اثربخشی طرحواره درمانی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و علائم روانشناختی همسران جانباز اعصاب و روان شهر تهران
الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانیفاطمه یزدانی 1 , محمد مهدی جهانگیری 2
1 - کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات، محلات، ایران
2 - استادیارگروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد محلات، محلات،ایران
الکلمات المفتاحية: طرحواره درمانی, طرحوارههای ناسازگار اولیه, علائم روانشناختی, همسران جانباز,
ملخص المقالة :
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و علائم روانشناختی همسران جانباز اعصاب و روان بود. روش: در این پژوهش از طرح درون گروهی تک آزمودنیA- B با خط پایه و با مداخله درمانی به همراه دوره پیگیری استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه همسران جانباز اعصاب و روان بنیاد شهید و امور ایثارگران شهر تهران در سال 1398 بودند که به تعداد 5 نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. پس از موقعیت خط پایه بیست جلسه طرح واره درمانی انفرادی به مشارکت کنندگان ارائه گردید. در تحلیل دادههای پژوهش، از تحلیل دیداری و درصد بهبودی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد طی تحلیل دیداری نموادر داده ها طرحواره درمانی بر تعدیل طرحوارههای ناسازگار اولیه و علائم روانشناختی همسران جانباز بنیاد شهید و امور ایثارگران موثر بوده است. بهعبارتدیگر شاخصهای درصد بهبودی و اندازه اثر مربوط به حوزههای طرحوارههای ناسازگار اولیه و علائم روانشناختی بیانگر کاهش متوسط در شرکتکنندگان بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش ،ضروری به نظر می رسد که در مداخلات بالینی همسران و خانواده های جانباز اعصاب و روان ،برنامه ریزی لازم برای مداخله در سطوح شناختی و هیجانی صورت گیرد و بدلیل تاثیر طرح واره درمانی بر کاهش علایم روانشناختی می توان به عنوان یک رویکرد موثر سود جست.
_||_