ژرانیال

حرية الوصول المقاله

1 - تأثیر تلقیح با قارچ میکوریزا بر جذب عناصر غذایی و اجزای اسانس گیاه بادرشبو (Dracocephalum moldavica L) تحت تنش خشکی
قباد سلیمی محمد فیضیان ناصر علی‌اصغر‌زاد

10.30495/jcep.2020.679066

جذب عناصر غذایی و ترکیب اجزای اسانس گیاه تحت تأثیر ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﻲ قرار می گیرد. به منظور بررسی اجزای اسانس گیاه بادرشبو در پاسخ به تلقیح قارچ میکوریزا تحت شرایط تنش خشکی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. تیمارهای آزمایش شام أکثر

جذب عناصر غذایی و ترکیب اجزای اسانس گیاه تحت تأثیر ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﻲ قرار می گیرد. به منظور بررسی اجزای اسانس گیاه بادرشبو در پاسخ به تلقیح قارچ میکوریزا تحت شرایط تنش خشکی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح تنش خشکی بر اساس حداکثر تخلیه مجاز (MAD) (بدون تنش آبیاری کامل در حد ظرفیت مزرعه، 5/0 و 75/0 MAD) و دو سطح عدم تلقیح و تلقیح با قارچ (Glumus verciforme) بودند. اجزای اسانس از طریق کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنجی جرمی (GC/MS) شناسایی شدند. حدود 36 ترکیب در گیاه بادرشبو در تلقیح با میکوریزا تحت تنش خشکی شناسایی شد که 13 ترکیب، درصد بالاتری نسبت به بقیه ترکیبات دارا بودند. ترکیبات ژرانیال (3/18 درصد)، ژرانیول (98/30 درصد)، ژرانیل استات (78/26درصد) و نرال (94/11 درصد) بخش عمده اسانس را تشکیل می‌دادند. اعمال تنش خشکی و تلقیح با قارچ سبب افزایش درصد اجزای اصلی اسانس شد. اما میزان اسانس با افزایش شدت تنش خشکی تا 50/0 MAD کاهش یافت. بالاترین درصد اسانس (24/1 درصد) در تیمار تلقیح با قارچ میکوریزا در شرایط تنش 75/0 MAD به دست آمد. تنش خشکی سبب کاهش میزان عناصر پرمصرف نیتروژن، فسفر و پتاسیم در گیاه گردید. تلقیح گیاه با قارچ میکوریزا، میزان عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم را افزایش داد. بالاترین میزان پتاسیم در شرایط بدون تنش خشکی و تلقیح با قارچ میکوریزا بود. به طورکلی، تلقیح با قارچ میکوریزا در شرایط تنش خشکی باعث افزایش درصد عناصر غذایی و افزایش درصد اسانس در گیاه بادرشبو شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - بررسی تغییرات فیتوشیمیایی اسانس گیاه دارویی Dracocephalum moldavica L. تحت تنش‌های مختلف شوری و کاربرد هیومیک و آسکوربیک اسید
رسول نریمانی محمد مقدم عبدالله قاسمی پیربلوطی

چکیده شوری یکی از مهم ترین تنش های اکولوژیکی است که باعث کاهش قابلیت تولید محصول می شود. اسید هیومیک به‌عنوان یک اسید آلی و آسکوربات به‌عنوان یک آنتی اکسیدان قوی می توانند در جهت بهبود عملکرد گیاهان در شرایط تنش شوری مؤثر واقع شوند. در این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر ا أکثر

چکیده شوری یکی از مهم ترین تنش های اکولوژیکی است که باعث کاهش قابلیت تولید محصول می شود. اسید هیومیک به‌عنوان یک اسید آلی و آسکوربات به‌عنوان یک آنتی اکسیدان قوی می توانند در جهت بهبود عملکرد گیاهان در شرایط تنش شوری مؤثر واقع شوند. در این تحقیق به‌منظور بررسی تأثیر اسید آسکوربیک و اسید هیومیک بر میزان و ترکیبات شیمیایی اسانس گیاه (Dracocephalum moldavica L.) تحت تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1394-1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مولار)، اسید هیومیک و اسید آسکوربیک در سه سطح (0، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) بود.اسانس گیاه از سرشاخه های هوایی گل دار و به روش تقطیر با بخار آب از طریق دستگاه کلونجر استخراج و با استفاده از روش های کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی اجزای تشکیل دهنده آن تفکیک و شناسایی گردید. میزان اسانس با افزایش تنش شوری به شدت کاهش یافت و کاربرد تعدیل کننده های تنش شوری (هیومیک و آسکوربیک اسید) سبب بهبود این صفت گردید. به طوری که در تنش 150 میلی مولار شوری به کمترین میزان خود (2/0 درصد) رسید و کاربرد اسید هیومیک 200 میلی گرم در لیتر سبب افزایش 61/51 درصدی اسانس نسبت به تیمار شاهد گردید. بیشترین اجزای تشکیل دهنده اسانس بادرشبو در تیمار شاهد (عدم کاربرد تعدیل کننده ها و شرایط بدون شوری) شامل ژرانیال (65/36 درصد)، نرال (94/31 درصد)، ژرانیول (56/15 درصد)، ژرانیل استات (66/11 درصد)، ترانس- 2،4- هپتادینال (25/1 درصد)، لینالول (09/1 درصد)، پولگون (95/0 درصد) و وربنول (4/0 درصد) می باشد که 5/99 درصد از اجزای اسانس را شامل می شوند. در تیمار 100 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک در سطوح مختلف تنش شوری تعداد زیادی ترکیب نسبت به تیمار شاهد و کاربرد تعدیل کننده های تنش شوری (کاربرد 100 و 200 میلی گرم در لیتر اسید آسکوربیک و 200 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک) مشاهده شد. ازجمله این ترکیب ها می توان به آلفا-پینن، بتا-پینن، کامفن، کامفور، آلفا-توژون، نرول و تیمول اشاره کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - تاثیر مراحل مختلف نمو میوه بر کمیت و کیفیت اسانس پوست گیاه (Christm Swingle.) Citrus aurantifolia
راضیه عبادتی اصفهانی عباس حاجی آخوندی پژمان مرادی

به‌منظور بررسی اثر زمان برداشت بر کمیت و کیفیت اسانس پوست میوه مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia (Christm Swingle. آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادقی در سه تکرار طی خرداد تا مهرماه 1391 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی حسن آباد شهرستان داراب انجام شد. به‌همین منظور از م أکثر

به‌منظور بررسی اثر زمان برداشت بر کمیت و کیفیت اسانس پوست میوه مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia (Christm Swingle. آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادقی در سه تکرار طی خرداد تا مهرماه 1391 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی حسن آباد شهرستان داراب انجام شد. به‌همین منظور از میوه‌های گیاه طی سه مرحله: خرداد، تیر و مهر ماه برداشت و سپس پوست میوه‌ها خشک و اسانس‌گیری به روش تقطیر با آب صورت گرفت. ترکیبات تشکیل دهنده اسانس‌ها بوسیله دستگاه‌های کروماتوگرافی گازی (GC) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی جرمی (GC/MS) مورد تجزیه و شناسایی قرار گرفتند. نتایج بررسی‌ها نشان داد که تاثیر مراحل مختلف برداشت بر بازده اسانس لایم در سطح 1 درصد معنی‌دار بود. بازده اسانس بر اساس درصد (w/w) به‌ترتیب 29/1، 64/0 و 76/0 درصد بود که بیشترین بازده اسانس از مرحله اول برداشت بدست آمد که نسبت به دو مرحله دیگر برداشت اختلاف معنی‌داری نشان داد. ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس‌ها نشان داد که در تمام مراحل برداشت ترکیب‌های: لیمونن‌، بتا-پینن، ژرانیال، نرال و گاما-ترپینن ترکیب‌های عمده اسانس بودند اما بیشترین درصد ترکیبات در مرحله اول برداشت یعنی خردادماه به‌ترتیب مربوط به لیمونن، ژرانیال و نرال (42، 5/15، 9/11 درصد) بوده که با رسیدن میوه‌ها درصد این ترکیبات کاهش یافته و بالعکس بتا-پینن و گاما-ترپینن (9/23 و 9/4 درصد) بیشترین ترکیبات در مرحله سوم برداشت یعنی مهرماه بود. بر اساس نتایج بدست آمده بهترین زمان برداشت برای رسیدن به حداکثر بازده اسانس، عملکرد لیمونن، ژرانیال و نرال در خردادماه و برای رسیدن به حداکثر عملکرد بتا-پینن و گاما-ترپینن در مهرماه بوده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - تاثیر محلول پاشی عناصر غذایی آهن و روی بر ترکیبات فرار گیاه دارویی بادرنجبویه(Melissa officinalis L.)
اسفندیار حسنی مقدم مظفر دولتشاه مهدی شعبان رضا یاراحمدی

این تحقیق جهت شناسایی و اندازه‌گیری میزان ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس و بررسی تاثیر سطوح مختلف عناصر غذایی آهن و روی بر میزان اسانس و درصد ترکیبات اسانس گیاه بادرنجبویه در شرایط آب و هوایی خرم آباد مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش یه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصا أکثر

این تحقیق جهت شناسایی و اندازه‌گیری میزان ترکیبات تشکیل‌دهنده اسانس و بررسی تاثیر سطوح مختلف عناصر غذایی آهن و روی بر میزان اسانس و درصد ترکیبات اسانس گیاه بادرنجبویه در شرایط آب و هوایی خرم آباد مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش یه صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در ای مطالعه فاکتور Aکود سولفات آهن (در سه سطح، 2 در هزار، 5 در هزار و شاهد (بدون کود)، و فاکتور B کود سولفات (در سه سطح، 2 در هزار، 5 در هزار و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که 28 ترکیب در روغن اسانس بادرنجبویه وجود دارد. این ترکیبات شامل ژرانیال (65/66)، ترانس کاریوفیلن (41/8)، کاریوفیلن اکسید (99/4)، وربنول (17/2)، سیترونلول (6/1)، آلفا مورولول (52/1)، ژرماکرین د (38/1) و آلفا کادینول (33/1) با 05/88 درصدکه ترکیبات اصلی اسانس این گیاه را نشان می دهد. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق، ترکیب ژرانیال 65/66 درصد از کل ترکیبات اسانس را به خود اختصاص داد که بطور قابل ملاحظه‌ای نسبت به سایر ترکیبات بیشتر می‌باشد ولی ترکیب سیترونلول فقط 6/1 درصد از مواد فرار پیکره رویشی گیاه دارویی بادرنجبویه را تشکیل داد. همچنین نتایج نشان داد اثر تیمار محلول پاشی سولفات آهن بر صفات درصد اسانس و درصد کاریوفیلن اکسید معنی دار شد و اثر تیمار محلول پاشی سولفات روی فقط بر درصد کاریوفیلن اکسید معنی دار شد. میزان اسانس بین 22/0 تا 61/0درصد در فاکتورهای م تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - بررسی اثر محلول پاشی کیتوزان بر عملکرد و کیفیت اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)
اعظم نعیمی فر لیلا پور حسینی محمد نبی ایلکایی روما کلهر منفرد

محرکهای زیستی میتوانند نقش مهمی بر افزایش اسانس گیاهان دارویی، از طریق اثرات مثبت بر رشدو مواد مؤثره اعمال نمایند. در این پژوهش به بررسی اثر محلولپاشی کیتوزان به عنوان یک محرکزیستی بر صفات کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه ) (Melissa officinalisپرداخته شد. این تحقیقدر س أکثر

محرکهای زیستی میتوانند نقش مهمی بر افزایش اسانس گیاهان دارویی، از طریق اثرات مثبت بر رشدو مواد مؤثره اعمال نمایند. در این پژوهش به بررسی اثر محلولپاشی کیتوزان به عنوان یک محرکزیستی بر صفات کمی و کیفی گیاه دارویی بادرنجبویه ) (Melissa officinalisپرداخته شد. این تحقیقدر سال 1397در گلخانه دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایششامل: کیتوزان در 4سطح، صفر (شاهد،) 1/5 ،1 ،0/5و 2گرم در لیتر بود. نتایج حاصله بیانگر آن استکه اثرات کیتوزان بر صفات مورفولوژیکی شامل طول ساقه اصلی، تعداد ساقه فرعی، قطر ساقه اصلی،طول ریشه اصلی، وزن خشک ساقه و ریشه و همچنین کلروفیل ،aکلروفیل bمعنیدار بود. حداکثرصفات مذکور در تیمار 1/5گرم در لیتر کیتوزان حاصل شد. حداکثر درصد اسانس در تیمار 2گرم درلیتر و حداکثر درصد ژرانیول و ژرانیال در غلظت 1گرم در لیتر حاصل شد تفاصيل المقالة

فهرس المقالات ژرانیال

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية