تأثیر تمرین هوازی و کورکومین بر غلظت پلاسمایی پروتئین واکنشگر C موش های صحرایی دیابتی

محورهای موضوعی : دسترسی آزاد

مرتضی ابراهیم زاده ¹ , کمال عزیزبیگی ² , خالید محمدزاده سلامت ³ , سامان پاشایی ⁴

1 - دانشجوی دکتری ، گروه تربیت بدنی ، واحد سنندج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سنندج ،
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
3 - استادیار ، گروه تربیت بدنی ، واحد سنندج ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سنندج ، ایران
4 - استادیار ، گروه تربیت بدنی ، واحد شقز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، سقز ، ایران

تاریخ دریافت : 1400/11/23 تاریخ پذیرش : 1400/12/13 تاریخ انتشار : 1400/09/01

کلید واژه: دیابت, کورکومین, تمرین هوازی, پروتئین واکنشگر C,

چکیده مقاله :

زمینه و هدف: پژوهش‌های پیشین تأثیر مثبت تمرین هوازی و کورکومین بر متغیرهای مختلف در شرایط دیابت را نشان داده‌اند. همچنین ترکیب این مداخلات، ممکن است اثر هم‌افزایی بر متغیرهای پژوهش داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی اثر مستقل و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل کورکومین بر غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی می‌پردازد.روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر به‌طور مساوی به گروه‌های کنترل سالم، کنترل دیابتی، تمرین دیابتی، کورکومین دیابتی و تمرین +کورکومین دیابتی تقسیم شدند. تمرین هوازی (پنج جلسه/هفته، هر جلسه 30 دقیقه با سرعت 22 متر/دقیقه، شیب: پنج درصد) و مکمل‌دهی (30 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن، سه روز/هفته) به مدت هشت هفته انجام شد. 48 ساعت پس از دریافت آخرین مداخله، موش‌ها قربانی شدند.یافته‌ها: دیابت باعث افزایش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی شد (001/0P=). تمرین باعث کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. کورکومین نیز باعث کاهش پروتئین واکنشگر C پلاسمایی (001/0P=) در موش‌های دیابتی شد. ترکیب تمرین و مکمل نسبت به تمرین تنها/مکمل تنها اثر بیشتری در کاهش غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی داشت (001/0P<).نتیجه‌گیری: تمرین و کورکومین به‌طور مجزا غلظت پروتئین واکنشگر C پلاسمایی موش‌های صحرایی دیابتی را کاهش دادند. همچنین به نظر می‌رسد استفاده از ترکیب تمرین و کورکومین نسبت به استفاده از هر یک به‌تنهایی، بیشتر بر متغیر پژوهش حاضر مؤثر بوده است.

چکیده انگلیسی:

Background and Aim: Previous studies have shown the positive effect of aerobic exercise and curcumin on various variables in diabetes. Also, the combination of these interventions may have a synergistic effect on research variables. The present study investigates the independent and combined effect of aerobic exercise and curcumin supplementation on plasma C-reactive protein concentration in diabetic rats.Methods: Forty male rats were equally divided into healthy control, diabetic control, diabetic exercise, diabetic curcumin and diabetic curcumin + exercise. Aerobic exercise (five sessions / week, each session 30 minutes at a speed of 22 meters / minute, slope: five percent) and supplementation (30 mg / kg body weight, three days / week) were performed for eight weeks. Rats were sacrificed 48 hours after receiving the last intervention.Results: Diabetes increased the concentration of plasma C-reactive protein (P = 0.001). Exercise decreased plasma C-reactive protein concentration (P = 0.001) in diabetic rats. Curcumin also reduced plasma C-reactive protein (P = 0.001) in diabetic rats. The combination of exercise and supplementation had a greater effect on reducing the plasma C-reactive protein concentration than mono / supplementation alone (P <0.001).Conclusion: Exercise and curcumin separately reduced plasma C-reactive protein concentration in diabetic rats. It also seems that the use of a combination of exercise and curcumin than the use of each alone, has been more effective on the variables of the present study.