به منظور ارزیابی اثرات تراکم و تاریخ کاشت بر عملکرد و ویژگی های کیفی سه گیاه علوفه ای ذرت، سورگوم و گیاه جدید تاج خروس علوفهای، آزمایشی در سال زراعی 1392 به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در دو منطقه از مرودشت واقع در استان فارس أکثر
به منظور ارزیابی اثرات تراکم و تاریخ کاشت بر عملکرد و ویژگی های کیفی سه گیاه علوفه ای ذرت، سورگوم و گیاه جدید تاج خروس علوفهای، آزمایشی در سال زراعی 1392 به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در دو منطقه از مرودشت واقع در استان فارس اجرا شد. تیمارها شامل نوع گیاه(ذرت علوفه ای 704، سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید، تاج خروس علوفه ای)، تراکم بوته (66000، 83000، 110000 بوته در هکتار) و تاریخ کاشت (1، 15، 30 تیرماه) بودند. تجزیه مرکب واریانس داده ها نشان داد که تیمارهای نوع گیاه، تراکم بوته و تاریخ کاشت اثر معنی داری بر عملکرد، درصد پروتئین دانه، میزان آهن، درصد کلسیم، میزان روی، درصد پروتئین خام علوفه و فیبر داشتند. به طوری که، بیشترین میزان عملکرد علوفه خشک (11279.70 گرم برمترمربع)، درصد پروتئین دانه (14.85 درصد)، میزان آهن (446 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک)، درصد کلسیم (3.66 درصد) و کمترین درصد فیبر (9.44 درصد) در گیاه تاج خروس در تاریخ کاشت 15 تیرماه با تراکم 66000 بوته در هکتار مشاهده شد. بیشترین میزان روی (113.50 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک) و درصد پروتئین خام علوفه (با میانگین 1.69 درصد) در گیاه ذرت به ترتیب درتاریخ کاشت اول و 30 تیرماه در تراکم 66000 بوته در هکتار وجود داشت که از نظر درصد پروتئین خام علوفه، تفاوت معنی داری با گیاه تاجخروس در کشت 15 تیر ماه (1.650 درصد) نداشت. بیشترین درصد فیبر نیز در گیاه سورگوم (26.393 درصد) در کشت 30 تیر ماه و تراکم 110000 بوته در هکتار مشاهده شد. با تاخیر در کاشت و افزایش تراکم بوته، کیفیت علوفه در سه گیاه کاهش یافت. به طورکلی، با توجه به نتایج به دست آمده، علوفه گیاه تاج خروس در مقایسه با ذرت و سورگوم، از نظر عملکرد و کیفیت یک گیاه علوفهای ارزشمند محسوب میشود و بهترین تیمار پیشنهادی جهت عملکرد بیشتر و کیفیت بالاتر این علوفه در استان فارس تاریخ کاشت 15 تیرماه و تراکم 66000 بوته در هکتار میباشد.
تفاصيل المقالة
کشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالی أکثر
کشت مخلوط محصولات علوفه ای و استفاده تلفیقی از کودهای آلی و شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. به منظور بررسی صفات کمی و کیفی کشت مخلوط ذرت و خلرتحت تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه یالیان قزوین در دو سال زراعی 1392 و 1393 انجام شد. سطوح کشت شامل : ذرت خالص،کشت مخلوط ذرت وافزایشی خلر (25% تراکم خلر خالص)،کشت مخلوط ذرت و افزایشی خلر (50% تراکم خلر خالص) و خلر خالص، سطوح کودی شامل: شیمیایی (پایه و سرک)، کود دامی گاوی (پایه) و مرغی سرک، کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی سرک و کود دامی گاوی (پایه) و شیمیایی (سرک و محلول پاشی)، در سه تیمار اخیر به همراه تلقیح بذر ذرت و خلر با ازتوباکتر و استفاده از مایکوریز در بستر کشت بودند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان علوفه ذرت با عملکرد 84230 کیلوگرم در هکتار از تیمار ذرت خلر 50% دامی شیمیایی تولید گردید. کشت مخلوط یک روش مناسب برای تولید محصول است و کمیت تولید را نسبت به کشت های خالص افزایش می دهد. بیشترین میزان علوفه خلر با عملکرد 46020 کیلوگرم در هکتار به دلیل نفوذ بیشتر نور درکانوپی و عدم رقابت با ذرت، از تیمارخلر خالص دامی- شیمیایی تولید شد. بیشترین میزان کربوهیدرات از تیمار ذرت خالص شیمیایی- شیمیایی با میانگین 59/30 درصد، بیشترین میزان پروتئین خام با میانگین 75/24 درصد از تیمار خلر خالص شیمیایی حاصل شد. بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و علوفه ای با کیفیت بالاتر با میانگین 08/ 68 درصد از تیمار ذرت خلر 25% دامی- شیمیایی به دست آمد. کشت مخلوط وکاربرد توام کود های شیمیایی و آلی سبب بهبود کمی و کیفی عملکرد علوفه گردید.
تفاصيل المقالة
تعیین کیفیت علوفه از عوامل مهم در مدیریت صحیح مراتع است. گونههای مرتعی در مکانها و زمانهای مختلف، کیفیت علوفه ای متفاوتی دارند . در ارزیابی مراتع و برنامه ریزی برای تهیه مواد مغذی مورد نیاز دام بسته به فصل چرا و محاسبه ظرفیت چرایی، آگاهی از کیفیت علوفه گیاهان غالب من أکثر
تعیین کیفیت علوفه از عوامل مهم در مدیریت صحیح مراتع است. گونههای مرتعی در مکانها و زمانهای مختلف، کیفیت علوفه ای متفاوتی دارند . در ارزیابی مراتع و برنامه ریزی برای تهیه مواد مغذی مورد نیاز دام بسته به فصل چرا و محاسبه ظرفیت چرایی، آگاهی از کیفیت علوفه گیاهان غالب منطقه ضروری است. این پژوهش در منطقه جلگه ای ساری انجام شده و کیفیت علوفه ای چهار گونه مرتعی شامل یونجه معمولی ( (Medicago sativa L.، اسپرس (Onobrychis sativa L.)، شبدرسفبد (Trifolium repens L.) و یونجه یکساله حلزونی (Medicago scutellata L.) بررسی شده است. نمونه برداری از گونه ها در سه مرحله رشد رویشی، گلدهی و بذردهی صورت پذیرفت و سپس به منظور تعیین شاخص های کیفیت علوفه که شامل پروتئین خام ((CP، دیواره سلولی منهای همی سلولز(ADF)، ماده خشک گوارشپذیر (DMD) و انرژی متابولیسمی (ME) بودند، مورد تجزیه شیمیایی قرار گرقتند. نتایج نشان داد که تأثیر مرحلة رشد فنولوژیکی بر شاخصهای ADF و DMD مشخصتر از سایر شاخصها بود، به نحوی که درصد ADF در گونههای اسپرس و شبدر سفید در مراحل انتهایی رشد نسبت به ابتدایی آن افزایش و میزان DMD نیز در این گونهها کاهش معنیدار نشان داد. به طور کلی گونه شبدر سفید در شروع دوره رشد و گلدهی غذایی بالاتری نسبت به سایر گونهها داشت.
تفاصيل المقالة
تعیین کیفیت علوفهی گونههای موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که جهت مدیریت صحیح مراتع لازم و ضروری است. تحقیق حاضر به ارزیابی کیفیت علوفهی گونهGymnocarpos decander در منطقهی رودان پرداخته است. طی این تحقیق در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی در سه تکرار و در ه أکثر
تعیین کیفیت علوفهی گونههای موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که جهت مدیریت صحیح مراتع لازم و ضروری است. تحقیق حاضر به ارزیابی کیفیت علوفهی گونهGymnocarpos decander در منطقهی رودان پرداخته است. طی این تحقیق در سه مرحله رویشی، گلدهی و بذردهی در سه تکرار و در هر تکرار 3 گیاه به صورت تصادفی انتخاب و نمونه-برداری از قسمتهای هوایی و رشد سال جاری گیاه انجام شد. سپس در آزمایشگاه فاکتورهای دیواره سلولی عاری از همی سلولز، پروتیئن خام، ماده خشک قابل هضم، چربی خام، خاکستر خام، دیواره سلولی، کربوهیدرات قابل حل در آب، فسفر، کلسیم و انرژی متابولیسمی اندازهگیری شدند. دادههای بدست آمده با نرم افزار آماری SPSSتجزیه و تحلیل گردیدند و مقایسه میانگین با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که کیفیت علوفه در این گونه با پیشرفت مراحل رشد کاهش مییابد. پروتئین خام در مرحله بذردهی کمترین مقدار را داشت و بین مرحله رویشی و گلدهی تفاوت معنیداری مشاهده شد. از طرفی مقدار انرژی متابولیسمی در مرحله گلدهی نسبت به مرحله بذردهی تفاوت معنیداری وجود داشت و مقدار بیشتری را نشان میداد. مرحله رویشی مقدار هضمپذیری و انرژی متابولیسمی بیشتری نسبت به مراحل دیگر داشت که در کل میتوان گفت مرحله رویشی و گلدهی دارای کیفیت بیشتری نسبت به مرحله بذردهی میباشد و بر اساس کیفیت علوفه بهترین زمان چرا را مرحله گلدهی در نظر گرفت.
تفاصيل المقالة
تعیین کیفیت علوفه گونههای گیاهی موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که جهت مدیریت صحیح و اصولی مراتع مورد نیاز میباشد. گونههای مرتعی در مکانها و زمانهای مختلف کیفیت علوفهای متفاوتی داشته و در دورههای رویشی مختلف میزان این کیفیت متغیر است. به همین منظور پژوه أکثر
تعیین کیفیت علوفه گونههای گیاهی موجود در مراتع یکی از مهمترین عواملی است که جهت مدیریت صحیح و اصولی مراتع مورد نیاز میباشد. گونههای مرتعی در مکانها و زمانهای مختلف کیفیت علوفهای متفاوتی داشته و در دورههای رویشی مختلف میزان این کیفیت متغیر است. به همین منظور پژوهشی دربارهی گونهی مرتعی جاشیر ( Prangos ferulacea) در دو منطقه از استان فارس شامل شهرستان سپیدان و شهرستان کازرون در سه مرحله فنولوژیکی (رویشی، گلدهی و بذردهی) صورت گرفت. به منظور بررسی کیفیت علوفه این گونه در هر مرحله فنولوژی 5 تکرار و در هر تکرار 5 پایه در هر منطقه بهصورت تصادفی انتخاب و نمونه برداری از اندامهای هوایی گیاه بهعمل آمد. سپس شاخصهای پروتئین خام، دیوارهی سلولی منهای همی سلولز، درصد ماده خشک قابلهضم، انرژی متابولیسمی، انرژی قابلهضم و عناصر فسفر و پتاسیم تعیین شدند. نتایج حاصل نشان داد که کیفیت علوفه این گونه بر اثر پیشرفت مراحل رشد کاهش مییابد و پایان دوره رویشی(اوایل گلدهی) حدود اواسط اردیبهشت ماه از نظر فاکتورهای تعیین کیفیت علوفه مناسبترین زمان برداشت علوفه جاشیر از مراتع این دو منطقه است. همچنین کیفیت علوفه این گونه در منطقه کازرون مطلوبتر از منطقه سپیدان است. به نظر میرسد، عوامل اکولوژیکی دیگر مانند خاک و یا جهت و شیب دامنه و ارتفاع باعث حصول چنین نتیجهای میباشد.
تفاصيل المقالة
اجرای این طرح در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور فرمهین صورت گرفت. طرح در قالب بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار و هر تکرار شامل 8 کرت اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی عناصر روی، آهن و منگنز، آهن و منگنز، آهن و روی، روی و منگنز، آهن، روی، منگنز و تیمار شاهد بود. مص أکثر
اجرای این طرح در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور فرمهین صورت گرفت. طرح در قالب بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار و هر تکرار شامل 8 کرت اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی عناصر روی، آهن و منگنز، آهن و منگنز، آهن و روی، روی و منگنز، آهن، روی، منگنز و تیمار شاهد بود. مصرف کودها به صورت محلول پاشی با غلظت 5 در هزار وکودهای مورد استفاده از نوع سولفات بود. محلول پاشی در دو مرحله ساقه دهی و ظهور گل تاجی صورت گرفت. نتایج نشان داد اثر تیمار بر میزان خاکستر، فیبر، پروتئین، نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی و منگنز معنی دار شد. مصرف آهن، روی و منگنز باعث کاهش غلظت فسفر و فیبر و افزایش نیتروژن و پتاسیم در علوفه سورگوم شدند. همچنین بین عناصر آهن، روی و منگنز در میزان غلظت آنها در گیاه رابطه منفی وجود دارد و مصرف هر کدام باعث کاهش غلظت دیگری می شود.
تفاصيل المقالة
آهو از گونه های حمایت شده زیستگاههای بیابانی ایران از جمله منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران در استان یزد می باشد. بررسی زیستگاه و ویژگی های گونة Gazella subgutturosaبا توجه به ارزش حفاظتی آن ضروری است، به همین دلیلتعیین عادات غذایی و کیفیت پروتئین علوفة مصرفی گونة مذکور أکثر
آهو از گونه های حمایت شده زیستگاههای بیابانی ایران از جمله منطقه حفاظت شده کالمند- بهادران در استان یزد می باشد. بررسی زیستگاه و ویژگی های گونة Gazella subgutturosaبا توجه به ارزش حفاظتی آن ضروری است، به همین دلیلتعیین عادات غذایی و کیفیت پروتئین علوفة مصرفی گونة مذکور در منطقه حفاظت شده کالمندandndash;بهادران مورد بررسی قرار گرفت، جهت تعیین رژیم، تلفیقی از روش های مشاهده مستقیم، آنالیز محتویات معده گونه ها(که در اثر تصادف با وسایل نقلیه از بین رفته اند) و فیلم برداری استفاده گردید، بر اساس نتایج به دست آمده گونه های گیاهی غالب مورد مصرف آهو در منطقه کالمند- بهادران چهار گونة درمنه (Artemisiasieberi)، گل گینو (Tecrium polinim)، به به شور (Salsolatomentosa)، نسی (Stipagrostis plumosex)تشخیص داده شد. برای تعیین درصد پروتئین 4 گونه گیاهی مذکور در منطقة مورد مطالعه نقشه تیپ بندی پوشش گیاهی نقاط انتشار آهو به وسیله نرم افزار Arcviewتهیهشد و پس از بازدید میدانی، به صورت تصادفی از هرگونه گیاهی در نقاط مختلف منطقه 10 نمونه جمع آوری و بلافاصله نمونه ها به آزمایشگاهانتقال داده شد و درصد پروتئین آنها با اندازه گیری میزان نیتروژن با استفاده از روش کجلدال مشخص شد. سنجشها نشان دادند که درمنه با 37/11 درصد بیشترین میزان پروتئین را دارا می باشد و آهو نیز بیشترین تغذیه را از این گونه دارد.
تفاصيل المقالة
به منظور بررسی ویژگی های کمی و کیفی علوفه تاج خروس زراعی (Amaranthus hypocondriacus L.)، تحت تأثیر مقادیر نیتروژن و زمان برداشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در مزرعه دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. نیتروژن در پنج مق أکثر
به منظور بررسی ویژگی های کمی و کیفی علوفه تاج خروس زراعی (Amaranthus hypocondriacus L.)، تحت تأثیر مقادیر نیتروژن و زمان برداشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1398 در مزرعه دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. نیتروژن در پنج مقدار (صفر، 100، 200، 300 و 400 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار) و چین برداری به دو صورت؛ برداشت تک چینه (مرحله آغاز پر شدن دانه) و دو چینه (آغاز گلدهی و آغاز پر شدن دانه) اعمال شد. عملکرد علوفه و صفات کیفی ( پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، ، فیبر خام و دیواره سلولی) در هر دو زمان برداشت اندازه گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد، مقدار نیتروژن روی صفات کمی و پروتئین خام اثر معنی داری داشت، همچنین اثر چین برداری در همه صفات بجز شاخص سطح برگ و دیواره سلولی معنی دار شد. برهمکنش چین برداری و مقدار نیتروژن برای هیچ یک از صفات بجز نسبت وزن برگ به ساقه معنی دار نشد. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمار kg/ha200 نیتروژن و برداشت یک چینه بالاترین عملکرد علوفه خشک را به ترتیب برابر با 27490 kg/ha و kg/ha27120 به خود اختصاص دادند. اگر چه بیشترین درصد پروتئین خام با مصرف kg/ha 400 نیتروژن بدست آمد، اما تفاوت معنی داری با kg/ha 200 نیتروژن نداشت، در عین حال تیمار دو چینه با 15% پروتئین خام مرغوب تر از تیمار یک چینه بود.
تفاصيل المقالة
اسپرس (Onobrychis viciifolia Scop.) یکی از گیاهان علوفه ای مهم است که به دلیل سازگاری های ویژه و کیفیت علوفه، در بسیاری از مناطق ایران کشت می شود. آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار از سال 1392 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی أکثر
اسپرس (Onobrychis viciifolia Scop.) یکی از گیاهان علوفه ای مهم است که به دلیل سازگاری های ویژه و کیفیت علوفه، در بسیاری از مناطق ایران کشت می شود. آزمایشی مزرعه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار از سال 1392 تا 1395 در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. 20 توده بومی از مناطق مختلف ایران، مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات مورفولوژیکی، عملکرد و کیفیت علوفه اندازه گیری شد. بر اساس نتایج بدست آمده، در میان توده ها اختلاف کمتر از 10 روز بین حداقل تا حداکثر روز از زمان کشت تا گلدهی، وجود داشت. در سال دوم، مراحل فنولوژیکی (شروع رشد بهاره، زمان گلدهی) در تاریخ های زودتری نسبت به سال اول، بوقوع پیوست. حداکثر تعداد برگ (127 عدد) از توده اشنویه و حداکثر نسبت برگ به ساقه (5/2) از توده 2759، حاصل شد. در بین توده های مختلف، پلی کراس، بیشترین محتوای ماده خشک (27/31 درصد) و عملکرد علوفه خشک در واحد سطح (3/3179 کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. همچنین، توده های اسپرس، کیفیت متفاوتی داشتند. بیشتر جمعیت ها از نظر عملکرد و کیفیت، برای تغذیه دام مناسب بودند. با توجه به وجود تنوع در بین جمعیت ها از نظر صفات مختلف، از هر جمعیت می توان برای اهداف مختلفی از جمله برنامه های اصلاح نژاد، حفاظت از خاک و تولید عملکرد ماده خشک بالا، استفاده کرد. بطور کلی برای تولید علوفه، جمعیت هایی مانند 3001 و 13535 (متحمل به بیماری سفیدک سطحی) با عملکرد و کیفیت علوفه قابل قبول را می توان در شرایط آب و هوایی اصفهان، توصیه نمود.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications