• فهرس المقالات Group counseling

      • حرية الوصول المقاله

        1 - مقایسه میزان اثربخشی مشاوره ی گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی و شناختی – رفتاری بر کاهش کمرویی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی
        محراب بشیرپور حسین سلیمی کیومرث فرحبخش
          این پژوهش به‌منظور مقایسۀ اثربخشی مشاورۀ گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی و شناختی ـ رفتاری بر میزان کمرویی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی در باروق انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان مدارس متوسطۀ شهر بارو أکثر
          این پژوهش به‌منظور مقایسۀ اثربخشی مشاورۀ گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی و شناختی ـ رفتاری بر میزان کمرویی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی در باروق انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان مدارس متوسطۀ شهر باروق بودند. از میان دبیرستان‌های پسرانه، از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مدرسه انتخاب شد و با اجرای پرسشنامۀ کمرویی سموعی 30 دانش‌آموز که کمرویی بالاتری داشتند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. مشاورۀ گروهی مبتنی بر رویکرد وجودی به مدت هشت جلسه روی یک گروه اجرا شد و روی گروه دیگر هشت جلسۀ رویکرد شناختی ـ رفتاری اجرا شد و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و شفه، تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. آزمون تعقیبی شفه نشان داد که بین گروه گواه و گروه آزمایشی وجودی و نیز بین گروه آزمایشی شناختی ـ رفتاری و گروه گواه تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین گروههای آزمایشی وجودی و شناختی ـ رفتاری از گروه گواه بیشتر است (01/0 > P ) . تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - اثربخشی مشاوره‌ گروهی «راه‌حل محور» بر سازگاری و خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر سال اول دبیرستان شهرستان شهریار
        انور دست باز سید جلال یونسی امید مرادی محمد ابراهیمی
          این پژوهش با هدف ارزیابی اثربخشی مشاورۀ‌ گروهی «راه‌حل محور» بر سازگاری و مؤلفه‌های آن (عملکرد عاطفی، اجتماعی و آموزشی) و خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر سال اول دبیرستان شهرستان شهریار صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی (دو گروهی ب ا پیش‌آزمون و پس‌آزمون) و جامعۀ آماری همۀ دانش أکثر
          این پژوهش با هدف ارزیابی اثربخشی مشاورۀ‌ گروهی «راه‌حل محور» بر سازگاری و مؤلفه‌های آن (عملکرد عاطفی، اجتماعی و آموزشی) و خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر سال اول دبیرستان شهرستان شهریار صورت گرفت. روش پژوهش آزمایشی (دو گروهی ب ا پیش‌آزمون و پس‌آزمون) و جامعۀ آماری همۀ دانش‌آموزان پسر پایه اول دبیرستان بود که در سال 91ـ1390 در شهرستان شهریار مشغول به تحصیل بودند. از میان آنان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، ابتدا یک دبیرستان و سپس30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. ابزارهای سنجش، شامل پرسشنامۀ سازگاری دانش‌آموزان دبیرستانی با زیرمقیاس‌های عاطفی، اجتماعی و آموزشی ( سین‌ها و سینگ، 1997) و مقیاس خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران، 1982) بود. گروه آزمایش در 8 جلسۀ90 دقیقه‌ای‌ مشاورۀ‌ گروهی راه‌حل محور شرکت کردند در حالی‌که گروه گواه، هیچ مشاوره‌ای دریافت نکردند. با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس، پنج فرضیۀ پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که به‌کارگیری مشاورۀ گروهی راه‌حل‌محور میزان سازگاری کلی، عملکرد اجتماعی، عملکرد آموزشی و خودکارآمدی را بهبود می‌بخشد (01/0> P ) . اما در عملکرد عاطفی، تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه یافت نشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اثربخشی مشاوره گروهی عقلانی هیجانی رفتاری بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانش‌آموزان دورة دوم متوسطه پسر
        فرشید پایدار فریده حمیدی مجید کارگر
        هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مشاوره گروهی عقلانی هیجانی رفتاری الیس بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان بستان آباد بود. نوع پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 680 دانش آموز پسر سال دوم و سوم مقطع مت أکثر
        هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مشاوره گروهی عقلانی هیجانی رفتاری الیس بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان بستان آباد بود. نوع پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل 680 دانش آموز پسر سال دوم و سوم مقطع متوسطه شهر بستان آباد در سال تحصیلی 94-1393 بودند، که به شیوه نمونه گیری خوشه ای، گروه نمونه به تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل واگذار شدند. دانش آموزان پرسشنامه سازگاری (AISS سینها سینگ،1997) را تکمیل کردند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه مورد مداخله مشاوره گروهی عقلانی هیجانی رفتاری قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس نشان داد که بین گروه آزمایش و گواه پس از انجام مداخله آزمایشی در متغیرهای سازگاری کلی و مولفه های آن تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P<). نتیجه این پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی عقلانی هیجانی رفتاری می تواند سازگاری دانش آموزان متوسطه پسر را ارتقا دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        4 - اثربخشی مشاوره گروهی شناختی بر مسؤولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند
        جلال کرمی احمد میرجعفری سعید بختیارپور
         هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاورۀ گروهی شناختی بر مسؤولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند در سال تحصیلی 89-1388 است. جامعۀ آماری، دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 60 نفر از آنها انتخا أکثر
         هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاورۀ گروهی شناختی بر مسؤولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند در سال تحصیلی 89-1388 است. جامعۀ آماری، دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 60 نفر از آنها انتخاب شده و در دو گروه آزمایش (30 نفر) و گروه گواه (30نفر) قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه گواه بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه شخصیتی کالیفرنیا (گاف، 1987) بوده است. مشاوره گروهی شناختی در مدت 8جلسه 90 دقیقه‌ای که هر هفته یک بار تشکیل شد، بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. نتایج به‌دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که مشاوره گروهی شناختی بر مسؤولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر مقطع پیش‌دانشگاهی شهرستان گتوند تأثیر داشته است (0001/0P تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        5 - تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی و مشاورۀ گروهی با روش عاطفی رفتاری عقلانی بر خودپندارۀ تحصیلی، انگیزش پیشرفت و سلامت روان دانش‌آموزان ناموفق
        فیروزه سپهریان آذر سعید سعادتمند
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی و مشاورۀ گروهی به شیوۀ عقلانی ـ عاطفی ـ رفتاری بر خودپندارۀ تحصیلی، انگیزش پیشرفت و سلامت روان دانش‌آموزان ناموفق انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری این پژوهش تم أکثر
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی و مشاورۀ گروهی به شیوۀ عقلانی ـ عاطفی ـ رفتاری بر خودپندارۀ تحصیلی، انگیزش پیشرفت و سلامت روان دانش‌آموزان ناموفق انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری این پژوهش تمامی دانش‌آموزان پسر سال دوم و سوم مقطع متوسطۀ شهر روانسر (874 نفر) بودند. یک مدرسه با روش نمونه‌گیری تصادفی از میان مدارس متوسطه انتخاب شد. سپس 45 دانش‌آموزان ناموفق به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه‌های خودپندارۀ تحصیلی (دلاور، 1372)، انگیزش پیشرفت (هرمنس، 1970) و سیاهه‌نشانگان 25 سؤالی (نجاریان و داوودی، 1380) پاسخ دادند. سپس یکی از گروههای آزمایش به مدت 9جلسۀ 60 دقیقه‌ای، دو بار در هفته آموزش مهارت‌های زندگی و گروه دیگر به مدت 8 جلسه، 90ـ70 دقیقه‌ای، یک بار در هفته مشاوره گروهی را تجربه کردند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که خودپندارۀ تحصیلی، انگیزش پیشرفت و سلامت روان دانش‌آموزان پس از هر دو مداخله، بهبود و افزایش معناداری داشته است (0001/0=P) همچنین نتایج نشان داد که بین تأثیر مهارت‌های زندگی و مشاوره گروهی تفاوت معناداری وجود ندارد. آموزش مهارت‌های زندگی و مشاوره گروهی، رویکردهای مؤثر در زمینۀ کار با دانش‌آموزان ناموفق، تلقی می‌شوند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        6 - تأثیر مشاورۀ گروهی بخشش‌محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان نجف‌آباد
        لیلا شیاسی فلور خیاطان
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاورۀ گروهی بخشش‌محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان نجف‌آباد انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه است. جامعۀ آماری پژوهش زنانی بودند که مشکلات زناشویی داشتند و در أکثر
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاورۀ گروهی بخشش‌محور بر سازگاری و کیفیت زندگی زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهرستان نجف‌آباد انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و گروه گواه است. جامعۀ آماری پژوهش زنانی بودند که مشکلات زناشویی داشتند و در بهار 1393 به مراکز مشاورۀ شهر نجف‌آباد مراجعه کرده بودند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 3 مرکز از بین 5 مرکز مشاورۀ موجود شهرستان نجف‌آباد انتخاب شد. سپس، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 36 نفر به‌عنوان نمونه از آن مراکز انتخاب شدند و در یک گروه گواه و یک گروه آزمایش به‌طور تصادفی جایگزین شدند (در هر گروه 18 نفر). پس از اجرای پیش‌آزمون که با استفاده از پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی (بل، 1961) و مقیاس کیفیت زندگی (سازمان بهداشت جهانی، 1996) به عمل آمد، گروه آزمایش 8 جلسۀ هفتگی مشاورۀ بخشش‌محور داشت. در نهایت، پس‌آزمون نیز با همان ابزارها بر روی هر دو گروه انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد که مشاورۀ بخشش‌محور در افزایش کیفیت زندگی تأثیر معناداری داشته است (05/0P < ). همچنین، این آموزش در افزایش سازگاری زنان مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره نیز تأثیر معناداری داشت (05/0P < ). نتایج این پژوهش می‌تواند در افزایش سازگاری و کیفیت زندگی زنان به‌کار گرفته شود. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        7 - مقایسه اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه معنا درمانی با شناختی- رفتاری گروهی بر احساس تنهایی و امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی
        طوبی ثقتی عبدالله شفیع آبادی منصور سودانی مریم غلام زاده جفره
        پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی با شناختی- رفتاری بر احساس تنهایی و امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی انجام پذیرفت. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری 75 نفر دانشجوی أکثر
        پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی با شناختی- رفتاری بر احساس تنهایی و امید به زندگی دانشجویان مبتلا به اختلال افسردگی انجام پذیرفت. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری 75 نفر دانشجوی مراجعه کننده به مرکز مشاوره که اختلال افسردگی داشتند از بین آن ها 45 نفر که علاوه بر معیارهای ورود نمرات آن ها در آزمون احساس تنهایی (1980 Russell,) و افسردگی (Beck, 1996) بالاتر و در آزمون امید به زندگی (Miller, 1988) پایین تر بود به شیوه تصادفی در سه گروه 15 نفری تخصیص یافتند. گروه‌های آزمون مشاوره گروهی معنادرمانی و شناختی- رفتاری را دریافت نمودند. پس از اتمام دوره درمانی پس‌آزمون انجام و یک ماه پس آن، آزمون پیگیری اجرا گردید. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه های آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (0001/0 &gt;P). هر دو شیوه درمانی مؤثر بوده و این نتیجه تا مرحله پیگیری تداوم داشت. مقایسه گروه های درمانی بیانگر تاثیر یکسان مشاوره گروهی در کاهش احساس تنهایی و امید به زندگی می باشد. مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی و شناختی-رفتاری می تواند به عنوان یک روش روان شناختی مؤثر موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش امید به زندگی مبتلایان به اختلال افسردگی باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        8 - اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر دلبستگی زوجین و شادمانی زناشویی
        فرناز کیان عذرا اعتمادی فاطمه بهرامی
        پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر دلبستگی و شادمانی زناشویی انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را زوجین با مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره همدان تشکیل أکثر
        پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج‌درمانی گروهی هیجان‌مدار بر دلبستگی و شادمانی زناشویی انجام شده است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را زوجین با مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره همدان تشکیل می‌دادند. نمونة مورد مطالعه شامل 20 زوج (40 نفر) داوطلب بود که به‌صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگی زوجی (Bartholomew, 2003) و مقیاس شادمانی زناشویی (Nathan. Azrin, Barry,Nester, and Jones, 1973) بودند. برای گروه آزمایش 10 جلسه (2 ساعته) مشاوره گروهی با رویکرد هیجان‌مدار برگزار شد و پس از آن هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از روش آنالیز واریانس اندازه‌های مکرر از نوع طرح‌های آمیخته دوطرفه (SPANOVA) تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که مشاوره گروهی هیجان‌محور به‌صورت معناداری باعث افزایش کیفیت دلبستگی زوجین و افزایش شادمانی زناشویی شده است (P&lt;0/05)؛ بنابراین می‌توان گفت که زوج‌درمانی هیجان‌مدار بر دلبستگی زوجین و شادمانی زناشویی مؤثر است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        9 - مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل
        اقبال زارعی رضا برومند مریم صادقی‌فرد سمانه نجارپوریان مهین عسکری
        هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل بود. پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان متأهل دارای مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده أکثر
        هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل بود. پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش زنان متأهل دارای مشکلات زناشویی مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی مهر جنوب شهر بندرعباس در سال 1395 بودند که از میان آنها 45 نفر با روش نمونه‌گیری دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. هر یک از گروه‌های آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با یکی از روش‌های مشاوره گروهی (مبتنی بر نظریه انتخاب یا مبتنی بر نظریه گاتمن) آموزش دیدند. گروه‌ها پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی (والکر و تامپسون، 1983) و تعارضات زناشویی (ثنایی، 1387) را در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS-20 و با روش‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی تحلیل شدند. نتایج نشان داد هر دو روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب و نظریه گاتمن بر افزایش صمیمیت زناشویی و کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل موثر بودند. همچنین مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب در مقایسه با مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه گاتمن در افزایش صمیمیت زناشویی در زنان متأهل موثر بود، اما میان این دو روش در کاهش تعارضات زناشویی در زنان متأهل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0P&lt;). بنابراین مشاوران و درمانگران می‌توانند از هر دو روش به‌ویژه روش مشاوره گروهی مبتنی بر نظریه انتخاب برای مداخلات روانشناختی استفاده کنند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        10 - بررسی تأثیر مشاوره گروهی به روش عقلانی- هیجانی بر منبع کنترل و خلاقیت دانشجویان
        الهام درستیان پرویز میرزاخانی
        زمینه: منبع کنترل و خلاقیت افراد، نقشی کلیدی را در موفقیت‌های آنان ایفا می‌کند. هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر، به بررسی تأثیر مشاوره گروهی دانشجویان به شیوه عقلانی- هیجانی بر خلاقیت و منبع کنترل می‌پردازد. روش: در انتخاب جامعه آماری، دانشجویان رشته شیمی دانشگاه آزاد اسلا أکثر
        زمینه: منبع کنترل و خلاقیت افراد، نقشی کلیدی را در موفقیت‌های آنان ایفا می‌کند. هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر، به بررسی تأثیر مشاوره گروهی دانشجویان به شیوه عقلانی- هیجانی بر خلاقیت و منبع کنترل می‌پردازد. روش: در انتخاب جامعه آماری، دانشجویان رشته شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در نظر گرفته شدند. سپس 30 نفر از این دانشجویان، به صورت تصادفی انتخاب و پس از افت نمونه، 20 نفر باقی مانده به 2 گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. پرسش‌نامه‌های سنجش خلاقیت کری و منبع کنترل راتر، به عنوان پیش آزمون از دانشجویانی که در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد. سپس بر روی گروه آزمایش ، مشاوره به روش عقلانی - هیجانی، به مدت 10 جلسه صورت گرفت. در نهایت، کلیه دانشجویان دو گروه، پس آزمون‌های خلاقیت کری و منبع کنترل راتر را انجام دادند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که در سطح معناداری 05/0 p&lt;، مشاوره گروهی دانشجویان به روش عقلانی- هیجانی بر منبع کنترل و خلاقیت دانشجویان مؤثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی دانشجویان به روش عقلانی - هیجانی بر افزایش خلاقیت و منبع کنترل درونی مؤثر است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        11 - اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای در تغییر مثبت خودپنداره سربازان وظیفه
        ابراهیم ابراهیمی ثانی کیانوش‌ هاشمیان
        پژوهش حاضر به منظور اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای بر تغییر خود پنداره مثبت سربازان وظیفه زندان بجنورد انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ک أکثر
        پژوهش حاضر به منظور اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره ای بر تغییر خود پنداره مثبت سربازان وظیفه زندان بجنورد انجام گرفته است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سربازان وظیفه بود که در سال 1389 در زندان بجنورد مشغول خدمت بودند، که از بین آن‌ها 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) با شیوه نمونه گیری تصادفی در دو گروه گمارش شدند. برای جمع آوری داده ها از آزمون مفهوم خویشتن بک در اول و آخر درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 3 ماه، طی 10 جلسه و هر هفته یک جلسه 90 دقیقه ای تحت مشاوره گروهی تحلیل ارتباط محاوره‌ای، قرار گرفتند و گروه شاهد هیچ گونه مداخله ی درمانی دریافت نکرد. نتایج داده ها نشان داد که بین عملکرد افراد دو گروه آزمایش و کنترل قبل از مداخله تفاوت معناداری وجود ندارد، اما این تفاوت در دو گروه بعد از مداخله افزایش معنی داری مشاهده شد. نتیجه این پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی تحلیل ارتباط محاوره ای در تغییر مثبت خودپنداره سربازان موثر است و می تواند تغییراتی در خویشتن پنداری سربازان وظیفه بوجود آورد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        12 - تأثیر مشاوره گروهی به شیوه راه حل محور بر کاهش استرس شغلی کارکنان زن بنیاد علمی آموزشی قلم چی
        نسیم برنده عبدالله شفیع‌آبادی قدسی احقر
        هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مشاوره گروهی به شیوه راه‌حل محور بر کاهش استرس شغلی کارکنان زن بنیاد علمی آموزشی قلم چی است. جامعه‌‌‌&zwj;&zwj;&zwj;&zwj;&zwj;‌‌‌‌&zwj;‌ مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان زن بنیاد علمی آموزشی قلم چی در سال 1388 بود. حجم نمونه مورد مطالعه 24 نفر أکثر
        هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مشاوره گروهی به شیوه راه‌حل محور بر کاهش استرس شغلی کارکنان زن بنیاد علمی آموزشی قلم چی است. جامعه‌‌‌&zwj;&zwj;&zwj;&zwj;&zwj;‌‌‌‌&zwj;‌ مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان زن بنیاد علمی آموزشی قلم چی در سال 1388 بود. حجم نمونه مورد مطالعه 24 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استرس شغلی فیلیپ ال رایس (1992) که دارای 57 سوال 5 گزینه‌ای در سه مؤلفه (روابط بین فردی، علایم جسمانی و علایق شغلی) می‌باشد، استفاده شد. اعضای گروه آزمایش در هشت جلسه مشاوره گروهی به شیوه راه‌حل محور شرکت نمودند. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t گروه‌های مستقل، آزمون t گروه‌های همبسته و آزمون تحلیل کوواریانس) استفاده گردید. نتایج نشان داد که مشاوره گروهی به شیوه راه‌حل محور به میزان متوسطی استرس شغلی کارکنان (زن) را کاهش داده است‌؛ همچنین مشاوره گروهی به شیوه راه‌حلمحور بر کاهش استرس روابط بین فردی، علایم جسمانی استرس شغلی و استرس علایق شغلی مؤثر بوده است و در نهایت مشاوره گروهی به شیوه راه‌حل محور بر کاهش استرس شغلی کارکنان (زن) در طول زمان از پایداری مناسبی نیز برخوردار می‌باشد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        13 - بررسی مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان
        محمد طحان فاطمه فرخی سید مهدی صدیقی
        چکیده پژوهش حاضر با هدف تاثیر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی از طریق روش پژوهش شبه آزمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انس أکثر
        چکیده پژوهش حاضر با هدف تاثیر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی از طریق روش پژوهش شبه آزمایشی به انجام رسیده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر پایه سوم دوره دوم متوسطه رشته علوم انسانی شهرستان مشهد در سال تحصیل 95 بوده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی تعداد 50 نفر از دانش آموز انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 25 نفر) گمارده شدند. گردآوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کلارک و همکاران(1953) گرفته است. در این پژوهش پایایی پرسشنامه سازگاری اجتماعی 65/ به دست آمد. از تحلیل کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد‌. نتایج نشان داد که اثر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان معنادار است. با توجه به نتایج ، می توان نتیجه گرفت که اگر مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری در مدارس به کارگرقته شود دانش آموزان پیشرفت چشمگیری خواهند داشت. کلید واژه ها: مشاوره گروهی، شناختی- رفتاری، سازگاری اجتماعی تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        14 - اثربخشی مشاوره گروهی بر شیوه‌ی تحلیل ارتباط محاوره‌ای (TA) بر میزان تعارضات زناشویی زنان متأهل
        جواد خلعتبری راضیه کیاکجوری
        هدف از پژوهش تعیین اثربخشی به شیوه‌ی تحلیل ارتباط محاوره‌ای (TA) بر تعارضات زناشویی زنان متأهل است. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون باگروه کنترل و نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای است. بدین‌منظور ازمیان کلیه دانشجویان متأهل نمونه‌ای به حجم 300 نفر انتخاب و با آزمون تعارض زن أکثر
        هدف از پژوهش تعیین اثربخشی به شیوه‌ی تحلیل ارتباط محاوره‌ای (TA) بر تعارضات زناشویی زنان متأهل است. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون باگروه کنترل و نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای است. بدین‌منظور ازمیان کلیه دانشجویان متأهل نمونه‌ای به حجم 300 نفر انتخاب و با آزمون تعارض زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند و ازبین این 300 نفر 65 نفر نمره آنها یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بوده به‌عنوان گروه مصرف مشخص و از بین آنها 30 نفر به روش تصادفی انتخاب شده و به صورت تحلیل ارتباط محاوره‌ای قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی 42 سوالی (MCA) ثنایی (1379) بود. نتایج تحقیق نشان داد که: - مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای در کاهش تعارض زناشویی زنان متأهل مؤثر است. - مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه کاهش همکاری مؤثر است. - مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه کاهش رابطه جنسی مؤثر است- مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه افزایش واکنش جهانی مؤثر است. - مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه افزایش جلب حمایت فرزند مؤثر است - مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه رابطه فردی با خویشاوند مؤثر است- مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه جدا کردن امور مالی مؤثر است- مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباط محاوره‌ای بر مولفه کاهش رابطه فردی با خویشاوند مؤثر استنتیجه کلی اینکه مشاوره گروهی به شیوه تحلیل ارتباطی محاوره‌ای سبب کاهش تعارضات زناشویی، افزایش همکاری کاهش واکنش هیجانی، افزایش رابطه جنسی، افزایش رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر و افزایش رابطه خانوادگی با خویشاوندان خود و افزایش جلب حمایت فرزند، جدا کردن امور ملی در گروه آزمایش شد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        15 - اثر بخشی مشاوره ی گروهی به شیوه ی تحلیل ارتباط محاوره ای بر کاهش تعارضات زناشویی زنان
        سحر حیات بخش عبدالله شفیع آبادی باقر ثنائی ذاکر
        پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی مشاوره ی گروهی به شیوه ی تحلیل ارتباط محاوره ای بر کاهش تعارضات زناشویی زنان انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و جامعه ی آماری 24 نفر از مراجعین زن در شهر رامسربود که طبق پرسشنامه ی تعارضات زناشویی (MCQ) دچار تعارضات زناشویی أکثر
        پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی مشاوره ی گروهی به شیوه ی تحلیل ارتباط محاوره ای بر کاهش تعارضات زناشویی زنان انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه از نوع شبه آزمایشی و جامعه ی آماری 24 نفر از مراجعین زن در شهر رامسربود که طبق پرسشنامه ی تعارضات زناشویی (MCQ) دچار تعارضات زناشویی بودند و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در 2 گروه 12 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش در 8 جلسه ی 90 دقیقه ای تحت مشاوره گروهی به شیوه ی تحلیل ارتباطی محاوره ای قرار گرفتند. متغیرهای تعارضات زناشویی، میزان همکاری، رابطه جنسی، واکنش های هیجانی و رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر با استفاده از پرسشنامه MCQ در قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده، تغییرات معناداری را در تمام متغیرها نشان داد. طبق یافته های این مطالعه می توان گفت مشاوره ی گروهی به شیوه ی تحلیل ارتباط محاوره ای، روش مناسبی برای کاهش تعارضات زناشویی زنان بوده است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        16 - اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر کاهش علایم اضطراب دانش‌آموزان دختر دوره پیش دانشگاهی شهرستان شبستر
        یحیی عراقی بهرام اصل‌فتاحی فرزانه سیدغلامی
        این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه شناختی &ndash; رفتاری بر کاهش علایم اضطراب دانش‌آموزان دختر شهرستان شبستر انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، دانش‌آموزان دختر دوره پیش‌دانشگاهی شهرستان شبستر بودند. نمونه پژوهش 30 نفر از دانش‌آموزان بود که بطور تصادفی أکثر
        این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه شناختی &ndash; رفتاری بر کاهش علایم اضطراب دانش‌آموزان دختر شهرستان شبستر انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، دانش‌آموزان دختر دوره پیش‌دانشگاهی شهرستان شبستر بودند. نمونه پژوهش 30 نفر از دانش‌آموزان بود که بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. نوع مطالعه تجربی و طرح مورد استفاده در این پژوهش از نوع پیش آزمون &ndash;پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه‌گیری، مقیاس خودسنجی اضطراب یافته‌های تحقیق نشان داد که روش مشاوره گروهی به شیوه شناختی- رفتاری علایم اضطراب کلی، علایم جسمانی و علایم ذهنی اضطراب را بطور معنی‌دار کاهش می‌دهد. در نتیجه می‌توان روش مشاوره گروهی به شیوه شناختی &ndash; رفتاری را به عنوان یک روش مستقل یا در کنار سایر روش‌های درمانی از جمله دارودرمانی در کنترل یا کاهش علایم اضطراب نوجوانان و جوانان بویژه دانش‌آموزان به کار برد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        17 - بررسی تأثیر مشاوره فردی و گروهی با استفاده از تئوری معکوس در کاهش استرس ورزشکاران تیم‌های ملی
        علی نقی اقدسی
        به منظور تعیین میزان اثر بخشی مشاوره‌ی فردی و گروهی براساس تئوری معکوس در کاهش استرس ورزشکاران، 36 ورزشکار زن و مرد تیم‌های ملی در رده‌های و رشته‌های مختلف ورزشی به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند.. با استفاده از أکثر
        به منظور تعیین میزان اثر بخشی مشاوره‌ی فردی و گروهی براساس تئوری معکوس در کاهش استرس ورزشکاران، 36 ورزشکار زن و مرد تیم‌های ملی در رده‌های و رشته‌های مختلف ورزشی به عنوان آزمودنی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند.. با استفاده از مفاهیم و روش‌ها و فنون مورد تأکید تئوری معکوس برای یکی از گروه‌های آزمایشی، مشاوره فردی و گروه آزمایشی دیگر مشاوره گروهی به کار گرفته شد. گروه سوم به عنوان گروه کنترل استفاده گردید .در این پژوهش به منظور تعیین میزان استرس ازمودنیها قبل و پس از اعمال متغیر مستقل از پرسش‌نامه استرس لیونل کودرون استفاده شد و پس از جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعات حاصل با روش‌های آماری تحلیل واریانس یک راهه و دو راهه (ANOVA) با اندازه‌گیری‌های مکرر، آزمون تی وابسته و آزمون تعقیبی توکی با (05/0P &pound; ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و نتایج تحقیق نشانگر تأثیر مثبت و معنی‌داری در سطح کمتر از (001/0) - مشاوره فردی با استفاده از تئوری معکوس و تأثیر مثبت و معنی‌داری در سطح کمتر از (001/0) مشاوره گروهی در کاهش استرس ورزشکاران تیم‌های ملی بود. بین مشاوره فردی و مشاوره گروهی در کاهش استرس ورزشکاران تیم‌های ملی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        18 - بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریزسال تحصیلی 87-86
        کبری ناموران گرمی کیانوش زهراکار صادق ملکی آوارسین
        این پژوهش به‌منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت‌نفس دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز انجام گردید. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز در سال 1386 می‌باشد. نمونه‌ی اولیه به تعداد 176 نفر انتخاب شد. سپس أکثر
        این پژوهش به‌منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت‌نفس دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز انجام گردید. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانشجویان دختر خوابگاه‌های دانشگاه علوم‌پزشکی تبریز در سال 1386 می‌باشد. نمونه‌ی اولیه به تعداد 176 نفر انتخاب شد. سپس از بین آن‌ها 24 نفر از کسانی که نمرات آن‌ها حداقل یک انحراف‌معیار کم‌تر از میانگین، در آزمون عزت‌نفس کوپراسمیت(با چهار خرده‌مقیاس تحصیلی، خانوادگی، اجتماعی و عمومی) بود، به‌طور تصادفی به‌عنوان نمونه‌ی نهایی انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند(12 نفردرگروه آزمایش و 12 نفردر گروه گواه). بعد از اجرای پیش‌آزمون، 10 جلسه معنادرمانی گروهی مطابق برنامه‌ی تدوین شده در مورد گروه آزمایش اجرا گردید. سپس پس‌آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده ها با آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج تحقیق نشان داد که معنادرمانی گروهی موجب افزایش میزان عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه گردیده است. در خرده‌مقیاس‌ها، این روش روان‌درمانی موجب افزایش میزان عزت نفس تحصیلی شده امّا برخرده‌مقیاس‌های عزت نفس خانوادگی، اجتماعی و عمومی مؤثر نبوده است. پیشنهاد شده که روش معنادرمانی برای ارتقاء عزت‌نفس مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        19 - اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان
        عاطفه عباسی هاجر براتی احمدآبادی
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور 30 نفر از بین دختران کار منطقه ده اصفهان، ب أکثر
        این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی بر مسئولیت پذیری و سلامت معنوی دختران کار فرهنگسرای پگاه اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. به این منظور 30 نفر از بین دختران کار منطقه ده اصفهان، به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به ابزار پژوهش که شامل 42 سوال از پرسشنامه روانشناختی کالیفرنیا (CPI) گاف (1984)، که مربوط به بعد مسئولیت پذیری بود و پرسشنامه سلامت معنوی الیسون و پولوتزین (1983) پاسخ دادند. مشارکت کننده‌های گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت دوره درمانی شفقت درمانی بر طبق مفاهیم و طرح درمانی گیلبرت (2014) قرار گرفتند،اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره) تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد شفقت درمانی، منجر به افزایش مسئولیت پذیری و افزایش سلامت معنوی در دختران کار گردیده است(p&lt;0/05) . درمان گروهی مبتنی بر شفقت از طریق افزایش مهربانی نسبت به خود و همچنین افزایش حس انسان دوستی، میزان مسئولیت پذیری را در دختران کار افزایش می دهد. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        20 - اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر روی‌آورد شناختی-رفتاری در تغییر سبکهای دلبستگی دانش‌آموزان
        زهرا موسوی قدسی احقر حسن اسدزاده
        پژوهش حاضر با هدف شناخت اثر بخشی مشاورة گروهی مبتنی بر روی‌آورد شناختی‌ـ‌رفتاری در تغییر سبکهای دلبستگی دانش‌آموزان انجام شد. نمونة پژوهش حاضر متشکل از 60 دانش‌آموز دختر دبیرستانی بود که با استفـاده از روش نمونه‌برداری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به سؤالات مق أکثر
        پژوهش حاضر با هدف شناخت اثر بخشی مشاورة گروهی مبتنی بر روی‌آورد شناختی‌ـ‌رفتاری در تغییر سبکهای دلبستگی دانش‌آموزان انجام شد. نمونة پژوهش حاضر متشکل از 60 دانش‌آموز دختر دبیرستانی بود که با استفـاده از روش نمونه‌برداری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به سؤالات مقیاس تجدیدنظر شدة دلبستـگی (کولینز و رید، 1996) پاسخ دادند. این پژوهش از نوع پیش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون با گروه کنترل و مرحلة پیگیری بود. مشـاورة گروهی مبتنی بر روی‌آورد شناختی‌ـ‌رفتاری طی 10 جلسة 90 دقیـقه‌ای در گروه آزمایشی اجـرا شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس، آزمون t همبسته و آزمون فریدمن استفـاده شد. نتایج نشان دادند که مشاورة گروهی مبتنی بر روی‌آورد شناختی‌ـ‌رفتاری در تغییر سبکهای دلبستگی دانش‌آموزان مؤثر است. نتایج پیگیری 45 روزه نشان داد که این مداخله، پایدار بوده است. تفاصيل المقالة