ابراز وجود

حرية الوصول المقاله

1 - اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی - هیجانی بر ابراز وجود، کیفیت زندگی و خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه آزاد همدان
صابر بیراملوئی لیلا عروتی موفق

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی - هیجانی بر ابراز وجود، کیفیت زندگی و خودکارآمدی انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانشجویان مرد دانشگاه آزاد همدان تشکیل دادند. نمونه ها أکثر

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی - هیجانی بر ابراز وجود، کیفیت زندگی و خودکارآمدی انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را همه دانشجویان مرد دانشگاه آزاد همدان تشکیل دادند. نمونه ها به صورت تصادفی هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. 150 پرسشنامه بین دانشجویان پخش شد آنهایی که نمره 90- در آزمون ابراز وجود و نمره 50 و کمتر در آزمون کیفیت زندگی و نمره بین 17 تا 34 در آزمون خودکارآمدی کسب کردند، 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش یادگیری اجتماعی_هیجانی قرار گرفت اما مداخله برای گروه کنترل اجرا نگردید. ابزار پژوهش برنامه یادگیری اجتماعی صدری دمیرچی و همکاران (1389)، پرسشنامه ابراز وجود راتوس (1984)، کیفیت زندگی ویر و شربورن (1992) و خودکارآمدی شرر و مادوکس و همکاران (1982) بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و بررسی فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی در افزایش کیفیت زندگی و ابراز وجود مؤثر بوده اما این برنامه بر افزایش خودکارآمدی تأثیر معناداری نداشت. نتیجه-گیری: بنابراین برای افزایش و بهبود کیفیت زندگی و خودکارآمدی داانشجویان می- توان برنامه یادگیری اجتماعی_هیجانی را مورد استفاده قرار داد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

2 - مقایسه بهداشت روانی، رضایت زناشویی و ابراز وجود والدین دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی و عادی در استان آذربایجان‌غربی
مختار معتمدین فریبا سهرابی اسکندر فتحی‌آذر صادق ملکی

این پژوهش به‌منظور بررسی مقایسه‌ای بهداشت روانی، رضایت زناشویی و ابراز وجود والدین دانش‌آموزان (دختر و پسر) کم‌توان ذهنی و عادی اجرا شده است. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌های بهداشت روانی ( SCL-)، رضایت زناشویی (ENRICH) و ابراز وجود (ASRI) بر روی 414 مورد از والدین دا أکثر

این پژوهش به‌منظور بررسی مقایسه‌ای بهداشت روانی، رضایت زناشویی و ابراز وجود والدین دانش‌آموزان (دختر و پسر) کم‌توان ذهنی و عادی اجرا شده است. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌های بهداشت روانی ( SCL-)، رضایت زناشویی (ENRICH) و ابراز وجود (ASRI) بر روی 414 مورد از والدین دانش‌آموزان (دختر و پسر) کم‌توان ذهنی و عادی اجرا شد. میانگین داده‌های گردآوری شده با استفاده از آزمون t گروههای مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین بهداشت روانی، رضایت زناشویی و ابراز وجود والدین دانش‌آموزان (دختر و پسر) کم‌توان ذهنی و عادی تفاوت معناداری در سطح (P < 0/01) وجود دارد. با توجه به یافته‌های پژوهش تشکیل کلاسهای آموزش خانواده با هدف آموزش والدین دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی و معلول در مدارس استثنایی و کمک مالی از طرف دولت به این گروه از والدین پیشنهاد می‌گردد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

3 - تأثیر خودکارآمدی، توانمندسازی و شادکامی بر ابراز وجود معلمان
محمد باقر کجباف حمیدرضا عرب بافرانی

این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ خودکارآمدی، توانمندسازی و شادکامی بر ابراز وجود معلمان مدارس شهرستان اصفهان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری آن معلمان ابتدایی شهر اصفهان بودند، که از میان آنان 100 نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انتخاب شد. ابزارهای پژوهش أکثر

این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ خودکارآمدی، توانمندسازی و شادکامی بر ابراز وجود معلمان مدارس شهرستان اصفهان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری آن معلمان ابتدایی شهر اصفهان بودند، که از میان آنان 100 نفر از طریق نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای انتخاب شد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه خودابرازی بزرگسالان (گی، هالندورث و گالاسی، 1975)، مقیاس توانمندسازی (اسپریتزر، 1995)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (شوارتزر و جروسالم، 1995)، و پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، 1989) بود. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که تمام متغیرهای مورد بررسی با همدیگر ارتباط معناداری دارند (01/0>P). همچنین، با بررسی میزان ارتباط متغیر ابراز وجود با سایر متغیر‌ها مشخص شد، اگر همۀ متغیرها وارد معادله شوند، خودکارآمدی و شادکامی رابطۀ معنی‌داری با ابراز وجود دارند، ولی توانمندسازی رابطۀ معناداری با ابراز وجود ندارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

4 - تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر روابط بین فردی، عزت نفس و ابراز وجود دختران نابینا
سهیلا ساجدی سید حمید آتش پور منوچهر کامکار محمد رضا صمصام شریعت

هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر روابط بین فردی، عزت نفس و ابراز وجود دختران نابینای مرکز فاطمه زهرا (س) اصفهان در سال 1386 بود. پژوهش از نوع تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دختران ناب أکثر

هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر روابط بین فردی، عزت نفس و ابراز وجود دختران نابینای مرکز فاطمه زهرا (س) اصفهان در سال 1386 بود. پژوهش از نوع تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دختران نابینای این مرکز تشکیل می دادند که از بین آنها دختران بین سنین 20 تا 40 سال به دلیل توانایی درک بهتر جلسات برای تحقیق مد نظر قرار گرفتند و از میان آنها 26 نفر به طور تصادفی انتخاب و در 2 گروه 13 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 2 ساعته و 2 روز در هفته تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق زیر مقیاس روابط بین فردی از پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز (1384)، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965) و پرسشنامه ابراز وجود آلبرتی و آمونز بود. نتایج این پژوهش استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر عزت نفس و ابراز وجود دختران گروه آزمایش تاثیر مثبت معنادار داشته است (001/0>P)، ولی بر روابط بین فردی آنها تاثیر معناداری نداشته است (05/0>P). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

5 - رابطۀ بین پرخاشگری، ابراز وجود و افسردگی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی
مهرداد حاجی حسنی عبدالله شفیع آبادی فهیمه پیرساقی عمر کیانی پور

این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ بین پرخاشگری، ابراز وجود و افسردگی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد . روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری دختران دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی تهران در سال 1390 بودند. از میان آنها 150 نفر به روش نمونه‌گیر أکثر

این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ بین پرخاشگری، ابراز وجود و افسردگی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد . روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری دختران دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی تهران در سال 1390 بودند. از میان آنها 150 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با پرسشنامه‌های پرخاشگری اهواز (1379)، پرسشنامۀ ابراز وجود گمبریل و ریجی (1975)، پرسشنامۀ افسردگی بک (1961) و پرسشنامۀ آمادگی به اعتیاد زرگر (1385) مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها از طریق آمار توصیفی (فراوانی، شاخص‌های مرکزی و محاسبۀ ضریب همبستگی) و آمار استنباطی (رگرسیون چندمتغیره به شیوۀ همزمان) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که رابطۀ بین متغیرهای پرخاشگری، ابراز وجود و افسردگی با آمادگی به اعتیاد معنادار است (01/0> P ). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که ترکیب خطی پرخاشگری، ابراز وجود و افسردگی توان پیش‌بینی آمادگی به اعتیاد را دارند (01/0> P ) . تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

6 - تأثیر آموزش درمان مبتنی بر شفقت بر خودپنداره و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر دوره اول دبیرستان
حدیثه غفاریان فلور خیاطان

10.30486/jsrp.2018.540475

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش درمان مبتنی بر شفقت بر خودپنداره و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان بود. روش مورد استفاده در این پژوهش، نیمه آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود و جامعة آماری پژوهش کلیة دانش‌آموزان دختر 13 تا 16 ساله در سال 1 أکثر

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش درمان مبتنی بر شفقت بر خودپنداره و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان بود. روش مورد استفاده در این پژوهش، نیمه آزمایشی، از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود و جامعة آماری پژوهش کلیة دانش‌آموزان دختر 13 تا 16 ساله در سال 1394- 1395 بودند. به همین منظور 30 نفر از دانش‌آموزان دختر پایه اول دبیرستان به شیوة نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند و گروه آزمایش در 8 جلسه، آموزش درمان مبتنی بر شفقت را دریافت کردند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های خودپنداره (راجرز، 1975) و ابراز وجود (راتوس، 1973) را پیش از مداخله، پس از آن و یک ماه بعد از آن (مطالعة پیگیری) پاسخ دادند. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش درمان مبتنی بر شفقت بر خودپنداره دانش‌آموزان دختر اثر معنی‌داری ندارد. ولی بر ابراز وجود دانش‌آموزان دختر اثر معناداری دارد (05/0 >P). این نتیجه در دورة پیگیری نیز تداوم نیافته بود. با توجه به نتایج پژوهش، می‌توان گفت آموزش درمان مبتنی بر شفقت باعث افزایش ابراز وجود دانش‌آموزان دختر است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

7 - تأثیر آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه
فاطمه پورصادق سیمین دخت رضاخانی

10.30486/jsrp.2018.543223

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد أکثر

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر ساکن خوابگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در نیمسال دوم سال تحصیلی 94-1393 بودند. از بین آن‌ها 30 نفر را که در پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی WHOQOL (وار و شربون، 1992) و تمایزیافتگی DSI-R (اسکورن و فریدلندر، 1998) نمره پایین کسب کرده بودند به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل به‌صورت تصادفی گمارش شدند. آموزش ابراز وجود به‌عنوان متغیر مستقل در 8 جلسة 1 ساعته (دو بار در هفته) در مورد گروه آزمایش اجرا شد. نتایج کوواریانس چند متغیره نشان داد آموزش ابراز وجود بر کیفیت زندگی و تمایزیافتگی افراد گروه نمونه به‌صورت مثبت و معنادار اثرگذار بود؛ به‌عبارت‌دیگر میزان کیفیت زندگی و تمایزیافتگی دانشجویانی که آموزش ابراز وجود را دریافت کرده بودند بیشتر از گروهی بود که آموزش دریافت نکرده بودند (01/0p<). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

8 - تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی ـ اجتماعی، پرخاشگری و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر در معرض خطر
فرح نادری غلامرضا پاشا فرزانه مکوندی

هدف این پژوهش تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی ‌ـ اجتماعی، پرخاشگری و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز بود. آزمودنی‌ها 60 دانش‌آموز بودند که به‌صورت تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و به دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزا أکثر

هدف این پژوهش تأثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی ‌ـ اجتماعی، پرخاشگری و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز بود. آزمودنی‌ها 60 دانش‌آموز بودند که به‌صورت تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب و به دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش عبارت‌اند از آزمون شخصیتی کالیفرنیا (CPI) ، پرسشنامه پرخاشگری اهواز (AGQ) و مقیاس خود ابرازی نوجوانان (ASA) که پیش‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایش 20 جلسه یک‌ساعته تحت آموزش مهارتهای اجتماعی قرار گرفت. پس از اعمال مداخله بار دیگر از هر دو گروه آزمون به عمل آمد. نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی باعث افزایش سازگاری فردی ـ اجتماعی، کاهش پرخاشگری و افزایش ابراز وجود در دانش‌آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز بود تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

9 - تأثیر آموزش به شیوة ایفای نقش بر پرخاشگری و ابراز وجود پسران نوجوان مراکز شبانه‌روزی
پروانه کریمی فهیمه یارویسی

10.30486/jsrp.2019.665282

هدف از انجام پژوهش، تأثیر آموزش ایفای نقش بر پرخاشگری و ابراز وجود پسران نوجوان (بازدة سنی 14 تا 18 سال) مراکز شبانه‌روزی بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش، شامل همة پسران نوجوان ساکن در مراکز شبانه‌روزی شهر سنند أکثر

هدف از انجام پژوهش، تأثیر آموزش ایفای نقش بر پرخاشگری و ابراز وجود پسران نوجوان (بازدة سنی 14 تا 18 سال) مراکز شبانه‌روزی بود. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش، شامل همة پسران نوجوان ساکن در مراکز شبانه‌روزی شهر سنندج بود که با توجه به در دسترس بودن فهرست افراد جامعه از میان آن‌ها نمونه‌ای‌ به حجم 30 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و پس از تکمیل پرسشنامه ابراز وجود لی، هالبرگ، سلمون و هاس (1985) و پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای گروه آزمایش 6 جلسة گروهی 90 دقیقه‌‌ای آموزش ایفای نقش اجرا و بعد از مداخله برای هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیر وابسته ابراز وجود و پرخاشگری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معناداری داشته است (p<0/001). بنابراین از یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که آموزش ایفای نقش در افزایش ابراز وجود و کاهش پرخاشگری پسران نوجوان مؤثر بوده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

10 - تأثیر آموزش به روش بازی بر پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی و مهارت ابراز وجود زبان‌آموزان 8 تا 12 ساله
فاطمه عجمی خدیجه ابوالمعالی

10.30486/jsre.2019.546265

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش به روش بازی برپیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی و مهارت ابراز وجود زبان‌آموزان ۸ تا ۱۲ ساله است. جامعة آماری این پژوهش شامل دو آموزشگاه زبان واقع در غرب تهران بود که بیشترین سطوح (ترم) آموزشی زبان را برای کودکان ۸ تا ۱۲ ساله در ترم أکثر

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش به روش بازی برپیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی و مهارت ابراز وجود زبان‌آموزان ۸ تا ۱۲ ساله است. جامعة آماری این پژوهش شامل دو آموزشگاه زبان واقع در غرب تهران بود که بیشترین سطوح (ترم) آموزشی زبان را برای کودکان ۸ تا ۱۲ ساله در ترم پاییز ۱۳۹۰ ارائه می‌کردند. روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. افراد مراجعه‌کننده به آموزشگاه‌های پیش‌گفته به‌صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند (در هر گروه 22 نفر). برای جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهشاز آزمون پایان‌ترم زبان موجود در آموزشگاه و پرسشنامه ابراز وجود (AI)، استفاده شده است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری از آزمون t مستقل، استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش به روش بازی بر پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی و ابراز وجود زبان‌آموزان 8 تا 12 ساله تأثیر دارد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

11 - مقایسه اضطراب مدرسه و مؤلفه‌های آن در دانش‌آموزان پایه چهارم در دو سیستم ارزشیابی سنتی و توصیفی
بهاره بهمن علیرضا کیامنش خدیجه ابوالمعالی

پژوهش حاضر، از دسته طرح‌های مقایسه‌ای است که به بررسی تفاوت اضطراب مدرسه و مؤلفه‌های آن در دانش‌آموزان پایه چهارم طرح ارزشیابی توصیفی و سنتی می‌پردازد. بدین منظور، نمونه‌ای تصادفی مرکب از 400 دانش‌آموز پایه چهارم شهر تهران انتخاب شد که 200 نفر آنها تحت پوشش طرح توصیفی و أکثر

پژوهش حاضر، از دسته طرح‌های مقایسه‌ای است که به بررسی تفاوت اضطراب مدرسه و مؤلفه‌های آن در دانش‌آموزان پایه چهارم طرح ارزشیابی توصیفی و سنتی می‌پردازد. بدین منظور، نمونه‌ای تصادفی مرکب از 400 دانش‌آموز پایه چهارم شهر تهران انتخاب شد که 200 نفر آنها تحت پوشش طرح توصیفی و 200 نفر دیگر در نظام سنتی درس می‌خواندند. جهت مقایسه میزان اضطراب مدرسه، از پرسشنامه اضطراب مدرسه فیلیپس استفاده شد و اطلاعات به دست آمده در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانش‌آموزان دو گروه در میزان اضطراب مدرسه، اضطراب امتحان، واکنش‌های فیزیولوژیک، ترس از ابراز وجود و فقدان اعتماد به نفس با یکدیگر تفاوتی ندارند (05/0 ). دانش‌آموزان دختر و پسر، تنها در میزان اضطراب امتحان با یکدیگر متفاوتند و این اضطراب در دختران بیشتر از پسران است (05/0 ). دانش‌آموزان پسر طرح سنتی و توصیفی در میزان اضطراب مدرسه (05/0 ) و اضطراب امتحان (01/0 = p ) با یکدیگر تفاوت دارند و این اضطراب در دانش‌آموزان نظام سنتی بیشتر است. دانش آموزان دختر و پسر طرح توصیفی در میزان اضطراب امتحان با یکدیگر متفاوتند و این اضطراب در دختران بیشتر از پسران است (01/0 ). بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که طرح ارزشیابی توصیفی تنها در کاهش اضطراب دانش‌آموزان پسر مؤثر بوده، توانسته است میزان اضطراب مدرسه و اضطراب امتحان آنها را نسبت به دانش‌آموزان طرح سنتی کاهش دهد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

12 - پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس خودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعی
محمد رضا تمنایی صبا مرادی

ورودبه دانشگاه می تواند تجربه ای همراه بااسترس باشد. از این رو، سازگاری تحصیلی که ناظربه توانمندی فراگیران در انطباق باشرایط و الزامات تحصیل است اهمیت ویژه ای دارد. بر این اساس،هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان رابطه سازگاری تحصیلی باخودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعی بود أکثر

ورودبه دانشگاه می تواند تجربه ای همراه بااسترس باشد. از این رو، سازگاری تحصیلی که ناظربه توانمندی فراگیران در انطباق باشرایط و الزامات تحصیل است اهمیت ویژه ای دارد. بر این اساس،هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان رابطه سازگاری تحصیلی باخودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعی بوده است.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 94-1393دانشگاه کاشان بود. 351 نفر از دانشجویان دختر و پسر (191 دختر و 160 پسر) با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش، از پرسشنامهسازگاری سیناوسینگ، پرسشنامهابرازوجود و پرسشنامهحمایتاجتماعی ادراکشدهچندبعدی استفاده شده است.نتایج نشان داد کهسازگاری تحصیلی با خودکارآمدی، ابراز وجود و حمایت اجتماعیرابطه معناداردارد و دو متغیرخودکارآمدی و ابراز وجود پیش بین کننده قوی تری برای سازگاری تحصیلیهستند. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که با تقویت باورهای خودکارآمدی و آموزش مهارت های ابراز وجود، می توان ارتقاء سطح سازگاری تحصیلی را تسهیل نمود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

13 - تعیین اثربخشی آموزش ابراز وجود بر میزان خلاقیت دانش آموزان پسر دوره ابتدایی
جواد خلعتبری

چکیده: زمینه: آموزش ابراز وجودمی تواند بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر خلاقیت دانش آموزان پسر پنجم دبستان شهر تنکابن انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنت أکثر

چکیده: زمینه: آموزش ابراز وجودمی تواند بر خلاقیت دانش آموزان تأثیر داشته باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر خلاقیت دانش آموزان پسر پنجم دبستان شهر تنکابن انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش دانش آموزان پسر پایه اول راهنمایی مشغول به تحصیل در سال 93-1392 بود. نمونه آن شامل 30 دانش آموز است که به روش در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، فرم "ب" آزمون خلاقیت تورنس می باشد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین دو گروه از لحاظ هر چهار متغیر وابسته تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: آموزش گروهی ابراز وجود باعث افزایش خلاقیت دانش آموزان شده است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

14 - مقایسه اثر بخشی آموزش خود متمایز سازی و واقعیت درمانی بر صمیمیت، سازگاری و توانایی ابراز وجود زنان متاهل
مهرداد ساسانی قربان فتحی اقدم مسعود رضازاده

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش خود متمایز سازی و واقعیت درمانی بر صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود زنان متاهل انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان متاهل دارای مدت أکثر

چکیده هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش خود متمایز سازی و واقعیت درمانی بر صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود زنان متاهل انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان متاهل دارای مدت ازدواج زیر 5 سال و سن بین 20 تا 40 سال شهر تبریز بودند. نمونه آماری 45 زن متاهل، که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دوگروه آزمایش، یک گروه برای آموزش واقعیت درمانی و یک گروه برای آموزش خود متمایز سازی (هر گروه 15 نفر) و یک گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده‌ها در مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری از پرسشنامه صمیمیت زناشویی (باگاروزی، 2001)، پرسشنامه سازگاری (اسپانیر، 1976) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریچی،1975) استفاده شد. داده‌های بدست آمده با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد، آموزش خود متمایزسازی و واقعیت درمانی بر صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود زنان متاهل موثر است. همچنین بر اساس نتایج، بین اثر بخشی آموزش خود متمایزسازی و واقعیت درمانی بر صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود زنان متاهل تفاوت معناداری وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق می‌توان بیان کرد برای افرادی که از صمیمیت، سازگاری و ابراز وجود کمی برخوردار هستند می‌توانند از خود متمایزسازی و واقعیت درمانی به عنوان روش درمانی استفاده کنند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

15 - اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر ابراز وجود دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان
سودابه خاکپور علیرضا جعفری اصغر جعفری

هدف:تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر ابراز وجود دانش با هدف پژوهش حاضرآموزان انجام شد.روش:طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود.بدینمنظور از بین کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه که در سال تحصیلی93-92دردبیرستانهای شهر تهران مشغول به أکثر

هدف:تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر ابراز وجود دانش با هدف پژوهش حاضرآموزان انجام شد.روش:طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود.بدینمنظور از بین کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه که در سال تحصیلی93-92دردبیرستانهای شهر تهران مشغول به تحصیل بودند،30نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحلهای بعنوان نمونه انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.سپس گروه آزمایشطی8جلسه90دقیقه ای تحت آموزش مهارتهای مثبت اندیشی قرار گرفت.ابزار مورد استفاده درپژوهش پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی بود که در هر دو گروه آزمایش و گواه در سه مرحلهپیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری)1ماهه(اجرا شد.در پایان دادههای جمع آوری شده با آزمونتحلیل واریانس با اندازههای مکّرر تجزیه و تحلیل شد.یافتهها:یافتههای بدست آمده از تحلیل دادههانشان داد که بینمیانگینابراز وجوددانش آموزانگروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد؛بعبارت دیگر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب افزایش و بهبود ابراز وجود آزمودنیهای گروهآزمایش شده است؛ همچنین یافتههای حاصل از آزمون پیگیری نشان داد که اثرات مداخله اعمال شدهپایدار بوده است.نتیجه گیری:با توجه به یافتههای پژوهش حاضر و پژوهشهای مشابه میتوان گفتآموزش مهارتهای مثبت اندیشی میتواند بعنوان یک روش برای افزایش ابراز وجود و اعتماد به نفسدانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

16 - بررسی اثربخشـی آمـوزش مهـارت‌هـای ابـراز وجـود بر سبک اسنـادی و افسـردگـی دانشجویان
حسـن تـوزنـده‌جـانـی نغمه باقـری قـاجـاری معصومه همتـی

این کارآزمایی بالینی از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی (طرح‌ پیش‌آزمون- پس‌آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل) می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته‌های علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور بود. نمونه این پژوهش متشکل از 100 دانشجو بود که به صورت تصادفی ساده از أکثر

این کارآزمایی بالینی از نوع پژوهش‌های نیمه تجربی (طرح‌ پیش‌آزمون- پس‌آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل) می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته‌های علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور بود. نمونه این پژوهش متشکل از 100 دانشجو بود که به صورت تصادفی ساده از بین داوطلبان شرکت در این پژوهش انتخاب ‌شدند و سپس به صورت تصادفی جایگزینی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. ابتدا، آزمون‌های سبک اسنادی و افسردگی برای هر دو گروه اجرا ‌شد. بعد از اجرای پیش‌آزمون، جلسات آموزشی طی 15 جلسه یک و نیم تا دو ساعته برای گروه آزمایش برگزار گردید. در پایان دوره آموزش و دو ماه پس از آن، هر دو گروه با آزمون‌های مورد نظر مجدداً مورد ارزیابی (پس‌آزمون و آزمون پیگیری) قرار ‌گرفتند. در پایان، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار استنباطی (آزمون لوین، آزمون تحلیل واریانس یک عاملی با اندازه‌گیری‌های مکرر مچلی، آزمون t در گروه‌های مستقل و وابسته و آزمون چند متغیری پیلایی) استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش‌های ابراز وجود بر کاهش سطح افسردگی و تغییر سبک اسنادی آزمودنی‌ها (05/0P<) بود.بنابراین، می‌توان گفت که آموزش‌های شناختی- رفتاری ابراز وجود راهبردهای مداخله‌ای ساخت‌یافته‌‌ای هستند که در تغییر سبک اسنادی و بهبود خلق مؤثرند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

17 - مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی
جواد خلعتبری شهره قربان شیرودی خدیجه رهبر طارمسری محمد مجتبی کیخای فرزانه

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی (عذرخواهی، دوری از آزار و اذیت) بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه ی آماری پژوه أکثر

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی (عذرخواهی، دوری از آزار و اذیت) بر ابراز وجود و سلامت روان دانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است. روش انجام این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. جامعه ی آماری پژوهش، شامل دانش آموزان مدارس استثنایی پسرانه ی دو شهر آستانه اشرفیه و لاهیجان، به تعداد 140 نفر در سال تحصیلی 90- 89 و در تراز سنی 17- 15 سال بود. نمونه ی آماری این تحقیق 45 نفر از این دانش آموزان بوده است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. سپس با استفاده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش حاضر، پرسش نامه های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر و همچنین ابراز وجود شیرنگ بوده است که پس از تأیید روایی آنها برای محاسبه ی پایایی پرسشنامه ی گلدبرگ از آلفای کرونباخ استفاده شد و مقدار آن 87/0 به دست آمد. همچنین ضریب پایایی پرسشنامه ی شرینگ نیز در بازآزمایی 88/0 به دست آمد. داده های جمع آوری شده برای آزمودن فرضیه های این تحقیق با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس، چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل فرضیه ها نشان داد که اثربخشی آموزش مهارت عذرخواهی بر ابزار وجود و سلامت روان، متفاوت از اثربخشی آموزش مهارت، دوری از آزار و اذیت است و آموزش مهارت عذرخواهی بر میزان ابراز وجود و سلامت روان مؤثر است و همچنین آموزش مهارت دوری از آزار و اذیت بر میزان ابراز وجود و سلامت روان مؤثر است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

18 - مقایسه اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری و آموزش ابراز وجود بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان مراکز بهداشت رشت
شهنام ابوالقاسمی لیلا مقتدر

به منظور تعیین اثربخشی ابراز وجود و روش شناختی- رفتاری بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان مراکز بهداشت شهرستان رشت، پرسشنامه 20 گویه‌ای رضایت شغلی ویس و همچنین پرسشنامه 40 گویه‌‌ای فرسودگی شغلی در اختیار 400 نفر از کارکنان قرار گرفت. از میان آنها 60 نفر که دارای رضای أکثر

به منظور تعیین اثربخشی ابراز وجود و روش شناختی- رفتاری بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی کارکنان مراکز بهداشت شهرستان رشت، پرسشنامه 20 گویه‌ای رضایت شغلی ویس و همچنین پرسشنامه 40 گویه‌‌ای فرسودگی شغلی در اختیار 400 نفر از کارکنان قرار گرفت. از میان آنها 60 نفر که دارای رضایت شغلی پایین و فرسودگی شغلی بالا بودند انتخاب شدند، و بصورت تصادفی در سه گروه 20 نفری جای گرفتند. یک گروه تحت آموزش ابراز وجود، گروه دوم تحت آموزش راهبردهای رفتاری – شناختی قرار گرفته و گروه سوم (به عنوان گروه کنترل) هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. فرضیه‌های پژوهش براساس مقایسه دو روش ابراز وجود و شناختی- رفتاری بر میزان رضایت و فرسودگی شغلی تدوین شدند. روش پژوهش آزمایشی دوگروهی پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل می‌باشد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری و آموزش ابراز وجود باعث افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی زنان و مردان گردیده است. در ضمن تأثیر درمان شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی بیشتر از آموزش ابراز وجود بوده و میزان افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان می‌باشد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

19 - مقایسه اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان
جواد خلعتبری شهره قربان شیرودی نفیسه مبلغی

قدرت سازگاری افراد در جامعه انسانی برابر نیست و در یک محیط مشابه اجتماعی، توان مقابله انسانها با مسایل و مشکلات متفاوت است. در این پژوهش، اثربخشی دو روش آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر میزان سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان بررسی و مقایسه گردیده، جامعه آماری کلیه دان أکثر

قدرت سازگاری افراد در جامعه انسانی برابر نیست و در یک محیط مشابه اجتماعی، توان مقابله انسانها با مسایل و مشکلات متفاوت است. در این پژوهش، اثربخشی دو روش آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر میزان سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان بررسی و مقایسه گردیده، جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان رامسر مشغول به تحصیل 89-1388 بود. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ و پرسشنامه سازگاری AISS ویژه دانش آموزان دبیرستانی بهره گیری شده و نمونه آماری شامل 45 نفر از دانش آموزان دختر سال اول شهر رامسر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آنووا استفاده شد. یافته های پژوهش نشـان دادند که بین اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان تفاوتی وجود ندارد. روش آموزش حل مسأله بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری مؤثر است. روش آموزش ابراز وجود بر کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری مؤثر است. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

20 - اثر بخشی آموزش گروهی ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی، پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان
محمد مجتبی کیخای فرزانه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش گروهی ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی، پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه ی دوم دوره ی متوسطه ی شهر ایرانشهر انجام گرفت. پژوهش حاضر شبه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری این پژوه أکثر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش گروهی ابراز وجود بر اضطراب اجتماعی، پیشرفت تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه ی دوم دوره ی متوسطه ی شهر ایرانشهر انجام گرفت. پژوهش حاضر شبه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش دانش آموزان پسر پایه ی دوم متوسطه مشغول به تحصیل در سال 90-1389 بوده که تعداد آنها 943 نفر و نمونه ی آن شامل 70 دانش آموز است که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی ایسلر و میلر و مقیاس اضطراب اجتماعی واتسون و فرند بود. داده های به دست آمده با روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ هر سه متغیر وابسته تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های این پژوهش نشانگر آن است که آموزش گروهی ابراز وجود باعث کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش مهارت های اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

21 - اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی تحصیلی و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر
ماهک نقی زاده علمداری سعید نجارپور استادی

10.30495/jinev.2022.1913209.2322

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی تحصیلی و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان جلفا انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش أکثر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی تحصیلی و ابراز وجود دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان جلفا انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان جلفا در سال تحصیلی 99-98 را شامل می شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند، پرسشنامه‌های خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب‌زاده (1392) و مقیاس ابراز وجود شرینک (1980) در بین دانش‌آموزان اجرا شد و از بین آنهایی که در هر دو پرسشنامه یک انحراف معیار پایین‌تر از میانگین نمره کسب کردند 30 نفر به صورت هدفمند با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی به نسبت مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در برنامه آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در قالب 8 جلسه آموزش دریافت کرد ولی آزمودنی‌های گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که برنامه آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معناداری به افزایش خودتنظیمی تحصیلی (F=110.013؛ P=0.001) و افزایش ابراز وجود (F=29.630؛ P=0.001) دانش‌آموزان دختر منجر شده است)05/0 (P<. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان از برنامه آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به منظور افزایش خودتنظیمی تحصیلی و همچنین افزایش مهارت‌های ابراز وجود استفاده کرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

22 - تأثیر یادگیری الکترونیکی بر مهارت‌های ارتباطی دانشجویان
نرگس ساعدی اسماعیل سعدی پور

به کمک سیستم مدیریت یادگیری، می‌توان به ارایه انواع محتوای تحت وب پرداخت که در سال‌های اخیر استقبال زیادی از آن شده است. این مطالعه، با هدف تعیین تأثیر یادگیری الکترونیکی با روش مودل، بر مهارت‌های ارتباطی با دو متغیر ابراز وجود و سازگاری اجتماعی دانشجویان است. روش پژوه أکثر

به کمک سیستم مدیریت یادگیری، می‌توان به ارایه انواع محتوای تحت وب پرداخت که در سال‌های اخیر استقبال زیادی از آن شده است. این مطالعه، با هدف تعیین تأثیر یادگیری الکترونیکی با روش مودل، بر مهارت‌های ارتباطی با دو متغیر ابراز وجود و سازگاری اجتماعی دانشجویان است. روش پژوهش، از نوع شبه‌آزمایشی به همراه گروه کنترل و گواه بوده است. جامعه مورد نظر دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 96-1395 بودند. از پرسش‌نامه سازگاری اجتماعی بل (با پایایی 0/89) و پرسش‌نامه ابراز وجود گمبل و ریجی (با پایایی 0/88) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. 170 پرسش‌نامه بین دانشجویان دانشکده روان‌شناسی توزیع شد و سپس، با توجه به داده های به دست آمده 50 نفر از کسانی که دارای پایین ترین میزان سازگاری اجتماعی و ابراز وجود بودند، انتخاب شدند. کل افراد انتخاب شده، به صورت تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. گروه آزمایش هشت جلسه شصت دقیقه‌ای به کمک یادگیری الکترونیکی، آموزش مربوط به مهارت های ابراز وجود و سازگاری اجتماعی را دریافت کردند و گروه کنترل به شیوه مرسوم آموزش دیدند. داده های دو گروه به روش کوواریانس تحلیل شدند. نتایج حاکی از اختلاف معنی دار بین گروه کنترل و آزمایش بود و این اختلاف به نفع گروه آزمایش بود. بر اساس این پژوهش می‌توان نتیجه گیری کرد که یادگیری الکترونیکی موجب ارتقای مهارت های ارتباطی می شود. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

23 - تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود و ابراز بیان براحساس محرومیت نسبی در جامعه شهری
ارسلان جواهری

چکیده: پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود وابراز بیان براحساس محرومیت نسبی‌، طرد اجتماعی وخشونت انجام شد. پژوهش حاضر پیمایشی و به لحاظ ماهیت نیز توصیفی بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محققساخته و در طیف لیکرت بود. جامعه‌ آماری پژوهش حاضر کلیه أکثر

چکیده: پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود وابراز بیان براحساس محرومیت نسبی‌، طرد اجتماعی وخشونت انجام شد. پژوهش حاضر پیمایشی و به لحاظ ماهیت نیز توصیفی بود. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محققساخته و در طیف لیکرت بود. جامعه‌ آماری پژوهش حاضر کلیه خانوارهای ‌منطقه 13 شهر اصفهان بودند. براساس فرمول کوکران در سطح خطای 5 درصد تعداد 384 نفر نمونه تعیین شد لیکن باتوجه به تعداد توزیع 420 پرسشنامه، مجموعاً 400 پرسشنامه صحیح پُر شده بود که مبنای تحلیل قرار گرفت. روش نمونهگیری در دسترس بود. بعد از تأیید روایی ابزار سنجش با تحلیل عاملی تاییدی و پایایی که با ضریب آلفای کرونباخ بدست آمد، تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شد. در بخش توصیفی از آماره‌های پراکندگی و مرکزی نظیر میانگین و انحراف‌معیار استفاده گردید. نرم‌افزار مورداستفاده spss نسخه 25 بود. برای آزمون فرضیه‌ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نرم‌افزار مورد استفاده باتوجه به توزیع غیرنرمال‌بودن داده‌ها، Smart Pls نسخه سوم بود. نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان داد: عدم ابراز وجود بر محرومیت نسبی تأثیر مثبت دارد. عدم ابراز بیان بر محرومیت نسبی تأثیر مثبت دارد. واژگان کلیدی: عدم ابراز بیان، عدم ابراز وجود، محرومیت نسبی، تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

24 - تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود و ابراز بیان بر احساس محرومیت نسبی (مورد مطالعه: منطقۀ 13 شهر اصفهان )
ارسلان جواهری منصور حقیقتیان سید ناصر حجازی

10.30495/uss.2023.704754

پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود و ابراز بیان بر احساس محرومیت نسبی‌ انجام شد. پژوهش حاضر پیمایشی و به لحاظ ماهیت نیز توصیفی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامۀ محقق‌ساخته و در طیف لیکرت است. جامعۀ‌ آماری پژوهش حاضر، کلیۀ افراد 15 سال به بالای ساک أکثر

پژوهش حاضر با هدف تبیین جامعه شناختی تأثیر عدم ابراز وجود و ابراز بیان بر احساس محرومیت نسبی‌ انجام شد. پژوهش حاضر پیمایشی و به لحاظ ماهیت نیز توصیفی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامۀ محقق‌ساخته و در طیف لیکرت است. جامعۀ‌ آماری پژوهش حاضر، کلیۀ افراد 15 سال به بالای ساکن ‌منطقۀ 13 شهر اصفهان بودند. بر اساس فرمول کوکران در سطح خطای 5 درصد، 384 نفر نمونه تعیین شد ولی با توجه به تعداد توزیع 420 پرسشنامه، مجموعاً 400 پرسشنامۀ صحیح پُر شده بود که مبنای تحلیل قرار گرفت. روش نمونه‌گیری در دسترس بود. بعد از تأیید روایی ابزار سنجش با تحلیل عاملی تأییدی و پایایی که با ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد، تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شد. در بخش توصیفی از آماره‌های پراکندگی و مرکزی نظیر میانگین و انحراف ‌معیار استفاده شد. نرم‌افزار مورد استفاده spss نسخۀ 25 بود. برای آزمون فرضیه‌ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نرم‌افزار مورد استفاده با توجه به توزیع غیرنرمال‌بودن داده‌ها، Smart Pls نسخۀ سوم بود. نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان داد: عدم ابراز بر محرومیت نسبی تأثیر مثبتی دارد(t-value=30.449, β=0.692.). عدم ابراز بیان بر محرومیت نسبی تأثیر مثبتی دارد (t-value=84.064, β=0.835.). تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

25 - فضای مجازی، ارزش‌های فرهنگی و اثر میراث اسلامی
یعقوب احمدی بهزاد حکیمی نیا

گسترش فزاینده فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در سال های اخیر، حیات بشری را در ابعاد مختلفی تحت تاثیر قرار داده است. یکی از حوزه‌های مهم زمینه فرهنگی و ارزش‌های فرهنگی است. از این منظر، گسترش فزاینده فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و شکل گیری "جامعه شبکه ای" منجر به تحول و أکثر

گسترش فزاینده فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی در سال های اخیر، حیات بشری را در ابعاد مختلفی تحت تاثیر قرار داده است. یکی از حوزه‌های مهم زمینه فرهنگی و ارزش‌های فرهنگی است. از این منظر، گسترش فزاینده فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات و شکل گیری "جامعه شبکه ای" منجر به تحول و دگرگونی ارزش‌های فرهنگی در اغلب جوامع معاصر شده است که بارزترین مثال آن رشد ارزش‌های سکولار- عقلانی و ارزش‌های ابراز وجود یا رهاینده است. این مطالعه درصدد است تا با بررسی این فرایند، اثر میراث سنتی را در رابطه با فضای مجازی و ارزش‌های فرهنگی در چند کشورهای اسلامی واکاوی نماید. به عبارتی سئوال اصلی این مطالعه این است که فضای مجازی چه اثری بر دگرگونی ارزش‌های فرهنگی در کشورهای اسلامی دارد؟ به عبارتی فرضیه تحقیق این است که بین گسترش فضای مجازی و تغییر ارزش‌های فرهنگی متناسب با وضعیت متغیرهای مربوط به دیواره اتشین رابطه وجود دارد. بررسی نظری این موضوع نشان می دهد که دیدگاه های نظری متفاوتی در رابطه با فضای مجازی و ارزش‌های فرهنگی قابل دسته بندی است: نخست دسته ای که عقیده دارند همراه با ورود تکنولوژی، از جمله تکنولوژی ارتباطی، ارزش‌های سنتی محو شده و ارزش‌های نوین جایگزین می شوند و این فرایند در کل جهان به صورت واحد و همسان رخ می دهد که پیامد آن همگرایی ارزش‌ها و فرهنگ‌ها در جوامع خواهد بود. گروه دوم بر اهمیت ارزش‌های فرهنگی و ماندگاری کامل آن در جوامع مختلف و حتی تشدید آنها و مقاومت در برابر تغییرات تأکید دارند. گروه سوم اعتقاد دارند که در اثر تحولات فزاینده در عرصه جهانی شدن و تکنولوژی های ارتباطی شاهد امتزاج و ترکیب ارزش‌های سنتی و مدرن در جوامع جدید خواهیم بود. اخیراً نظریه ای تحت عنوان "دیواره های آتشین" در این زمینه مطرح شده است که به نظر می رسد به شیوه بهتری می تواند تبیین کننده این فرایند باشد. این نظریه بر اهمیت موانع فرهنگی- اقتصادی در تغییر و جایگزینی ارزش‌ها تأکید دارد. بر این اساس، تغییرات جامعه ایران در مقایسه با سایر نقاط، مبتنی بر نظریه دیواره آتشین نشان می دهد که چنین موانعی نیز در اثرگذاری فضای مجازی بر تغییرات ارزشی در جامعه ایرانی نقش کاملاً برجسته ای دارند. روش بررسی این مطالعه تحلیل ثانویه است که با استفاده از داده‌های پیمایش ارزش‌های جهانی برای کشورهای اسلامی انجام می‌پذیرد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

26 - نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری در رابطة بین سبک‌های هویت و ابراز وجود
امیرعباس فاتحی محبوبه فولاد‌چنگ

در این پژوهش در چهارچوب مدلی علّی، نقش پیش‌آیندی سبک های هویت در ابراز وجود با واسطه ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری بررسی شد. بدین منظور 265 نفر از دانش‌آموزان دبیرستانی شهر ابرکوه (121 دختر ، 144 پسر) به شیوة خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سیا أکثر

در این پژوهش در چهارچوب مدلی علّی، نقش پیش‌آیندی سبک های هویت در ابراز وجود با واسطه ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری بررسی شد. بدین منظور 265 نفر از دانش‌آموزان دبیرستانی شهر ابرکوه (121 دختر ، 144 پسر) به شیوة خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سیاهه تجدید نظرشده سبک‌های هویت برزونسکی (وایت و دیگران، 1998)، پرسشنامه خود‌‌نظم‌جویی رفتاری (براون، میلر، و لواندوسکی، 1999) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، 1975) استفاده شد. مدل پیشنهادی پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شد و برای سنجش معناداری اثرات غیرمستقیم متغیرهای رابطه‌ای، روش نمونه‌برداری‌های مکرر خودراه‌انداز به کار رفت. نتایج حاکی از تأیید نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری بود. یافته‌ها نشان دادند که سبک اطلاعاتی به‌صورت مستقیم و غیر‌مستقیم و تعهد هویت به‌صورت غیر‌مستقیم با نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار ابراز وجود و سبک سردرگم-&lrm;اجتنابی با نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری پیش‌‌بینی کننده‌ منفی و غیر‌مستقیم ابراز وجود است. خود‌‌نظم‌جویی رفتاری نیز به‌صورت مثبت و معنا دار ابراز وجود را پیش بینی کرد. یافته ها بر مبنای کاربردها در آموزش والدین و افزایش امکان ابراز وجود در دانش آموزان بحث شد. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

27 - بررسی سبکهای حل مسأله و ترس از ابراز وجود، در نوجوانان مبتلا به اختلال رفتار هنجاری
نوراله محمدی کبری حاجی علیزاده

هدف این پژوهش، مقایسه سبکهای حل مسأله و ترس از ابراز وجود در نوجوانان مبتلا به اختلال رفتار هنجاری و عادی بوده است. بدین منظور، ابتدا 40 دانش آموز پسر پایه دوم دبیرستان که بر اساس مقیاس درجه بندی CSI-4 (فرم معلمان) واجد ملاکهای تشخیصی اختلال رفتار هنجاری بودند، مشخص شدن أکثر

هدف این پژوهش، مقایسه سبکهای حل مسأله و ترس از ابراز وجود در نوجوانان مبتلا به اختلال رفتار هنجاری و عادی بوده است. بدین منظور، ابتدا 40 دانش آموز پسر پایه دوم دبیرستان که بر اساس مقیاس درجه بندی CSI-4 (فرم معلمان) واجد ملاکهای تشخیصی اختلال رفتار هنجاری بودند، مشخص شدند و 40 نفر از دانش آموزان عادی دارای همان پایه تحصیلی، سن، جنس و سطح پیشرفت تحصیلی نیز، انتخاب شدند. در این پژوهش، از ابزارهای سبکهای حل مسأله، ترس از ابراز وجود و پرسشنامه نشانه شناسی اختلال رفتار هنجاری استفاده شد. داده ها براساس آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادندکه نوجوانان مبتلا به اختلال رفتار هنجاری در مقایسه با نوجوانان عادی، به طور معناداری از سبکهای مثبت حل مسأله، کمتر استفاده می کنند. در نتیجه، نوجوانان مبتلا به اختلال رفتار هنجاری در مقایسه با همسالان خود، به خوبی نمی توانند از مهارت اجتماعی و شناختی در برخورد با موقعیتهای مسأله دار فردی و اجتماعی استفاده کنند. تفاصيل المقالة

حرية الوصول المقاله

28 - مقایسه سبک‌های ابرازوجود، حل تعارض و دلبستگی در زنان متاهل عادی و دارای تجربه‌ی طلاق عاطفی
رقیه زارعی سید ابوالقاسم مهری نژاد

10.30495/hpsbjourna.2022.1957490.1087

این پژوهش با هدف شناسایی سبک‌های حل تعارض، ابرازوجود و دلبستگی در زنان با تجربه طلاق عاطفی و زنان عادی (بدون تجربه طلاق عاطفی) انجام شد. این پژوهش از نوع علی مقایسه‌ای بود و از میان زنان متاهل ساکن شهر تهران تعداد 376 نفر به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی که حداقل 5 سال أکثر

این پژوهش با هدف شناسایی سبک‌های حل تعارض، ابرازوجود و دلبستگی در زنان با تجربه طلاق عاطفی و زنان عادی (بدون تجربه طلاق عاطفی) انجام شد. این پژوهش از نوع علی مقایسه‌ای بود و از میان زنان متاهل ساکن شهر تهران تعداد 376 نفر به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی که حداقل 5 سال از ازدواج شان گذشته بود انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های مورد نظر را تکمیل کردند. به منظور توصیف داده‌ها، نخست میانگین و انحراف استاندارد نمره&lrm;های آزمودنی‌ها در سبک‌های حل تعارض (یکپارچه، ملزم شده، مسلط، اجتنابی و مصالحه)، سبک‌های دلبستگی (اضطرابی و اجتنابی) و ابراز وجود در دو گروه زنان دارای تجربه طلاق عاطفی و عادی (بدون تجربه طلاق عاطفی) ارائه شده است. یافته‌ها نشان داد بین دو گروه زنان با تجربه طلاق عاطفی و عادی در ابراز وجود سبک‌های حل تعارض و دلبستگی تفاوت آماری معنادار وجود دارد. به این معنی که زنانی که طلاق عاطفی را تجربه کرده بودند به‌ طور معناداری دارای ابراز وجود پایین‌تر نسبت به زنان عادی بودند و بیشتر از سبک‌های حل تعارض اجتنابی و مسلط استفاده می‌کنند. در حالی‌که زنان عادی و بدون تجربه طلاق عاطفی به صورت معناداری نسبت به زنان با تجربه طلاق عاطفی بیشتر از سبک‌های حل تعارض یکپارچه و مصالحه استفاده می‌کنند. هم چنین یافته‌ها بیانگر این است که زنانی که طلاق عاطفی را تجربه کرده‌اند به‌طور معناداری از سبک‌دلبستگی اجتنابی بالاتری نسبت به زنان عادی برخوردار هستند در حالی‌که زنان عادی به صورت معناداری نسبت به زنان با تجربه طلاق عاطفی سبک دلبستگی اضطرابی بالاتری داشتند. تفاصيل المقالة

فهرس المقالات ابراز وجود

سند

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية