation and contribution of pre-anthesis assimilates to grain in dual-purpose (forage and grain) barley, a field experiment was carried out in Iran, Ahvaz region. The experimental design was split plot in randomized complete block with th أکثر
        In order to study the source limitation and contribution of pre-anthesis assimilates to grain in dual-purpose (forage and grain) barley, a field experiment was carried out in Iran, Ahvaz region. The experimental design was split plot in randomized complete block with three replications. Application rates of nitrogen at four levels (60, 120, 180 and 220 kg.ha-1 N) were as main plots, while sub plots were three harvesting levels (no cutting crop, cutting at five and 10 cm above ground level). Spikelet removal from one side of spike was done to determine source limitation. Results indicated that foliage removal (FR) from five and 10 cm above ground level reduced grain yield 32% and 15.8%, respectively. Highest grain yield (530 g.m-2) was obtained by using 120 kg.ha-1 N treatment. Source limitation was increased with harvesting 28% and 23% in cutting crop from 5 and 10 cm level, respectively. Grain yield was generally reduced with increasing source limitation in dual-purpose barley crop. In cutting treatments, minimum source limitation was obtained with 120 kg.ha-1 N. The contribution of dry matter translocation pre-anthesis assimilates to grains was reduced by foliage removal treatments, due to reduction in vegetative growth at anthesis stage. Contribution of dry matter remobilization and current photosynthesis to grain yield were increased (11%) and reduced (8.7%) respectively by foliage cutting at 5 cm above ground level. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - Response of Some Bread and Durum Wheat Genotypes to Different Levels of Nitrogen in South West of Iran
        Atosa Enayat Shahram Lack Adel Modhej
        In order to identify the effects of different levels of nitrogen fertilizer on seed yield andseed growth indices of some bread and durum wheat genotypes, a field experiment wasconducted in 2013-2014 in Khuzestan Agricultural and Natural Resource Research Center.The expe أکثر
        In order to identify the effects of different levels of nitrogen fertilizer on seed yield andseed growth indices of some bread and durum wheat genotypes, a field experiment wasconducted in 2013-2014 in Khuzestan Agricultural and Natural Resource Research Center.The experiment was designed as a split plot with three replications. Nitrogen applicationrates (50, 100 and 150 kg N.ha-1) were assigned in the main plots and the subplots consisted of six wheat genotypes (Bread; Verinak, Star, Chamran and Durum;Karkheh, D-84-5, D-83-8). Results indicated that seed yield, seed protein percentage,seed effective filling rate, remobilization of dry matter and the current photosynthesis,1000 seed weight and seed effective filling period between genotypes were significant.Maximum and minimum seed filling rate was related to Karkheh genotype in 150 kgN.ha-1, and Verinak in treatment of using 50 kg N.ha-1. The effect of nitrogen levels onseed effective filling period was not significant. The maximum duration of seed fillingwas devoted to Verinak genotype and the minimum one was for Karkheh genotype.Chamran genotype, by using 150 kg N.ha-1, had maximum seed yield while Verinakgenotype, using 50 kg N.ha-1 had minimum seed yield. Maximum 1000 seed weight wasdevoted to Karkheh genotype in treatment of using 150 kg N.ha-1, also the minimum1000 seed weight was that of Star genotype in treatment of using 100 kg N.ha-1. Themaximum seed protein percentage was observed at D-84-5 line, in 150 kg N.ha-1, andminimum amount of protein was in Chamran and Karkheh in 50 kg N.ha-1. A positiveand significant correlation observed between seed yield and seed weight, the currentphotosynthesis rate and remobilization rate. In general, according to Khuzestan climateconditions, planting Chamran genotypes by using 150 kg N.ha-1, can led to an appropriateyield and it is highly suggested. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - Assess Effect of Different level of Nitrogen Fertilizer on Redistribution, Efficiency and Contribution of Redistribution and Current Photosynthesis of Wheat Genotypes
        Fatemeh Torfi
        BACKGROUND: Management of nutrients, especially nitrogen, in order to wheat economic production and maintain sustainable agriculture to provide food security, is considered to have an important priority. Fertilizer management plays an important role for obtaining satisf أکثر
        BACKGROUND: Management of nutrients, especially nitrogen, in order to wheat economic production and maintain sustainable agriculture to provide food security, is considered to have an important priority. Fertilizer management plays an important role for obtaining satisfactory yields and increase crop productivity. OBJECTIVES: This research was done to evaluate response of crop production and agrophysiological traits of wheat genotypes to apply different level of nitrogen fertilizer. METHODS: Current study was conducted according split plots experiment based on randomized complete block design with three replications. Main factor included four levels of nitrogen fertilizer (N1=60, N2=120, N3=180, N4=240 kg.ha-1) and sub plots consisted four genotypes of Bread (V1: S85-19 as line, V2: Chamran) and Durum (V3: Behrang, V4: Dena) Wheat. RESULT: According result of analysis of variance effect of different level of nitrogen fertilizer, genotypes and interaction effect of treatments on all studied traits was significant at 5% probability level. Evaluation mean comparison result of interaction effect of treatments on all measured traits revealed the highest amount of seed yield (610 gr.m-2), number of spike per square meter (1010), rate of redistribution (162.97 gr.m-2), efficiency of redistribution (0.24 gr.gr-1), contribution of redistribution (50.50%), rate of current photosynthesis (737.67 gr.m-2), efficiency of current photosynthesis (0.95 gr.gr-1) and contribution of current photosynthesis (83.50%) were noted for 180 kg.ha-1 nitrogen fertilizer and Chamran genotype and lowest amount of mentioned traits belonged to nonuse of fertilizer and S-85-19 line treatments. CONCLUSION: Finally according result of current study application 180 kg.ha-1 nitrogen fertilizer and Chamran genotype had the maximum amount of studied traits and it can be advice to producers in studied region. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - اثر مقادیر اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی گندم (Triticum aestivum L.) تحت شرایط تنش خشکی انتهای فصل
        مریم شیروانیان مانی مجدم شهرام لک مجتبی علوی فاضل سید کیوان مرعشی
        10.30495/iper.2022.1953457.1776
        به‌منظور بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان انتقال مجدد گندم تحت تنش خشکی انتهای فصل در اهواز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واق أکثر
        به‌منظور بررسی اثر کاربرد مقادیر مختلف اسیدهیومیک و سایکوسل بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان انتقال مجدد گندم تحت تنش خشکی انتهای فصل در اهواز، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه ای واقع در شهرستان اهواز اجرا شد. عامل اصلی تنش خشکی انتهای فصل با دو سطح آبیاری معمولی و قطع آبیاری در مرحله بعد از گرده افشانی، سایکوسل با سه سطح آب به عنوان شاهد، 5/1 گرم در لیتر و سه گرم در لیتر و هیومیک اسید با سه سطح عدم محلول‌پاشی (آب به عنوان شاهد)، دو لیتر در هکتار و چهار لیتر در هکتار به صورت فاکتوریل به عنوان عوامل فرعی بود. نتایج نشان داد که برهم کنش تنش خشکی انتهای فصل و سایکوسل بر عملکرد دانه و تعداد دانه در سنبله معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه (5/4840 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط آبیاری معمولی حاصل شد که با کاربرد سه گرم در لیتر سایکوسل در شرایط تنش خشکی انتهای فصل تفاوت آماری معنی داری از خود نشان نداد. کاربرد اسیدهیومیک بر تمام صفات آزمایش اثر مثبت و معنی داری داشت. بیشترین عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از کاربرد سه لیتر در هکتار اسید هیومیک در شرایط آبیاری معمولی بدست آمد. در شرایط تنش خشکی انتهای فصل میزان فتوسنتز جاری (29 درصد) و سهم فتوسنتز جاری (10 درصد) کاهش و میزان انتقال مجدد (16 درصد) و سهم انتقال مجدد (34 درصد) افزایش یافت. در مجموع می توان برای افزایش عملکرد دانه در شرایط مطلوب و کاهش افت در شرایط تنش، از تنظیم کننده های رشد نظیر سایکوسل با غلظت سه گرم در لیتر و کود آلی اسیدهیومیک به میزان چهار لیتر در هکتار استفاده نمود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - ارزیابی اثرات کودهای نیتروژن و پتاس بر عملکرد، اجزاء عملکرد و انتقال مجدد در لاین امید بخش برنج (.Oryza sativa L)
        عبدالحسین شیخ حسینیان مجید عاشوری مجید نحوی سعید بخشی پور محمد رودپیما میترا یکتا فرهاد بیرانوند
        این تحقیق به منظور بررسی اثرات کودهای نیتروژن و پتاس بر عملکرد، اجزاء عملکرد و انتقال مجدد در لاین 4 امید بخش برنج اجراء گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور، در سال 1391 اجراء شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیتروژ أکثر
        این تحقیق به منظور بررسی اثرات کودهای نیتروژن و پتاس بر عملکرد، اجزاء عملکرد و انتقال مجدد در لاین 4 امید بخش برنج اجراء گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور، در سال 1391 اجراء شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیتروژن در سه سطح (60 ،90 و 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) از منبع کود اوره و کود پتاس در سه سطح (0،50 و 100 کیلوگرم در هکتار) از منبع سولفات پتاسیم بودند. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که فاکتور نیتروژن بر تمامی صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. فاکتور پتاس تاثیر معنی داری بر صفت وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد داشت. اثر متقابل نیتروژن در پتاس بر صفات تعداد دانه پر و وزن هزار دانه در سطح پنج درصد معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه (7818 کیلوگرم در هکتار)، درصد باروری خوشه (47/88 درصد)، وزن هزار دانه (08/30 گرم)، تعداد دانه پر (4/149)، ارتفاع بوته (6/110سانتی متر) و انتقال مجدد ماده خشک (1198 گرم در مترمربع)، در سطح سوم نیتروژن (120کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بدست آمد. مقایسه میانگین اثر متقابل نیتروژن در پتاس برای صفت عملکرد دانه تیمار (120کیلوگرم نیتروژن خالص در 50 کیلوگرم پتاس) با میانگین 7994 کیلوگرم در هکتار در کلاس بالاتری قرار گرفت. در نهایت می توان برای لاین امید بخش شماره 4 برنج سطح کودی 120کیلوگرم نیتروژن خالص (260 کیلوگرم کود اوره) و 50 کیلوگرم پتاس (100 کیلوگرم کود سولفات پتاسیم) جهت دستیابی به عملکرد مطلوب به ازای هر هکتار مصرف نمود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - بررسی توزیع مجدد مواد فتوسنتزی در واکنش به تنش گرما در ارقام برنج شمال خوزستان
        عبدالعلی گیلانی1 سید عطاءاله سیادت2 سامی جلالی3 کاوه لیموچی4
        این پژوهش با هدف تعیین نقش تنش گرما بر توزیع مجدد مواد فتوسنتزی ارقام برنج در استان خوزستان اجرا گردید. آزمایش با دو عامل تاریخ کاشت و رقم به صورت کرت‌های یکبار خرد شده، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (1385 و1386) در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشا أکثر
        این پژوهش با هدف تعیین نقش تنش گرما بر توزیع مجدد مواد فتوسنتزی ارقام برنج در استان خوزستان اجرا گردید. آزمایش با دو عامل تاریخ کاشت و رقم به صورت کرت‌های یکبار خرد شده، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال (1385 و1386) در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجراء شد. سه تاریخ کاشت (15 اردیبهشت، پنج خرداد و 25 خرداد) درکرت‌های اصلی و پنج رقم برنج شامل ارقام هویزه و حمر (متحمل به گرما) عنبوری قرمز و چمپا (حساس به گرما) و رقم پرمحصول دانیال (نیمه متحمل به گرما) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که رقم عنبوری‌قرمز و ارقام متحمل به گرما از بیشترین میزان توزیع مجدد ماده خشک برخوردار بودند. دانه، ساقهو برگ بسته، به تغییر در شرایط دمایی، و رقم تفاوت معنی‌داری نشان دادند و تاریخ‌های کاشت دوم و سوم، و ارقام متحمل به گرما دارای مقادیر بالاتری بودند. در مجموع بیشترین توزیع مجدد ماده خشک، فتوسنتز جاری و سهم اندام ها در عملکرد دانه به ترتیب با متوسط 8/1140 کیلوگرم در هکتار، 3/3923 کیلوگرم در هکتار و 5/22 درصد در تاریخ کاشت پنج خرداد حاصل شد. اما بیشترین سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت بدست آمد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - اثر تاریخ کشت بر عملکرد و اجزای عملکرد هیبریدهای ذرت در اهواز
        راحیل چهرازی مجتبی علوی فاضل
        10.2./jpps.2022.693296
        بالا بودن دما هوا در تابستان یکی از عوامل موثر برعملکرد و انتخاب تاریخ کاشت در استان خوزستان می باشد. به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر عملکرد و توزیع مجدد ماده خشک در هیبریدهای ذرت دانه ای در اهواز این آزمایش به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل ت أکثر
        بالا بودن دما هوا در تابستان یکی از عوامل موثر برعملکرد و انتخاب تاریخ کاشت در استان خوزستان می باشد. به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر عملکرد و توزیع مجدد ماده خشک در هیبریدهای ذرت دانه ای در اهواز این آزمایش به صورت کرت‌های یکبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در جنوب غربی شهر اهواز اجرا شد. فاکتور اصلی تاریخ کاشت یکم ،10 و 20 مرداد و فاکتور فرعی هیبرید هاSIMON ، PL712، K.S.C703 و K.S.C704به عنوان شاهد در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر تاریخ کاشت بر تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، طول بلال، ارتفاع بوته، طول کچلی بلال، عملکرد دانه، شاخص برداشت، میزان انتفال مجدد، کارایی انتقال مجدد، میزان فتوسنتز جاری، کارایی فتوسنتز جاری، سهم انتقال مجدد و سهم فتوسنتز جاری معنی دار بود. بین هیبریدها مورد مطالعه از لحاظ آماری تفاوت معنی دار در صفات تعداد دانه در ردیف بلال، وزن هزار دانه، طول بلال، ارتفاع بوته، عملکرد دانه و شاخص برداشت وجود داشت. نتایج نشان داد رقم PL712 در تاریخ کاشت 20 مرداد بهترین عملکرد دانه به مقدار 217/9294 کیلوگرم را به خود اختصاص داد. با تاخیر در تاریخ کاشت و برخورد دوره گرده افشانی با شرایط مساعدتر آب وهوایی، بین هیبرید های مورد بررسی، صفات عملکرد و اجزای عملکرد افزایش پیدا کرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - اثرات تراکم بوته‌ و مقادیر متفاوت نیتروژن بر تغییرات انتقال مجدد در عملکرد ذرت دانه‌ای(.Zea mays L) هیبرید سینگل کراس 704
        ماندانا ستوده مجتبی علوی فاضل
        به‌منظور بررسی نقش تغییرات انتقال مجدد در عملکرد ذرت دانه ای در تراکم ها و مقادیر متفاوت نیتروژن این آزمایش به‌صورت فاکتوریلدرقالبطرح بلوک هایکاملتصادفیدر سهتکرارطی سال زراعی1394-95 در شهر رامهرمز واقع در جنوب غرب ایران انجام شد.فاکتور تراکم بوته شامل هشت، 10 و 12 بوته أکثر
        به‌منظور بررسی نقش تغییرات انتقال مجدد در عملکرد ذرت دانه ای در تراکم ها و مقادیر متفاوت نیتروژن این آزمایش به‌صورت فاکتوریلدرقالبطرح بلوک هایکاملتصادفیدر سهتکرارطی سال زراعی1394-95 در شهر رامهرمز واقع در جنوب غرب ایران انجام شد.فاکتور تراکم بوته شامل هشت، 10 و 12 بوته در مترمربع و فاکتور مقادیر نیتروژن شامل کاربرد 50 ،100 ،150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره (46 درصد) بود. نتایج نشان داد که تغییر تراکم بوته و مقدار نیتروژن اثر معنی داری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، میزان انتقال مجدد، سهم انتقال مجدد و فتوسنتز جاری داشت. بیشترین عملکرد دانه (4/8090 کیلوگرم در هکتار) به تراکم هشت بوته در مترمربع و کمترین (1/6480 کیلوگرم در هکتار) به تراکم 12 بوته در مترمربع اختصاص یافت. بیشترین عملکرد دانه (7/8650 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 150 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن و کمترین (7/6160 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 50 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به دست آمد. بیشترین میزان انتقال مجدد و میزان و سهم فتوسنتز جاری از تراکم هشت بوته در مترمربع و 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به دست آمد. به‌طورکلی نتایج آزمایش نشان داد که مصرف 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص در تراکم هشت بوته در مترمربع می تواند موجب افزایش 46 درصدی عملکرد دانه در مقایسه با مصرف 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و تراکم 12 بوته در مترمربع و بهبود تولید ذرت شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - اثر برخی فعالیت‌های آگروتکنیکی بر تولید علوفه و توزیع ماده‌ی خشک تریتیکاله (X Triticosecale Wittmack)
        فرهاد بیرانوند مسعود رفیعی علی خورگامی کاظم تالشی
        به‌منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی (1394 و 1395) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف) أکثر
        به‌منظور بررسی اثر کود زیستی و شیمیایی بر عملکرد و انتقال مواد فتوسنتزی تریتیکاله در شرایط دیم، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در دو سال زراعی (1394 و 1395) اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل کود زیستی (فاکتور اصلی) در پنج سطح، شاهد (عدم مصرف)، ازتوبارور-1، میکوریزا، فسفات بارور-2، پتا بارور-2 و کود شیمیائی نیتروژن (فاکتور فرعی) (منبع اوره) در چهار سطح، شامل، شاهد، 50، 100 و 150 کیلو گرم در هکتار در نظر گرفته شد. در این آزمایش، تلفیق کود زیستی-شیمیایی، عملکرد علوفه و انتقال مواد را افزایش داد. عمکرد علوفه خشک در ترکیب 100 و 150 کیلو گرم در هکتار کود اوره با کودهای زیستی نسبت به شاهد، به ترتیب 5428، 5668 و 3528 کیلوگرم درهکتار بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین انتقال مواد فتوسنتزی از اندام رویشی به دانه (انتقال ماده خشک، سهم انتقال ماده خشک به دانه، میزان انتقال ماده خشک از ساقه) 6/634 گرم/گیاه و 121 درصد، تغییر می‌یابد. نتایج کلی نشان داد که در شرایط دیم، کاربرد توام کود زیستی با اوره در زمان کاشت، عملکرد مطلوب تریتیکاله را سبب خواهد شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - اثر مقدار مصرف نیتروژن بر عملکرد دانه و انتقال مجدد ماده خشک ذرت (Zea mays L.) در شرایط تنش خشکی
        عبدالکریم بنی سعیدی محمد معتمدی
        پژوهشی در سال 1392 در قالب آزمایش اسپلیت پلات با پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان شوشتر اجرا شد. این پژوهش شامل تنش خشکی به‌صورت قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه (=V1 قطع آبیاری از ابتدای 10 برگی گیاه تا مرحله ظهور تاسل ها، V2=قطع آبیاری از ظهور 50 درص أکثر
        پژوهشی در سال 1392 در قالب آزمایش اسپلیت پلات با پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان شوشتر اجرا شد. این پژوهش شامل تنش خشکی به‌صورت قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه (=V1 قطع آبیاری از ابتدای 10 برگی گیاه تا مرحله ظهور تاسل ها، V2=قطع آبیاری از ظهور 50 درصد تاسل تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها و V3= آبیاری برابر نیاز آبی گیاه تا پایان فصل رشد) به‌عنوان کرت اصلی و سطوح نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به‌عنوان کرت فرعی بود. نتایج نشان داد عملکرد دانه به‌طور معنی‌دار تحت تأثیر تنش خشکی قرار گرفت. بیشترین میزان انتقال مجدد ماده خشک در تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها بود و با افزایش میزان نیتروژن مصرفی، میزان انتقال ماده خشک کاهش معنی‌داری یافت. تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها با میانگین 40 درصد، دارای بیشترین سهم انتقال مجدد ماده خشک در عملکرد دانه بود. افزایش میزان نیتروژن مصرفی، عامل جزئی تولید نیتروژن مصرفی را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تأمین رطوبت و نیتروژن کافی در مرحله قبل از گلدهی، از طریق افزایش تحریک سهم و میزان انتقال مجدد ماده خشک به دانه در صورت بروز تنش در مرحله بعد، از کاهش شدید وزن دانه تا حدودی جلوگیری شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - تاثیر رژیم آبیاری و شیوه های کاربرد کود شیمیایی فسفر بر کارایی بازیافت فسفر و عملکرد دانه در دو رقم کلزا
        راضیه بلدی احسان بیژن زاده روح اله نادری
        به منظور بررسی اثر کم آبیاری و روش‌های کاربرد کود فسفر بر عملکرد و کارایی بازیافت فسفر در دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 93-1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. أکثر
        به منظور بررسی اثر کم آبیاری و روش‌های کاربرد کود فسفر بر عملکرد و کارایی بازیافت فسفر در دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 93-1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. عامل اصلی رژیم آبیاری (آبیاری رایج، قطع آبیاری از اواسط گلدهی و اواسط غلاف رفتن)، عامل فرعی شیوه های کاربرد کود فسفر (بدون فسفر و کاربرد دستپاش و نواری فسفر) و عامل فرعی فرعی ارقام کلزا (ساری‌گل و آر جی اس) بودند. نتایج نشان داد تیمار آبیاری رایج با31/25 دانه در خورجین تفاوت معنی داری با تیمارهای قطع آبیاری از اواسط گلدهی با 25/22 دانه در خورجین و از اواسط غلاف رفتن با 94/22 دانه در خورجین داشت . در قطع آبیاری از گلدهی، مصرف نواری کود شیمیایی فسفر در رقم آر جی اس بیشترین عملکرد بیولوژیک (12435 کیلوگرم در هکتار ) را داشت. به طور کلی کارایی بازیافت فسفر در روش دستپاش و نواری به ترتیب 09/1 % و 38/1% بود. رقم آر جی اس در مقایسه با ساری گل در قطع آبیاری از اواسط گلدهی و غلاف رفتن به ترتیب با 3830 و 5428 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود. رقم آر جی اس در شرایط قطع آبیاری از اواسط گلدهی و مصرف نواری فسفر، بیشترین میزان انتقال مجدد را دارا بود و می‌تواند در صورت مواجه شدن با کمبود آب در آخر فصل رشد از کاهش بیشتر عملکرد دانه جلوگیری کند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - بررسی توان ذخیره سازی و میزان مشارکت ذخایر ساقه در عملکرد دانه گندم نان متاثر از تنش خشکی انتهای فصل
        ماندانا آژند سعید جلالی هنرمند محسن سعیدی مختار قبادی کیانوش چقامیرزا مجید عبدلی
        به منظور مطالعه تجمع ماده خشک و قندهای محلول و انتقال مجدد آنها به دانه‌های گندم تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل، آزمایش مزرعه‌ای به صورت طرح کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 89-1388 در دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل: أکثر
        به منظور مطالعه تجمع ماده خشک و قندهای محلول و انتقال مجدد آنها به دانه‌های گندم تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل، آزمایش مزرعه‌ای به صورت طرح کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 89-1388 در دانشگاه رازی کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل: آبیاری کامل (شاهد) و قطع آبیاری در شروع مرحله پرشدن دانه تا زمان رسیدگی در کرت‌های اصلی و چهار ژنوتیپ گندم شامل: ارقام مرودشت و پیشتاز و لاین‌های 336 و DN-11 در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. در شرایط شاهد و تنش خشکی، لاین DN-11 بیشترین و رقم مرودشت کمترین عملکرد دانه را داشتند. تنش خشکی موجب افزایش مقدار و کارآیی انتقال مجدد ماده خشک و قندهای محلول میانگره دم گل آذین در همه ژنوتیپ‌ها و میانگره ماقبل آخر در لاین‌های 336 و DN-11 شد. ظرفیت لاین‌های 336 و DN-11 برای استفاده از ذخایر ساقه و انتقال مجدد آنها در مقایسه با رقم حساس مرودشت به طور معنی‌داری بیشتر بود. در بین میانگره‌های مورد بررسی، میانگره‌های زیرین علاوه بر داشتن پتانسیل بالاتر برای تجمع مواد فتوسنتزی، میزان انتقال مجدد بالاتری نیز داشتند و میانگره‌های ماقبل آخر و دم گل آذین به ترتیب از این نظر در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده، لاین DN-11 با افت کمتر عملکرد دانه تحت شرایط تنش خشکی در مرحله پرشدن دانه‌ها نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها مقاومت بیشتری داشت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن ها در عملکرد ارقام و لاین های مختلف گندم نان در اردبیل
        رقیه ذبیحی محمودآباد احمد توبه معرفت قاسمی شهزاد جماعتی ثمرین
        به منظور بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد ارقام و لاین‌های مختلف گندم نان در اردبیل، آزمایشی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار با ده رقم (شامل: Uroom، Zare، MV-Magdalena، Soissons، MV-Toborzo، Mihan، Pishgam، FD-11111 و FD- أکثر
        به منظور بررسی میزان انتقال مجدد ماده خشک مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد ارقام و لاین‌های مختلف گندم نان در اردبیل، آزمایشی در قالب طرح بلوک-های کامل تصادفی در سه تکرار با ده رقم (شامل: Uroom، Zare، MV-Magdalena، Soissons، MV-Toborzo، Mihan، Pishgam، FD-11111 و FD-12073) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال زراعی 95-1394 به اجرا آمد. نتایج تجزیه واریانس، نشان دهنده وجود اختلاف معنی‌دار بین ارقام و لاین‌های مورد مطالعه، برای صفات مختلف بود. لاین FD-11111 دارای بیشترین تعداد دانه در سنبله، بیشترین عملکرد دانه در مترمربع و سهم در پر شدن و رشد دانه (9/7417 گرم در مترمربع) بود. رقم MV-bodri دارای بیشترین عملکرد بیولوژیک در مترمربع، درصد سهم فرآیند انتقال مجدد ماده خشک اندام‌های هوایی (723/19 درصد) در عملکرد دانه و میزان انتقال ماده خشک از کل اندام های هوایی به دانه بود. رقم MV-Magdalena نیز دارای کمترین عملکرد بیولوژیک و بیشترین شاخص برداشت، بیشترین درصد (797/47 درصد) کارآیی انتقال مجدد مادة خشک اندام‌های هوایی و با 57/3 درصد دارای بیشترین کارآیی فتوسنتز جاری بود. بیشترین سهم فتوسنتز جاری در رقم زارع (923/89 گرم در مترمربع) که دارای کمترین سهم انتقال مجدد ماده خشک بود، به‌دست آمد. بنابراین به طور‌کلی می‌توان گفت که سهم فتوسنتز جاری در افزایش عملکرد دانه بسیار بیشتر بود و لاین FD-11111 در بین ارقام مورد مطالعه، بهترین لاین بود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم
        رئوف سید شریفی پریسا قنبری حسین کمری
        به منظور ارزیابی برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم، آزمایشی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصاد أکثر
        به منظور ارزیابی برهمکنش نیتروژن و تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن بر فیلوکرون و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی و سهم آن‌ها در عملکرد دانه گندم، آزمایشی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سال زراعی 92-1391 اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن در پنج سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس پوتیدا با دو سویه 4 و 11) و مقادیر کود نیتروژنه در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره بود. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد (5/3829 کیلوگرم در هکتار)، اجزای عملکرد و سرعت ظهور برگ به ترکیب‌ تیماری تلقیح بذر با ازتوباکتر × مصرف 180 کیلوگرم کود نیتروژنه در هکتار و کم‌ترین آن‌ها در عدم تلقیح بذر با باکتری‌های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن × عدم مصرف کود نیتروژنه به دست آمد. بیشترین مشارکت ذخایر ساقه و اندام هوایی در عملکرد دانه در ترکیب تیماری عدم تلقیح بذر با باکتری‌ها × عدم مصرف کود نیتروژنه به دست آمد. در نتیجه به منظور افزایش عملکرد و افزایش سرعت ظهور برگ گندم می توان کاربرد 180 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار در تلقیح بذر با ازتوباکتر را توصیه نمود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - تأثیر محدودیت منبع بر عملکرد و شاخص های رشد ذرت دانه ای KSC704 در شرایط تنش خشکی
        میثم اویسی محمدجواد میرهادی حمید مدنی قربان نورمحمدی رضا ضرغامی
        جهت بررسی تأثیر محدودیتمنبع بر عملکرد و شاخص های رشد ذرت دانه ای KSC704در شرایط تنش خشکی در منطقه ورامین و در طی سال های زراعی 1387-1386 و،تکرار اجرا آبیاری در کرت های اصلی وترکیب . رطوبت قابل استفاده انجام گرفت و تنش خشکیدر مراحل هشت برگی و ظهوربرگ های برگ های . نتای أکثر
        جهت بررسی تأثیر محدودیتمنبع بر عملکرد و شاخص های رشد ذرت دانه ای KSC704در شرایط تنش خشکی در منطقه ورامین و در طی سال های زراعی 1387-1386 و،تکرار اجرا آبیاری در کرت های اصلی وترکیب . رطوبت قابل استفاده انجام گرفت و تنش خشکیدر مراحل هشت برگی و ظهوربرگ های برگ های . نتایج نشان داد در شرایط آبیاری مطلوب با تأخیر یا افزایش شدت برگزدایی سرعت رشد نسبی بطور معنی داری کاهش یافت در حالی که در شرایط تنش خشکی حتی حذف 2:3 برگ ها در مرحله کاکل دهی نتوانست. تحت شرایط تنش خشکی با قطع 1:3 برگ ها در مرحله کاکل دهی، عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد به میزان 28% افزایش یافت. بنابراین برگزدایی نه تنها موجب کاهش قدرت منبع یا کارایی تولید بیوماس و فتوسنز جاری نشده است بلکه در شرایط تنش خشکی ماده خشک بیشتری به دانه اختصاص یافته است و شیب فشار اسمزی وهیدروستاتیک به علت فرآهمی آب و کاهش تعرق بعد از برگزدایی بهبود یافته است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - مطالعه کارایی مصرف نیتروژن و صفات مرتبط با آن در غلات سرمادوست
        علی راحمی کاریزکی عباس بیابانی شهریار کاظمی حسین صبوری مارال اعتصامی
        نیتروژن مهم‌ترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی، به خصوص غلات است. لذا با هدف بررسی کارایی مصرف نیتروژن و اجزای آن در غلات مختلف تحت شرایط عدم استفاده از نیتروژن و شرایط مطلوب نیتروژن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تک أکثر
        نیتروژن مهم‌ترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد گیاهان زراعی، به خصوص غلات است. لذا با هدف بررسی کارایی مصرف نیتروژن و اجزای آن در غلات مختلف تحت شرایط عدم استفاده از نیتروژن و شرایط مطلوب نیتروژن، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار در دانشگاه گنبد کاووس در سال 97-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل غلات در 7 سطح شامل گندم نان رقم کوهدشت (Triticum Aestivum L.)، گندم دوروم رقم سیمره (Triticum turgidum L.)، جو شش ردیفه رقم صحرا، جو دو ردیفه رقم خرم، جو لخت لاین17 (Hordeum vulgare L.)، یولاف زراعی رقم کانادایی (Avena sativa L.) و تریتیکاله رقم جوانیلو (Triticosecale Wittmack L.) و عامل نیتروژن در دو سطح شاهد (صفر) و مطلوب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر متقابل غلات × نیتروژن بر کارایی بهره‌وری نیتروژن، کارایی جذب نیتروژن، کارایی مصرف نیتروژن، شاخص برداشت نیتروژن، درصد نیتروژن و پروتئین دانه اثر معنی‌داری نداشت. اما اثر اصلی نیتروژن و غلات بر کارایی جذب نیتروژن، کارایی مصرف نیتروژن و درصد پروتئین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار بود. در حالی که شاخص برداشت تنها تحت تاثیر غلات قرار گرفت، همچنین انتقال مجدد نیتروژن تحت تاثیر غلات، نیتروژن و اثر متقابل این دو قرار گرفت. در نهایت نتایج این آزمایش نشان داد که در شرایط مطلوب نیتروژن در تمام غلات مورد مطالعه، کارایی مصرف نیتروژن افزایش یافت. کارآیی مصرف نیتروژن متشکل از دو جزء کارآیی جذب نیتروژن و کارآیی بهره‌وری نیتروژن است درنتیجه، افزایش در کارآیی مصرف نیتروژن بیش‌تر به‌دلیل بهبود در کارآیی جذب نیتروژن می‌باشد. همچنین در تمام غلات در شرایط مطلوب نیتروژن درصد پروتئین و عملکرد دانه افزایش یافت که افزایش درصد پروتئین ناشی افزایش انتقال مجدد نیتروژن بود. از طرفی جو لخت نسبت به سایر غلات از کارایی مصرف نیتروژن بالاتری برخوردار بود. تفاصيل المقالة

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]