هیستامین

حرية الوصول المقاله

1 - تاثیر سیپروهپتادین بر برخی شاخص‌های رشد ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)
عباس قیطاسی بابک مقدسی روزبه بزرگی نژاد

هدف از انجام این پژوهش، مطالعه اثر داروی سیپروهپتادین در جیره غذایی بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان بر برخی فاکتورهای رشد و بهره‌وری غذا بود. برای این منظور، تعداد 300 عدد بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 10/0±87/4 گرم در چهار تیمار هر یک با سه تکرار تهی أکثر

هدف از انجام این پژوهش، مطالعه اثر داروی سیپروهپتادین در جیره غذایی بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان بر برخی فاکتورهای رشد و بهره‌وری غذا بود. برای این منظور، تعداد 300 عدد بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 10/0±87/4 گرم در چهار تیمار هر یک با سه تکرار تهیه شدند. ماهیان با جیره های آزمایشی حاوی سیپروهپتادین به میزان 0 (شاهد)، 2، 4 و 6 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره به مدت هشت هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که افزودن سیپروهپتادین در جیره غذایی بر پارامترهای رشد شامل وزن نهایی، درصد افزایش وزن، رشد ویژه، بازده پروتئین و میانگین رشد روزانه تاثیر مثبت معنی دار ندارد و اکثر پارامترهای مورد اندازه‌گیری در میان تیمارها فاقد اختلاف معنی‌دار بودند (05/0p>). بنابراین، نتایج نشان داد که استفاده از سیپروهپتادین به عنوان یک افزودنی در خوراک سبب بهبود عملکرد رشد و تغذیه بچه ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان نشده و استفاده از آن جهت بهبود شرایط پرورشی توصیه نمی‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - اثرات تزریق داخل بطن مغزی بلوکر H1 هیستامین و هیستامین بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش
اسماعیل تمدن فرد سیامک محمدزاده ریحانی

در این مطالعه اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و آنتاگونیست گیرنده H1 آن بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش بررسی شده است. تزریقات داخل بطن مغزی هیستامین ( 90 میکروگرم)، کلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) وکلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) قبل از هیستامین ( 90 میکروگرم) از طریق کانولرا أکثر

در این مطالعه اثرات تزریق داخل بطن مغزی هیستامین و آنتاگونیست گیرنده H1 آن بر پاسخ درد فرمالینی در خرگوش بررسی شده است. تزریقات داخل بطن مغزی هیستامین ( 90 میکروگرم)، کلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) وکلرفنیرامین ( 180 میکروگرم) قبل از هیستامین ( 90 میکروگرم) از طریق کانولراهنمای کاشته شده در بطن جانبی مغز انجام شد. درد با تزریق زیرجلدیفرمالین ( 100 میکرولیتر، 5 درصد) در گوش حیون ایجاد و پاسخ درد شاملتعداد تکانهای سر و گوش، در فواصل پنج دقیقهای به مدت یک ساعت ثبتشد. نتایج نشان دادند که فرمالین تعداد تکانهای سر و گوش را در فواصل زمانیمشخص پس از تزریق افزایش داد. تزریق داخل بطن مغزی هیستامین وکلرفنیرامین پاسخ درد را کاهش دادند و پیش تزریق کلرفنیرامین از کاهش دردناشی از هیستامین جلوگیری نکرد. با توجه به نتایج میتوان استنباط نمود کهفعال شدن سیستم هیستامینرژیک مغز خرگوش اثر تضعیفی بر روی درد ایجادمیکند و این اثر تضعیفی از طریق گیرنده H1 مرکزی آن به انجام نمیرسد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - مطالعه فلور میکروبی مولّد آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده
ولی اله کوهدار ودود رضویلر عباسعلی مطلبی

مسمومیّت هیستامینی یک مسمومیّت غذایی با گستره جهانی می‌باشد؛ عوامل ایجاد کننده آن، آمین های بیوژن می باشند که بوسیله گونه های مختلفی از باکتری‌ها تولید می شوند. هدف از این تحقیق، شناسایی باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده صید شده از آبهای جنو أکثر

مسمومیّت هیستامینی یک مسمومیّت غذایی با گستره جهانی می‌باشد؛ عوامل ایجاد کننده آن، آمین های بیوژن می باشند که بوسیله گونه های مختلفی از باکتری‌ها تولید می شوند. هدف از این تحقیق، شناسایی باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در ماهی زرده صید شده از آبهای جنوبی ایران بود. از عضلات اطراف آبشش 25 نمونه ماهی زرده منجمد برای انجام آزمایشات میکروبی و تعیین میزان هیستامین استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین ± انحراف معیار شمارش کلی میکروبی و شمارش سرماگراها به ترتیب 18/0 ±48/4 و Log10 CFU/g 17/0 ±44/4 بود. باکتری‌های متنوّعی به عنوان باکتری‌های تولید کننده آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز شناسایی شدند؛ از میان آنها، کلستریدیوم پرفرینجنس با 9/20 درصد، بیشترین فراوانی را داشت و به دنبال آن گونه های کلبسیلا با 8/16، گونه های پروتئوس با 1/14، گونه های انتروباکتر با 5/10 و سایر باکتری‌ها با 7/37 درصد فراوانی، در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. هیستامین در مقادیر کمتراز 20، بین 20 تا 50 و بیش از ppm50 به ترتیب در 48، 8 و 44 درصد نمونه ها یافت شد. بنابراین خطرات بهداشتی در پروسه های صید و پس از صید ماهی زرده وجود دارد و باید از روشهای کنترلی مناسبی به منظور جلوگیری از شکل گیری هیستامین استفاده شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - تاثیر عصاره اتانولی جلبک دریایی قرمز و مسیرهای عصبی دخیل در درد ناشی از فرمالین در موش سوری
مهسا ایری امیراقبال خواجه رحیمی شاهین حسن پور

با توجه به عوارض ناشی از مصرف داروهای شیمیایی در کنترل درد، استفاده از داروهای گیاهی رو به افزایش است.جلبک قرمزدارای اثرات آنتی اکسیدان، ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد توموری و ضد میکروبی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات عصاره اتانولی جلبک دریایی قرمز و مسیرهای عصبی دخیل أکثر

با توجه به عوارض ناشی از مصرف داروهای شیمیایی در کنترل درد، استفاده از داروهای گیاهی رو به افزایش است.جلبک قرمزدارای اثرات آنتی اکسیدان، ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد توموری و ضد میکروبی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات عصاره اتانولی جلبک دریایی قرمز و مسیرهای عصبی دخیل در تست درد ناشی از فرمالین در موش سوری بود. 125موش سوری نربالغ در 6 مرحله آزمایشی قرار گرفتند. در آزمایش اول، تزریق داخل صفاقی سرم فیزیولوژی، عصارهجلبک قرمز (5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم) و مورفین (5 میلی گرم بر کیلوگرم) انجام شد. در آزمایش دوم، موش ها تزریق داخل صفاقی سرم فیزیولوژی، عصاره جلبک قرمز (10 میلی گرم بر کیلوگرم)، نالوکسان (آنتاگونییست غیرانتخابی اوپیوئیدی، 2 میلی گرم بر کیلوگرم) و نالوکسان + عصاره جلبک قرمز را دریافت کردند. آزمایشات 4 الی 6 مشابه آزمایش دوم بود، اما تزریق فلومازنیل (آنتاگونیست غیرانتخابی گیرنده های GABA، 5 میلی گرم بر کیلوگرم)، سیپروهپتادین (آنتاگونیست غیرانتخابی گیرنده های سروتونین، 2 میلی گرم بر کیلوگرم)، کلرفنیرآمین (آنتاگونیست گیرنده های H1 هیستامین، 20 میلی گرم بر کیلوگرم) و سایمتیدین (آنتاگونیست گیرنده های H2 هیستامین، 5/12میلی گرم بر کیلوگرم) بجای نالوکسان انجام شد. پس از 30 دقیقه، تزریق زیر جلدی فرمالدئید در کف پای راست انجام و زمان لیسیدن، جویدن و گاز گرفتن پای تزریق شده(Licking Time) اندازه گیری شد. باتوجه به نتایج بدست آمده مورفین بطور معنی داری موجب کاهش زمان درد نسبت به گروه کنترل شد (05/0P<). عصاره جلبک قرمز بطور وابسته به دوز موجب کاهش زمان درد نسبت به گروه کنترل شد (05/0P<).تزریق نالوکسان + عصاره جلبک قرمز بطور معنی داری موجب کاهش اثرات ضد دردی عصاره جلبک قرمز در مقایسه با گروه عصاره جلبک قرمز شد (05/0P<).فلومازنیل + عصاره جلبک قرمز بطور معنی داری موجب کاهش اثرات ضد دردی عصاره جلبک قرمز شد (05/0P<).تزریق سیپروهپتادین+ عصاره جلبک قرمز بطور معنی داری موجب تقویت اثرات ضد دردی عصاره جلبک قرمز شد (05/0P<). تزریق کلرفنیرآمین + عصاره جلبک قرمز بطور معنی داری موجب کاهش اثرات ضد دردی عصاره جلبک قرمز شد (05/0P<). نتایج نشان دهنده این بود که اثرات ضددردی جلبک قرمز بوسطه مسیرهای اوپیوئیدرژیک، سروتونینرژیک، گاباارژیک و هیستامینرژیک میانجی گری می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - اثرات سینرژیستی سیستم‌های گلوتاماترژیک و هیستامینرژیک مرکزی بر اخذ غذا در جوجه‌های نوزاد: نقش گیرنده‌های NMDA گلوتاماتی
مینا مبرهن مرتضی زنده دل بیتا وزیر احمد اصغری

10.30495/jcp.2022.21602

تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گلوتامات و هیستامین نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارند و اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهند. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی اثرات سینرژیستی س أکثر

تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد. گلوتامات و هیستامین نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان دارند و اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهند. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی اثرات سینرژیستی سیستم های گلوتاماترژیک و هیستامینرژیک مرکزی بر رفتار تغذیه ای در جوجه‌های نوزاد صورت گرفته است. تعداد 36 جوجه‌ بطور تصادفی در سه گروه آزمایشی تقسیم شدند. هر آزمایش شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود (12 جوجه در هر گروه). در تمام آزمایشات، پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت از غذ &lrm; با تزریق داخل مغزی-بطنی &lrm;محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را دریافت کردند. سپس به پرندگان اجازه دسترسی بدون محدودیت به غذا و آب داده شد. مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن (%BW) اندازه گیری شد. در آزمایش اول، گلوتامات (75 نانومول) ، هیستامین (75 نانومول) و هیستامین + گلوتامات تزریق شد. در آزمایش دوم، کلرفنیرامین (آنتاگونیست گیرنده H1، 300 نانومول) ، MK-801(آنتاگونیست گیرنده NMDA گلوتامات، 15 نانومول) و کلرفنیرامین + MK-801 تزریق شد. در آزمایش سوم، MK-801، α-FMH (مهارکننده سنتز هیستامین، 250 نانومول) و α-FMH + MK-801 تزریق شد. نتایج نشان داد، تزریق هیستامین با دوز 75 (دوز تحت اثر) و گلوتامات با دوز 75 (دوز تحت اثر) اثری بر اخذ غذا نداشت (05/0 < p). اما تزریق هم‌زمان گلوتامات و هیستامین موجب کاهش اخذ غذا شد (05/0 >p). تزریق کلرفنیرامین با دوز 300 و MK-801 با دوز 15 اثری بر اخذ غذا نداشت (05/0p). تزریق α-FMH با دوز 250 و MK-801 با دوز 15 اثری بر اخذ غذا نداشت (05/0 <p). اما تزریق هم‌زمان α-FMH و MK-801 موجب افزایش اخذ غذا شد (05/0 > p). با توجه به نتایج، احتمالا یک اثر سینرژیستی بین سیستم های هیستامینرژیک و گلوتاماترژیک در کنترل اخذ غذای جوجه های نوزاد وجود دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - ارزیابی اثرات محیطی سیلیمارین بر درد التهابی احشایی ناشی از اسید استیک و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک در مدل آزمایشگاهی
رضا بهمرام علی مجتهدین اسماعیل ایدین میر داریوش شکوری

زمینه و هدف:امروزه استفاده از گیاهان دارویی جهت درمان و کاهش درد، مورد توجه محققین قرار گرفته است.هدف از این مطالعه بررسی اثرات محیطی سیلیمارین بر درد احشایی با استفاده از مدل آزمایشگاهی با تاکید بر سیستم هیستامینرژیک بررسی شد.روش کار:در این مطالعه از 42 سر موش های صحرا أکثر

زمینه و هدف:امروزه استفاده از گیاهان دارویی جهت درمان و کاهش درد، مورد توجه محققین قرار گرفته است.هدف از این مطالعه بررسی اثرات محیطی سیلیمارین بر درد احشایی با استفاده از مدل آزمایشگاهی با تاکید بر سیستم هیستامینرژیک بررسی شد.روش کار:در این مطالعه از 42 سر موش های صحرایی بالغ نر نژاد ویستار با وزن 250-220گرم استفاده گردید. برای ایجاد درد احشایی از آزمون رایتینگ استفاده شد. حیوانات در 7 گروه 6 تایی به صورت زیر تقسیم شدند.گروه اول(شاهد)، سالین نرمال(داخل صفاقی)+ اسید استیک 1 درصد به حجم 1 میلی لیتر داخل صفاقی، گروه های 2، 3، 4 و5 تزریق داخل صفاقی سیلیمارین(50، 100، 200 و 400 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن) + اسید استیک 1 درصد،گروه 6 کلرفنیرآمین(آنتاگونیست گیرنده H1هیستامینی)20 میلی گرم به کیلوگرم(داخل صفاقی) + اسید استیک 1 درصد، گروه 7، کلرفنیرآمین20 میلی گرم به کیلوگرم + سیلیمارین به مقدار100میلی گرم به کیلوگرم+ اسید استیک 1 درصد.یافته ها:نتایج این پژوهش نشان داد که سیلیمارین 100 میلی گرم اثرات ضد دردی ایجاد کرده و به طور معنی داری(05/0 P) موجب کاهش تعداد انقباضات شکمی و نیز افزایش در مدت زمان شروع اولین انقباض شکمی نسبت به گروه شاهدگردید. پیش تزریق کلرفنیرآمین 20 میلی گرم قبل از سیلیمارین 100 میلی گرم موجب تقویتمعنی دار(05/0 P) اثرات ضد دردی سیلیمارین شد.نتیجهگیری:نتایج این پژوهش مشخص نمود که اثرات ضددردی سیلیمارین در آزمون درد احشایی احتمالاً از طریق تداخل با گیرندههای H1هیستامینی صورت میگیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - اثرات سیلیمارین در مدل تجربی درد التهابی ناشی ازفرمالین و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک
میترا قلی زاده نیک پی علی مجتهدین رضا سید شریفی

زمینه و هدف:دردشایعترین شکایت کلینیکی بیماران بوده ویکی ازقدیمیترین مشکلات بشری را تشکیل میدهد. با توجه به اثرات درمانی گیاهان دارویی،در تجربه حاضر اثرات سیلیمارین،ماده مؤثره گیاه خار مریم،در مدل تجربی درد التهابی ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک مو أکثر

زمینه و هدف:دردشایعترین شکایت کلینیکی بیماران بوده ویکی ازقدیمیترین مشکلات بشری را تشکیل میدهد. با توجه به اثرات درمانی گیاهان دارویی،در تجربه حاضر اثرات سیلیمارین،ماده مؤثره گیاه خار مریم،در مدل تجربی درد التهابی ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم هیستامینرژیک مورد بررسی قرار گرفت.روش کار:در پژوهش حاضر از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات در 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند.گروه1(شاهد):سالین نرمال + فرمالین 1درصد کف پایی،گروه2، 3، 4 و 5:دریافت کننده سیلیمارین(50،100،200و400 میلیگرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) +فرمالین 1درصد. گروه 6: دریافت کننده رانیتیدین(20 میلی گرم به کیلوگرم،داخل صفاقی)+ فرمالین 1درصد. گروه 7: دریافت کننده پیش تزریق رانیتیدین(20 میلیگرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) + سیلیمارین(200 میلیگرم به کیلوگرم،داخل صفاقی) + فرمالین1درصد.یافته ها:نتایج پژوهش حاضر نشان داد تزریق کف پایی فرمالین 1درصد به طور معنی داری(0/05 P) موجب بروز یک پاسخ درد دو مرحله ای در حیوان گردید. تزریق سیلیمارین موجب کاهش معنیدار(0/05 P)پاسخ های درد فرمالینی در هر دو مرحله شد. از طرفی پیش تزریق رانیتیدین به مقدار 20 میلی گرم به کیلوگرم قبل از سیلیمارین(200 میلیگرم به کیلوگرم) موجب کاهش معنی دار(0/05 P) پاسخ های درد در هر دو مرحله اول و دوم گردید.نتیجه گیری:نتایج مشخص نمود که سیلیمارین موجب بروز اثرات ضد دردی در درد ناشی از فرمالین شده واحتمالاً این اثرات از طریق تداخل با گیرنده های H2هیستامینی انجام می گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - اثرات هم افزایی لپتین با هیستامین، ملانوکورتین و کورتیکوتروپین بر اخذ غذا در جوجه های گوشتی
مصطفی شالیکار مرتضی زنده دل بیتا وزیر احمد اصغری

زمینه و هدف: تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سیستم‌های ملانوکورتینی، کورتیکوتروپینی و هیستامینرژیک نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، لپتین اخذ غذا أکثر

زمینه و هدف: تعدیل اشتها مجموعه ای از مکانیسم های پیچیده فیزیولوژیک است که نواحی مختلف دستگاه عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سیستم‌های ملانوکورتینی، کورتیکوتروپینی و هیستامینرژیک نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می‌کنند. از سوی دیگر، لپتین اخذ غذا در پرندگان را کاهش می دهد. مطالعه حاضر به ‌منظور بررسی اثرات سینرژیستی سیستم‌های ملانوکورتینی، کورتیکوتروپینی و هیستامینرژیک با لپتین بر رفتار تغذیه‌ای در جوجه‌ های گوشتی 5 روزه صورت گرفته است.مواد و روش ها: تعداد 132 جوجه‌ بطور تصادفی در سه گروه آزمونی تقسیم شدند. هر آزمون شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار بود. در تمام آزمایشات، پرندگان پس از 3 ساعت محرومیت غذایی تزریق داخل بطنی مغزی، &lrm;محلول رقیق کننده یا محلول دارویی را دریافت کردند. در آزمون اول: سرم فیزیولوژی، لپتین(5/2 میکروگرم)، هیستامین(75 نانومول) و لپتین به همراه هیستامین تزریق شد. آزمون‌های بعدی مطابق با آزمون اول انجام شدند، با این تفاوت که در آزمون دوم، به جای هیستامین، MTII (آگونیست گیرنده‌های MC3/MC4 ملانوکورتینی) (45/2 پیکومول) و در آزمایش سوم، Urocortin (آگونیست گیرنده‌های CRF1/CRF2 کورتیکوتروپینی) (1/0میکروگرم) به تنهایی و همراه با لپتین تزریق شدند. سپس پرندگان بدون محدودیت به آب و غذا دسترسی داشتند و مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن &lrm;اندازه گیری شد.نتایج: نتایج نشان داد که تزریق همزمان لپتین و هیستامین، لپتین و MTII و همچنین لپتین و Urocortin به کاهش معنی‌دار اخذ غذا منجر شد (001/0p< ).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، به نظر می‌رسد احتمالا یک اثر سینرژیستی میان سیستم‌های ملانوکورتینی، کورتیکوتروپینی و هیستامینرژیک با لپتین در کنترل اخذ غذا در جوجه‌های گوشتی وجود دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتوباسیل‌ها و میزان هیستامین طی دوره رسیدن در پنیر سنتی لیقوان
رامین شیشه گر حمید میرزایی خسرو محمدی گیتی کریم ودود رضویلر

مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی‌های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم‌ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم‌های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می‌باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تأثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس‌ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره أکثر

مسمومیت هیستامینی یکی از نگرانی‌های مهم در سلامت پنیرهای سنتی رسیده بوده و مهم‌ترین عامل تولید آن میکرارگانیسم‌های دکربوکسیله کننده در طی دوره رسیدن می‌باشد. هدف از مطالعه حاضرتعیین تأثیر اسانس رزماری بر جمعیت لاکتو باسیلوس‌ها و میزان هیستامین در پنیر لیقوان در طول دوره رسیدن با روش HPLC بود. ترکیب شیمیائی اسانس با استفاده از GC/MS مورد شناسائی قرار گرفت. نمونه‌های پنیر حاوی صفر، 125 و ppm250 از اسانس رزماری تهیه شد. نمونه‌ها در روزهای صفر، 30، 90 و 150 دوره رسیدن از نظر تعداد باکترهای لاکتوباسیلوس و میزان هیستامین مورد آزمایش قرار گرفتند. آلفا‌پینن (Alfa pinene) با 1/11 درصد، کامفور ((Camphore با 2/10 درصد و لیمونن – د ( Limonene-d) با 9/5 درصد، 3 جزء عمده موجود در اسانس بود. میانگین تعداد لاکتوباسیل ها در روزهای 30، 90 و 150 دوره رسیدن در نمونه‌های حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌طور معنی‌داری کمتر از نمونه‌های شاهد بود (05/0>(P. در طول دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌‌های حاوی اسانس کمتر از نمونه‌های شاهد بوده و در انتهای دوره رسیدن میزان هیستامین در نمونه‌های شاهد، حاوی 125 و ppm 250 اسانس رزماری به‌ترتیب برابر 190، 170 و ppm 04/51 بود. در مجموع می‌توان گفت که غلظت‌های 125 و ppm250 از اسانس رزماری می‌تواند به‌عنوان یک ماده نگه‌دارنده طبیعی در پنیرهای سنتی لیقوان استفاده شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - مقایسه روش الکتروفورز موئینه ای با آشکارساز جذبی با روش کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا برای اندازه گیری مقدار هیستامین در محیط کشت میکروبی
صفورا پشگه سید شهرام شکرفروش محمود امین لاری سعید حسین زاده

هیستامین یکی از شاخص های مهم فساد باکتریایی در مواد غذایی است که می تواند موجب مسمومیت در مصرف‌ کنندگان شود. بنابراین شناسایی و اندازه گیری مقدار هیستامین در مواد غذایی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. در این تحقیق، دو روش کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) به‌عنوان أکثر

هیستامین یکی از شاخص های مهم فساد باکتریایی در مواد غذایی است که می تواند موجب مسمومیت در مصرف‌ کنندگان شود. بنابراین شناسایی و اندازه گیری مقدار هیستامین در مواد غذایی از اهمیت به‌سزایی برخوردار است. در این تحقیق، دو روش کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) به‌عنوان روش مرجع و الکتروفورز موئینه ای با آشکار ساز جذبی (CZE) برای اندازه گیری مقدار هیستامین تولیدی در محیط کشت TSB با هم مقایسه شدند. برای این منظور محیط کشت با سوش استاندارد مولد هیستامین استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس TYH1 و دو سوش استافیلوکوکوس کاپیتیس و استافیلوکوکوس کارنوسوس دارای ژن هیستیدین دکربوکسیلاز تلقیح شد. زمان مهاجرت در روش CZE و زمان بازداری در روش HPLC برای هیستامین به‌ترتیب 4/5 و 0/12 دقیقه به‌دست آمد. منحنی استاندارد در محدوده µg/ml 200- 25/6 به‌صورت خطی با هر دو با معادله رگرسیون y=0.000004x (r2=0.999) به&lrm;دست آمد. مقدار هیستامین تولید شده توسط سه سوش باکتری و اندازه گیری شده با دو روش مذکور تفاوت آماری معنی داری نداشت و ضریب همبستگی بین یافته های به‌دست ‌آمده از دو روش 99/0 بود. با توجه به یافته های مشابه دو روش، روش CZE به‌دلیل عدم نیاز به آماده‌سازی نمونه، سادگی، حساسیت و کم‌هزینه بودن، به‌عنوان روشی مناسب برای اندازه گیری مقدار هیستامین در محیط های کشت میکروبی پیشنهاد می گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - بررسی میزان هیستامین، تیوباربیوتوریک اسید و ازت فرار کل در کنسرو تون ماهی تولید شده در برخی کارخانه‌های شهرک صنعتی کنارک
علی طاهری مصطفی غفاری محمد نیکدل

عدم رعایت نکات مختلف نگه داری صحیح ماهیان به افت کیفیت آن ها منجر می شود و سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد. کنسرو نمودن ماهی علاوه بر یک روش نگه داری در ایجاد طعم مطلوب نیز مؤثر می باشد و تعیین برخی شاخص ها به تأیید کیفیت کنسرو ماهی کمک می‌نماید. این مطالعه به‌منظور برر أکثر

عدم رعایت نکات مختلف نگه داری صحیح ماهیان به افت کیفیت آن ها منجر می شود و سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد. کنسرو نمودن ماهی علاوه بر یک روش نگه داری در ایجاد طعم مطلوب نیز مؤثر می باشد و تعیین برخی شاخص ها به تأیید کیفیت کنسرو ماهی کمک می‌نماید. این مطالعه به‌منظور بررسی شاخص های سلامت کیفی کنسروهای تولید شده در کارخانجات شهرک صنعتی کنارک استان سیستان و بلوچستان انجام گرفت. میزان هیستامین، بازهای ازته فرار و شاخص تیوباربیتوریک اسید 210 کنسرو تولید شده در سه کارخانه شهرک صنعتی کنارک مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه از آنالیز واریانس یک طرفه و پس آزمون دانکن استفاده شد. بیش‌ترین میزان متوسط نمک مربوط به نمونه کنسرو "الف" و کم‌ترین آن متعلق به نمونه کنسرو "ج" بود و اختلاف بین تیمارها به‌لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0<p). نتایج حاصل نشان داد میزان هیستامین در کنسروهای مورد بررسی زیر حد آستانه 50 ppm بوده و از نظر مصرف مشکلی ندارند. کنسروها از نظر شاخص تیوباربیتوریک اسید تفاوت معنی داری نشان نداده و میزان بازهای ازته فرار در آن ها حد قابل قبولی داشت. بنابر مطالعه حاضر هر سه نوع کنسرو مورد بررسی در وضعیت مطلوبی از نظر حفظ ایمنی و سلامت مصرف کننده داشتند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - تعیین میزان هیستامین و تیرامین در پنیرهای توزیعی در شهر قزوین با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
زهرا سلحشوریان محمدحسین موثق

10.30495/jfh.2023.1983288.1396

هیستامین و تیرامین از آمین‌های بیوژنیک هستند که این آمین‌های بیوژنیک ترکیبات سمی تولیدشده توسط تعدادی از میکروارگانیسم‌ها می‌باشند که به‌عنوان نتیجه متابولیسم برخی از اسیدهای آمینه و واکنش دکربوکسیلاسیون در طول تخمیر و یا فساد مواد غذایی تولید می‌شوند. هدف از این مطالعه أکثر

هیستامین و تیرامین از آمین‌های بیوژنیک هستند که این آمین‌های بیوژنیک ترکیبات سمی تولیدشده توسط تعدادی از میکروارگانیسم‌ها می‌باشند که به‌عنوان نتیجه متابولیسم برخی از اسیدهای آمینه و واکنش دکربوکسیلاسیون در طول تخمیر و یا فساد مواد غذایی تولید می‌شوند. هدف از این مطالعه، تعیین میزان هیستامین و تیرامین در پنیرهای توزیعی در شهر قزوین بود. تعداد 60 نمونه شامل 30 نمونه پنیر کوزه، 15 نمونه پنیر پاستوریزه و 15 نمونه پنیر پروبیوتیک از مهر‌ماه لغایت آذرماه 1400 به‌صورت تصادفی ساده از سطح شهر قزوین جمع‌آوری شد. میزان هیستامین و تیرامین در نمونه‌ها با روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین گردید. تمام نمونه‌های پنیرحاوی هیستامین بودند و در نمونه‌های پنیرکوزه، پاستوریزه و پروبیوتیک به ترتیب 100، 100 و 66/6 درصد نمونه‌ها حاوی هیستامین بیش‌ازحد مجاز (100 میلی‌گرم در کیلوگرم) بودند. میانگین میزان هیستامین در پنیر کوزه، پاستوریزه و پروبیوتیک به ترتیب 94/34 ± 37/208 ،04/12 ± 80/123 و 27/18 ± 67/66 میلی‌گرم در کیلوگرم بود (05/0>p). میزان تیرامین در نمونه‌های پنیرکوزه ، پاستوریزه و پروبیوتیک در حد مجاز(600 میلی‌گرم در کیلوگرم)بود، و میانگین میزان تیرامین در پنیر کوزه، پاستوریزه و پروبیوتیک به ترتیب 24/15 ± 85/145، 34/10 ± 49/77 و 31/9 ± 98/45 میلی‌گرم در کیلوگرم بود (05/0>p). با توجه به نتایج حاصله به نظرمی رسد استفاده از پنیر کوزه و پاستوریزه در شهر قزوین برای افرادی که به میزان بالای هیستامین حساس هستند مناسب نمی‌باشد و توصیه می‌شود که این گروه از افراد از پنیر پروبیوتیک استفاده نمایند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - تعیین مقدار هیستامین پنیرهای کوپه در استان آذربایجان‌غربی با روش HPLC
سید مهدی رضوی روحانی حسن حسن زاد آذر جواد علی اکبرلو

هیستامین به عنوان یک آمین هتروسیکلیک اولیه در فیزیولوژی بدن انسان بویژه در سیستم عصبی و به‌صورت یک واسطه شیمیایی و نوروترانسمیتر نقش مهمی را ایفا کرده و در بسیاری از مواد غذایی و نوشیدنی‌ها مانند پنیر، شیر، گوشت، ماهی، آبجو، شراب و سبزیجات یافت می شود. افزایش میزان هیست أکثر

هیستامین به عنوان یک آمین هتروسیکلیک اولیه در فیزیولوژی بدن انسان بویژه در سیستم عصبی و به‌صورت یک واسطه شیمیایی و نوروترانسمیتر نقش مهمی را ایفا کرده و در بسیاری از مواد غذایی و نوشیدنی‌ها مانند پنیر، شیر، گوشت، ماهی، آبجو، شراب و سبزیجات یافت می شود. افزایش میزان هیستامیندر مواد غذایی اغلب به استفاده از مواد خام با کیفیت پایین، آلودگی، فرآوری و یا نگه‌داری نامناسب ماده غذایی مربوط بوده و به همین علت مقدار هیستامین به‌عنوان شاخص خوبی برای بررسی کیفیت بهداشتی ماده غذایی و نشانگر درجه تازگی یا فساد غذا کاربرد دارد.هیستامین می تواند باعث برخی علائم مانند قرمزی صورت، عرق کردن، تپش قلب، سردرد، راش های قرمز روشن، سوزش دهانی در مصرف‌کنندگان حساس گردد. پنیر محیط ایده‌آلی را برای تولید محصولات پروتئولیتیک یعنی اسیدهای آمینه آزاد و آمین های بیوژنیک از جمله هیستامین را فراهم می نماید. هدف از این مطالعه تعیین مقدار هیستامین موجود در پنیر کوپه به‌عنوان یکی از انواع پنیرهای سنتی پرطرفدار در آذربایجان غربی تهیه شده از شیر خام گوسفندی و برخی اوقات شیر خام گاو، می باشد. آزمایش انجام شده به روش HPLC بر روی 70 نمونه پنیر سنتی کوپه نشان داد،کمترین مقدار هیستامین در پنیر کوپه ppm43/2 و بالاترین مقدار مشاهده شده در این نوع پنیر ppm 24/1102 بود. میانگین مقدار هیستامین در کل نمونه های مورد مطالعه 89/150± 23/304 بود.اساس تولید هیستامین در پنیر و سایر فرآورده های غذایی وجود و رشد میکروارگانیسم های دکربوکسیلاز- مثبت در آنهاست، بنابراین ارائه راهکارهایی که جمعیت این دسته از میکروارگانیسم ها را کاهش دهد در کاهش مقدار آمین های بیوژنیک از جمله هیستامین مؤثر خواهد بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - بررسی ارتباط بین میزان پوترسین و هیستامین با جمعیت باکتری‌های مزوفیل هوازی و سایکروتروف‌‌ها در قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) عرضه شده در شیراز
علی قربانی رنجبری رزا اکرمی رضا شریفی راینی

آمین‌های بیوژن مولکول‌های کوچک آلی با ساختار آروماتیک و هیدروسیکلیک می‌باشند. این ترکیبات توسط آنزیم‌های دکربوکسیلاز باکتریایی از اسیدآمینه آزاد مواد غذایی شکل می‌گیرند. هدف مطالعه حاضر بررسی امکان استفاده از پوترسین و هیستامین به‌عنوان شاخص مناسب جهت ارزیابی تازگی ماهی أکثر

آمین‌های بیوژن مولکول‌های کوچک آلی با ساختار آروماتیک و هیدروسیکلیک می‌باشند. این ترکیبات توسط آنزیم‌های دکربوکسیلاز باکتریایی از اسیدآمینه آزاد مواد غذایی شکل می‌گیرند. هدف مطالعه حاضر بررسی امکان استفاده از پوترسین و هیستامین به‌عنوان شاخص مناسب جهت ارزیابی تازگی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان بود. برای این منظور غلظت‌های هیستامین و پوترسین ماهیان نگه‌داری شده در یخ برای دوره 18روزه و با فواصل زمانی 3 روزه به‌وسیله دستگاه HPLCتعیین گردید. در این بررسی هیستامین در اولین و سومین روز نگهداری تشخیص داده نشد؛ اما پوترسین در روز 3 به 03/0±30/1 میکروگرم در گرم رسید. غلضت اولیه هیستامین و پوترسین به‌ترتیب 7/0 و3/1 میکروگرم در گرم بود و در انتهای دوره به‌ترتیب به 5/13 و 18 میکروگرم در گرم رسید که به لحاظ آماری معنی‌دار (05/0>p) بود. طبق یافته‌های مطالعه، بین جمعیت باکتری‌های مزوفیل و هیستامین و نیز بین جمعت باکتریاهای سایکروتروف و مقدار پوترسین رابطه معنی‌داری (05/0>p) وجود داشت (05/0>p). بنابراین تغییرات سطوح پوترسین و هیستامین می‌تواند شاخص مناسبی برای ارزیابی تازگی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - معتبرسازی روش کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا در اندازه‌گیری هیستامین در ماست
مریم جاهدی نیا گیتی کریم ایرج سهرابی حقدوست ، سید مهدی رضوی روحانی محبوبه اسکندری

آمین‌های بیوژن ترکیبات نیتروژنی آلی باوزن مولکولی پایین هستند که در اثر دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه آزاد ایجاد می‌شوند. فرآورده‌های شیر از جمله غذاهایی هستند که میزان آمین‌های بیوژن در آنها بالاست. جهت اندازه‌گیری هیستامین و سایر آمین‌های بیوژن در مواد غذایی روش‌های مخ أکثر

آمین‌های بیوژن ترکیبات نیتروژنی آلی باوزن مولکولی پایین هستند که در اثر دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه آزاد ایجاد می‌شوند. فرآورده‌های شیر از جمله غذاهایی هستند که میزان آمین‌های بیوژن در آنها بالاست. جهت اندازه‌گیری هیستامین و سایر آمین‌های بیوژن در مواد غذایی روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است که از بین آنها روش‌هایHPLC به عنوان روش مرجع اندازه‌گیری هیستامین در مواد غذایی مطرح می‌باشد. هدف این مطالعه معتبرسازی روشHPLC فاز معکوس جهت اندازه‌گیری هیستامین در ماست بود. فاز متحرک متشکل از استونیتریل و آب به نسبت (v/v 18:88) با سرعت جریان ml/min5/0 به صورت ایزوکراتیک بوده و پیک‌ها با استفاده از دتکتور UV در طول موج nm254 ردیابی گردیدند. پس از تزریق غلظت‌های مختلف از استاندارد هیستامین منحنی کالیبراسیون خطی بوده و ضریب تعیین‌کننده(r2) به میزان 998/0 بدست آمد. بازیافت مناسب در همه سطوح آلودگی مشاهده گردید و میانگین بازیافت84% برآورد گردید. در آزمون تکرارپذیری نیز درصد انحراف معیار نسبی (RSD (%4/4% بدست آمد. حد تشخیص و حد سنجش نیز به ترتیب /mlµ 14/ 0 و /mlµ42/0 بودند. نتایج آزمون معتبرسازی نشان داد که می‌توان از این روش به عنوان یک روش قابل اعتماد و سریع جهت اندازه‌گیری هیستامین در ماست استفاده نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - اندازه‌گیری میزان هیستامین و تعیین باکتری‌های تولید‌کننده آن در تون ماهی هوور منجمد
ولی اله کوهدار ودود رضویلر

ماهی از جمله غذاهایی با قابلیت فساد بالا می باشد که در صورت نگه داری نامناسب، بلافاصله پس از مرگ دچار فساد می شود. مصرف ماهیان فاسد باعث ایجاد اپیدمی های مسمومیت غذایی از جمله مسمومیت هیستامینی می گردد. عوامل ایجاد کننده مسمومیت هیستامینی آمین های بیوژن می باشند که بوسی أکثر

ماهی از جمله غذاهایی با قابلیت فساد بالا می باشد که در صورت نگه داری نامناسب، بلافاصله پس از مرگ دچار فساد می شود. مصرف ماهیان فاسد باعث ایجاد اپیدمی های مسمومیت غذایی از جمله مسمومیت هیستامینی می گردد. عوامل ایجاد کننده مسمومیت هیستامینی آمین های بیوژن می باشند که بوسیله گونه های مختلفی از باکتری ها تولید می شوند. هدف از این تحقیق، اندازه گیری میزان هیستامین و شناسایی باکتری های تولید کننده آن در تون ماهی هوور صید شده از آب های جنوبی ایران بود. برای این منظور عضلات اطراف آبشش های 25 نمونه تون ماهی هوور منجمد مورد آزمایشات میکروبی و تعیین میزان هیستامین قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، میانگین ± انحراف معیار شمارش کلی میکروبی و شمارش سرماگراها به ترتیب 26/0 ±81/4 و Log CFU/g 25/0±66/4 بود. باکتری های مختلفی به عنوان باکتری های تولید کننده هیستامین شناسایی شدند. از میان آنها، کلستریدیوم پرفرینجنس با 4/24 درصد، بیشترین فراوانی را داشت و به دنبال آن گونه های پروتئوس با 0/23، گونه های کلبسیلا با 9/13 و گونه های انتروباکتر با 1/11 درصد، در رتبه های بعدی قرار گرفتند.میزان هیستامین در 0/65 درصد از نمونه های مورد آزمون بیش از حداکثر مقدار مجاز ppm 50 بود. این موضوع بیانگر وجود خطرات بهداشتی در طی پروسه های صید و پس از صید تون ماهی هوور می باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - بررسی میزان هیستامین در ماهی‌های قزل‌آلای رنگین‌کمان (اونکورینچوس مایکیس) خریداری‌شده از مراکز فروش ماهی در تهران
زهره مشاک بیژن مرادی بهروز مرادی

هیستیدین یکی از مشتقات ازت‌دار غیرپروتئینی موجود در ماهی و سایر فرآورده‌های دریایی می‌باشد که میزان آن در انواع ماهیان ازجمله خانواده سالمونیده (که ماهی قزل‌آلا نیز از این دسته می‌باشد) به نسبت سایر فرآورده‌های غذایی بالا می&lrm;باشد. برخی از باکتری‌ها که فلور طبیعی این أکثر

هیستیدین یکی از مشتقات ازت‌دار غیرپروتئینی موجود در ماهی و سایر فرآورده‌های دریایی می‌باشد که میزان آن در انواع ماهیان ازجمله خانواده سالمونیده (که ماهی قزل‌آلا نیز از این دسته می‌باشد) به نسبت سایر فرآورده‌های غذایی بالا می&lrm;باشد. برخی از باکتری‌ها که فلور طبیعی این محصول می‌باشند از طریق دکربوکسیلاسیون آنزیمی خود هیستیدین را تبدیل به هیستامین می‌نمایند. مسمومیت حاصله از هیستامین برای انسان مخاطره‌آمیز می‌باشد. اندازه‌گیری میزان هیستامین با روشی سریع و دقیق می‌تواند در کاهش این خطرات مفید باشد. هدف این مقاله تعیین شمارش کلی باکتری‌های مزوفیل و سایکروفیل و تعیین میزان هیستامین ماهی‌های قزل‌آلای عرضه‌شده در مراکز فروش ماهی در تهران با استفاده از روش الایزا می‌باشد. لذا 60 نمونه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (اونکورینچوس مایکیس) از 10 مرکز فروش ماهی در تهران خریداری شد و با استفاده از کیت الایزای ریدا اسکرین میزان هیستامین در آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین پس از رقت‌سازی از نمونه های حاصلهدر محیط آگار مغذی در دو دمای 25 و 35 درجه سلسیوس به‌صورت سطحی کشت داده شد. میزان هیستامین در نمونه‌ها بین 4 تا mg/100g 28 با میانگین mg/100g 18/14 بود. از این میان 50/12 درصد نمونه‌ها دارای میزان هیستامین بالاتر از حد مجاز بین‌المللی بودند (mg/100g20). بر اساس نتایج حاصل از آزمون همبستگی دو طرفه پیرسون مشاهده شد که رابطه مستقیمی بین میزان هیستامین و تعداد باکتری&lrm;ها در نمونه‌های ماهی برقرار است (01/0>p). تفاوت‌های موجود در میزان آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز باکتریایی که در انواع ماهیان مشاهده می‌شود، می‌تواند با نوع اغذیه دریایی، تنوع گونه‌های ماهیان، درجه حرارت و زمان نگهداری در ارتباط ‌باشد. لذا اعمال مراقبت‌های خوب بهداشتی در طی مراحل مختلف پرورش، صید، انتقال و نگه‌داری در کاهش میزان رشد باکتری‌ها و متعاقب آن تولید هیستامین موثر می‌باشد و مخاطرات ناشی از مسمومیت‌های هیستامینی را بدین وسیله می‌توان به حداقل رسانید. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - مقایسه میزان هیستامین در عضلات (روشن و تیره) و کنسرو ماهی هوور مسقطی (Katsuwonus pelamis) استان هرمزگان
ابوالفضل عسکری ساری ابراهیم رجب زاده قطرمی احسان ستایش فر محمد ولایت زاده

ماهی و فرآورده های دریایی به‌عنوان یک منبع پروتئینی با ارزش و قابل دسترس انسان محسوب می شوند. این پژوهش به‌منظور اندازه‌گیری میزان هیستامین در عضله تیره و روشن ماهی هوور مسقطی (Katsuwonus pelamis) و همچنین در کنسرو این ماهی انجام شد. در این بررسی 9 نمونه ماهی هوور مسقطی أکثر

ماهی و فرآورده های دریایی به‌عنوان یک منبع پروتئینی با ارزش و قابل دسترس انسان محسوب می شوند. این پژوهش به‌منظور اندازه‌گیری میزان هیستامین در عضله تیره و روشن ماهی هوور مسقطی (Katsuwonus pelamis) و همچنین در کنسرو این ماهی انجام شد. در این بررسی 9 نمونه ماهی هوور مسقطی و 15 نمونه کنسرو ماهی تهیه شدند. ابتدا ماهیان بیومتری شده و سپس عضلات تیره و روشن از یکدیگر جدا گردیدند. اندازه‌گیری میزان هیستامین به روش TLC (Thin Layer Chromatography)انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که میانگین میزان هیستامین در نمونه های ماهی هوور در عضله تیره و روشن به‌ترتیب 46/52±3/154 و 05/47 ±4/124 میکروگرم در گرم بود. همچنین میانگین میزان هیستامین در کنسرو ماهی هوور 59/87±52/160 میکروگرم در گرم به دست آمد. میانگین میزان هیستامین در عضله روشن و تیره ماهیان هوور و همچنین میانگین میزان هیستامین موجود در عضله تیره و کنسرو اختلاف آماری معنی داری نداشت، درحالیکه هیستامین موجود در عضله روشن و کنسرو نشان دهنده اختلاف آماری معنی دار بود. مقادیر هیستامین در تمام نمونه ها، پایین تر از حداکثر میزان پذیرفته شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (20 میلی گرم در 100 گرم) بود، بنابراین مصرف ماهی هوور مسقطی و کنسرو آن برای انسان حساسیت ایجاد نمی کند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - مطالعه تغییرات بار میکروبی، پوترسین و هیستامین در عضله ماهی شوریده (Otolithes ruber) در شرایط نگهداری در یخ
علی قربانی رنجبری نازنین قربانی رنجبری علیرضا گلچین منشادی فاطمه قربانی رنجبری

آمین‌ های بیوژن مولکول‌ های کوچک آلی می ‌باشند که توسط آنزیم‌ های دکربوکسیلاسیون ناشی از باکتری ‌ها در مواد غذایی تشکیل می‌شوند. در این مطالعه غلظت آمین بیوژن هیستامین و پوترسین در ماهیان نگهداری شده در یخ برای دوره 18 روزه در فواصل زمانی 3 روزه به ‌وسیله روش کروماتوگرا أکثر

آمین‌ های بیوژن مولکول‌ های کوچک آلی می ‌باشند که توسط آنزیم‌ های دکربوکسیلاسیون ناشی از باکتری ‌ها در مواد غذایی تشکیل می‌شوند. در این مطالعه غلظت آمین بیوژن هیستامین و پوترسین در ماهیان نگهداری شده در یخ برای دوره 18 روزه در فواصل زمانی 3 روزه به ‌وسیله روش کروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفت (روزهای صفر، 3، 6، 9، 12، 15 و 18). در این بررسی آمین هیستامین در اولین و سومین روز نگهداری تشخیص داده نشد، لیکن پوترسین در روز سوم به میزان 03/0±30/1 میکروگرم برگرم رسید. غلظت اولیه هیستامین و پوترسین به ترتیب 51/1 و 30/1 میکروگرم بر گرم و در انتهای دوره به ترتیب به‌ میزان 5/14 و 19 میکروگرم بر گرم رسید. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که در میانگین غلظت این آمین ‌ها بین اولین روز نگهداری (روز صفر) و آخرین روز نگهداری (روز هجده) افزایش معنی ‌داری(P<0/05) داشته است. همچنین بین بار باکتریایی مزوفیلی و افزایش هیستامین و بار باکتریایی سرمادوست با آمین بیوژن پوترسین رابطه معنی ‌داری وجود داشت (P<0/05). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - مطالعه تغییرات بار میکروبی، پوترسین و هیستامین در عضله ماهی شوریده (Otolithes ruber) در شرایط نگهداری در یخ
علی قربانی رنجبری نازنین قربانی رنجبری علی رضا گلچین منشادی فاطمه قربانی رنجبری

آمین‌های بیوژن ملکول‌های کوچک آلی می‌باشند که توسط آنزیم‌های دکربوکسیلاسیون ناشی از باکتری‌ها در مواد غذایی تشکل می‌شوند. در این مطالعه غلظت آمین بیوژن هیستامین و پوترسین ماهیان نگهداری شده در یخ برای دوره 18 روزه در فواصل زمانی 3 روزه به وسیله روش کروماتوگرافی مورد برر أکثر

آمین‌های بیوژن ملکول‌های کوچک آلی می‌باشند که توسط آنزیم‌های دکربوکسیلاسیون ناشی از باکتری‌ها در مواد غذایی تشکل می‌شوند. در این مطالعه غلظت آمین بیوژن هیستامین و پوترسین ماهیان نگهداری شده در یخ برای دوره 18 روزه در فواصل زمانی 3 روزه به وسیله روش کروماتوگرافی مورد بررسی قرار گرفت (روزهای صفر، 3، 6، 9، 12، 15 و 18). در این بررسی آمین هیستامین در اولین و سومین روز نگهداری تشخیص داده نشد، اما پوترسین در روز سوم به میزان 03/0±30/1 میکروگرم برگرم رسید. غلظت اولیه هیستامین و پوترسین به ترتیب 51/1 و 30/1 میکروگرم بر گرم و در انتهای دوره به ترتیب به میزان 5/14 و 19 میکروگرم بر گرم رسید. آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که در میانگین غلظت این آمین‌ها بین اولین روز نگهداری (روز صفر) و آخرین روز نگهداری (روز هجده) افزایش معنی داری(P<0/05) داشته است. همچنین بین بار باکتریایی مزوفیلی و افزایش هیستامین و بار باکتریایی سرمادوست با آمین بیوژن پوترسین رابطه معنی داری وجود داشت (P<0/05). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - اندازه‌گیری هیستامین در فیله ماهی خاویار توسط دستگاه HPLC
نائیری شهبازیانس لیندا یادگاریان رکسانا موگویی

ماهی از جمله محصولاتی است که در صورت نگهداری نامناسب، بلافاصله پس از مرگ دچار فساد می شود. مصرف ماهیان فاسد باعث ایجاد اپیدمی های مسمومیت غذایی از جمله مسمومیت هیستامینی می گردد. هدف از انجام این تحقیق، اندازه گیری میزان هیستامین دردو گونه ماهی خاویار، فیل ماهی و ازون ب أکثر

ماهی از جمله محصولاتی است که در صورت نگهداری نامناسب، بلافاصله پس از مرگ دچار فساد می شود. مصرف ماهیان فاسد باعث ایجاد اپیدمی های مسمومیت غذایی از جمله مسمومیت هیستامینی می گردد. هدف از انجام این تحقیق، اندازه گیری میزان هیستامین دردو گونه ماهی خاویار، فیل ماهی و ازون برون می باشد. فیل ماهی به صورت منجمد و ازون برون به صورت تازه صید شده و دودی شده مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر زمان نگهداری در یخچال (صفر، 12 و 24 ساعت) بر میزان هیستامین تولید شده در فیل ماهی مطالعه گردید. پس از تهیه سه نوع گوشت فیله ماهی میزان هیستامین موجود در آنها توسط کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا مورد بررسی قرار گرفت. مقدار متوسط هیستامین در گوشت فیل ماهی 28/27±61/117میکرو گرم بر گرم گوشت اندازه گیری شد که این مقدار 5 برابر گوشت ازون برون دودی شده (µg/g20/4±52/20)و 20 برابر ازون برون تازه(µg/g79/2±84/5) می باشد. تاثیر زمان نگه داری در یخچال توسط آزمون ANOVA بوسیله نوم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت، همچنین داده های حاصل از اندازه گیری ها بوسیله نرم افزار SPSS و آزمون t تست، با حد مجاز هیستامین که توسط Codex در عضلات ماهی خام µg/g 200 توصیه شده است، مقایسه شد. نتایج آنالیز واریانس نشان دهنده اهمیت بالای عامل زمان بر میزان تولید هیستامین بوده و بیانگر آن است که با گذشت زمان میزان فعالیت آنزیمی باکتری ها افزایش یافته و میزان تولید هیستامین نیز بیشتر می گردد. مقایسه نتایح با حد مجاز کدکس نشان داد که مقدار هیستامین تولید شده در زمان صفر و 12 ساعت پس از نگهداری در یخچال کمتر از حد مجاز توصیه شده و بعد از 24 ساعت نگهداری در یخچال غلظت هیستامین(µg/g73/19±1/228)به حد مجاز نزدیک شده ولی تفاوت معنی داری با آن نداشته است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - بررسی اثرات آنتی هیستامین دیمن هیدرینات بر آنزیم‌های تست عملکرد کبدی و بافت کبد در موش‌های صحرایی نر
امید نعیمی کامبیز روشنایی فاطمه جمالو مهدی احمدی فر

دیمن هیدرینات به عنوان یک داروی ضد تهوع و آنتی رفلاکس معدی در موارد تهوع ناشی از مسافرت مورد استفاده می‌باشد. این دارو به راحتی از راه خوراکی جذب می‌گردد. متابولیسم دیمن هیدرینات کبدی است و از کلیه‌ها به صورت متابولیت دفع می‌گردد. در این تحقیق به بررسی اثرات داروی آنتی أکثر

دیمن هیدرینات به عنوان یک داروی ضد تهوع و آنتی رفلاکس معدی در موارد تهوع ناشی از مسافرت مورد استفاده می‌باشد. این دارو به راحتی از راه خوراکی جذب می‌گردد. متابولیسم دیمن هیدرینات کبدی است و از کلیه‌ها به صورت متابولیت دفع می‌گردد. در این تحقیق به بررسی اثرات داروی آنتی هیستامین دیمن هیدرینات بر بافت کبد و آنزیم‌های کبدی و تأثیرات بالقوه سوء تجویز بیش از حد این دارو پرداخته‌ایم. از 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 20 ± 250 گرم استفاده شد. رت‌ها در چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. یک گروه تیمار با دوزهای مختلف 250، 500 و 750 میلی گرم بر کیلوگرم نسبت به وزن بدن از دارو به صورت خوراکی روزانه به مدت 28 روز داده شد. که در پایان دوره، حیوانات را با استفاده از استنشاق اتر کشته و از خون جهت تست های آنزیمی و کبد جهت انجام آزمایشات پاتولوژی نمونه برداری بعمل آمد. مقایسه سطح آنزیم های AST، ALT و ALP در گروه‌های تیمار 5/2، 5 و 5/7 در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد (05/0p<). بررسی‌های بافت شناسی کبد گروه‌های تیمار، تخریب سینوزوئیدها، از بین رفتن مجاری صفراوی، نامرتب قرارگیری سلول‌ها کنار هم و عدم وجود سلول‌های کوپفر را نمایان کرد که مشخص کننده اثر تخریبی دیمن هیدرینات بر بافت کبد است. دیمن هیدرینات همانند سایر داروها علاوه بر اثرات مثبت می‌تواند اثرات نامطلوبی نیز داشته باشد. یکی از بافت‌های تحت آسیب کبد است، لذا بایستی هنگام تجویز عوارض ناخواسته دارو نیز در نظر گرفته شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - اثرات هم افزایی مرکزی هیستامین و آدرنالین بر اخذ غذا و کورتیزول پلاسما در جوجه های گوشتی
مصطفی دانشور مرتضی زنده‌دل بیتا وزیر احمد اصغری

زمینه و هدف: سال‌ها پژوهش پیرامون مسیرهای فیزیولوژیک تنظیم‌کننده اشتها، منجر به شناسایی ده‌ها میانجی عصبی دخیل در این فرآیند شده است. بر پایه این مطالعات، نقش سیستم‌های هیستامینرژیک و آدرنرژیک در تنظیم اخذ غذا نیز به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه کنونی، بررسی اثرات هم أکثر

زمینه و هدف: سال‌ها پژوهش پیرامون مسیرهای فیزیولوژیک تنظیم‌کننده اشتها، منجر به شناسایی ده‌ها میانجی عصبی دخیل در این فرآیند شده است. بر پایه این مطالعات، نقش سیستم‌های هیستامینرژیک و آدرنرژیک در تنظیم اخذ غذا نیز به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه کنونی، بررسی اثرات هم افزایی مرکزی هیستامین و آدرنالین بر اخذ غذا و کورتیزول پلاسما در جوجه‌های گوشتی می‌باشد. مواد و روش‌ها: به منظور دستیابی به این هدف، سه آزمایش هر یک شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار طراحی گشت. در آزمون اول محلول کنترل و هیستامین با دوزهای 75، 150 و 300 تجویز شد. در آزمون دوم محلول کنترل و آدرنالین با دوزهای 75، 150 و 300 نانومول تزریق گشت و در آزمون سوم علاوه بر محلول کنترل، هیستامین (75 نانومول)، آدرنالین (75 نانومول) و هیستامین + آدرنالین تزریق شد. سپس، جوجه‌ها به قفس‌هایشان بازگردانده شدند و میزان اخذ غذای آن‌ها به عنوان درصدی از وزن بدن ثبت گشت. پس از پایان آزمایشات، از طریق بریدن سر، خونگیری انجام و سطح کورتیزول پلاسما در تمامی گروه‌ها ارزیابی شد. نتایج: بر اساس یافته‌ها، تجویز همزمان دوزهای تحت اثر هیستامین و آدرنالین سبب کاهش معنی دار اخذ غذا (P≤ 0.05) و افزایش معنی دار سطح کورتیزول پلاسما گشت (P≤0.01). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد یک اثر هم‌افزایی میان هیستامین و آدرنالین در کنترل اخذ غذا و سطح کورتیزول پلاسما وجود دارد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات هیستامین

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية