فهرس المقالات نانورس

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - بررسی ویژگی ‏های فیزیکی و مکانیکی نانوچندسازه حاصل از اختلاط آرد پوسته برنج لنجان اصفهان، پلیمر زیستی نشاسته ذرت و نانورس
  مسعود رحمتی* آرش فرج پور رودسری
  در این پژوهش، اثر مقدار آرد پوسته برنج و مقدار نانو ذرات رس بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چندسازه های چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفت. آرد پوسته برنج لنجان اصفهان در سه سطح 30، 40 و 50 درصد و نانورس در سه سطح صفر، 3 و 5 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. پلیمر مورد استفا أکثر

  در این پژوهش، اثر مقدار آرد پوسته برنج و مقدار نانو ذرات رس بر ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چندسازه های چوب پلاستیک مورد بررسی قرار گرفت. آرد پوسته برنج لنجان اصفهان در سه سطح 30، 40 و 50 درصد و نانورس در سه سطح صفر، 3 و 5 درصد مورد استفاده قرار گرفتند. پلیمر مورد استفاده در این تحقیق، نشاسته ذرت بود. مواد داخل دستگاه اکسترودر مخلوط شدند و سپس نمونه های آزمونی استاندارد با استفاده از روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. خواص مکانیکی شامل مقاومت کششی و خمشی، مدول کششی و خمشی، ازدیاد طول در نقطه شکست و مقاومت به ضربه فاقدار و خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار آرد پوسته برنج از 30 به 50 درصد، مقاومت کششی و خمشی، مدول خمشی، درصد ازدیاد طول در نقطه شکست و جذب آب چندسازه افزایش یافت، اما مدول کششی، مقاومت به ضربه و واکشیدگی ضخامت با افزایش مقدار آرد پوسته برنج کاهش یافت. همچنین با افزایش مقدار نانورس از صفر به 5 درصد، مدول کششی به طور منظم افزایش و درصد ازدیاد طول در نقطه شکست به طور منظم کاهش یافتند. با این وجود مقاومت خمشی و کششی، مدول خمشی، مقاومت به ضربه چندسازه های ساخته شده با افزودن نانورس تا 3 درصد افزایش و سپس با افزودن نانورس تا 5 درصد کاهش می یابند. جذب آب و واکشیدگی ضخامت چندسازه های ساخته شده با افزودن نانورس کاهش می یابند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - تاثیر نانو رس بر ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی الوار تراشه موازی ساخته شده با ساقه نی
  محسن وحیدی پارسا* محمد شمسیان سعیدرضا فرخ پیام فرهاد کول
  هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت الوار تراشه موازی (PSL) با ساقه نی و تاثیر نانورس و دمای پرس بر خواص فیزیکی و مکانیکی آن می باشد. نانوذرات رس در سه سطح صفر، 5/1 و 3 درصد و دمای پرس در سه سطح 160، 180 و 200 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. رزین مورد استفاده ملامین أکثر

  هدف از انجام پژوهش حاضر، ساخت الوار تراشه موازی (PSL) با ساقه نی و تاثیر نانورس و دمای پرس بر خواص فیزیکی و مکانیکی آن می باشد. نانوذرات رس در سه سطح صفر، 5/1 و 3 درصد و دمای پرس در سه سطح 160، 180 و 200 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. رزین مورد استفاده ملامین اوره فرمالدهید بود. فشار پرس 70 کیلوگرم بر سانتی مترمربع و زمان پرس 20 دقیقه به عنوان سنجه های ثابت در نظر گرفته شدند. آزمون های فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت در زمان های 2 و 24 ساعت و خواص مکانیکی شامل مدول گسیختگی و مدول الاستیسیته مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش نانورس تا 3 درصد، جذب آب و واکشیدگی ضخامت کاهش و در اثر افزایش دمای پرس تا 200 درجه سانتی گراد خواص فیزیکی بهبود یافتند. افزودن نانورس تا 5/1 درصد، خواص مکانیکی را بهبود بخشید و افزودن مقادیر بیشتر نانورس خواص مکانیکی را کاهش داد. با افزایش دمای پرس تا 180 درجه سانتی گراد خواص مکانیکی را بهبود یافت، اما دمای 200 درجه سانتی گراد کمی از این خواص را دچار افت کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - تاثیر نانورس و ماده سازگارکننده بر جذب آب طولانی‌مدت، ضریب انتشار رطوبت و ریخت‌شناسی چندسازه چوب‌پلاستیک
  افسانه شهرکی بابک نصرتی ششکل رحیم محبی گرگری مجید عبدوس
  این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نانوذرات رس و سازگارکننده انیدرید مالیئک پلی پروپیلنی بر جذب آب طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک انجام شد. برای این منظور، آرد چوب با نسبت 50 درصد با پلی پروپیلن مخلوط گردید و از نانوذرات رس با نسبت های 0، 2 و 4 أکثر

  این پژوهش با هدف بررسی تاثیر نانوذرات رس و سازگارکننده انیدرید مالیئک پلی پروپیلنی بر جذب آب طولانی مدت، ضریب انتشار رطوبت و ریخت شناسی چندسازه چوب پلاستیک انجام شد. برای این منظور، آرد چوب با نسبت 50 درصد با پلی پروپیلن مخلوط گردید و از نانوذرات رس با نسبت های 0، 2 و 4 درصد بر مبنای وزن خشک آرد چوب و ماده سازگارکننده با نسبت های 0 و 3 درصد بر مبنای وزن پلاستیک استفاده گردید. فرآیند اختلاط مواد داخل دستگاه اکسترودر انجام شد و نمونه های آزمونی با استفاده از روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. جهت مطالعه تاثیر سازگارکننده انیدریدی از طیف سنجی مادون قرمز استفاده گردید. سپس جذب آب طولانی مدت نانوچندسازه چوب پلاستیک طی 1560 ساعت انجام شد. همچنین جهت تعیین سرعت جذب آب در نانوچندسازه چوب پلاستیک، ضریب انتشار رطوبت محاسبه شد. مطالعه ریخت شناسی نانوچندسازه ها با استفاده از آزمون تفرق اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی پویشی انجام گردید. نتایج نشان داد که با افزایش نانورس و ماده سازگارکننده جذب آب و ضریب انتشار رطوبت در نانوچندسازه چوب پلاستیک کاهش یافت. نتایج حاصل از طیف سنجی مادون قرمز نشان داد که در اثر افزایش سازگارکننده انیدریدی میزان جذب گروه های هیدروکسیل کاهش یافت. تعیین نوع ساختار کریستالوگرافی نانوچندسازه با استفاده از اشعه ایکس نشان داد که نوع ساختار تشکیل شده در نانوچندسازه از نوع بین لایه ای بوده و با افزایش نانورس و ماده سازگارکننده فاصله بین لایه‌های سیلیکاتی رس افزایش یافته است. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز حاکی از بهبود فصل مشترک بین چوب و پلاستیک در اثر افزایش سازگارکننده انیدریدی بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - تغییر حدود آتربرگ و پارامترهای منحنی رطوبتی آب در خاک لس حاوی نانورس مونت موریلونایت
  زهرا درویش ایوری سهیلا ابراهیمی سید علیرضا موحدی نائینی مهدی ذاکری نیا
  10.30495/wsrcj.2021.18541
  بهسازی خاک لسی، می‌تواند سبب افزایش استحکام، مقاومت و تغییر یا اصلاح ویژگی‌های مکانیکی آنها گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تغییرات پارامترهای منحنی رطوبتی (چگونگی نگهداشت آب در خاک) و برخی شاخص‌های مکانیکی (پایش استحکام و مقاومت مکانیکی) خاک لسی شن لومی حاوی نانو‌ر أکثر

  بهسازی خاک لسی، می‌تواند سبب افزایش استحکام، مقاومت و تغییر یا اصلاح ویژگی‌های مکانیکی آنها گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تغییرات پارامترهای منحنی رطوبتی (چگونگی نگهداشت آب در خاک) و برخی شاخص‌های مکانیکی (پایش استحکام و مقاومت مکانیکی) خاک لسی شن لومی حاوی نانو‌رس‌های مونت‌موریلونایت بود. بدین منظور، باتیمارهای 1 و 5 درصد نانورس، میزان نگهداشت آب خاک با دو مدل ون‌گنوختن و بروکس- کوری، تغییرات پارامترهای رطوبتی و حدود آتربرگ در دو زمان ارزیابی شد. نتایج نشان داد که نانورس تأثیری معنی‌دار بر نگهداشت آب در مکش‌های مختلف داشت و مقادیر آنرا، بخصوص در مکش‌های پایین افزایش داد. همچنین سبب افزایش خلل و فرج ریز در نقطه ورود هوا شد که نشان‌دهنده‌ی کاهش سرعت تخلیه آب و افزایش قابلیت نگهداشت آن در خاک سبک بود. در بررسی پارامتریک منحنی رطوبتی خاک- نانورس، با افزایش مقدار نانو رس، رطوبت اشباع Θs افزایش، لیکن، شیب منحنی رطوبتی خاک- نانورس (پارامترn) و فشار ورود هوا افزایش و مقدار α کاهش یافت. تغییر در رطوبت باقیماندهΘr ‌‌قابل‌ملاحظه نبود و روند افزایشی منطقی خاصی نشان نداد. پیش‌بینی پارامترهای معادله منحنی رطوبتی با استفاده از مدل وان‌گنوختن نتایج بهتری از مدل بروکس- کوری نشان داد. در بررسی شاخص‌های مکانیکی، افزایش حدروانی (به میزان بیشتر) وحدخمیری و در نتیجه، افزایش شاخص پلاستیسیته (بهبود خصوصیات خمیری خاک) مشاهده شد. افزایش میزان سطح مخصوص و قدرت نگهداری آب توسط رس‌ها و مقاومت برشی سطح رس می‌تواند دلیل این امر باشد. پایش حدود آتربرگ و پارامترهای منحنی رطوبتی با زمان، نشانگر مانایی آنها بود. ‌‌ تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - پایش انتقال نفت سفید و آب عبوری از خاک سبک حاوی نانورس مونت‌موریلونایت
  شکوفه فضل علی سهیلا ابراهیمی مهدی ذاکر نیا سید علیرضا موحدی نائینی
  انتقال آب و آلاینده های آلی در محیط متخلخل خاک به خصوص در خاک های سبک بافت به علت توانایی ترابری بالا و ایجاد منابع ثانویه آلودگی اهمیت ویژه ای دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی انتقال نفت سفید و آب از یک خاک سبک بافت حاوی تیمارهای مختلف نانورس مونت موریلونایت بود. بد أکثر

  انتقال آب و آلاینده های آلی در محیط متخلخل خاک به خصوص در خاک های سبک بافت به علت توانایی ترابری بالا و ایجاد منابع ثانویه آلودگی اهمیت ویژه ای دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی انتقال نفت سفید و آب از یک خاک سبک بافت حاوی تیمارهای مختلف نانورس مونت موریلونایت بود. بدین منظور تیمارهای وزنی صفر، 2، 4 و 6درصد از نانورس مونت موریلونایت - خاک شنی در سیستم قیف های حاوی کاغذ صافی مستقر اعمال گردیده، سپس تحت عبور نفت سفید و آب (4 حجم منفذی متناوب) قرار گرفت. بررسی منحنی های رخنه نشان داد، عبور آب با لختی (ماند) بیشتر، سرعت کمتر و شیب آرام تر صورت گرفته، لذا حجم نهایی خروجی آن در مقایسه با نفت سفید کمتر بود. به نظر می رسد مولکول های آب باقطری کمتر از 3/0 نانومتر به خوبی در فضای بین لایه ای کوچک نانورس قرار گرفته و ازسوی دیگر با پیوند هیدروژنی قوی نگهداشته می شوند. نفت سفید بدلیل دارا بودن هیدروکربورهایی با مولکول هایی دارای 11 تا 15 اتم کربن، که بسیار درشت تر از آب بوده و از سوی دیگر با دانسیته 78/0 تنها جذب مکان های سطحی شده و عبور بیشتری را از محیط متخلخل خاک داشته اند. در هر دو سیال عبوری، با افزایش درصد نانورس، نگهداشت نفت سفید و آب افزایش یافت. نتایج حاصل از پراش اشعه ایکس نیز نشان داد که فاصله لایه ای نانورس از 04/14 آنگستروم به 77/24 آنگسترم در حالت افزودن آب افزایش یافت. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - بررسی آزمایشگاهی و عددی قابلیت نگهداری آلاینده فلز سنگین سرب توسط نانورس کلوزایتNa+
  محمد امیری مرتضی دیرانلو
  10.22034/jest.2018.8714
  زمینه و هدف: در سالهای اخیر در موضوع اندرکنش خاک و آلودگی تحقیقات وسیعی صورت گرفته، اما در زمینه فرایند اندرکنش آلایندههای فلز سنگین و نانورسها تحقیقات قابل توجهی انجام نشده است. آلاینده فلز سنگین سرب، به عنوان یکی از آلاینده های فلز سنگین متداول در پروژه های ژئوتکنی أکثر

  زمینه و هدف: در سالهای اخیر در موضوع اندرکنش خاک و آلودگی تحقیقات وسیعی صورت گرفته، اما در زمینه فرایند اندرکنش آلایندههای فلز سنگین و نانورسها تحقیقات قابل توجهی انجام نشده است. آلاینده فلز سنگین سرب، به عنوان یکی از آلاینده های فلز سنگین متداول در پروژه های ژئوتکنیک زیست محیطی شناخته شده است. از سوی دیگر هر چند برای قابلیت نگه داری آلاینده های فلزی توسط خاک از سوی پژوهش گران معادلاتی ارایه شده است، اما در زمینه قابلیت نگه داری، نانورس ها و هم چنین تأثیر حضور کربنات بر معادلات قابلیت نگه داری مطالعه ای صورت نگرفته است. بر این اساس هدف این پژوهش مطالعه رفتار ژئوتکنیک زیست محیطی نانورس ها و نانورس های اصلاح شده با کربنات از نظر قابلیت جذب آلاینده فلز سنگین سرب و ارایه معادلاتی برای قابلیت نگه داری آلاینده ها بوده است. روش بررسی: برای دست یابی به هدف مذکور، با انجام یک سری آزمایش های ژئوتکنیک زیست محیطی، ساز و کار نگه داری آلاینده فلز سرب توسط بررسی تغییرات pH، قابلیت نگه داری آلاینده و ارزیابی پراش اشعه ایکس (XRD) مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفته است. هم چنین با ارایه یک سری معادلات خطی و غیر خطی به بررسی قابلیت نگه داری آلاینده فلز سنگین سرب توسط نانورس کلوزایتNa+ با تغییر pH محیط و نیز تغییر میزان کربنات نمونه پرداخته شده است. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر بیان گر آن است که میزان کربنات یک عامل تأثیر گذار بر قابلیت نگه داری است و این پارامتر باید در معادلات عددی ظاهر شود. هم چنین حضور پارامتر تغییر pH در معادلات موجب افزایش ضریب هم بستگی در معادلات ارایه شده می شود. بحث و نتیجه گیری: معادلات عددی ارایه شده می توانند جایگزین مناسبی برای روش های آزمایشگاهی باشند و در طراحی مراکز دفن زباله مورد استفاده قرار گیرند. . تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - اندرکنش نانورس و آلاینده فلزی مس در پروژه‌های ژئوتکنیک زیست‌محیطی
  وحیدرضا اوحدی محمد امیری
  هدف از بررسی مواد در مقیاس نانو، یافتن طبقه جدیدی از مصالح با عملکردهای نوین است، که آن ها را می توان به عنوان مصالحی با عملکرد ویژه و چندمنظوره بیان نمود. با توجه به تحقیقات وسیعی که در سالهای اخیر در موضوع اندرکنش خاک و آلودگی صورت گرفته است در زمینه فرایند اندرکنش آ أکثر

  هدف از بررسی مواد در مقیاس نانو، یافتن طبقه جدیدی از مصالح با عملکردهای نوین است، که آن ها را می توان به عنوان مصالحی با عملکرد ویژه و چندمنظوره بیان نمود. با توجه به تحقیقات وسیعی که در سالهای اخیر در موضوع اندرکنش خاک و آلودگی صورت گرفته است در زمینه فرایند اندرکنش آلایندههای فلز سنگین و نانورسها تحقیقات قابل‌توجهی انجام نشده است. آلاینده فلز سنگین مس، به عنوان یکی از آلاینده های فلز سنگین متداول در پروژه های ژئوتکنیک زیست محیطی شناخته شده است. بر این اساس هدف این پژوهش مطالعه رفتار ژئوتکنیک زیست محیطی نانورس ها و نانورس های اصلاح‌شده با کربنات از نظر قابلیت جذب آلاینده فلز سنگین مس بوده است. برای دستیابی به این هدف، با انجام یک سری آزمایش های ژئوتکنیک زیست‌محیطی، فرایند اندرکنش نانورس و آلاینده فلز مس مطالعه شده است. بررسی ظرفیت بافرینگ و میزان نگه داری فلز مس به وسیله نانورس های اصلاح‌شده در حضور کربنات نشان میدهد که بخش قابل توجهی از ظرفیت بافرینگ و قابلیت خاک در نگه داری آلاینده، ناشی از حضور کربنات است. نتایج تحقیق حاضر بیان گر آن است که در نمونه های بنتونیت، کائولینیت و چهار نانورس کلوزایت، ترتیب قابلیت نگه داری آلودگی به صورت ذیل بوده است: Bentonite > Cloisite®Na+ > Kaolinite > Cloisite®30B > Cloisite®20A > Cloisite®15A لیکن با افزایش درصد کربنات ترتیب قابلیت نگه داری آلاینده توسط نمونه های رسی فوق تغییر می کند. هنگامی که نمونه های نانورس با 8% کربنات اصلاح می شوند، ترتیب قابلیت نگه داری آلودگی فلز سنگین مس توسط نمونه ها به صورت ذیل بوده است: تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - تهیه و بررسی رفتار پخت، خواص مکانیکی و اتلاف پسماند نانوکامپوزیت‌های هیبرید دوده و نانورس بر پایه لاستیک استایرن بوتادی‌ان
  محسن محمدی محمد کرابی محمدرضا متقی
  در این تحقیق به بررسی اثر مقدار پرکننده بر رفتار پخت، خواص مکانیکی و پسماند آمیزه بر پایه لاستیک استایرن بوتادی‌ان (SBR) و تقویت شده با هیبرید نانورس Cloisite 15A و دوده پرداخته شده است. نمونه‌ها به روش اختلاط مذاب بر روی غلتک تهیه و سپس برای پخت در دمای oC 160، قالبگیر أکثر

  در این تحقیق به بررسی اثر مقدار پرکننده بر رفتار پخت، خواص مکانیکی و پسماند آمیزه بر پایه لاستیک استایرن بوتادی‌ان (SBR) و تقویت شده با هیبرید نانورس Cloisite 15A و دوده پرداخته شده است. نمونه‌ها به روش اختلاط مذاب بر روی غلتک تهیه و سپس برای پخت در دمای oC 160، قالبگیری فشاری شدند. نتایج بیانگر این بود که نانوکامپوزیت تقویت شده با phr 4 نانورس بهترین خواص را ارائه داد. در ادامه، از تقویت‌کنندگی دوده به ‌همراه نانورس به منظور بهبود خواص SBR بهره برده شد. در نمونه‌های SBR تقویت شده با هیبرید نانورس/دوده، افزایش مقدار دوده منجر به کاهش قابل توجه زمان برشتگی و زمان تکمیل پخت و نیز افزایش قابل توجه سرعت پخت و اختلاف گشتاور شد. بررسی خواص مکانیکی نمونه‌های SBR تقویت شده با هیبرید نانورس/دوده نیز بیانگر بهبود قابل توجه استحکام کششی، مدول کششی و سختی با افزایش مقدار دوده بود. نمودارهای پسماند نشان داد که با افزایش تقویت کننده‌ها و به ویژه دوده، مساحت سطح زیر نمودار تنش-کرنش در حالت بارگذاری- باربرداری بطور قابل توجهی افزایش یافته است. اتلاف پسماند در چرخه اول برای لاستیک SBR مقدار 8/6% بود و برای نانوکامپوزیت phr 4 نانورس و هیبریدهای حاوی 30، 50 و phr 70 به ترتیب به مقادیر 4/16، 1/42، 7/44 و 6/58% رسید. تکنیک SEM دلالت بر پراکنش مناسب ذرات فیلرها داشت و آزمون آسودگی تنش که با دستگاه تحلیلگر فرآیند لاستیک انجام شد نشان داد مدول آسایش اولیه و نهایی و میزان افت آن در نمونه هیبریدی بیشتری از نمونه نانوکامپوزیتی بود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  9 - تاثیر نانورس بر روی خواص مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیت‌های PVC انعطاف‌پذیر به منظور استفاده در روکش لوله‌های نفت و گاز
  مهدی کیانی ولی پروانه محمد عباسی علی دادرسی
  در این مقاله، استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیت‌های پی وی سی/نانورس به منظور استفاده در روکش‌های لوله‌های پلیمری نفت و گاز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از سه نوع نانورس مختلف کلوزیت 10، کلوزیت Na+ و کلوزیت20 تا حداکثر سطح بارگذاری phr 5 استفاده أکثر

  در این مقاله، استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیت‌های پی وی سی/نانورس به منظور استفاده در روکش‌های لوله‌های پلیمری نفت و گاز مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از سه نوع نانورس مختلف کلوزیت 10، کلوزیت Na+ و کلوزیت20 تا حداکثر سطح بارگذاری phr 5 استفاده شده است. فرآیند اختلاط توسط دو روش میکسر مکانیکی و همگن‌سازی با سرعت بالا با دو فرمولاسیون مختلف برای تولید دو نوع نانوکامپوزیت پی وی سی سفید و شفاف بصورت جداگانه انجام شده و با یکدیگر مقایسه شده‌اند. از پراش اشعه ایکس با زاویه دید گسترده WAXD و همچنین میکروسکوپ الکترونی عبوری TEM برای مشخصه‌یابی ساختار استفاده شده است. پایداری حرارتی نمونه‌های نانوکامپوزیت پی وی سی با استفاده از یک آون Metrastat PLC مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. با افزایش بارگذاری نانورس تا phr 5 مقدار دمای انتقال شیشه‌ای برای نمونه‌های سفید و شفاف به ترتیب 58% و 35% افزایش یافته و مقاومت نمونه‌های نانوکامپوزیتی نسبت به تغییر رنگ بیشتر شده است. در ادامه خواص مکانیکی نمونه‌های نانوکامپوزیتی تولیدی توسط آزمایش‌های استاندارد تحت تست کشش قرار گرفته و مقادیر مدول یانگ و درصد کشیدگی تا نقطه شکست بدست آمده است. نتایج نشان می‌دهد که استفاده از روش همگن‌سازی با سرعت بالا در حدود rpm 9000 در فرآیند اختلاط بر روی خواص مکانیکی نمونه‌های نانوکامپوزیتی بخصوص از بارگذاری نانورس phr 1 به بالا بسیار تاثیرگذار است بطوریکه در بهترین حالت با افزودن phr 5 نانورس کلوزیت 10 به زمینه پی وی سی مقدار مدول یانگ برای نمونه‌های سفید و شفاف به ترتیب 22% و 12% افزایش داشته است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  10 - بررسی خواص فیزیکی، مکانیکی و آنتی اکسیدانی فیلم های خوراکی تولید شده از پولولان-نانورس حاوی نانو اسانس علف چشمه
  محمد رضا عفیفی پیمان آریایی مهدی شریفی سلطانی سارا جعفریان
  10.30495/jfst.2022.1968467.1823
  هدف از این پژوهش تولید فیلم‌های آنتی اکسیدانی بر پولولان– نانو رس حاوی اسانس و نانو اسانس علف چشمه (Nasturtium officinale) بوده است. بدین منظور ابتدا اسانس علف چشمه با استفاده از تقطیر با بخار آب استخراج و توسط لیپوزیم ریزپوشانی شد. سپس 6 فیلم خوراکی شامل، پولولان أکثر

  هدف از این پژوهش تولید فیلم‌های آنتی اکسیدانی بر پولولان– نانو رس حاوی اسانس و نانو اسانس علف چشمه (Nasturtium officinale) بوده است. بدین منظور ابتدا اسانس علف چشمه با استفاده از تقطیر با بخار آب استخراج و توسط لیپوزیم ریزپوشانی شد. سپس 6 فیلم خوراکی شامل، پولولان، پولولان+ نانو رس، پولولان+ نانو رس+ اسانس ppm 500، پولولان+ نانو رس+ اسانس ppm 1000، پولولان+ نانو رس+ نانو اسانس ppm 500، پولولان+ نانو رس+ نانو اسانس ppm 1000، تهیه و خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و آنتی‌اکسیدانی آنها مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی اسانس برابر با 01/370 میلی گرم/ گرم گالیک اسید و 64/227 میلی گرم/ گرم بوده است (به ترتیب). اندازه ذرات نانولیپوزیم و راندمان ریزپوشانی نانو اسانس برابر با 31/92 نانومتر و 29/81 درصد بوده است (به ترتیب). نتایج مربوط به ویژگی‌های فیلم نشان داد که با افزودن مقادیر مختلف اسانس و نانو اسانس به فیلم پولولان – نانو رس، از محتوای رطوبتی، مقاومت کششی و نفوذپذیری فیلم‌ها نسبت به بخار آب به طور معنی‌داری کاسته شد (05/0>P). فیلم حاوی ppm 1000 اسانس و نانو اسانس، کمترین میزان محتوای رطوبتی، مقاومت کششی و نفوذپذیری نسبت به بخار آب را دارا بود. افزودن اسانس و نانو اسانس سبب افزایش معنی‌داری در میزان ضخامت و کدورت فیلم‌ها شده و از شفافیت فیلم‌ها کاسته شد (05/0>P). با اضافه شدن اسانس محتوای آنتی‌اکسیدانی فیلم‌ها به طور معنی‌داری افزایش یافت و استفاده از نانو اسانس و افزایش غلظت به کار رفته از آن در ترکیب فیلم‌ها، سبب افزایش معنی‌داری در میزان محتوای آنتی‌اکسیدانی فیلم‌ها گردید (05/0>P). به طور کلی، فیلم‌های پولولان – نانو رس حاوی نانو اسانس علف چشمه در غلظت ppm‌1000 به دلیل مطلوب بودن خواص فیزیکی و آنتی‌اکسیدانی گزینه مناسبی جهت نگهداری مواد غذایی بسته‌بندی شده می‌باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  11 - تقویت خواص فیزیکی و مکانیکی فیلم زیست ‌تخریب‌پذیر کاراژینان با استفاده از نانورس
  ساجده لسانی هانیه رستم زاد اسحق زکی پور آزاده سلیمی
  10.30495/jfst.2020.674393
  چکیدهبسته بندی یکی از راه های موثر و حفاظت کننده مواد غذایی در برابر عوامل فیزیکی، شیمیایی و تغییرات بیولوژیکی است. با توجه به آلودگی محیط زیست، امروزه استفاده از فیلم های زیست تخریب پذیر رواج یافته است؛ اما بدلیل ساختار نسبتا ضعیف آن ها در برابر شرایط محیطی، استفاده از أکثر

  چکیدهبسته بندی یکی از راه های موثر و حفاظت کننده مواد غذایی در برابر عوامل فیزیکی، شیمیایی و تغییرات بیولوژیکی است. با توجه به آلودگی محیط زیست، امروزه استفاده از فیلم های زیست تخریب پذیر رواج یافته است؛ اما بدلیل ساختار نسبتا ضعیف آن ها در برابر شرایط محیطی، استفاده از بهبود دهنده ها امری ضروری به نظر می رسد.لذا در مطالعه حاضر، به تولید و بررسی خواص کاربردی فیلم خوراکی بر پایه کاراژینان و بهبود خواص آن پرداخته شد. به این منظور پس از تهیه فیلم کاراژینان، از ذرات نانورس جهت بهبود خواص کاربردی فیلم ها استفاده شد. به منظورتعیین خواص کاربردی فیلم ها، آزمون های نفوذپذیری در برابر بخار آب، حلالیت، میزان جذب آب، مقاومت کششی و درصد افزایش طول تا لحظه پاره شدن و انجام شد. همچنین بررسی ریز ساختار فیلم های تولیدی به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)،طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (FTIR) و آزمون پراش پرتو ایکس (XRD) صورت گرفت. نتایج حاکی از این بود که در اثر افزودن نانورس، نفوذپذیری به بخار آب به طور معنی داری کاهش یافت و میزان استحکام فیلم ها بهبود یافت (05/0p <). به طور کلی می توان گفت افزودن نانورس تا غلظت 3% موجب بهبود کیفیت فیلم های تولیدی شد؛ لذا استفاده از فیلم مذکور جهت بسته بندی مواد غذایی فاسد شدنی پیشنهاد می شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  12 - بررسی حذف هم‌زمان رنگزای بازی‌نارنجی 2 و نیکل (II) از محلول‌های آبی درحضور نانورس اصلاح‌شده در سامانه شویش پیوسته با به‌کارگیری روش سطح‌پاسخ (RSM)
  آرمین گروئیان علی نیازی الهه کنوز
  10.30495/jacr.2022.698061
  در پژوهش حاضر، حذف رنگ بازی نارنجی 2 (BO2) و نیکل (II) از محلول های آبی با نانورس مونتموریلونیت (MMT) اصلاح شده مطالعه شد. برای تعیین ویژگی های جاذب، روش های FESEM و EDS-Mapping به کاربرده شد. فرایند حذف آلاینده ها از راه طراحی و ساخت ستون شویش پیوسته بررسی شد و اثر متغ أکثر

  در پژوهش حاضر، حذف رنگ بازی نارنجی 2 (BO2) و نیکل (II) از محلول های آبی با نانورس مونتموریلونیت (MMT) اصلاح شده مطالعه شد. برای تعیین ویژگی های جاذب، روش های FESEM و EDS-Mapping به کاربرده شد. فرایند حذف آلاینده ها از راه طراحی و ساخت ستون شویش پیوسته بررسی شد و اثر متغیرهای مؤثر بر فرایند شامل غلظت رنگ و نیکل (II)، pH، طول ستون و تعداد دفعه های شویش ارزیابی شد. روش طراحی آزمایش سطح پاسخ (RSM) با استفاده از طرح مرکب مرکزی (CCD) برای بررسی اثر عامل های آزمایشگاهی بر فرایند حذف هم زمان BO2 و نیکل (II) در سامانه پیوسته به کاربرده شد و برهم کنش متغیرها با نمودار های سطح پاسخ مطالعه شد. با توجه به نتیجه های RSM و بهینه سازی حذف هم زمان حذف رنگزای بازی نارنجی 2 و نیکل (II) با به کارگیری تابع مطلوب بودن، مقادیر بهینه برای پنج متغیر غلظت رنگ، غلظت فلز، pH، طول ستون و تعداد چرخه های شویش به ترتیب برابر با mg l-1 07/12، mg l-1 97/12، 18/8، cm 97/12 و 2 بار شویش به دست آمده است. نتیجه های حذف رنگزای BO2 و نیکل (II) در سامانه شویش پیوسته با نانورس مونتموریلونیت اصلاح شده نشان داد که این روش می تواند برای جذب آلاینده ها از محلول های آبی کارآمد باشد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  13 - تولید پیوسته و کنترل‎شده نانوذره‌های دگزامتازون در یک سامانه میکروسیالی
  پیام زاهدی مریم طباطبایی مرتضی فتحی پور امین سهرابی
  در این کار پژوهشی، تولید پیوسته نانوذره‌های داروی دگزامتازون در یک سامانه میکروسیالی به روش نانورسوب‌دهی به‌منظور کنترل اندازه ذره‌ها، حفظ ساختار فیزیکی آن‌ها و بالابردن کارایی این داروی آب‌گریز در محیط‌های فیزیولوژیکی است. ابتدا، به منظور ساخت تراشه میکروسیال، کانال‌ها أکثر

  در این کار پژوهشی، تولید پیوسته نانوذره‌های داروی دگزامتازون در یک سامانه میکروسیالی به روش نانورسوب‌دهی به‌منظور کنترل اندازه ذره‌ها، حفظ ساختار فیزیکی آن‌ها و بالابردن کارایی این داروی آب‌گریز در محیط‌های فیزیولوژیکی است. ابتدا، به منظور ساخت تراشه میکروسیال، کانال‌های میکرونی با طول cm 1، عرض µm 200 و عمق µm 50 در قطعه‌ای از جنس پلی‌دی‌متیل سیلوکسان (PDMS) به‌وسیله نقش‌نگاری نرم با استفاده از پرتو فرابنفش ایجاد و سپس، قابلیت برقراری جریان آرام سیال در آن بررسی شد. عامل‎های موثر در تولید بهینه نانوذره‌های دارو به کمک طراحی آزمایش تعیین شد. مقادیر بهینه برای غلظت محلول دارو، غلظت ماده سطح‎فعال، سرعت جریان محلول دارو و سرعت جریان ضدحلال به ترتیب برابر 15میلی‎گرم در میلی‎لیتر، 1 میلی‎گرم در میلی‎لیتر، 5/4 میلی‎لیتر بر ساعت و 8 میلی‎لیتر بر ساعت به‎دست آمد که برپایه این مقادیر اندازه ذره‌های محاسبه شده از طراحی آزمایش برابر با 20 ± 590 نانومتر و به-دست آمده از تجربی برابر 20 ± 500 نانومتر شد. در ادامه، نتایج آزمون پراکندگی نور پویا (DLS) حاکی از توزیع باریک اندازه نانوذره‌های دگزامتازون ساخته شده با تراشه میکروسیال است. همچنین، آزمون‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) و پراش پرتو ایکس (XRD) نشان می‌دهند که استفاده از سامانه میکروسیال بر بلورینگی نانوذره‌های دارو تاثیری نمی‌گذارد و پس از فرایند در ساختار دارو تغییر چندانی ایجاد نمی‌شود. در نهایت، نمونه نانوذره‌های دگزامتازون تولیدشده با سامانه میکروسیال مقدار حلالیت دارویی حدود هشت برابر در مقایسه با نمونه پودر تجاری را نشان می‌دهد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  14 - اثر آرایش یافتگی زنجیر بر رفتار انتقال حلال در نانوکامپوزیت‌های لاستیک طبیعی- نانورس
  هدایت اله صادقی قاری زهرا شکوری
  در این پژوهش اثر آرایش یافتگی زنجیرها و نانولایه‌های سیلیکاتی بر رفتار انتقال حلال در لاستیک طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مفهوم شبکه دوگانه، آرایش یافتگی زنجیرهای لاستیک طبیعی در حضور نانولایه‌های سیلیکاتی و هم‌چنین عدم حضور نانولایه‌های سیلیکاتی مطالعه شد. أکثر

  در این پژوهش اثر آرایش یافتگی زنجیرها و نانولایه‌های سیلیکاتی بر رفتار انتقال حلال در لاستیک طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مفهوم شبکه دوگانه، آرایش یافتگی زنجیرهای لاستیک طبیعی در حضور نانولایه‌های سیلیکاتی و هم‌چنین عدم حضور نانولایه‌های سیلیکاتی مطالعه شد. در این راستا، با اعمال کرنش کششی در مرحله پخت آمیزه‌ها، آرایش یافتگی مورد نظر در آمیزه‌ها ایجاد و اثر این آرایش یافتگی بر رفتار جذب حلال لاستیک طبیعی و نانوکامپوزیت‌های آن مطالعه شد. میزان آرایش یافتگی زنجیرهای لاستیک طبیعی با استفاده از آزمون تورم ناهمسانگرد و آزمون پراش پرتو ایکس و هم‌چنین مطالعات ریخت‌شناسی بررسی شد. ویژگی‌های انتقال حلال از جمله ضریب نفوذ، جذب و تراوایی تولوئن در لاستیک طبیعی و نانوکامپوزیت‌های آن سنجیده شد. اثر دما بر فرایند انتقال حلال در نانوکامپوزیت‌های تولیدی در گستره دمایی 25 تا 45 درجه سانتی‌گراد بررسی و وابستگی دمایی ضرایب نفوذ، تراوایی و نوع سازوکار نفوذ مشخص شد. هم‌چنین عامل‌های ترمودینامیکی از جمله انرژی فعال‌سازی، تغییرهای آنتالپی و آنتروپی برای فرایند انتقال حلال در نانوکامپوزیت‌های تولیدی بررسی شد. تغییرهای آنتالپی برای فرایند جذب حلال در لاستیک طبیعی خالص نشان دهنده غالب بودن سازوکار جذب از نوع هنری بوده، درحالی که افزودن نانورس به لاستیک طبیعی سبب تغییر سازوکار به سازوکار لانگمیر می‌شود. بر اساس رفتار انتقال حلال در لاستیک طبیعی، صورت‌بندی زنجیری و هم‌چنین ریزساختار نانوکامپوزیت‌های تولیدی به طور غیرمستقیم بررسی شد. نتیجه‌ها نشان می‌دهد که آرایش یافتگی زنجیرهای پلیمری در حضور نانورس بیشتر بوده و همین امر اثر قابل توجهی بر رفتار نفوذپذیری لاستیک طبیعی دارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  15 - تأثیر مقدار نانورس و پرتوالکترونی بر مقاومت سایشی نانوکامپوزیت ولکانیزه شده بر پایه آلیاژ لاستیک طبیعی/لاستیک استایرن بوتادین/دوده
  محمدرحیم کشاورزی میترا توکلی
  به‌طور کلی، از عوامل مهم تأثیر گذار بر مقاومت سایشی ترد تایرها، نوع تقویت‌کننده و سامانه پخت است. در این پژوهش، از مخلوط نانورس و دوده برای تقویت کنندگی آمیزه و هم‌چنین، دو نوع سامانه پخت گوگردی و پرتو الکترونی استفاده شده است. با توجه به نیاز به مقدار کم نانورس در برای أکثر

  به‌طور کلی، از عوامل مهم تأثیر گذار بر مقاومت سایشی ترد تایرها، نوع تقویت‌کننده و سامانه پخت است. در این پژوهش، از مخلوط نانورس و دوده برای تقویت کنندگی آمیزه و هم‌چنین، دو نوع سامانه پخت گوگردی و پرتو الکترونی استفاده شده است. با توجه به نیاز به مقدار کم نانورس در برای تقویت کنندگی و استفاده از پرتو الکترونی برای پیوند‌های عرضی در لاستیک‌ها، آمیزه‌های لاستیکی برپایه لاستیک طبیعی (NR) و لاستیک استایرن بوتادین (SBR) به نسبت 70 به 30 و phr 25 دوده، حاوی 4% و 7% وزنی نانورس اصلاح شده به روش اختلاط مذاب و سامانه پخت گوگردی معمولی تهیه شد. هم‌چنین برای بررسی تأثیر پرتو الکترونی بر ویژگی‌های نمونه‌های تهیه شده، از دزهای پرتو دهی 100، 150 و KGy 200 استفاده شد. هم‌چنین نمونه‌هایی بر پایه آلیاژ لاستیکی فوق حاوی phr 35 و 50 دوده و بدون نانورس برای مقایسه تهیه شد. با استفاده از آزمون سایش، تأثیر مقدار نانورس و پرتودهی بر مقدار سایش نمونه‌های تهیه ‌شده مورد مطالعه قرار گرفت. دیگر ویژگی‌های نمونه‌ها مانند سختی و درصد جهندگی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه‌های به‌دست آمده نشان داد که با افزودن نانورس به مقدار 4% و 7% مقدار سایش کاهش می‌یابد ولی ویژگی‌های آمیزه حاوی 4% وزنی نانورس بهتر از آمیزه حاوی 7% وزنی نانو‌رس است. هم‌چنین، با افزایش مقدار در پرتودهی، مقاومت سایشی و سختی افزایش و جهندگی کاهش می‌یابد که می‌تواند به‌دلیل کاهش پیوندهای پلی و دی سولفایدی و افزایش پیوندهای منوسولفایدی، کربن-کربن و چگالی پیوند‌های عرضی باشد. نتیجه‌های آزمون ATR-IR و تورم، این نتیجه‌ها را تایید کرد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  16 - بررسی ریزساختار نانوکامپوزیت‌های بر پایه آمیزه پلی‌وینیل‌کلراید / لاستیک‌طبیعی اپوکسید شده
  مرضیه شریفی تشنیزی میترا توکلی
  آمیزه پلی‌وینیل‌کلراید / لاستیک‌طبیعی اپوکسید شده (PVC/ENR50) با ترکیب درصدهای 30/70 و50/50 با میزان ثابت 3% وزنی نانورس Cloisite 30B با روش اختلاط مذاب تهیه شد. ساختار نانوکامپوزیت و چگونگی پراکنش نانولایه‌ها و هم‌چنین ویژگی‌های رئولوژیکی با استفاده از پراش پرتو XRD) X أکثر

  آمیزه پلی‌وینیل‌کلراید / لاستیک‌طبیعی اپوکسید شده (PVC/ENR50) با ترکیب درصدهای 30/70 و50/50 با میزان ثابت 3% وزنی نانورس Cloisite 30B با روش اختلاط مذاب تهیه شد. ساختار نانوکامپوزیت و چگونگی پراکنش نانولایه‌ها و هم‌چنین ویژگی‌های رئولوژیکی با استفاده از پراش پرتو XRD) X)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی رئومتر مکانیکی مذاب (RMS) مطالعه شد. ویژگی‌های مکانیکی نمونه‌ها با آزمون کششی بررسی شد. تصویرهای XRD نشانگر بین لایه‌ای شدن آمیزه پلیمری درون نانولایه‌هاست. هم‌چنین مطالعه رفتار رئولوژی مذاب نشان داد افزودن نانورس به آمیزه PVC/ENR50 باعث افزایش گرانروی مختلط و مستقل شدن مدول ذخیره از بسامد در بسامدهای کم می‌شود، که بیانگر توزیع یکنواخت نانورس و برهم‌کنش مناسب بین نانولایه‌ها و بستر پلیمری است. براساس نتیجه‌های به‌دست آمده، نانوکامپوزیت PVC/ENR50 با ترکیب درصد 30/70 نسبت به ترکیب درصد 50/50 دارای ویژگی‌های بالاتری است که آن را می‌توان به توزیع یکنواخت تر نانورس Cloisite 30B در بستر آمیزه قطبی تر با میزان PVC بیشتر نسبت داد. تصویرهای SEM از سطح شکست نمونه‌ها و ویژگی‌های مکانیکی نیز نتیجه‌های فوق را تایید می‌کند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  17 - تهیه و بررسی ریزساختار نانوچندسازه زیست‌تخریب‌پذیر پایه پلی‌لاکتیک اسید/ لاستیک اکریلونیتریل بوتادی‌ان/ نانورس: اثرمقدار اکریلونیتریل
  مهشید معروفخانی علی اصغر کتباب
  در این پژوهش، نانوچندسازه‌های پایه پلی‌لاکتیک اسید (PLA)، لاستیک اکریلونیتریل بوتادی‌ان (NBR) و 4 % وزنی نانورس به روش اختلاط مذاب در دستگاه مخلوط‌کن داخلی برای نخستین بار تهیه شدند. ریزساختار نمونه‌های نانوچندسازه تهیه‌شده با روش‌های پراش پرتو ایکس، میکروسکوپی الکترونی أکثر

  در این پژوهش، نانوچندسازه‌های پایه پلی‌لاکتیک اسید (PLA)، لاستیک اکریلونیتریل بوتادی‌ان (NBR) و 4 % وزنی نانورس به روش اختلاط مذاب در دستگاه مخلوط‌کن داخلی برای نخستین بار تهیه شدند. ریزساختار نمونه‌های نانوچندسازه تهیه‌شده با روش‌های پراش پرتو ایکس، میکروسکوپی الکترونی روبشی و عبوری و آزمون‌های اندازه‌گیری زاویه تماس بررسی شدند. به منظور مطالعه اثر مقدار اکریلونیتریل (ACN) بر پخش و چگونگی چیدمان نانولایه‌های سیلیکاتی نانورس و ریزساختار آمیزه، سه نوع لاستیک نیتریل با مقدار اکریلونیتریل متفاوت، کم (19 %)، متوسط(33 %) و زیاد (51 %) موردبررسی قرار گرفتند. نتایج به‌دست آمده نشان داد که در نانوچندسازه پایه NBR با درصد ACN کم، نانولایه‌های رس بیشتر تمایل به استقرار در بستر PLA نشان می‌دهند؛ درحالی‌که با افزایش مقدار اکریلونیتریل نانولایه‌های نانورس بیشتر در سطح مشترک دو فاز PLA و NBR قرار می‌گیرند. اندازه قطره‌های فاز لاستیکی پخش‌شده در بستر PLA، در حضور ذره‌های نانورس نسبت به آمیزه مشابه بدون نانورس، مستقل از مقدار اکریلونیتریل، کاهش یافت. اگرچه کاهش اندازه ذره‌ها، به‌دلیل قرارگیری صفحه‌های نانورس در سطح مشترک دوفاز در نانوچندسازه برپایه لاستیک نیتریل با مقدار اکریلونیتریل بیشتر، محسوس‌تر بوده است. همچنین، با به‌کارگیری پراش پرتو ایکس برای نمونه‌ها، مشاهده شد که برای نمونه بر پایه ACN زیادتر، نانورس بیشتر در سطح مشترک دو فاز پخش می‌شود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  18 - Comparison of the effects of graphene and nanoclay nanosheets on crystalline structure of polyvinylidene fluoride
  علی اکبر یوسفی
  Both graphene and Cloisite 30B nanosheets are widely employed to modify the crystalline structure and piezoelectic properties of polyvinylidene fluoride (PVDF). Due to the similarity in the geometry of these nanoparticles a comparative study is reported to find the stem أکثر

  Both graphene and Cloisite 30B nanosheets are widely employed to modify the crystalline structure and piezoelectic properties of polyvinylidene fluoride (PVDF). Due to the similarity in the geometry of these nanoparticles a comparative study is reported to find the stems of difference in their effects on crystalline structure of PVDF. Scanning electron microscopy (SEM) of these composites showed that large and wide graphene particles are dispersed in PVDF matrix whereas their thickness is well below 100 nanometers. Meanwhile, a careful inspection of SEM micrographs of Cloisite 30B loaded composites revealed existence of smaller particles with almost the same particles thicknesses. Both techniques of Fourier transform infrared (FT-IR) spectroscopy and wide angle X-ray diffraction (WXRD) witnessed changes in the crystalline structure of PVDF. The overall finding was that Cloisite 30B improves the polar beta phase of PVDF crystals, whereas a revers effect was found in the presence of graphene nanosheets. These observations were accounted for by differences in surface geometry and surface free energy (surface and interfacial tensions). Based on the data available for surface properties of these two nanosheets it was found that surface properties of Cloisite 30B is very close to those of PVDF, whereas the surface properties of graphene are far from those of PVDF. Also a lower interfacial tension was found to be active in PVDF-Cloisite 30B system compared to that operative in PVDF-graphene system. An intimate interface along with proper surface texture led to higher content of PVDF’s beta crystals in case of Cloisite 30B nanocomposite. تفاصيل المقالة