مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر راهبردهای شناختی و فراشناختی بر خودپنداره و اهمالکاری دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهر شیراز انجام شد.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون، برای هر دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش ح چکیده کامل
مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر راهبردهای شناختی و فراشناختی بر خودپنداره و اهمالکاری دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهر شیراز انجام شد.روش شناسی پژوهش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون، برای هر دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اول (پایه نهم) ناحیه 1 شیراز در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل دادند که تعداد آنها با رجوع به اداره آموزش و پرورش شهر شیراز حدود 1850 نفر برآورد شده است. 60 نفر از دانشآموزان مورد مطالعه، به روش نمونهگیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامههای اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم و خودپنداره چن و تامپسون بوده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط خبرگان و اهل فن و پایایی با روش آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس یک متغیری و چند متغیری) استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی، 4/13 درصد واریانس خودپنداره و 9/21 درصد واریانس اهمال کاری دانش آموزان را تبیین میکند. همچنین استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی بر میزان ابعاد خودپنداره (عمومی، آموزشگاهی و غیرآموزشگاهی) و ابعاد اهمال کاری (آماده شدن برای امتحانات، آماده کردن تکالیف و آماده شدن برای پژوهش) تأثیر معنیدار دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دانشآموزانی که از راهبردهای شناختی و فراشناختی استفاده کردهاند، از لحاظ خودپنداره و اهمال کاری وضع بهتری نسبت به سایر دانشآموزان داشتند.
پرونده مقاله