Fenugreek

حرية الوصول المقاله

1 - تأثیر عصاره هیدرواتانولی تخم شنبلیله بر ترمیم زخم تمام ضخامت پوست در موش‌های آزمایشگاهی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
محمد‌رضا فرهپور، محمد‌ آقایی .

اختلال در التیام زخم یکی از جدی ترین عوارض بیماری دیابت می باشد چرا که حساسیت زخمهای بیمار را به عفونی شدن افزایش می دهد. شنبلیله گیاهی است یکساله که برگ و دانه های آن به طور گسترده در غذاها استفاده می شود و دارای مزایایی برای سلامتی انسان است. امروزه با توجه به شیوع بی أکثر

اختلال در التیام زخم یکی از جدی ترین عوارض بیماری دیابت می باشد چرا که حساسیت زخمهای بیمار را به عفونی شدن افزایش می دهد. شنبلیله گیاهی است یکساله که برگ و دانه های آن به طور گسترده در غذاها استفاده می شود و دارای مزایایی برای سلامتی انسان است. امروزه با توجه به شیوع بیماری دیابت و عوارض جانبی آن، استفاده از گیاهان دارویی از جمله عصاره دانه شنبلیله مورد توجه بسیار واقع شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر عصاره هیدرواتانولی تخم شنبلیله در روند ترمیم زخم روی 54 سر موش آزمایشگاهی نر مبتلا به دیابت تجربی نوع 2 صورت پذیرفت. یک زخم برشی تمام ضخامت با پانچ بیوپسی 6 میلی متری در پشت هر موش ایجاد گردید. همه حیواناتبه طور تصادفی در سه گروه شامل گروه دارونما، و گروه های درمانی با عصاره هیدرواتانولی تخم شنبلیله 5٪ و 10٪ تقسیم شدند . از نظر میکروسکوپی، میزان ادم بافتی، نوزایش عروقی، نفوذ فیبروبلاست، رسوب کلاژن و نوزایش تولید بافت پوششی مورد بررسی قرار گرفت. میزان ادم کاهش معنی داری (P <0.05) در هر دو گروه درمان نسبت به گروه دارونما، نشان داد، و نوزایش عروقی، نفوذ فیبروبلاست، رسوب کلاژن و نوزایش بافت پوششی بطور معنی داری (P <0.05) در هر دو گروه درمان نسبت به گروه دارونما، افزایش داشت. این نتایج نشان داد که کاربرد موضعی عصاره هیدرواتانولی تخم شنبلیله روند التیام زخم تمام ضخامت برشی پوست را در مدل حیوانی مبتلا به دیابت بهبود می بخشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - ارزیابی اثر محلول‌پاشی نانو کلات آهن، پتاسیم و روی بر فعالیت آنزیمی و ارزش غذایی برخی سبزی‌های برگی
الهام دانائی وحید عبدوسی

مقدمه: سبزی‌ها بعنوان یک منبع غذایی کم انرژی ولی سرشار از ترکیبات ضروری و مفید برای سلامت و بهداشت بدن شناخته شده‌اند که در جوامع امروزی بدلیل زندگی ماشینی و تحرک کم مکمل مناسبی جهت تغذیه برای کاهش مصرف منابع غذایی حیوانی می‌باشند که حاوی انواع ویتامین‌ها، کربوهیدرات‌ها أکثر

مقدمه: سبزی‌ها بعنوان یک منبع غذایی کم انرژی ولی سرشار از ترکیبات ضروری و مفید برای سلامت و بهداشت بدن شناخته شده‌اند که در جوامع امروزی بدلیل زندگی ماشینی و تحرک کم مکمل مناسبی جهت تغذیه برای کاهش مصرف منابع غذایی حیوانی می‌باشند که حاوی انواع ویتامین‌ها، کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، املاح معدنی و سلولز هستند. هدف از این پژوهش ارزیابی برخی از ترکیبات ذکر شده در برخی سبزی‌های برگی تحت تیمار با نانوکودها می‌باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار شامل دو سطح نانوکلات آهن، پتاسیم و روی (3 و 6 میلی‌گرم در لیتر)، در 3 تکرار انجام گردید. پس از گذشت حدود 4 هفته از زمان کشت بذور در بستر مناسب، محلول‌پاشی با نانو کلات آهن، پتاسیم و روی به مدت یک هفته هر دو روز یک‌بار انجام شد. گلدان بدون محلول‌پاشی به عنوان شاهد بود. صفاتی مانند کلروفیل کل برگ، اسیدآسکوربیک، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پرکسیداز، آهن، پتاسیم و روی برگ ارزیابی گردید. یافته‌ها: بیشترین میزان کلروفیل کل و بالاترین میزان اسیدآسکوربیک، در تیمار نانو کلات آهن 6 میلی‌گرم در لیتر به ترتیب در مرزه و جعفری، بیشترین میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پرکسیداز و محتوای آهن و در تیمار نانو کلات آهن 6 میلی‌گرم در لیتر در شنبلیله، بیشترین محتوای پتاسیم در تیمار نانو کلات پتاسیم 6 میلی‌گرم در لیتر در شنبلیله و بیشترین محتوای روی در تیمار نانو کلات روی 6 میلی‌گرم در لیتر در ریحان بود که تفاوت معنی‌داری در سطح آماری 1% با تیمار شاهد نشان دادند. نتیجه‌گیری: تمامیتیمارهای بکاررفته موجب بهبود صفات مورد ارزیابی نسبت به شاهد شدند ولی بیشترین بهبود صفات، در غلظت 6 میلی‌گرم در لیتر نانو کلات آهن، پتاسیم و روی بدست آمد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - تنوع ژنتیکی در برخی صفات توده‌های بومی شنبلیله ایرانی
پژمان مرادی محمدرضا حسن دخت عبدالکریم کاشی

شنبلیله گیاهی یک ساله متعلق به تیره ی بقولات است که سابقه ی کاشت طولانی در ایران دارد. توده‌های متنوعی از این گیاه در کشور یافت می شود، و لازم است که تحقیق کاملی به منظور شناسایی و ارزیابی این توده‌ها صورت پذیرد. به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی توده‌های بومی شنبلیله ای أکثر

شنبلیله گیاهی یک ساله متعلق به تیره ی بقولات است که سابقه ی کاشت طولانی در ایران دارد. توده‌های متنوعی از این گیاه در کشور یافت می شود، و لازم است که تحقیق کاملی به منظور شناسایی و ارزیابی این توده‌ها صورت پذیرد. به منظور ارزیابی تنوع ژنتیکی توده‌های بومی شنبلیله ایرانی، 20 توده از نقاط مختلف کشور جمع‌آوری و صفات کمّی و کیفی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد توده‌های شنبلیله مورد بررسی از نظر اغلب صفات ارزیابی شده در سطح احتمال 5 و 1 درصد با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند. عملکرد توده‌های مورد بررسی بین 23.93 الی 44.41 گرم وزن‌تر در هر بوته متغیر بود. همچنین، از نظر گلدهی، توده‌ها به گروه‌های زودگل، میان‌گل و دیرگل طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد این توده‌ها از 39 تا 76 روز بعد از کاشت وارد مرحله ی گلدهی شدند. وزن هزار دانه نیز در میان توده‌ها تفاوت معنی داری داشت و میزان آن از 5.65 گرم در توده سمنان و 19.44 گرم در توده کرمانشاه متغیر بود. بر اساس تجزیه خوشه‌ای، توده‌ها در 3گروه قرار گرفته و هر گروه به ترتیب 11، 8 و 1توده ی بومی را شامل شدند. بررسی سطح پلوییدی توده‌های بومی نشان داد که تمامی توده‌های مورد بررسی، دیپلوئید (16 = 2x = n2) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد توده‌های بومی شنبلیله ایرانی از نظر صفات مورد مطالعه از تنوع بالایی برخوردار هستند و منبع ژنتیکی مناسبی برای برنامه‌های اصلاحی به شمار می‌روند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - اثر سالیسیلیک اسید بر برخی واکنش های فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) تحت تنش شوری
امین پسندی پور حسن فرح بخش مهری صفاری بتول کرامت

این تحقیق به منظور بررسی اثرات غلظت های سالیسیلیک اسید (0، 5، 10، 15 و 20 میکرو مولار) بر برخی واکنش های فیزیولوژیکی گیاه شنبلیله تحت تنش های متفاوت شوری (0، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار نمک NaCl) در شرایط کشت هیدروپونیک انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب أکثر

این تحقیق به منظور بررسی اثرات غلظت های سالیسیلیک اسید (0، 5، 10، 15 و 20 میکرو مولار) بر برخی واکنش های فیزیولوژیکی گیاه شنبلیله تحت تنش های متفاوت شوری (0، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار نمک NaCl) در شرایط کشت هیدروپونیک انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه باهنر کرمان اجرا گردید. نتایج نشان داد که در گیاهان تیمار شده با شوری، محتوای کلروفیل a، b و کارتنوئید در مقایسه با گیاهان شاهد کاهش یافت. این در حالی بود که شوری منجر به افزایش میزان مالون دآلدیید، سایر آلدییدها، فعالیت کاتالاز و پراکسیداز گردید. بر طبق نتایج به دست آمده، کاربرد سالیسیلیک اسید به ویژه با غلظت های 10 و 15 میکرومولار در شرایط تنش شوری، توانست با افزایش فعالیت آنتی اکسیدان های کاتالاز و پراکسیداز در گیاه شنبلیله؛ منجر به کاهش پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء و افزایش مقدار رنگیزه های فتوسنتزی نسبت به گیاهان شاهد (غلظت صفر سالیسیلیک اسید) شود. همچنین، کاربرد غلظت 5 میکرومولار سالیسیلیک اسید تاثیر معنی داری در بهبود شرایط تنش ناشی از شوری در مقایسه با گیاهان شاهد نداشت و غلظت 20 میکرومولار این ماده با تشدید شرایط تنش، خود منجر به کاهش پارامترهای ذکر شده گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - بررسی اثر عصاره اتانولی شنبلیله ‌(Trigonella foenum-graceum L.) بر مسمومیت کبدی القاء‌شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی
فاطمه شیرین آبادی اکرم عیدی سید پژمان مرتضوی علی حائری روحانی

10.30495/jvcp.2020.670352

گیاه شنبلیله از نظر ویژگی‌های گیاه‌شناسی و خصوصیات دارویی در طب سنتی همواره مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تعیین اثرات محافظتی عصاره دانه شنبلیله در برابر آسیب کبدی ایجاد‌شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی بود. 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به‌طور ت أکثر

گیاه شنبلیله از نظر ویژگی‌های گیاه‌شناسی و خصوصیات دارویی در طب سنتی همواره مورد توجه بوده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تعیین اثرات محافظتی عصاره دانه شنبلیله در برابر آسیب کبدی ایجاد‌شده توسط تتراکلریدکربن در موش صحرایی بود. 48 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به‌طور تصادفی در 8 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل سالم بدون هیچ‌گونه تیمار در طول آزمایش قرار داشتند. گروه کنترل آسیب کبدی، تتراکلرید کربن 50 درصد (mg/kg‌ 1) را دوبار در هفته در 10 نوبت به صورت تزریق درون صفاقی دریافت کرد. سه گروه تجربی سالم عصاره شنبلیله را با دوزهای 50، 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دریافت کردند. سه گروه تجربی آسیب کبدی هم با تتراکلرید کربن مسموم شده و همچنین عصاره شنبلیله را در سه دوز بالا به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان دوره آزمایش در روز 34، حیوانات آسان‌کشی شده و نمونه خون از قلب آن‌ها جمع-آوری گردید. سطح سرمی آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و گاماگلوتامیل ترانسفراز مورد سنجش قرار‌گرفت. آنزیم‌های شاخص کبدی به طور معنی‌دار در گروه کنترل آسیب کبدی نسبت به گروه کنترل سالم افزایش یافت و تیمار عصاره شنبلیله در یک روند وابسته به دوز باعث کاهش معنی‌دار آنزیم‌های شاخص‌های کبدی در گروه‌های آسیب کبدی گردید. نتایج نشان داد که عصاره گیاه شنبلیله دارای اثر حفاظتی در برابر مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در کبد موش صحرایی می‌باشد و از پتانسیل کاربرد شنبلبله به عنوان ماده‌ای درمانی برای بیماران با آسیب کبدی حمایت می‌کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - ارزیابی فعالیت آنتی‌اکسیدانی و خصوصیات بیوشیمیایی گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.) در واکنش به سولفات آهن و بیوپتاس تحت تنش خشکی
محمد حسین امینی فرد حمیرا قادری زه حسن بیات علیرضا صمدزاده

به‌منظور ارزیابی فعالیت آنتی‌اکسیدانی و خصوصیات بیوشیمیایی شنبلیله در واکنش به سولفات آهن و بیوپتاس تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی، به صورت صورت کرت های خرد شده در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارها شامل: تنش خشکی (شامل آبیاری نرمال به عنوان عدم ت أکثر

به‌منظور ارزیابی فعالیت آنتی‌اکسیدانی و خصوصیات بیوشیمیایی شنبلیله در واکنش به سولفات آهن و بیوپتاس تحت شرایط تنش خشکی، آزمایشی، به صورت صورت کرت های خرد شده در قالب فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. تیمارها شامل: تنش خشکی (شامل آبیاری نرمال به عنوان عدم تنش و قطع آبیاری در اوایل گلدهی و میوه‌دهی به‌مدت 14 روز به عنوان تنش خشکی) به‌عنوان عامل اصلی و تیمار‌های کودی بیوپتاس (0 و 5 کیلوگرم در هکتار) و سولفات آهن (0 و 5/1 در هزار) به عنوان عوامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی، بیوپتاس و سولفات آهن و برهمکنش آنها بر میزان صفات آنتوسیانین، ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی معنی‌دار گردید، بطوریکه بالاترین میزان آنتوسیانین شنبلیله از تیمار‌های 5 کیلوگرم بیوپتاس و 5/1 در هزار سولفات آهن در شرایط تنش خشکی و کمترین میزان آنها در شاهد و تحت شرایط تنش بدست آمد. همچنین در شرایط تنش خشکی، ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی شنبلیله افزایش یافت، بطوری‌که بیشترین میزان ترکیبات فلاونوییدی شنبلیله در شرایط تنش خشکی و از تیمار‌های 5 کیلوگرم بیوپتاس و 5/1 در هزار سولفات آهن حاصل گردید. اثر متقابل تنش خشکی و سولفات آهن هم بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی گیاه معنی‌دار شد، بطوری‌که بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی با میزان 8/62 درصد در شرایط تنش خشکی و تیمار سولفات آهن 5/1درهزار مشاهده گردید. همچنین بیشترین مقدار قندهای محلول شنبلیله در تنش خشکی و در تیمار 5 کیلوگرم بیوپتاس و کمترین مقدار این صفت در شرایط عدم تنش بدست آمد. نتایج نیز نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل کل شنبلیله در شرایط عدم تنش خشکی و درتیمارهای کودی 5 کیلوگرم بیوپتاس و سولفات آهن 5/1 درهزار بدست آمد. بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از تنش خشکی، نقش موثری در افزایش محتوی فنلی، فلاونییدها، آنتوسیانین و قند‌های محلول شنبلیله داشت و همچنین کاربرد کود زیستی بیوپتاس و سولفات آهن، صفات بیوشیمیایی شنبلیله را بهبود بخشید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - اثر سطوح مختلف اسید هیومیک و تراکم کاشت بر فعالیت آنتی اکسیدانی وخواص بیوشیمیایی گیاه دارویی (Trigonella foenum- graecum L.)
محمد حسین امینی فرد حمیرا قادری زه

شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.) یکی از گیاهان دارویی مهم محسوب می شود و استفاده از نهاده های آلی به‌عنوان یک عامل مهم برای دستیابی به حداکثر عملکرد این گیاه می باشد. به منظور بررسی اثر اسید هیومیک و تراکم کاشت بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی و خصوصیات بیوشیمیایی(ترکیبات أکثر

شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.) یکی از گیاهان دارویی مهم محسوب می شود و استفاده از نهاده های آلی به‌عنوان یک عامل مهم برای دستیابی به حداکثر عملکرد این گیاه می باشد. به منظور بررسی اثر اسید هیومیک و تراکم کاشت بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی و خصوصیات بیوشیمیایی(ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی، آنتوسیانین، قند و رنگیزه‌های فتوسنتزی) شنبلیله، آزمایشی در سال زراعی 1396 به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسید هیومیک (0، 5 و 10 کیلوگرم در هکتار) و دو سطح تراکم کاشت (25 و 50 بوته در مترمربع) بودند. بعد از اعمال تیمارها و در مرحله گلدهی کامل و قبل از مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی گیاه، نمونه‌هایی از برگهای گیاه شنبلیله تهیه و صفات بیوشیمایی آن اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که اسیدهیومیک بر اکثر صفات بیوشیمیایی شنبلیله (فعالیت آنتی‌اکسیدانی، میزان فنل کل، فلاونوئید کل و میزان کربوهیدرات) معنی دار شد، بطوریکه بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی (6/64 درصد) و میزان کربوهیدرات (73/6 میلی‌گرم برگرم) برگ گیاه از تیمار 10 کیلوگرم بر هکتار اسیدهیومیک و کمترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (0/50 درصد) و میزان کربوهیدرات (45/3 میلی‌گرم برگرم) از تیمار شاهد حاصل گردید. همچنین کاربرد اسید هیومیک سبب افزایش معنی‌دار رنگیزه‌های فتوسنتزی (کلروفیل کل، a، b و کارتنوئید) شد، بطوریکه بیشترین میزان کلروفیل کل در تیمار 10 کیلوگرم بر هکتار اسید هیومیک (با 51/4 میلی‌گرم بر گرم) و کمترین میزان آن (18/3 میلی‌گرم بر گرم) از تیمار شاهد بدست آمد. با توجه به نتایج، بیشترین میزان فلاونوئید با 43/6 میلی‌گرم بر گرم در تراکم 25 بوته در مترمربع و کمترین میزان فلاونوئید با 46/5 میلی‌گرم بر گرم در تراکم کاشت 50 بوته در مترمربع مشاهده گردید. اثر متقابل اسید هیومیک و تراکم کاشت هم بر میزان فنول و فلاونویید گیاه معنی‌دار شد، بطوری‌که بیشترین میزان فنول (07/42 میلی‌گرم بر گرم) در تیمار 10 کیلوگرم بر هکتار اسید هیومیک با تراکم کاشت 25 بوته در مترمربع و کمترین میزان فنول (86/41 میلی‌گرم بر گرم) در تیمار شاهد با تراکم کاشت 25 بوته در مترمربع بدست آمد. بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از 10 کیلوگرم در هکتار اسید هیومیک و تراکم کاشت 25 بوته در مترمربع، نقش موثری در افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و صفات بیوشیمایی (میزان فنل کل، فلاونوئید، آنتوسیانین، قند) شنبلیله داشت، هرچند تیمارهای آزمایش، نتوانست آنتوسیانین را تحت تاثیر خود قرار دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - The effect of hydro-alcohol extract of Trigonella foenum- graceum L. on reproductive system in Balb/c
مهرداد مدرسی بهناز مهدیان

Background & Aim: Fenugreek (Trigonella foenum- graceum L.) is a medicinal and edible plant in the family Fabaceae. The aim of this study was the effect of hydro-alcohol extract of fenugreek seed on reproductive system of female Balb/c mice. Experimental: The animal أکثر

Background & Aim: Fenugreek (Trigonella foenum- graceum L.) is a medicinal and edible plant in the family Fabaceae. The aim of this study was the effect of hydro-alcohol extract of fenugreek seed on reproductive system of female Balb/c mice. Experimental: The animals divided to five groups of ten members: control group, placebo and three experimental groups. At first all animals synchronized. The control group received no drugs, while placebo group received physiologic serum. The three experimental groups received i.p injection of 50, 100 and 200 mg/kg/2days extract for 20 days. After 10 injections, blood samples were taken from all groups, hormonal measurement, including FSH, LH, progesterone and estradiol were performed by RIA technique. The results are analyzed to use of analysis of unilaterally variance and Duncan’s test by SPSS version11.5 program. Then these groups compared with control group. Ovaries were sectioned and observed by light microscope. Results & Discussion: The data presented in this study showed significant decrease in the level of LH and FSH, also significant increase the level of estradiol in the whole experimental groups, while the level of progesterone only increased in the experimental groups. The results of histological studies of sections showed significant decrease in the folliculogenesis in the three experimental groups. Also significant increase the number of corpus luteum in experimental groups. The degeneration of ovary was observed in experimental group (200 mg/kg/2days extract). Industrial and Practical Recommendations: According to the results of folliculogenesis the ovary tissue in high dosage that indicates anti-fertility effect in female mice. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - In vitro Evaluation of Alfalfa Substitution with Fenugreek (Trigonella foenum graegum) Hay in a High Concentrate Ration
ف. فریور ن.م. تربتی نژاد ی. جعفری آهنگری س. حسنی آ.م. قره باش م. مهاجر

This study was conducted to evaluate the possibility of alfalfa replacement with fenugreek hay for ruminants, using in vitro gas production parameters and some of rumen fermentation characteristics. For this propose, five different total mixed rations were formulated to أکثر

This study was conducted to evaluate the possibility of alfalfa replacement with fenugreek hay for ruminants, using in vitro gas production parameters and some of rumen fermentation characteristics. For this propose, five different total mixed rations were formulated to meet nutrient requirements of 35 kg growing lambs with gradually replacement of alfalfa in control diet (T1) with different levels of fenugreek hay (25, 50, 75 and 100%, respectively T 2, T3, T4 and T5). In vitro gas production (mL/200 mg DM) was determined at 2, 4, 6, 8, 12, 24, 48, 72 and 96 hours of incubation. Ammonia-N concentration (mg/dL) and pH of rumen liquor was determined immediately after removal. Gas production was increased with increasing levels of fenugreek (P<0.05). Significant increases of gas production from insoluble fraction (b) were observed with increasing levels of fenugreek hay (P<0.05). A same trend was observed for potential gas production (a+b, P<0.05). Also, the constant rate of gas production (c) of T2, T3 and T4 were significantly higher than control, but the differences between T3, T4 and T5 were not significant. Replacement of fenugreek at 25 and 75 percent significantly increased final pH compared to control (100% alfalfa) (P<0.05), but the differences between T3, T5 and control and between T3, T4 and T5 were not significant. Short chain fatty acids production (mmol/200 mg DM) was significantly greater in treatments with 50% or more fenugreek substitution (P<0.05). Organic matter digestibility of treatments containing 50% or more fenugreek hay (T3, T4 and T5) were significantly higher than control (P<0.05). Similarly, estimated metabolisable energy content of these treatments were higher than control (P<0.05). According to these results, it can be concluded that fenugreek can provide highly valuable forage for ruminants with comparable feeding values with alfalfa, and alfalfa can be replaced completely in ration with fenugreek hay without any problem. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - Fenugreek Seed (Trigonella foenum-graecum) and Asparagus Root (Asparagus officinalis) Effects on Digestion and Kinetics of Gas Production of Alfalfa Hay Using in vitro Technique
و. ناصری ف. کفیل‌زاده ف. هژبری

The aim of this paper was to study of the effect of fenugreek seed (Trigonella foenum-graecum) and asparagus root (Asparagus officinalis) on in vitro digestibility and kinetics of gas production of alfalfa hay. Fenugreek seed (FS) and asparagus root (AR) were added at d أکثر

The aim of this paper was to study of the effect of fenugreek seed (Trigonella foenum-graecum) and asparagus root (Asparagus officinalis) on in vitro digestibility and kinetics of gas production of alfalfa hay. Fenugreek seed (FS) and asparagus root (AR) were added at different levels (0, 5, 10, 15 and 20% of DM). Total phenolic components of alfalfa hay (AH), fenugreek seed (FS) and asparagus root (AR) were 5.9, 10 and 8.3 g/kg DM, total tannins 0.4, 3.8 and 1.5 g/kg DM and saponin 10.4, 27.3 and 40.3 g/kg DM, respectively. In vitro dry matter (DM), organic matter (OM) and neutral detergent fiber (NDF) digestibility of alfalfa decreased (P<0.05) by addition of different levels of FS, but were not affected by adding AR. Addition of FS did not affect alfalfa crude protein (CP) digestibility, but AR at levels of 5 and 20% DM decreased (P<0.05) it. Metabolizable energy (ME) increased (P<0.05) due to addition of FS, but it decreased (P<0.05) by incorporation of AR. Addition of FS (at 10% DM level) and AR (at 5% DM level) decreased (P<0.05) potential gas production. The rate constants (c and d) were not affected by addition of FS and AR. FS and AR at level of 5% DM decreased (P<0.05) lag time (l). FS did not affect fermentation rate (h-1), but AR at level of 10% DM increased (P<0.05) it. Results suggest that fenugreek seed and asparagus root due to secondary metabolites content's may have potential to improve the nutritive value of alfalfa hay تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - تغییرات ویژگی‌های رویشی و عملکرد دانه ارقام آفتابگردان (.Helianthus annuus L) در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده
بیتا عباسی غلامرضا محمدی علیرضا باقری

این تحقیق باهدف مطالعه واکنش ویژگی‌های رویشی ارقام آفتابگردان در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده در سال 1396 در مزرعه آزمایشی دانشگاه رازی انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول کاشت شنبلیله در چهار سطح (بدون خاک‌پوش أکثر

این تحقیق باهدف مطالعه واکنش ویژگی‌های رویشی ارقام آفتابگردان در حضور شنبلیله به‌عنوان خاک‌پوش زنده در سال 1396 در مزرعه آزمایشی دانشگاه رازی انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اول کاشت شنبلیله در چهار سطح (بدون خاک‌پوش، کاشت شنبلیله 15 روز قبل، هم‌زمان و 15 روز بعد از آفتابگردان) و فاکتور دوم ارقام آفتابگردان (پروگرس، فرخ، لاکومکا) بود. نتایج نشان داد که کاشت شنبلیله 15 روز قبل از آفتابگردان، ارتفاع، وزن ساقه، تعداد برگ، وزن برگ، شاخص سطح برگ، محتوای کلروفیل‌های a، b و کل آفتابگردان را نسبت به شرایط شاهد (بدون خاک‌پوش) به ترتیب 4/26، 1/62، 8/24، 5/68، 63، 4/7، 7/3 و 8/6 درصد کاهش داد. کمترین محتوای نسبی آب برگ نیز با کاشت شنبلیله قبل از آفتابگردان به دست آمد (به ترتیب 2/65 و 7/52 درصد در مراحل یک‌سوم ابتدایی فصل رشد و گلدهی). اثر حضور خاک‌پوش در شرایط کاشت هم‌زمان و 15 روز بعد از آفتابگردان بر بهبود ویژگی‌های رشدی آفتابگردان نسبت به شاهد معنی‌دار نبود.در بین ارقام، بیشترین عملکرد دانه، به رقم لاکومکا اختصاص یافت (3426 کیلوگرم در هکتار).بااین‌حال رقم پروگرس بیشترین ارتفاع (212 سانتی‌متر)، وزن ساقه (523 گرم در بوته)، تعداد برگ (5/25 عدد در بوته)، وزن برگ (4/157 گرم در بوته)، شاخص سطح برگ (2/6) و محتوای نسبی آب برگ (به ترتیب 8/77 و 5/70 درصد در مراحل یک‌سوم ابتدایی فصل رشد و گلدهی) را به خود اختصاص داد. بیشترین نسبت سطح برگ (013/0 مترمربع بر گرم) و محتوای کارتنوئید (5/2 میلی‌گرم)نیز متعلق به رقم فرخ تعلق داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - تاثیر سیلیس و نانوذرات سیلیس بر جوانه زنی بذرها و رشد گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)
صنم نظرعلیان احمد مجد سعید آیریان فرخ قهرمانی نژاد فرزانه نچفی ماریا گرگر

افزودن سیلیس باعث افزایش رشد زیست توده گیاهی می گردد. هدف از این مطالعه پیدا کردن پاسخ این سوال است که آیا سیلیس و نانوذرات سیلیس دارای اثراتی مشابه بر فرآیندهای رشد در گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) هستند یا خیر. گیاهان در حضور 0-2.5 میلی مولار تیمار سیلیک أکثر

افزودن سیلیس باعث افزایش رشد زیست توده گیاهی می گردد. هدف از این مطالعه پیدا کردن پاسخ این سوال است که آیا سیلیس و نانوذرات سیلیس دارای اثراتی مشابه بر فرآیندهای رشد در گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) هستند یا خیر. گیاهان در حضور 0-2.5 میلی مولار تیمار سیلیکات سدیم و نانوذرات سیلیس در محیط هیدروپونیک به مدت 30 روز رشد داده شدند. نتایج نشان داد که غلظت سیلیس در ریشه و ساقه با افزایش میزان سیلیس افزوده شده، افزایش یافت. جوانه زنی بذرها و شاخص زنده ماندن در حضور سیلیس در 4 روز بعد از کاشت بذرها افزایش یافت، اما این شاخص ها در ادامه افزایش غلظت تیمارها با کاهش مواجه شد. طول نهال و وزن تر گیاه، طول کلی گیاه و مساحت برگ ها در حضور تیمارهای سیلیس و نانوذرات سیلیس افزایش یافته است، در حالیکه وزن خشک گیاه، نسبت وزن خشک به وزن تر ساقه و طول ریشه چه در حضور تیمارها کاهش یافت. همچنین قطر استوانه آوندی مرکزی ریشه در ریشه های جوان و ضخامت بخش چوبی اندودرم در حضور تیمارها افزایش یافت. اثرات مشابهی در حضور تیمارهای سیلیس و نانوذرات سیلیس مشاهده شد اما افزایش در طول کلی گیاهان، ضخامت اندودرم، کاهش وزن خشک به وزن تر ساقه و طول ریشه چه در حضور تیمارهای نانوذرات نسبت به تیمارهای سیلیس کمی برجسته تر بود. در نتیجه، سیلیس و نانوذرات سیلیس دارای اثرات مشابهی در رشد گیاه هستند و در نتیجه نانوذرات سیلیس را می توان به جای سیلیس مورد استفاده قرار داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - اثر هیپولیپیدمیک عصاره هیدرومتانلی دانه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L) بر سطح لیپیدهای سرم و بیان PPAR-gamma در بافت چربی موش‌های صحرایی نر هیپرلیپیدمیک
مریم عیدی مهدیه محسنی

10.30495/jdb.2022.1964609.1325

هیپرلیپیدمیا به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی-عروقی مطرح می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره هیدرومتانلی دانه شنبلیله بر سطح لیپیدهای سرم و بیان PPAR-gamma در بافت چربی موش‌های صحرایی هیپرلیپیدمیک است. در این مطالعه تجربی، 36 سر موش صحرایی أکثر

هیپرلیپیدمیا به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی-عروقی مطرح می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره هیدرومتانلی دانه شنبلیله بر سطح لیپیدهای سرم و بیان PPAR-gamma در بافت چربی موش‌های صحرایی هیپرلیپیدمیک است. در این مطالعه تجربی، 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت کاملاً تصادفی به شش گروه مساوی تقسیم شدند که شامل گروه کنترل سالم، گروه کنترل هیپرلیپیدمیک (دریافت کننده رژیم غذایی با 10 درصد چربی)، گروه هیپرلیپیدمیک دریافت کننده آتورواستاتین (غلظت 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و گروه‌های تجربی هیپرلیپیدمیک دریافت کننده عصاره هیدرومتانلی دانه شنبلیله (غلظت‌های 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) بودند. پس از 8 هفته تیمار، حیوانات بمدت 12 ساعت ناشتایی داده شده و سپس توزین و توسط اتر بیهوش گردیدند و نمونه خون از قلب و بافت چربی از ناحیه شکمی حیوانات جمع آوری شدند. میزان افزایش وزن، ضریب کبدی، سطح کلسترول، تری گلیسرید، LDL، HDL، AST وALT سرم توسط کیت و تغییر بیان PPAR-gamma به روش real-time PCR اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد تیمار خوراکی آتورواستاتین و عصاره دانه شنبلیله موجب کاهش معنی دار وزن بدن، سطح کلسترول، تری گلیسرید، LDL، ، ALT و AST سرم و بیان PPAR-gamma در بافت چربی و افزایش معنی دار سطح سرمی HDL در گروه های تجربی هیپرلیپیدمیک در مقایسه با گروه کنترل هیپرلیپیدمیک می گردد. بنابراین، عصاره هیدرومتانلی دانه شنبلیله دارای خاصیت کاهنده چربی سرم است و با بهبود پروفایل لیپیدی سرم بیان رسپتور فعال کننده تکثیر پراکسیزوم ها را کاهش می دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - اثر کودهای زیستی و آبیاری بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.)
مسلم جابری رضا برادران سید غلامرضا موسوی مهسا اقحوانی شجری

به‌منظور بررسی اثر مدیریت آبیاری و تغذیه‌ای بر خصوصیات کیفی گیاه شنبلیله، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد بیرجند، در بهار سال90-1389 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دور آبیاری (در سه أکثر

به‌منظور بررسی اثر مدیریت آبیاری و تغذیه‌ای بر خصوصیات کیفی گیاه شنبلیله، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 15 تیمار و سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد بیرجند، در بهار سال90-1389 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دور آبیاری (در سه سطح شامل آبیاری در هر 6، 9 و 12 روز) و کود زیستی (در چهار سطح شامل نیتروکسین، بیوسفر، قارچ‌های میکوریزای G. mosseae و G. intraradices و یک سطح شاهد فاقد کود) بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تیمار دور آبیاری اثر معنی‌داری بر فاکتورهای فیزیولوژیکی مانند کربوهیدارت، کلروفیل a، خاکستر، پرولین، میزان سدیم و پتاسیم داشت. اثر کود زیستی نیز بر کربوهیدرات، کلروفیل a و میزان خاکستر معنی‌دار بود. نتایج نشان داد با افزایش دور آبیاری به هر 12 روز یکبار، میزان پرولین، کربوهیدرات، سدیم، کلروفیل b در برگ و خاکستر افزایش یافت، اما از میزان پتاسیم و کلروفیل a در برگ شنبلیله کاسته شد. حداکثر مقادیر کربوهیدرات‌های محلول و کلروفیل a در برگ در تیمارهای تغذیه‌ای میکوریزا موسوآ و بیوفسفر و بیشترین مقدار خاکستر در تیمار G.intraradices مشاهده شد. به‌طور‌کلی، نتایج این تحقیق حاکی از آن است که کاربرد کود‌های زیستی بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه دارویی شنبلیله، اثر مثبتی داشته و با افزایش دور آبیاری، در گیاه نوعی سازگاری به شرایط تنش خشکی ایجاد گردید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - Galactomannas and Diosgenin, Miracle of Natural Products
WENLI SUN MOHAMAD HESAM SHAHRAJABIAN QI CHENG

10.30486/roce.2019.678266

Galactomannas and Diosgenin, Miracle of Natural Products Wenli Sun1, Mohamad Hesam Shahrajabian1, Hong Shen2, Mehdi Khoshkharam3 and Qi Cheng1,4* 1-Biotechnology Research Institute, Chinese Academy of Agricultural Sciences, Beijing 100081, China 2-College of Ph أکثر

Galactomannas and Diosgenin, Miracle of Natural Products Wenli Sun1, Mohamad Hesam Shahrajabian1, Hong Shen2, Mehdi Khoshkharam3 and Qi Cheng1,4* 1-Biotechnology Research Institute, Chinese Academy of Agricultural Sciences, Beijing 100081, China 2-College of Pharmaceutical Science, Zhejiang University of Technology, Hangzhou, Zhejiang, China 3-Faculty of Agriculture, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran 4-College of Life Sciences, Hebei Agricultural University, Baoding, Hebei, 071000, China; Global Alliance of HeBAU-CLS&HeQiS for BioAl-Manufacturing, Baoding, Hebei 071000, China *Corresponding author E-mail: chengqi@caas.cn; hesamshahrajabian@gmail.com Received:10 June 2018 Accepted: 25 Desember 2018 Abstract Fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.) is an annual, self pollinating, legume crop believed to be native in the Mediterranean region and India. Major chemical constituents of fenugreek are polysaccharides, steroidal sapogenins, triterpenoids, flavonoids, phenolic compounds, and etc. Among them, galactomannas and diosgenins are two important bio-actives. This study aimed to review the importance and health benefits of galactomannas and diosgenin in Fenugreek. Galactomannas are industrial polysaccharides next to cellulose and starch. Fenugreek galactomannan is a heteropolysaccharide which reduce level of blood glucose level, normalize the surface activities inside the small intestine; they are also used in food products in order to increase the thickness of the water content. The most important health benefits of galactomanna are reduction in LDL cholesterol levels in hypercholesterolemic, blood lipids, blood pressure and fibrinolysis. It displays a number of promising properties and attributes for future application as therapeutic agents in biotechnology and other pharmaceutical sciences. Diosgenin is an isospirostane derivative, it is a steroidal sapogenin and the product of acids or enzymes hydrolysis process of dioscin and protodioscin. Diosgenin shows different biological activity like anti-oxidant, anti-diabetes, anti-inflammatory, anti-cancer and anti-adipogenic. Considering tremendous health benefits and pharmaceutical properties of fenugreek in modern and traditional science, fenugreek as one of the oldest is recommend for future studies. Keywords: Fenugreek, Health Benefits, Bioactive Components, Galactomannans, Diosgenin, Pharmaceutical Science. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - Effectiveness of oral administration of Fenugreek seed aqueous extract on excision wound healing in diabetic rats
Seyyed Rezgar Hoseini Mohammad Reza Farahpour Sakineh Nouri saeidlou

10.30495/jbcvm.2022.1971855.1032

Diabetes is one of the most common glandular diseases. Delay in wound healing process is known as a major challenge in these patients. Fenugreek is known to have therapeutic effects. Thus, the present study was conducted to investigate the oral administration of fenugre أکثر

Diabetes is one of the most common glandular diseases. Delay in wound healing process is known as a major challenge in these patients. Fenugreek is known to have therapeutic effects. Thus, the present study was conducted to investigate the oral administration of fenugreek seed aqueous extract (FSE) on wound healing in the experimental animal model. An excisional model was created on 24 rats. Streptozotocin was administrated in order to induce the diabetes. A surgery was performed and a circular wound with a diameter of 6 mm was created on the dorsal surface of each rat. Animals were divided into 4 groups including non-diabetic, diabetic control and diabetic treated rats, with oral administration of different doses of FSE (200 and 400 mg/kg). The wound area, histological parameters, blood glucose and insulin levels were measured on days 3, 7 and 16. The results showed that the wound area and blood glucose were significantly decreased in FSE-treated animals in comparison with diabetic control from day 7 (P<0.05). It can be suggested to use oral fenugreek seed aqueous extract on improved the blood sugar and wound healing in diabetic rats. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - Assessment of Phytoextraction Potential of Fenugreek (Trigonellafoenum-graecum L.) to Remove Heavy Metals (Pb and Ni) from Contaminated Soil
Leela Kaur Kasturi Gadgil Satyawati Sharma

10.22034/jchr.2018.544087

The objective of the present study was to evaluate the effect of metal mobilizing agents, ethelynediaminetetraacetic acid (EDTA) and salicylic acid (SA), on the accumulation and translocation of lead (Pb) and nickel (Ni) by fenugreek (Trigonellafoenum-graecumL.) plants أکثر

The objective of the present study was to evaluate the effect of metal mobilizing agents, ethelynediaminetetraacetic acid (EDTA) and salicylic acid (SA), on the accumulation and translocation of lead (Pb) and nickel (Ni) by fenugreek (Trigonellafoenum-graecumL.) plants in contaminated soil. EDTA and SA were amended at 100 mM and 1.0 mM respectively. Pb and Ni content were estimated using ICP-OES. Plant samples were prepared for scanning electron microscope (SEM) analysis to investigate metals distribution in different tissues (root, stem and leaf) of plant. The results showed that EDTA increased Pb and Ni uptake as compared to SA. SEM analysis revealed that in the presence of EDTA, the deposition of Pb particles was predominantly in vascular tissues of the stem and leaf. Â Â Â تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - بررسی اثر عصاره ی الکلی دانه ی شنبلیله بر محور HPG و اسپرماتوژنز در موش سوری نر نژاد NMRI
عبدالحسین شیروی بهناز نجفی هومن شجیعی

کنترل جمعیت یکی از مسائل مهم در جوامع می باشد که اغلب با استفاده از داروهای شیمیایی پیشگیری از بارداری انجام میشود. امروزه دستیابی به روش های مطمئن تر که عوارض جانبی کمتری داشته باشد و همچنین توسط مردان کاربرد داشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق سعی در بررسی أکثر

کنترل جمعیت یکی از مسائل مهم در جوامع می باشد که اغلب با استفاده از داروهای شیمیایی پیشگیری از بارداری انجام میشود. امروزه دستیابی به روش های مطمئن تر که عوارض جانبی کمتری داشته باشد و همچنین توسط مردان کاربرد داشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این تحقیق سعی در بررسی اثرات دانه ی شنبلیله بر روی اسپرماتوژنز دارد. در این مطالعه، از موش سوری نر بالغ نژاد NMRI ، 3 ماهه (وزن تقریبی3 andplusmn;30 گرم) استفاده گردید. حیوانات به 4 گروه تجربی و یک گروه کنترل (هر گروه 8 موش) تقسیم شوند. چهار گروه تجربی به مدت 16 روز به ترتیب دوزهای 70، 140، 280 و 560 ، میکرولیتر بر کیلوگرم وزن بدن از عصاره الکلی دانه شنبلیله دریافت کردند. در همین مدت گروه کنترل، سرم فیزیولوژی را به صورت درون صفاقی دریافت کردند. سپس در روز 17 خونگیری به عمل آمد و میزان هورمون های تستوسترون، FSHو LHمورد سنجش قرار گرفت. بعد از خونگیری، حیوانات هر گروه مورد مطالعات مورفومتریک و هیستولوژیک قرار گرفتند. وزن و حجم بیضه، وزن اپیدیدیم و تعداد اسپرم های موجود در اپیدیدیم مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور بررسی آماری از تست ANOVAاستفاده شد و آزمون تکمیلیTukey انجام شد ( 05/0andgt;P). بین وزن و حجم بیضه و وزن اپیدیدیم گروه های تجربی با کنترل اختلاف معنی دار مشاهده نشد. در میزان هورمون تستوسترون و LH بین گروه کنترل و گروه های تجربی اختلاف معنی دار مشاهده نشد ولی در میزان FSH بین گروه کنترل و گروه های تجربی اختلاف معنی دار مشاهده شد. همچنین در میزان اسپرم موجود در اپیدیدیم بین گروه کنترل و گروه های تجربی کاهش معنی دار مشاهده شد. کاهش چشمگیر در میزان اسپرم ها در نتیجه کاهش میزان هورمون FSH نشانگر تأثیر دانه گیاه شنبلیله در کاهش فعالیت های تولیدمثلی جنس نر می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - تأثیر دانه‌ی شبنلیله بر نشانگان کفایت شیردهی و افزایش وزن نوزادان در ماه اول پس از تولد
نیروانا وحدت ساعد وحدت

برای رشد مناسب نوزادان، سازمان بهداشت جهانی، تغذیه انحصاری با شیر مادر در شش ماه اول بعد از تولد و ادامه شیردهی تا دو سالگی را توصیه کرده است. یکی از دلایلی که مانع از این نوع تغذیه است، ناکافی بودن شیر مادر است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تجویز ترکیب گیاهی دانه شنبل أکثر

برای رشد مناسب نوزادان، سازمان بهداشت جهانی، تغذیه انحصاری با شیر مادر در شش ماه اول بعد از تولد و ادامه شیردهی تا دو سالگی را توصیه کرده است. یکی از دلایلی که مانع از این نوع تغذیه است، ناکافی بودن شیر مادر است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تجویز ترکیب گیاهی دانه شنبلیله در بهبود نشانه های کفایت شیردهی ماه نخست بعد از تولد در مادران نخست زا در مراکز بهداشتی درمانی بجنورد بود. پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دو سوکور با گروه کنترل بود که بر روی 44 مادر و نوزادان در دوگروه آزمایش و کنترل (هر گروه 22 نفر) صورت گرفت. در گروه آزمایش میزان شش گرم دانه شنبلیله، سه بار در روز برای چهار هفته متوالی همراه با غذا تجویز شد. در گروه کنترل از دارونما استفاده شد. نشانه های کفایت شیردهی با استناد به فرم ثبت روزانه تعداد پوشک خیس و دفعات دفع مدفوع و زمان شیردهی و فاکتورهای رشد نوزادان در هر دو گروه بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان می دهند در ابتدای تولد، دو گروه تفاوت معناداری در فاکتورهای مورد بررسی نداشتند. بعد از چهار هفته، شاخص های رشد نوزادان در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود به نحوی که وزن نوزادان از 32/331 ± 96/3248 به 10/1220 ± 87/4985؛ دور سر از 23/1 ± 61/34 به 86/1 ± 85/38 افزایش داشت. تعداد پوشک خیس روزانه از 50/1 ± 96/5 به 2/1 ± 97/7، دفعات دفع مدفوع از 85/1 ± 26/1 به 85/0 ± 41/2 و زمان شیردهی روزانه از 03/2 ± 85/10 به 03/2 ± 86/14 افزایش داشت که نسبت به گروه کنترل دارای تفاوت معنی دار است. نتایج این مطالعه نشان می‌‌دهد تجویز دانه شنبلیله در مادران، با بهبود کفایت شیردهی در مقایسه با دارونما همراه است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - اثر ریز‌مغذی آهن بر صفات زراعی در اکوتیپ‌های مختلف شنبلیله
معصومه محمدیان فر قاسم محمدی نژاد سید محمد علی وکیلی شهربابکی

گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum-graceum L)از خانواده بقولات با ویژگی های مطلوبی از جمله توان تثبیت نیتروژن مولکولی به صورت همزیستی است. به منظور بررسی عکس العمل ششاکوتیپ مختلف شنبلیله به محلول پاشی آهن، طرحی یک بار خرد شده (اسپلیت پلات) درقالب بلوک کامل تصادفی، ب أکثر

گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum-graceum L)از خانواده بقولات با ویژگی های مطلوبی از جمله توان تثبیت نیتروژن مولکولی به صورت همزیستی است. به منظور بررسی عکس العمل ششاکوتیپ مختلف شنبلیله به محلول پاشی آهن، طرحی یک بار خرد شده (اسپلیت پلات) درقالب بلوک کامل تصادفی، باسه تکراردر بهمن ماه سال زراعی92-1391 درمزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزادجیرفت واقع در 25 کیلومتریجادهجیرفتعنبرآباد اجرا شد.عامل اصلی اثرریز مغذی آهن به صورت محلول پاشی با EDTA درسه سطح شاهد، دو درهزارو چهار درهزار(باتوجه به نتایج آزمایش خاک مزرعه)درنظر گرفته شدو عامل فرعی شامل شش اکوتیپ شنبلیله با نام های (اصفهان، مازندران، ایلام، کردستان، کرمان، دنا)بود. نتایج تجزیه واریانس نشان دادکه اکوتیپ هابر تمامی صفات در سطوح مختلف تفاوت معنی داری داشتند. اثرمحلول پاشی به جزدرصفت سطح برگچه در سایر صفات معنی دارنبود واثر متقابل محلول پاشی در اکوتیپ برتمامی صفات به جز وزن هزاردانه وشاخص برداشت معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داداکوتیپ های مختلف شنبلیله مانندبیشترگیاهان پاسخ های مورفولوژیک متفاوتی به محلول پاشی آهن نشان دادند.اغلب مواردنتایج حاصل ازمحلول پاشی درسطح دودرهزارمناسب ترازعدم محلول پاشی(شاهد)وسطح چهاردرهزاربود. دربررسی اثر متقابل آهن دراکوتیپ بیش ترین عملکرددراکوتیپ کرمان(3666/162 کیلوگرم در هکتار)باتیماردو در هزار وکمترین عملکرد در اکوتیپ اصفهان (6/5کیلوگرم در هکتار)درتیمارچهاردرهزارمشاهده شد. به طورکلی سطح دودرهزاردراغلب موارد سبب بهبودی رشد گیاه نسبت به سطح چهاردرهزاروشاهد گردید. اغلب خاک های ایران حاوی مقدارقابل توجهی آهک هستند. با توجه به آهکی بودن خــاک ها در منطقه جیرفت وبر اساس تیماردودرهزاراکوتیپ های کرمان ومازندران جهت کشت توصیه می شوند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - اثر کاشت توأم گیاهان پوششی با سیب‌زمینی بر عملکرد و مهار علف‌های هرز
الهام فصیح فر سیده زهرا حسینی سیسی

به منظور ارزیابی اثر گیاهان پوششی سورگوم، شبدر ایرانی و شنبلیله بر جمعیت علف‌های هرز و عملکرد سیب زمینی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال زراعی 1391 انجام شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج أکثر

به منظور ارزیابی اثر گیاهان پوششی سورگوم، شبدر ایرانی و شنبلیله بر جمعیت علف‌های هرز و عملکرد سیب زمینی، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز در سال زراعی 1391 انجام شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار، انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شاهد بدون وجین علف های هرز، شاهد وجین شده، گیاهان پوششی سورگوم، شبدر ایرانی و شنبلیله کشت شده همراه سیب زمینی بود. بعد از تیمار بدون وجین، کمترین وزن کل علف های هرز متعلق به تیمار سیب زمینی کشت شده با گیاه پوششی سورگوم و پس از آن شنبلیله بود. پیچک، تاج خروس و سلمه تره، به عنوان علف های هرز غالب مزرعه، کمترین جمعیت را در تیمار گیاه پوششی سورگوم دارا بودند. برای صفت عملکرد غده سیب زمینی تیمارهای اعمال شده، اختلاف معنی داری را با یکدیگر نشان نداده و تمام تیمارها باعث کاهش عملکرد غده ها شدند و بیشترین کاهش عملکرد مربوط به تیمار سورگوم بود. بر اساس نتایج به دست آمده، از این گیاهان پوششی می توان به منظور مدیریت غیرشیمیایی علف های هرز سیب زمینی بهره برد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات Fenugreek

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية