فهرس المقالات Glomus mosseae

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - تأثیر قارچ‌های میکوریز آربوسکولار Glomus mosseae و G. intraradices روی بیماری‌زایی نماتد ریشه‌گرهی Meloidogyne javanica و تغییرات هیستوپاتولوژیکی در گیاه گوجه‌فرنگی آلوده به نماتد
  فاطمه سهرابی علی اکبر فدایی تهرانی
  نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica (Treub, 1885) یکی از بیمارگرهای مهم در بسیاری از محصولات کشاورزی به ویژه گوجه فرنگی می باشد. تشکیل سلول های غول آسا توسط نماتد یکی از تغییرات مهم سلولی در فرآیند ایجاد بیماری در گیاه می باشد. به منظور بررسی تأثیر قارچ های میکوریز روی أکثر

  نماتد ریشه گرهی Meloidogyne javanica (Treub, 1885) یکی از بیمارگرهای مهم در بسیاری از محصولات کشاورزی به ویژه گوجه فرنگی می باشد. تشکیل سلول های غول آسا توسط نماتد یکی از تغییرات مهم سلولی در فرآیند ایجاد بیماری در گیاه می باشد. به منظور بررسی تأثیر قارچ های میکوریز روی بیماریزایی و تغییرات سلولی و بافتی ریشه گوجه فرنگی، از دو گونه قارچ میکوریز Glomus mosseae و G. intraradices استفاده شد. پس از تکثیر قارچ‌های مذکور روی شبدر سفید و شناسایی گونه نماتد و تکثیر آن روی رقم حساس گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه انجام شد. پس از طی 90 روز، ‌شاخص‌های رشد و نموی نماتد و تغییرات سلولی ریشه گیاهان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری نتایج حاصل، نشان‌دهنده اثر مثبت قارچ‌های میکوریز در کاهش بیماریزایی و خسارت نماتد بود. مقایسه میانگین تعداد و اندازه سلول های غول آسای ریشه نشان‌دهنده اختلاف معنی‌دار آماری بین گیاهان آلوده به نماتد میکوریزی و گیاهان آلوده به نماتد غیرمیکوریزی بود. به عبارت دیگر قارچ‌های مذکور تعداد و اندازه‌ سلول‌های غول‌آسا را کاهش دادند. این ‎کاهش به نوبه خود باعث کاهش رشد لاروها و تکامل آن ها گردیده بود. بنابراین قارچ‌های مورد بررسی می‌توانند ‌به عنوان کاندیداهای مناسبی جهت استفاده درکنترل بیولوژیکی نماتد ریشه گرهی مورد توجه قرارگیرند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تأثیر همزیستی میکوریزایی و استفاده از کودهای آلی، ورمی کمپوست و چای کمپوست بر عملکرد کمّی و کیفی بادرنجبویه (Melissa officinalis L)
  مصطفی کوزه گر کالجی محمدرضا اردکانی مجتبی علوی فاضل
  10.30495/jcep.2020.679067
  بادرنجبویه یک گیاه شناخته شده است که به عنوان طعم دهنده مواد غذایی، آشامیدنی و به عنوان گیاهی دارویی برای درمان سردرد، اختلالات گوارشی، عصبی و روماتیسم استفاده می شود. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و درصد اسانس بادرنجبویه آزمایشی به أکثر

  بادرنجبویه یک گیاه شناخته شده است که به عنوان طعم دهنده مواد غذایی، آشامیدنی و به عنوان گیاهی دارویی برای درمان سردرد، اختلالات گوارشی، عصبی و روماتیسم استفاده می شود. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بر اجزای عملکرد و درصد اسانس بادرنجبویه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار در سال 1393 در ساری اجرا شد. عوامل شامل کاربرد میکوریزا در دو سطح (صفر، 10% حجم گلدان)، ورمی کمپوست در دو سطح (صفر، 10% حجم گلدان) و چای کمپوست در دو سطح (صفر، 5/1 لیتر برای گلدان های مشخص شده) در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل سطح برگ، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه و درصد اسانس بودند. نتایج به دست آمده نشان داد تیمارهای کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی تاثیر معنی داری بر اغلب صفات مورد اندازه گیری داشتند و کلیه صفات مورد بررسی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. به طوری که، بیشترین سطح برگ در تیمار کاربرد چای کمپوست (93/207 سانتی متر مربع) و کمترین آن در تیمار شاهد (63/52 سانتی متر مربع) و بیشترین وزن خشک بوته در تیمار کاربرد چای کمپوست و همزیستی میکوریزایی (07/3 گرم) و کمترین آن در تیمار شاهد (51/0گرم) بودند. بیشترین درصد اسانس در تیمار همزیستی میکوریزایی معادل 73/0% و کمترین آن در تیمار شاهد معادل 23/0% به دست آمدند. با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که افزایش در صفات مورد بررسی ناشی از کاربرد اثرات مفید کودهای آلی و همزیستی میکوریزایی بوده است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - اثرات باکتری محرک رشد گیاه و قارچ میکوریزا بر گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) تحت تنش خشکی
  اولیا اسحاقی گرجی هرمز فلاح یوسف نیک نژاد داوود براری تاری
  10.30495/iper.2022.1950524.1768
  بهره‌گیری از رابطه همزیستی گیاهان با قارچ‌های آربوسکولار میکوریز و باکتری‌های محرک رشد، یکی از راهکارهای کاهش تنش خشکی در گیاهان است. پاسخ گیاه بادرنجبویه به تلقیح با قارچ Glomus mosseae، باکتری محرک رشد Azospirillum brasilense، و ترکیب قارچ + باکتری تحت شرایط تنش خشکی أکثر

  بهره‌گیری از رابطه همزیستی گیاهان با قارچ‌های آربوسکولار میکوریز و باکتری‌های محرک رشد، یکی از راهکارهای کاهش تنش خشکی در گیاهان است. پاسخ گیاه بادرنجبویه به تلقیح با قارچ Glomus mosseae، باکتری محرک رشد Azospirillum brasilense، و ترکیب قارچ + باکتری تحت شرایط تنش خشکی مورد ارزیابی قرار گرفت. این پژوهش در سال 1399 در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی-واحد آیت الله آملی به-صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار انجام شد. نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که تنش خشکی با کاهش محتوای آب نسبی (8/17 درصد)، باعث کاهش نسبت تعرق (2/62 درصد)، هدایت روزنه‌ای (8/36 درصد)، غلظت دی‌اکسید کربن زیر روزنه‌ای (5/22 درصد) و میزان فتوسنتز گیاه (5/48) نسبت به تیمار شاهد شد. تنش خشکی همچنین با افزایش تجمع پراکسید هیدروژن (1/2 برابر) و متیل گلی اکسال (2 برابر)، باعث القای تنش اکسیداتیو و در نتیجه، آسیب به غشاءهای زیستی و دستگاه فتوسنتزی گیاه بادرنجبویه نسبت به تیمار شاهد شد. با این حال، تلقیح با قارچ و باکتری، به ویژه تلقیح توأم قارچ و باکتری، با افزایش محتوای پرولین و محتوای آب نسبی برگ، باعث بهبود نسبت تعرق، هدایت روزنه‌ای، غلظت دی-اکسید کربن زیر روزنه‌ای و فتوسنتز تحت تنش خشکی شدند. تلقیح گیاه با قارچ و باکتری سبب افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی و سیستم گلی اکسالاز، و درنتیجه، تقلیل تنش اکسیداتیو در شرایط تنش خشکی شدند که با محافظت از غشاهای زیستی و رنگیزه های فتوسنتزی، باعث بهبود رشد گیاه بادرنجبویه تحت تنش خشکی شدند. بنابراین، نتایج ثابت کردند که کاربرد قارچ G. mosseae و باکتری محرک رشد A. brasilense سبب تعدیل اثرات منفی تنش خشکی بر گیاه بادرنجبویه گردید. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - Impact of Arbuscular Mycorrhizal Fungi and Pseudomonas Fluorescens with Various Levels of Superphosphate on Growth Enhancement and Flowering Response of Gerbera
  Karishma Kuldeep Yadav Anju Tanwar Ashok Aggarwal
  Gerbera jamesoniiis of commercial significance and fifth most used cut flower in the world today. A pot experiment was performed to see the effect of co-inoculation of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) i.e. (Glomus mosseae andAcaulospora laevis) with phosphate solubili أکثر

  Gerbera jamesoniiis of commercial significance and fifth most used cut flower in the world today. A pot experiment was performed to see the effect of co-inoculation of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) i.e. (Glomus mosseae andAcaulospora laevis) with phosphate solubilizing bacteria Pseudomonas fluorescensin the presence of different doses of superphosphate (low, medium, high) on growth establishment and flowering response of Gerbera. Among all treatments, plants inoculated with mix culture of G. Mosseae +A. laevis+P. fluorescens showed best response in terms of greater root length, root biomass, percent root colonization, AM spore number, number of flowers, phosphorus content and phosphatase activity at lower concentration of superphosphate. Moreover, maximum increase in leaf area and shoot biomass was found in plants treated with dual combination of G. mosseae +P. fluorescens at lower concentration of superphosphate. This study provides a good scope for commercially utilizing the efficient strains of AM fungi withP. fluorescens in the establishment and growth improvement of Gerbera. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - بررسی اثر میکوریزGlomus mosseae و براسینواستروئید بر مکانیسم فتوسنتز آنیسون (Pimpinella anisum L.) تحت شرایط تنش کادمیوم
  سپیده حاج باقری حسین عباسپور شکوفه انتشاری علیرضا ایرانبخش
  عناصر سنگین از مهمترین آلاینده‌های محیطی هستند و سمیت آنها به ‌دلایل اکولوژیکی، تکاملی، تغذیه‌ای و محیطی مشکل بزرگی به‌شمار می‌رود. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی یا استفاده از هورمون براسینواستروئید مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به ف أکثر

  عناصر سنگین از مهمترین آلاینده‌های محیطی هستند و سمیت آنها به ‌دلایل اکولوژیکی، تکاملی، تغذیه‌ای و محیطی مشکل بزرگی به‌شمار می‌رود. بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که تلقیح گیاهان با قارچ میکوریزی یا استفاده از هورمون براسینواستروئید مقاومت بسیاری از گیاهان را نسبت به فلزات سنگین افزایش می‌دهد. در این مطالعه تاثیر میکوریز Glomus mosseae و 24-اپی‌براسینولید (10-6 میکرومولار) بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت گیاه دارویی آنیسون نسبت به تنش ناشی از کلرید کادمیوم (0، 100، 200 و 800 ppm) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که کادمیوم باعث کاهش درصد آغشتگی میکوریزی ریشه، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل و کاهش حدواسط‌های مسیر بیوسنتز کلروفیل شامل پروتوپورفیرین IX، منیزیم پروتوپورفیرین IX، پروتوکلروفیلید، کلروفیلید a و کلروفیلیدb و کاهش کاروتنوئید در گیاه آنیسون شد. پیش تیمار گیاهان با براسینواستروئید، تلقیح گیاهان با قارچ میکوریز Glomus mosseae و اثر توام Glomus mosseae×براسینواستروئید باعث افزایش میزان این ترکیبات تحت غلظت‌های 100 و 200 ppm کلرید کادمیوم گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که براسینواسترویید و قارچ میکوریزی در این غلظت‌ها بر مکانیسم فتوسنتز و مقاومت در این گیاه نقش مثبت داشته و باعث مقاومت این گیاه در برابر سمیت ناشی از کادمیوم در این گیاه می‌شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - تأثیر قارچ میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات برروی برخی خصوصیات گیاه دارویی مرزنگوش‌تر تحت شرایط تنش شوری
  مجتبی یوسفی راد ابوالفضل معصومی محسن اصغری
  به ‌منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات بر گیاه دارویی مرزنگوش تر تحت شرایط تنش شوری آزمایشی گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه سلفچگان قم انجام شد. فاکتور اول سطوح شوری شامل صفر (شاهد)، 100 و 150 میلی‌مو أکثر

  به ‌منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات بر گیاه دارویی مرزنگوش تر تحت شرایط تنش شوری آزمایشی گلخانه‌ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه سلفچگان قم انجام شد. فاکتور اول سطوح شوری شامل صفر (شاهد)، 100 و 150 میلی‌مولار نمک کلرید سدیم در آب، فاکتور دوم قارچ میکوریزا در دو سطح عدم مصرف و مصرف سویه Glomus mosseae و فاکتور سوم باکتری حل کننده فسفات در دو سطح عدم مصرف و مصرف سویه Pseudomonas fluorescens بود. نتایج نشان داد اثرات اصلی شوری، میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات بر صفات مطالعه شده در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود، همچنین اثر متقابل میکوریزا با شوری بر روی تعداد گل در بوته، تعداد شاخه، وزن خشک گیاه و درصد اسانس، اثر متقابل میکوریزا با باکتری حل کننده فسفات روی ارتفاع بوته، تعداد گل در بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه و وزن خشک گیاه و اثر متقابل سه گانه تیمارهای آزمایشی روی تعداد برگ در بوته به طور معنی‌داری در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد. بر اساس نتایج آزمایش، با افزایش تنش شوری اصفات مورد مطالعه کاهش یافت به طوری که شوری 150 میلی‌مولار بیشترین تأثیر منفی را روی گیاه داشت. همچنین مشاهده شد کاربرد میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات در شرایط مطلوب و همچنین تنش شوری صفات مورد مطالعه را افزایش داد. نتایج نشان داد که کاربرد تؤام میکوریزا و باکتری حل کننده فسفات نتیجه بهتری در مواجه با سطوح مختلف تنش شوری داشت. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - تاثير قارچ مایکوریزا، تنش آب و سال بر عملکرد گل و برخی خصوصیات گیاه دارویی گاوزبان (Borago officinalis L.) در منطقه یاسوج
  علی رحیمی
  شناسايي زمان بحراني و زمانبندي آبیاری گياه بر مبناي يك برنامه دقيق و اساسي، كليدي براي نگهداري آب، بهبود عمليات آبياري و قابليت تحمل گياه به كمبود آب در كشاورزي است. در سال‌هاي اخیر براي مقابله با کم‌آبی و تنش خشکی قارچ‌هاي مایکوریزاي وزیکولار آربوسکولار در بسیاري از گی أکثر

  شناسايي زمان بحراني و زمانبندي آبیاری گياه بر مبناي يك برنامه دقيق و اساسي، كليدي براي نگهداري آب، بهبود عمليات آبياري و قابليت تحمل گياه به كمبود آب در كشاورزي است. در سال‌هاي اخیر براي مقابله با کم‌آبی و تنش خشکی قارچ‌هاي مایکوریزاي وزیکولار آربوسکولار در بسیاري از گیاهان مورد استفاده قرار گرفته است. در این راستا، آزمایشی به صورت کرت¬های خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تکرار، در سال¬های¬ 1394 و 1395 در منطقه یاسوج اجرا ¬گردید. تنش آب به‌عنوان عامل اصلی بصورت آبياري پس از 30، 60، 90، 120 و 150 ميلي¬متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A و قارچ مایكوريزا به‌عنوان عامل فرعی بصورت عدم کاربرد، کاربرد Glomus mosseae و کاربرد Glomus intraradices در نظر گرفته شد. نتایج نشان¬ داد که برهمکنش آبیاری و قارچ مایکوریزا بر فسفر گل، عملکرد گل¬، عملکرد زیستی و کارایی مصرف آب گاوزبان معنی¬دار بود. در سطوح آبیاری پس از 60، 90، 120 و 150 میلی¬متر تبخیر آب از تشتک تبخیر، کاربرد قارچ¬¬¬های مایکوریزا Glomus mosseae و Glomus intraradices نسبت به عدم وجود قارچ به ترتیب موجب افزایش عملکرد گل گیاه (04/30 و 35/27 درصد)، (2/92 و 98/90 درصد)، (1/94 و 21/93 درصد) و (73/81 و 86/78 درصد) شدند، همچنین در این سطوح از آبیاری، عملکرد زیستی و کارایی مصرف آب گل گاوزبان در شرایط حضور قارچ مایکوریزا نسبت به عدم کاربرد قارچ افزایشی معنی¬دار حاصل نمودند. کاربرد هر دو سویه قارچ مایکوریزا Glomus mosseae و Glomus intraradices در سطوح آبیاری پس از 90، 120 و 150 میلی¬متر تبخیر آب از تشتک تبخیر نسبت به عدم کاربرد قارچ مایکوریزا به ترتیب موجب افزایش معنی¬دار شاخص برداشت گل گاوزبان (55/44 و 36/43 درصد)، (21/13 و 96/15 درصد) و (6/5 و 41/5 درصد) و فسفر گل (69/44 و 45/20 درصد)، (150 و 125 درصد) و (74/267 و 48/235 درصد) شدند. قارچ مایکوریزا توانست باعث تعدیل اثرات منفی تنش کم‌آبی و موجب افزایش صفات فوق در آن سطوح آبیاری گردد و بر اساس نتایج این بررسی، تیمار آبیاری پس از 90 میلی‌متر تبخیر آب از تشتک تبخیر + کاربرد قارچ‌ مایکوریزای Glomus mosseae توصیه می‌شود. تفاصيل المقالة