هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طر أکثر
هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان فراشناختی بر سندرم شناختی/توجهی در دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بود. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. نمونۀ پژوهش شامل 30 نفر بود که بهطور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامههای اضطراب اجتماعی (Connor et al., 2000)، افسردگی بک ویرایش دوم (Beck et al., 1996) و سندرم شناختی/توجهی (Wells et al., 2009) بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه یکساعته بهصورت گروهی تحت مداخله درمان فراشناختی قرار گرفت ولی گروه گواه هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. در پایان مداخله، پسآزمون و سه ماه بعد از مداخله، پیگیری بر روی دو گروه آزمایش و گواه انجام شد. تحلیل دادههای خام با استفاده از نرمافزار SPSS21 و اجرای آزمونهای توصیفی و استنباطی، تحلیل کوواریانس تک متغیره صورت گرفت. یافتهها نشان داد در گروه آزمایش کاهش معنیداری در سندرم شناختی/توجهی بعد از مداخله مشاهده شد (001/0>P). این نتایج در مرحله پیگیری حفظ شد (01/0>P). با توجه به نتایج حاصله و تداوم اثر آن، بهکارگیری درمان فراشناختی برای کاهش میزان سندرم شناختی/ توجهی در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی توصیه میشود.
تفاصيل المقالة
این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان فراشناختی و آموزش جرأتمندی بر اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان متوسطۀ اول دارای اضطراب یادگیری زبان خارجی انجام پذیرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دان أکثر
این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان فراشناختی و آموزش جرأتمندی بر اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان متوسطۀ اول دارای اضطراب یادگیری زبان خارجی انجام پذیرفت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دانشآموزان مدارس متوسطۀ اول دولتی شهر ارومیه در سال 99-1398 بود. برای گزینش نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد و داده ها با پرسشنامۀ اضطراب کلاس زبان (Horwitz, Horwitz & Cope, 1986) و مقیاس اجتناب و فشار اجتماعی (Watson & Friend, 1969) جمعآوری شدند. 60 نفر از دانشآموزان به طور تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایشی (فراشناخت و جرأتمندی) و گروه کنترل گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که فراشناخت و جرأتمندی باعث کاهش اجتناب و فشار اجتماعی شده است و اثرات آنها در مرحلة پیگیری نیز ماندگار بود (001/0P<). براساس نتایج به دست آمده بین گروه های درمان فراشناخت و آموزش جرأتمندی در کاهش اجتناب و فشار اجتماعی دانش آموزان تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).
تفاصيل المقالة
هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان مقطع دبیرستان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‍آموزان دبیرستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 أکثر
هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان مقطع دبیرستان بود. این پژوهش نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‍آموزان دبیرستانی شهر تبریز در سال تحصیلی 98-1397 بود که تعداد 45 دانش‍آموز که مطابق با نمره برش در پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون، تشخیص اضطراب امتحان را دریافت کرده بودند، با استفاده از روش نمونه‍گیری خوشه‍ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. هر سه گروه پرسشنامه‍های اضطراب امتحان (Sarason, 1975) و تعلل‍ورزی تحصیلی (Solomon & Rothblum, 1984) را به عنوان پیش‍آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند.گروه آزمایشی اول و دوم به ترتیب 8 جلسه درمان فراشناختی گروهی و 8 جلسه رفتاردرمانی دیالکتیکی گروهی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره در نرمافزار SPSS.17 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو درمان فراشناختی و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان در دانش‍آموزان دارای اختلال اضطراب امتحان تاثیر معناداری دارند(001/0p<)، در حالی که درمان فراشناختی نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود تعلل‍ورزی تحصیلی و نشانه‍های اضطراب امتحان تاثیر بیشتری داشت(001/0p<).
تفاصيل المقالة
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان فعالسازی رفتاری بر کاهش تنظیم هیجانی منفی و افزایش تنظیم هیجان مثبت در بیماران زن مبتلا به اختلال دیستایمیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون أکثر
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان فعالسازی رفتاری بر کاهش تنظیم هیجانی منفی و افزایش تنظیم هیجان مثبت در بیماران زن مبتلا به اختلال دیستایمیک انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون - پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران دارای اختلال دیستایمی مراجعهکننده به کلینیکهای روانشناسی مستقر در منطقه 8 شهر تهران بود که تعداد 45 نفر به شیوه غیرتصادفی و در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار این پژوهش پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2002) با اعتبار 73/0 تا 88/0 بود. برای گروه آزمایش اول درمان فراشناخت (ولز، 2009) در 8 جلسه 90 دقیقه ای و برای گروه آزمایش دوم درمان فعالسازی رفتاری (دیمیدجیان و همکاران، 2008) در 12 جلسه 90 دقیقهای برگزار شد، اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با بهرهگیری از تحلیل واریانس آمیخته و بنفرونی در نرمافزار spss-26 تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: نتایج حاکی از آن بود که درمان فراشناختی و درمان فعالسازی رفتاری باعث کاهش تنظیم شناختی هیجانی و مؤلفههای آن در پایان مداخلات و دوره پیگیری شده بودند (05/0p>). همچنین درمان فعالسازی رفتاری در کاهش علائم تنظیم شناختی هیجانی، نسبت به درمان فراشناختی اثربخشی بیشتری را نشان میدهد (05/0p>). نتیجهگیری: درمان فعالسازی رفتاری به دلیل تأثیری که بر افسردگی دارد میتواند بهتنهایی و یا با درمان مکمل در کاهش تنظیم شناختی هیجانی و علائم افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال دیستایمیک مؤثر باشد.
تفاصيل المقالة
هدف و زمینه: پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثر بخشی درمان فراشناختی ولز بر علائم اختصاصی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجامگردید. روش پژوهش: طرح این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون و پیگیری با گروه شاهد اجرا شد. جامعه آماری پ أکثر
هدف و زمینه: پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثر بخشی درمان فراشناختی ولز بر علائم اختصاصی اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجامگردید. روش پژوهش: طرح این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون و پیگیری با گروه شاهد اجرا شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاههای شهر گچساران بود که به روش نمونهگیری هدفمند 300 نفر از دانشجویان به کمک پرسشنامه اضطراب اجتماعی بررسی شدند. سپس از بین کسانی که نمره اضطراب شان دو انحرافمعیار بیشتر از میانگین بود، 60 نفر بصورت تصادفی انتخاب و در گروههای 30 نفری آزمایش و شاهد به شکل تصادفی قرار دادهشدند. پرسشنامه اضطراب اجتماعی در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری برای گروهها اجرا شد. پس از اجرای ملاحظات اخلاقی(رضایت آگاهانه، تمایل، رازداری)، گروه آزمایش تحت درمان فراشناختی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکرد. نتایج به دستآمده با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس و با به کارگیری نرم افزار‎ SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد، بین دو گروه در تمامی مولفهها در پسآزمون تفاوت معناداری وجود دارد( P
تفاصيل المقالة
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر عدم تحمل ابهام دانش آموزان با علایم وسواس فکری-عملی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان دختر مشغول تحصیل در مدارس دوره دوم متوسطه شهر خ أکثر
هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر عدم تحمل ابهام دانش آموزان با علایم وسواس فکری-عملی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان دختر مشغول تحصیل در مدارس دوره دوم متوسطه شهر خوی به تعداد 4558 نفر بود. از این جامعه، نمونه ای به حجم 30 نفر با تشخیص اختلال وسواس-جبری با استفاده از اجرای پرسشنامه وسواس فکری عملی ییل براون (Y-BOCS) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادف در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. شرکت کنندگان دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه عدم تحمل ابهام (IUS) را تکمیل و در این اثناء آزمودنی های گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش های مربوط به درمان فراشناختی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان فراشناختی منجر به تفاوت معنیدار بین گروهها در نمره کل عدم تحمل ابهام و مولفه های آن شامل ناتوانی برای انجام عمل، استرس آمیز بودن بلاتکلیفی، منفی بودن رویدادها و ابهام در مورد آینده شده است (05/0p < /p>
تفاصيل المقالة
هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان فراشناختی (MCT) در تغییر سطح باورهای فراشناختی منفی و مثبت و نگرانی از تصویر بدنی (BICI) دانش آموزان دختر افسرده مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه أکثر
هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان فراشناختی (MCT) در تغییر سطح باورهای فراشناختی منفی و مثبت و نگرانی از تصویر بدنی (BICI) دانش آموزان دختر افسرده مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان دانش آموزان دختر دبیرستانی دارای افسردگی شهر خرم آباد انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (درمان فراشناختی) و گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 2 ساعته تحت درمان فراشناختی قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تصویر بدنی (BII) فیشر (1979)، پرسشنامه افسردگی بک (1988) و مقیاس باورهای فراشناختی ولز وکاترایت – هاتن (۲۰۰۴) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار (SPSS.21) انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد. یافته ها حاکی از آن بود که درمان فراشناختی در کاهش نگرانی از تصویر بدنی (BICI) و باورهای فراشناختی منفی و همچنین افزایش باورهای فراشناختی مثبت، اثربخش است.
تفاصيل المقالة
شناخت¬درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی از درمان¬های موج سومی هستند که اثربخشی آن¬ها در دامنه¬ای از اختلالات روانی مختلف مورد آزمون قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت-درمانی مبتنی بر حضور¬ذهن و درمان فراشناختی در کاهش نشخوار أکثر
شناخت¬درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی از درمان¬های موج سومی هستند که اثربخشی آن¬ها در دامنه¬ای از اختلالات روانی مختلف مورد آزمون قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی شناخت-درمانی مبتنی بر حضور¬ذهن و درمان فراشناختی در کاهش نشخوار فکری و علایم افسردگی است. 27 نفر از افراد با نشانه¬های افسردگی طبق نمره برش پرسشنامه افسردگی بک و به طور تصادفی در دو گروه شناخت¬درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی قرار گرفتند. پرسش¬نامه افسردگی بک (1961) و مقیاس پاسخ نشخوار فکری (1991) قبل و بعد از درمان اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از تحلیل کواریانس یک¬راهه استفاده شد. یافته¬ها نشان می-دهد که هر دوی شناخت¬درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی بر کاهش نشحوار فکری و نشانه¬های افسردگی تأثیر داشته¬اند و بین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی در کاهش نشخوار فکری و علایم افسردگی تفاوت معنادار وجود ندارد (P≤0.01). هر دوی شناخت¬درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فراشناختی در بهبودی نشخوار فکری آسیب¬شناسانه و علایم افسردگی مؤثر هستند.
تفاصيل المقالة
اختلال وسواسی- جبری یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات اضطرابی با ماهیت چندبعدی و پیچیده ای است که بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی درمان فراشناختی، نوروفیدبک و درمان با فلووکسامین بر میزان اضطراب، افسردگی و نشانه های اف أکثر
اختلال وسواسی- جبری یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات اضطرابی با ماهیت چندبعدی و پیچیده ای است که بررسی و به کارگیری درمان های جدید را ایجاب می کند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی درمان فراشناختی، نوروفیدبک و درمان با فلووکسامین بر میزان اضطراب، افسردگی و نشانه های افراد مبتلا به اختلال وسواسی- جبری بود. بدین منظور، طی یکپژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل، 40 بیمار مبتلا به OCD از بین مراجعه کنندگان دو مرکز روانپزشکی و روان شناسی در شهر کرمان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل، کاربندی شدند. هر یک از گروه های آزمایشی 10 هفته درمان را تجربه کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از اتمام درمان از نظر نشانه های اختلال وسواسی- جبری اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی هر سه مدل درمانی بر کاهش علایم وسواسی- جبری، اضطراب و افسردگی تایید شد. مقایسه ی نتایج نشان داد که درمان فراشناختی نسبت به دو مدل درمانی دیگر موفق تر و نوروفیدبک در بهبود اضطراب موثرتر از دارودرمانی است. به نظر می رسد درمان فراشناختی و نوروفیدبک در بهبود اضطراب افسردگی و نشانه های وسواسی- جبری افراد مبتلا به OCD موثر است.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications