طرح‌واره درمانی

حرية الوصول المقاله

1 - اثربخشی طرح‌واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر در طلاق عاطفی
حسین کیایی راد رضا پاشا پرویز عسگری بهنام مکوندی

10.30486/jsrp.2020.1906373.2551

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر طلاق عاطفی انجام شد. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگیر در طلاق عاطفی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های خ أکثر

این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر طلاق عاطفی انجام شد. این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان درگیر در طلاق عاطفی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های خدمات روان‌شناختی شهر دزفول در سال 1397 بودند که از میان آنان 40 نفر با روش در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 16 جلسه به مدت 2 ماه طرح‌واره درمانی دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده‌ها با مقیاس های طلاق عاطفی (Gottman, Gottman & Silver, 1995)، خشونت علیه زنان (Haj-Yahia, 1999) و نگرش به خیانت زناشویی (Whatley, 2012) جمع‌آوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر در نرم‌افزارSPSS-24تحلیل شدند. نتایج نشـان داد کـه طرح‌واره درمانی بر کاهش روابط فرازناشویی و خشونت علیه زنان مؤثر است و این نتیجه در مرحله پیگیری پایدار بود (01/0>P). با توجه به این یافته ها و تداوم اثر آن در مرحله پگیری، استفاده از طرح واره درمانی برای کاهش روابط فرازناشویی و خشونت خانگی در زنان درگیر در طلاق عاطفی توصیه می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک
سمیرا سیدآسیابان غلامرضا منشئی پرویز عسگری

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعهآماریپژوهشبیمارانیبودندکهبرایترکمواد محرکبهمرکزتر أکثر

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان در مصرف‌کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه‌ماهه بود. جامعهآماریپژوهشبیمارانیبودندکهبرایترکمواد محرکبهمرکزترکاعتیادبیمارانسرپاییوابستهبه سازمانبهزیستیاهواز در سال 1393مراجعهنمودند. از میان آنها،60 نفر به شیوه نمونه‌گیریدر دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طرح‌واره درمانی در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایشی ذهن‌آگاهی در طی 8 جلسه 45دقیقه‌ای به‌صورت گروهی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به کمک پرسشنامه‌های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002)پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ درمان گروهی بودند. با استفاده از آزمون مقایسه زوجی (LSD) نتایج نشان داد به‌کارگیری طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی در سوءمصرف مواد محرک مؤثر است.به عبارتی هر دو گروه آزمایشی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه گواه در مرحلة پس‌آزمون و پیگیری افزایش در راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان را در سطح (05/0>p) نشان دادند.همچنین هر دو با یکدیگر تفاوت معنی‌دار دارند و گروه طرح‌واره درمانی تأثیر بیشتری از ذهن‌آگاهی داشته است.بر این اساس می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که در پیشگیری از مصرف مواد محرک، تمرکز به رویکردهای طرح‌واره درمانی و ذهن‌آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان مؤثر باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - اثربخشی طرح‌واره درمانی بر نشخوار فکری، احساس تنهایی عاطفی اجتماعی و سلامت عمومی زنان مطلقه
منصوره نیکوگفتار علیرضا سنگانی

10.30486/jsrp.2019.570365.1385

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر نشخوار فکری، احساس تنهایی عاطفی اجتماعی و سلامت عمومی زنان مطلقه انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از بین زنان مطلقه مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر ساری 40 نفر به روش أکثر

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر نشخوار فکری، احساس تنهایی عاطفی اجتماعی و سلامت عمومی زنان مطلقه انجام شده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. از بین زنان مطلقه مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر ساری 40 نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به روش تصادفی گمارش شدند و به مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان (2004)، پرسشنامه سلامت عمومی (1972)؛ مقیاس نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو (1991) در پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایشی بر اساس پروتکل طرح‌واره درمانی یانگ، کلسکو و ویشیر (2003) طی ده جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. نتایج یافته‌ها با استفاده از تجزیه‌وتحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که طرح‌واره درمانی به‌طور معنی‌داری باعث ارتقای سلامت عمومی و کاهش نشخوارفکری و احساس تنهایی زنان مطلقه می‌شود و اضطراب (02/0P=)، اختلال در کارکردهای اجتماعی (001/0P=)، افسردگی (039/0P=)، پاسخ‌های نشخواری (000/0P=)، پاسخ‌های منحرف‌کننده حواس (000/0P=)، تنهایی رمانتیک (000/0)، تنهایی خانوادگی (035/0P=) و تنهایی اجتماعی (007/0P=) در گروه آزمایش که مداخله را دریافت کرده بودند متفاوت از گروه کنترل متفاوت بود. پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران برای بازتوانی زنان پس از طلاق در جهت افزایش سلامت عمومی، کاهش نشخوار فکری و روابط اجتماعی تسهیل‌یافته‌تر از قواعد طرح‌واره درمانی استفاده نمایند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - اثربخشی طرح‌واره‌ درمانی بر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره
زینب سعیدنیا بهنام مکوندی

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر طرح‌واره درمانی بر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل أکثر

هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر طرح‌واره درمانی بر طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و الگوهای حل تعارض در زنان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ(1998) و پرسشنامه الگوهای حل تعارض رحیم(1997) بود. زنان متأهل گروه آزمایش طی 20 جلسه 60 دقیقه ای تحت مداخله طرح واره درمانی با پروتکل درمانی جفری یانگ و همکاران(2003) قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس(مانکوا) و تحلیل کوواریانس تک متغیره(آنکوا) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته نشان داد که طرح واره درمانی برکاهش طرح واره های ناسازگار اولیه و بهبود الگوهای حل تعارض در گروه آزمایش اثربخش است و تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - اثربخشی طرح‌واره درمانی بر افکار ناکارآمد و امیدواری در دانشجویان دختر خوابگاهی
فاطمه آزادی مهرناز آزاد یکتا رزیتا ذبیحی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی طرح واره‌درمانی بر افکار ناکارآمد و امیدواری در دانشجویان دختر خوابگاهی شهر تهران بود. جامعه آماری ،کلیه دانشجویان دختر خوابگاهی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 1399 بود. از بین جامعه آماری 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب أکثر

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی طرح واره‌درمانی بر افکار ناکارآمد و امیدواری در دانشجویان دختر خوابگاهی شهر تهران بود. جامعه آماری ،کلیه دانشجویان دختر خوابگاهی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 1399 بود. از بین جامعه آماری 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون و مرحله پیگیری بود. در این پژوهش از ابزار های اندازه گیری مقیاس نگرش‌های‌ ناکارآمد ویزمن و بک(1978) و پرسشنامه امیدواری اسنایدر و همکاران(1991) استفاده شد. مداخله طرحواره‌درمانی برای آزمودنی‌های گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای یک بارانجام گرفت. در حالی‌که آزمودنی‌های گروه کنترل درمانی را دریافت نکردند. پس از پایان جلسات مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. دو ماه بعد مرحله پیگیری برگزارشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چند متغییره و تک متغییره استفاده شد. نتایج یافته‌های پژوهش نشان داد که طرح واره‌درمانی بر افکار ناکارآمد و امیدواری در دانشجویان دختر خوابگاهی شهر تهران اثر بخش بود و این نتایج تا مرحله پیگیری تداوم داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرح‌واره درمانی بر نشاط زناشویی
گلاره جلیلی یحیی یاراحمدی فرزاد زندی

10.30495/iifs.2023.1991842.1093

مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرح‌واره درمانی بر نشاط زناشویی بود. روش: تحقیق با طرح نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین (خانوارهای عاد أکثر

مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرح‌واره درمانی بر نشاط زناشویی بود. روش: تحقیق با طرح نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین (خانوارهای عادی زنان و مردان) شهر کرمانشاه در سال 1399 بود. نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند تعداد 30 نفر زوج به‌صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌های طلاق عاطفی گاتمن (2008) و نشاط زناشویی تگریان (1387) بودند. تجزیه‌وتحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و از طریق مدل تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که طرح‌واره درمانی و برنامه‌ی آموزشی مستخرج از مدل بر نشاط زناشویی زوجین مؤثر (05/0>P) است. نتایج مقایسه بین دو برنامه نشان داد که برنامه آموزشی مستخرج از مدل با گروه کنترل در سطح (01/0>P)، برنامه آموزشی مستخرج از مدل با برنامه طرح‌واره درمانی در سطح (01/0>P) و بین برنامه آموزشی طرح‌واره درمانی با گروه کنترل در سطح (01/0>P) تفاوت معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده می‌توان از برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق در مراکز مشاوره و روان‌شناسی استفاده کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - اثربخشی طرح‌واره درمانی بر تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و علائم روان‌شناختی همسران جانباز اعصاب و روان شهر تهران
فاطمه یزدانی محمد مهدی جهانگیری

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و علائم روان‌شناختی همسران جانباز اعصاب و روان بود. روش: در این پژوهش از طرح درون گروهی تک آزمودنیA- B با خط پایه و با مداخله درمانی به همراه دوره پیگیری استفاده شد. جامعه آماری شا أکثر

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی بر تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و علائم روان‌شناختی همسران جانباز اعصاب و روان بود. روش: در این پژوهش از طرح درون گروهی تک آزمودنیA- B با خط پایه و با مداخله درمانی به همراه دوره پیگیری استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه همسران جانباز اعصاب و روان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران در سال 1398 بودند که به تعداد 5 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. پس از موقعیت خط پایه بیست جلسه طرح واره درمانی انفرادی به مشارکت کنندگان ارائه گردید. در تحلیل داده‌های پژوهش، از تحلیل دیداری و درصد بهبودی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد طی تحلیل دیداری نموادر داده ها طرح‌واره درمانی بر تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و علائم روان‌شناختی همسران جانباز بنیاد شهید و امور ایثارگران موثر بوده است. به‌عبارت‌دیگر شاخص‌های درصد بهبودی و اندازه اثر مربوط به حوزه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و علائم روان‌شناختی بیانگر کاهش متوسط در شرکت‌کنندگان بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش ،ضروری به نظر می رسد که در مداخلات بالینی همسران و خانواده های جانباز اعصاب و روان ،برنامه ریزی لازم برای مداخله در سطوح شناختی و هیجانی صورت گیرد و بدلیل تاثیر طرح واره درمانی بر کاهش علایم روانشناختی می توان به عنوان یک رویکرد موثر سود جست. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - بررسی مقایسه تاثیر دو روش طرح‌واره درمانی و افشای هیجانی در کاهش میزان افسردگی دانشجویان
ویدا سادات رضوی نعمت اللهی سعیدرضا طوسی راد

هدف از این پژوهش، بررسی مقایسه تاثیر دو روش طرح‌واره درمانی و افشای هیجانی در کاهش میزان افسردگی دانشجویان بود. این بررسی بر اساس روش نیمه آزمایشی بر روی 45 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرمان با روش نمونه گیری هدفمند، از افرادی که میزانی از افسردگی را گزارش کرده ب أکثر

هدف از این پژوهش، بررسی مقایسه تاثیر دو روش طرح‌واره درمانی و افشای هیجانی در کاهش میزان افسردگی دانشجویان بود. این بررسی بر اساس روش نیمه آزمایشی بر روی 45 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرمان با روش نمونه گیری هدفمند، از افرادی که میزانی از افسردگی را گزارش کرده بودند، صورت گرفت و سپس افراد از طریق گمارش تصادفی در سه گروه 15 نفری شامل یک گروه گواه و دو گروه آزمایش طرح واره درمانی و افشای هیجانی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه افسردگی بک(1998) بوده است. گروه های آزمایش تحت 8 جلسه طرحواره درمانی و 8 جلسه افشای هیجانی قرار گرفتند. برای بررسی یافته های پژوهش از آزمون T و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و برای بالابردن روایی درونی تحقیق گروهها را هم در درون و هم با یکدیگر مقایسه شد. یافته های پژوهش نشان داد که هر دو روش طرح واره درمانی و افشای هیجانی در هر دو گروه آزمایش در کاهش نمرات افسردگی تغییر معناداری نشان دادند. و بر اساس یافته های پژوهش با توجه به نتایج حاصل نمی‌توان گفت این دو روش تفاوت معناداری از لحاظ اثربخشی با یکدیگر دارند، اما مقایسه میانگین ها نشان داد که به طور نسبی طرح‌واره درمانی عملکرد بهتری را نشان داده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثر بخشی طرح‌واره درمانی در تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی در دانشجویان
اصغر جعفری جعفر پویامنش ناصر قربانیان مهسا کبیری

حساسیت اضطرابی ترس از اضطراب و نشانه‌های مرتبط با آن می باشد که ممکن است به عوارض بالقوه آسیب‌زای بدنی، روان شناختی و اجتماعی منجر شود. حساسیت اضطرابی یک عامل آسیب‌زا برای ایجاد اختلالات اضطرابی محسوب می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر طرح‌واره درمانی در تعدیل طرح‌و أکثر

حساسیت اضطرابی ترس از اضطراب و نشانه‌های مرتبط با آن می باشد که ممکن است به عوارض بالقوه آسیب‌زای بدنی، روان شناختی و اجتماعی منجر شود. حساسیت اضطرابی یک عامل آسیب‌زا برای ایجاد اختلالات اضطرابی محسوب می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر طرح‌واره درمانی در تعدیل طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح تحقیق پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل است. 10 آزمودنی به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. بوسیله پرسشنامه‌های فرم کوتاه طرح‌واره‌های ناسازگار یانگ و حساسیت اضطرابی رایس و همکاران داده‌ها جمع‌آوری و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مداخلات مبتنی بر طرح‌واره درمانی می‌تواند همه طرح‌واره‌ها بجز طرح‌واره‌های استحقاق/بزرگ منشی، انزوای اجتماعی/بیگانگی و شکست را به طور معنی‌داری تعدیل کند. هم‌چنین مداخلات مبتنی بر طرح‌واره درمانی می‌تواند حساسیت اضطرابی دانش آموزان را به طور معنی‌داری کاهش دهد. نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می‌کند که طرح‌واره درمانی روش درمانی مناسبی برای تعدیل نمودن طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی دانشجویان می‌باشد. لذا به منظور تعدیل نمودن طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و کاهش حساسیت اضطرابی لازم است که بر اساس مداخلات طرح‌واره درمانی زمینه تغییر یا تعدیل طرح‌واره‌ها فراهم شود. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات طرح‌واره درمانی

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية