سلنیت سدیم

حرية الوصول المقاله

1 - مطالعه تاثیر سلنیت سدیم بر آسیب‌شناسی و هیستومتری بیضه در موش‌های صحرایی سالم و مبتلا به واریکوسل تجربی
لیلا تقی زاده، اکرم عیدی، پژمان مرتضوی، علی حائری‌روحانی .

اثرات منفی ناشی از استرس اکسیداتیو در سرم، منی و بافت بیضه مبتلایان به واریکوسل یا در مدل های حیوانی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سلنیت سدیم بر آسیب شناسی و هیستومتری بیضه موش های صحرایی سالم و واریکوسلی انجام گرفت. 44 سر موش صحرایی در 11 گروه شامل: أکثر

اثرات منفی ناشی از استرس اکسیداتیو در سرم، منی و بافت بیضه مبتلایان به واریکوسل یا در مدل های حیوانی نشان داده شده است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سلنیت سدیم بر آسیب شناسی و هیستومتری بیضه موش های صحرایی سالم و واریکوسلی انجام گرفت. 44 سر موش صحرایی در 11 گروه شامل: گروه کنترل سالم (1 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن سرم فیزیولوژی)، گروه کنترل جراحی (انجام عمل جراحی بدون القا واریکوسل به همراه تزریق 1 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن، سرم فیزیولوژی داخل صفاقی)، گروه کنترل واریکوسل، گروه های سالم دریافت کننده ی داخل صفاقی سلنیت سدیم با دوز های 05/0، 1/0، 2/0 و 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، و گروه های واریکوسلی دریافت کننده ی داخل صفاقی سلنیت سدیم با دوز های 05/0، 1/0، 2/0 و 4/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. بعد از ایجاد واریکوسل، 60 روز تزریق سلنیت سدیم به موش های واریکوسلی و سالم ادامه یافت. نمونه های بافت بیضه برای مطالعات آسیب شناسی شناسی جمع آوری شدند. سلنیت سدیم به صورت وابسته به دوز موجب افزایش معنی دار ضخامت بافت پوششی لوله های منی ساز در موش های صحرایی واریکوسلی در مقایسه با گروه کنترل واریکوسل شد (P<0.01). ضرایب اسپرمیوژنز (SI) و اسپرماتوژنز (TDI) لوله های منی ساز تحت تأثیر سلنیت سدیم وابسته به دوز در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش نشان دادند. ضرایب SI وTDI لوله های منی ساز تحت تأثیر شرایط واریکوسل بیضه کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل سالم داشتند (05/0 P<). سلول های لیدیگ به طور معنی داری تحت تأثیر سلنیت سدیم در موش های صحرایی واریکوسلی در مقایسه با گروه واریکوسل افزایش یافتند( 01/0 P<). نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند درمان سلنیوم اثرات مفیدی بر بافت بیضه موش های صحرایی واریکوسلی دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - بررسی اثر محلول‌پاشی منابع سلنیوم و مراحل مختلف گلدهی بر خصوصیات مورفولوژیک گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum Fisch. & Mey)
مظاهر حسین زاده رستم‌کلایی وحید عبدوسی الهام دانائی

حقیق حاضر جهت ارزیابی اثر محلول‌پاشی سلنات سدیم و سلنیت سدیم و مراحل مختلف گلدهی بر شاخص‌های رشدی گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum Fisch. & Mey) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1397در شمال ایران اجرا گردید. تیمارها شامل أکثر

حقیق حاضر جهت ارزیابی اثر محلول‌پاشی سلنات سدیم و سلنیت سدیم و مراحل مختلف گلدهی بر شاخص‌های رشدی گل گاوزبان ایرانی (Echium amoenum Fisch. & Mey) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1397در شمال ایران اجرا گردید. تیمارها شامل محلول‌پاشی برگی سلنات سدیم و سلنیت سدیم هر کدام با چهار سطح (2، 4، 8 و 16 میلی‌گرم در لیتر) بود. همچنین گیاه بدون محلول‌پاشی به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. محلول‌پاشی در چهار مرحله، دو برگ حقیقی، ده برگ حقیقی، دو هفته پیش از گل‌دهی و یک هفته پیش از گل‌دهی انجام شد و صفات وزن تر و خشک اندام هوایی، گل و ریشه، ارتفاع بوته، تعداد برگ، گل و ساقه گل دهنده در بوته و طول بلندترین ریشه در مراحل مختلف برداشت گل (آغاز گلدهی، اواسط گلدهی و پایان گلدهی) مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، اثر منابع سلنیوم و مراحل گلدهی به طور معنی‌داری شاخص‌‌های رشدی گل گاوزبان ایرانی را تحت تأثیر قرارداد. به طوریکه بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته، تعداد برگ و ساقه گل دهنده، در اواخر گلدهی و در تیمار 4 ‌میلی‌گرم در لیتر سلنات سدیم و بیشترین وزن تر گل، وزن خشک گل و تعداد گل در اواسط گلدهی و در تیمار 4 ‌میلی‌گرم در لیتر سلنات سدیم بدست آمد، همچنین بیشترین وزن تر و خشک ریشه و طول بلندترین ریشه در اواخر گلدهی و در تیمار 8 ‌میلی‌گرم در لیتر سلنات سدیم حاصل شد. بطورکلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که غلظت 4 ‌میلی‌گرم در لیتر سلنات سدیم بطور معنی‌داری خصوصیات مورفولوژیک گیاه را افزایش داد در حالی که غلظت بالاتر آن تاثیر منفی بر شاخص‌‌های رشدی گل گاو زبان ایرانی داشت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - بررسی اثر نانوذره سلنیم و سلنیت سدیم بر بیان ژن ادیپونکتین در جفت میش‌های آبستن
پدرام معیری غلام علی کجوری افشین جعفری دهکردی علی محمد احدی مهسا ابوالفضل زاده

10.30495/jvcp.2019.669751

در سال‌های اخیر توجهی ویژه به واسطه‌های مقاومت انسولینی نظیر ادیپونکتین شده است که در دوران آبستنی در بافت جفت تولید و بیان شده و از این طریق اثرات خود را بر جنین در حال رشد و سلامت مادر القاء می کنند. در این مطالعه برای اولین بار، تأثیر نانوذره سلنیم و سلنیت سدیم بر می أکثر

در سال‌های اخیر توجهی ویژه به واسطه‌های مقاومت انسولینی نظیر ادیپونکتین شده است که در دوران آبستنی در بافت جفت تولید و بیان شده و از این طریق اثرات خود را بر جنین در حال رشد و سلامت مادر القاء می کنند. در این مطالعه برای اولین بار، تأثیر نانوذره سلنیم و سلنیت سدیم بر میزان نسخه‌برداری ژن ادیپونکتین بافت جفت در دوره انتقالی مورد مطالعه قرار گرفت. به این منظور، 20 رأس میش 4 ماهه آبستن، به‌صورت تصادفی انتخاب و در زمان 10 روز منتهی به زایمان، هر روز تجویز خوراکی مکمل‌های سلنیت سدیم (به میزان 1/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و نانوذره سلنیوم (در دو دوز 05/0 و 1/0 میلی‌گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن) به آن ها صورت گرفت. به گروه شاهد هم آب مقطر با حجم مشابه خورانده شد. پس از زایمان با نمونه‌برداری از جفت، میزان نسخه‌برداری از ژن ادیپونکتین به روش real-time RT-PCR و بر اساس روش مقایسه‌ای ΔΔCt-2 تعیین شد. نتایج حاصله نشان داد که اضافه نمودن مکمل‌های سلنیومی به جیره غذایی میش‌های آبستن، موجب کاهش معنی‌دار در میزان نسخه‌برداری ژن ادیپونکتین می‌شود که در این خصوص، عملکرد سرکوب‌گری نانوذره سلنیوم به مراتب برتر از سلنیت سدیم بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - بررسی مقایسه‌ای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میش‌های آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون بره‌های نوزاد
وحید طباطبایی غلامعلی کجوری افشین جعفری عبدالناصر محبی

هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه‌ای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میش‌های آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون بره‌های نوزاد بود. بدین منظور از 20 رأس میش 4 ماه آبستن در محدوده سنی یکسان بهره گرفته شد. طی 21 روز منتهی به زایمان، مکمل نانوذره سلنیوم با دوزهای 05/0 و أکثر

هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه‌ای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میش‌های آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون بره‌های نوزاد بود. بدین منظور از 20 رأس میش 4 ماه آبستن در محدوده سنی یکسان بهره گرفته شد. طی 21 روز منتهی به زایمان، مکمل نانوذره سلنیوم با دوزهای 05/0 و 1/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب به گروه‌های تیمار 1 و 2 و سلنیت سدیم به میزان 1/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به گروه تیمار 3 خورانده شد. در همین زمان به گروه شاهد نیز با حجم مساوی آب مقطر خورانده شد. تا زمان زایمان میش‌ها از نظر درمانگاهی و آزمایشگاهی مورد پایش دقیق قرار گرفتند و سطح سرمی تیروکسین در روزهای تولد و روزهای هفتم پس از زایمان در بره‌های نوزاد سنجیده شد. سطح سرمی تیروکسین بره‌های نوزاد گروه دریافت دارنده سلنیت سدیم و نانوذره سلنیوم به میزان 05/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده دام، در روز هفت پس از زایمان کمتر از روز تولد بود (به ترتیب 006/0p< و 001/0p<). همچنین، مشخص شد که سطح سرمی تیروکسین بره‌های نوزاد گروه تیمار 2 به‌طور معنی‌داری در روز تولد کمتر از گروه تیمار 1 بود (003/0p=). نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد فیزیولوژیک نانوذره سلنیوم وابسته به دوز مصرفی بوده و در دوز 05/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده اثراتی مشابه با سلنیت سدیم در دوز 1/0 میلی‌گرم را القاء کرده و منجر به بالا رفتن سطح سرمی تیروکسین بره نوزاد در بدو تولد می‌شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - ااثر پرایمینگ بذر و محلول‌پاشی با سلنیوم بر صفات فیزیولوژیکی و درصد سن زدگی گندم دیم رقم آذر 2
نورعلی ساجدی

به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با سلنیوم و محلول‌پاشی بر خصوصیات فیزیولوژیکی و درصد سن‌زدگی گندم دیم، یک آزمایش مزرعه‌ای یک‌ساله به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک اجرا شد. 12 تیمار شامل شاهد، پرایمینگ أکثر

به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با سلنیوم و محلول‌پاشی بر خصوصیات فیزیولوژیکی و درصد سن‌زدگی گندم دیم، یک آزمایش مزرعه‌ای یک‌ساله به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک اجرا شد. 12 تیمار شامل شاهد، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ با مقادیر 1 ، 2 و 3 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم به تنهایی و توام با محلول پاشی با آب مقطر و سلنیوم (سلنیت سدیم) بررسی شد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذر توام با محلول‌پاشی با آب مقطر، پرایمینگ با آب مقطر همراه با محلول‌پاشی سلنیوم، پرایمینگ با 3 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم همراه با محلول‌پاشی سلنیوم، محتوی آب نسبی برگ را نسبت به شاهد افزایش دادند. پرایمینگ با آب مقطر، محلول‌پاشی با سلنیوم و پرایمینگ با 2 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم، نشت یونی سلول را نسبت به شاهد کاهش دادند. با محلول‌پاشی سلنیوم به تنهایی و پرایمینگ با 1 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم، محتوی کلروفیل a به میزان 4/31 و 2/24 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. پرایمینگ توام با محلول‌پاشی سلنیوم درصد سن زدگی دانه را به طور معنی‌داری کاهش داد. بیشترین عملکرد دانه از پرایمینگ با 2 میلی گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم حاصل شد. نتایج پیشنهاد می کند که از طریق پرایمینگ بذر با آب مقطر و به‌ویژه سلنیوم در مقادیر کم توام با محلول پاشی سلنیوم می‌توان نشت یونی و درصد سن زدگی گندم در شرایط دیم را کاهش داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - بررسی تاثیر روش‌های مصرف کود سرک اوره و محلول‌پاشی سلنیوم بر گندم در شرایط دیم
محمد کونانی نورعلی ساجدی

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر روش‌های مصرف کود سرک اوره و محلول‌پاشی سلنیوم بر خصوصیّات زراعی و فیزیولوژیکی گندم دیم رقم سرداری در فصل زراعی 1392-1391 انجام شد. عوامل آزمایشی شامل روش-های مصرف کود سرک اوره در چهار سطح (بدون مصرف کود، مصرف 60 کیلوگرم اوره در هکتار در م أکثر

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر روش‌های مصرف کود سرک اوره و محلول‌پاشی سلنیوم بر خصوصیّات زراعی و فیزیولوژیکی گندم دیم رقم سرداری در فصل زراعی 1392-1391 انجام شد. عوامل آزمایشی شامل روش-های مصرف کود سرک اوره در چهار سطح (بدون مصرف کود، مصرف 60 کیلوگرم اوره در هکتار در مرحله پنجه-زنی، مصرف 30 کیلوگرم اوره در مراحل پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 200 میلی‌گرم در لیتر در مرحله قبل از سنبله-دهی و مصرف 20 کیلوگرم اوره در مرحله پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 200 میلی‌گرم در لیتر قبل از سنبله‌دهی و 200 میلی‌گرم در لیتر در مرحله اواخر سنبله‌دهی) و سلنیوم در سه سطح (عدم مصرف، 5 و10 میلی‌گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که با محلول‌پاشی 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم میزان نشت یونی سلول نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 7/6 و 3/5 درصد کاهش یافت. مصرف 20 کیلوگرم کود سرک اوره در هکتار در مرحله پنجه‌زنی و دو مرحله محلول‌پاشی در مرحله زایشی توام با محلول‌پاشی 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم، عملکرد دانه نسبت به شاهد 3/44 درصد و نسبت به تیمار مصرف 60 کیلوگرم اوره به صورت سرک در مرحله پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم، عملکرد دانه را 12 درصد افزایش داد. بطور کلی نتایج نشان داد که با مصرف30 کیلوگرم اوره درهکتار بصورت سرک و یک مرحله محلول‌پاشی اوره توام با محلول‌پاشی 5 میلی‌گرم درلیتر سلنیوم می‌توان حدود 50 درصد مصرف کود اوره را کاهش داد و به عملکرد مطلوب دست یافت. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - تاثیر تنش خشکی، مصرف زئولیت و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان
پیمان یوسفوند نورعلی ساجدی محمد میرزاخانی

به منظور بررسی اثر زئولیت و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان در شرایط تنش خشکی آزمایشی در سال 1389-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد.عوامل مورد بررسی شامل آبیاری در أکثر

به منظور بررسی اثر زئولیت و سلنیوم بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان در شرایط تنش خشکی آزمایشی در سال 1389-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد.عوامل مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح 100% ، 75% و50% نیاز آبی گیاه ، زئولیت در سه سطح شامل صفر، 4 و8 تن در هکتار و سلنیوم در دو سطح صفر و18 گرم در هکتار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثر آبیاری به صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه معادل 5/3224 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار آبیاری 100 % نیاز آبی گیاه و مصرف 8 تن در هکتار زئولیت و 18 گرم در هکتار سلنیوم به دست آمد که با تیمار 75% نیاز آبی گیاه توام با مصرف 8 تن در هکتار زئولیت و 18 گرم در هکتار سلنیوم با عملکردی معادل2/3000 کیلوگرم در هکتار در یک گروه قرار گرفت. مصرف 8 تن در هکتار زئولیت و 18 گرم در هکتار سلنیوم در تیمار آبیاری 75% موجب افزایش 16/34 % عملکرد نسبت به عدم مصرف زئولیت و سلنیوم در همین تیمار آبیاری شد، همچنین مصرف 8 تن در هکتار زئولیت و 18 گرم در هکتار سلنیوم در تیمارآبیاری 50% موجب افزایش 61/24 % عملکرد در همین تیمار گردید.نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که با آبیاری معادل 75% نیاز آبی گیاه، 8 تن در هکتار زئولیت با 18 گرم در هکتار سلنیت سدیم عملکرد مطلوب حاصل می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با نانوذرات سلنیوم بر متابولیت¬های خونی گوساله های شیرخوار
محمد کریمی مهدی گنج خانلو فرهنگ فاتحی

10.22034/ascij.2023.2003506.1572

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر متابولیت‌های خون گوساله‌های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی ب أکثر

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر متابولیت‌های خون گوساله‌های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1- سلنیوم معدنی(سلنیت سدیم): حاوی 3/0میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک ، 2- سطح پایین نانو سلنیوم: حاوی 15/0 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3- سطح متوسط نانو سلنیوم: حاوی 3/0 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4- سطح بالای نانوسلنیوم: حاوی 45/0 میلی‌گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد گوساله‌هایی که نانوسلنیوم دریافت کردند تفاوت معنی دار در پارامترهای آسپارتات ترانسفراز و آلانین ترانس آمیناز نسبت به سلنیت سدیم نداشتند. غلظت گلوتاتیون پروکسیداز در 42 روزگی در تیمارهای نانوسلنیوم نسبت به سلنیوم معدنی بطور خطی افزایش و مالون دی آلدئید کاهش معنی دار خطی (03/0 =p ) داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نانوسلنیوم در بهبود وضعیت آنتی اکسیدانی خون گوساله در طول پس از شیرگیری موثر بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با نانوذرات سلنیوم بر قابلیت هضم جیره و متابولیت‌های شکمبه‌ای گوساله‌های شیرخوار
محمد کریمی مهدی گنج خانلو فرهنگ فاتحی

10.22034/ascij.2023.1999716.1556

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر قابلیت هضم مواد مغذی و ویژگی‌های تخمیر شکمبه گوساله¬های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم أکثر

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر قابلیت هضم مواد مغذی و ویژگی‌های تخمیر شکمبه گوساله¬های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1- سلنیوم معدنی: ارائه 3/0 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با منبع سلنیت سدیم، 2- سطح پایین نانو سلنیوم: ارائه 15/0 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با منبع نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3- سطح متوسط نانو سلنیوم: ارائه 3/0 میلی‌گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با منبع نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4- سطح بالای نانوسلنیوم: ارائه 45/0 میلی‌گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با منبع نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد قابلیت هضم پروتیئن و الیاف نامحلول در شوینده خنثی با نانوسلنیوم بهبود بخشید. غلظت نیتروژن آمونیاکی شکمبه در گوساله‌های تغذیه‌شده با جیره‌های مکمل شده با نانوسلنیوم تمایل به کاهش (08/0=p ) بصورت درجه دوم داشت که سطح متوسط آن کمترین مقدار بود. غلظت استات برای گوساله‌های تغذیه‌شده با نانوسلنیوم در مقایسه با سلنیوم معدنی کاهش یافت (01/0>p )، در حالی که غلظت پروپیونات با تغذیه نانوسلنیوم به گوساله‌ها افزایش یافت (05/0>p ). نتایج این مطالعه نشان داد که نانوسلنیوم در بهبود قابلیت هضم خوراک موثر بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم بر عملکرد رشد گوساله های شیرخوار
محمد کریمی مهدی گنج خانلو فرهنگ فاتحی ابوالفضل زالی مصطفی صادقی روناک رفیع پور

10.22034/ascij.2023.1999522.1555

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر عملکرد رشد و ساختار اسکلتی گوساله های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طر أکثر

هدف از این مطالعه بررسی اثرات جایگزینی مکمل سلنیوم معدنی با ذرات نانو سلنیوم در تغذیه گوساله‌های شیرخوار و اثرات آن بر عملکرد رشد و ساختار اسکلتی گوساله های شیرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاین تازه متولد شده با میانگین وزن بدن 35/4 ± 85/37 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار (هشت گوساله در هر تیمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مکمل شیر یا آب آشامیدنی با منابع مختلف سلنیوم قرار گرفتند. تیمارهای شامل: 1)سلنیوم معدنی: ارائه 3/0میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با سلنیت سدیم، 2)سطح پایین نانو سلنیوم: ارائه 15/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 3)سطح متوسط نانو سلنیوم: ارائه 3/0 میلی گرم سلنیوم در هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم، 4)سطح بالای نانوسلنیوم: ارائه 45/0 میلی گرم سلنیوم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک با نانوذرات تهیه شده از سلنیوم. نتایج نشان داد تکمیل شیر با نانوذرات سلنیوم تاثیری روی عملکرد گوساله‌ها در طول دوره پیش از شیرگیری نداشت، اما در بعد از شیرگیری در مقایسه با گوساله‌هایی که سلنیت سدیم تغذیه شده بودند، بطور معنی‌داری بهبود بخشید. بطوریکه افزایش وزن روزانه و بازده خوراک در دوره دوم بطور درجه دوم افزایش یافت (01/0>P) و سطح متوسط بیشترین مقدار بود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - تأثیر نانوسلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و آنزیم های آنتی اکسیدانی بلدرچین های تحت تنش گرمایی
ابراهیم طالبی ریحانه غضنفرپور

به منظور بررسی تأثیر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فاکتور های بیوشیمیایی خون بلدرچین های تحت تنش گرمایی تحقیقی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی استفاده و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح ب أکثر

به منظور بررسی تأثیر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فاکتور های بیوشیمیایی خون بلدرچین های تحت تنش گرمایی تحقیقی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی استفاده و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان پرورش یافتند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 3 تیمار و 5 تکرار و هر تکرار شامل 20 قطعه جوجه، به انجام رسید. پرندگان در سه گروه، شاهد (1) از جیره پایه (بدون استفاده از مکمل سلنیوم) و گروه های آزمایشی 2 و 3 به ترتیب از جیره پایه به همراه 2/0میلی گرم در کیلوگرم نانو سلنیوم و جیره پایه به همراه 2/0 میلی گرم در کیلوگرم سلنیت سدیم استفاده نمودند. جوجه ها روزانه به مدت 8 ساعت در دمای o C5/0±34 قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش وزن و مصرف غذای جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی نانو سلنیوم نسبت به دو گروه دیگر معنی دار بود (05/0p <) و بین ضریب تبدیل غذایی گروه های مختلف، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p>). استفاده از تیمار های مختلف تأثیری بر اجزای لاشه نداشت (05/0p>). نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم های گلوتاتیون پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در گروه آزمایشی 2 با استفاده کننده از منابع سلنیومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت )05/0 (p . از یافته های این تحقیق مشخص شد که نانوسلنیوم می تواند جایگزین مناسب تری برای سلنیت سدیم باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - القای تجربی کاتاراکت سریع با استفاده از سلنیت سدیم در خرگوش
وریا توحیدی سعید عظیم پور

برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز کنند. در کاتاراکت بعلت تیره و تار شدن عدسی چشم نور کمتری از عدسی عبور می کند. دراین بیماری توانایی تطابق و وضوح بینایی چشم با گذشت أکثر

برای آنکه اشیاء به صورت دقیق و واضح دیده شوند لازم است مسیری که نور در چشم طی می کند شفاف باشد و قرنیه و عدسی نور را درست روی شبکیه متمرکز کنند. در کاتاراکت بعلت تیره و تار شدن عدسی چشم نور کمتری از عدسی عبور می کند. دراین بیماری توانایی تطابق و وضوح بینایی چشم با گذشت زمان کاهش می یابد و در نتیجه به همراه این بیماری حساسیت تفریق از بین خواهد رفت توانایی دید در نور روشن کاهش خواهد یافت. هدف از مطالعه حاضر ایجاد کاتاراکت سریع توسط تزریق سلنیت سدیم در خرگوش بود. به این منظور 12 سر خرگوش به مدت دو هفته جهت حصول اطمینان از سالم بودن کلینیکی آنها نگهداری شدند و جهت بررسی سالم بودن چشم هایشان از نظر وجود کاتاراکت و سایر بیماری های دیگر با افتالموسکوپی، اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی و اولتراسونوگرافی معاینه شدند. کاتاراکت سریع با تزریق زیر جلدی سلنیت سدیم با دوز 1 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن و دو بار تزریق مجدد با فواصل دو روز در میان (در مجموع 3 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن) در 12 سر خرگوش ایجاد گردید.نه روز پس از تزریق سلنیت سدیم در همه خرگوش ها کاتاراکت قشری و زیر کپسول خلفی مشاهده گردید. افتالموسکوپی و اولتراسونوگرافی مد روشنایی به صورت روزانه و معاینه با اسلیت لامپ بیومیکروسکوپی هر چهار روز یک بار تا ظهور نشانه های کاتاراکت در روز نهم به عمل آمد. چشم های چهار خرگوش پس از مرگ بی درد، جهت بررسی آسیب شناسی عدسی چشم ها در روز بیست و سوم به آزماییشگاه آسیب شناسی ارسال گردید. نتایج هیستوپاتولوژی کاتاراکت را در خرگوش های مورد مطالعه تایید کرد. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات سلنیت سدیم

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية