طراحی مدل پارادیمی مدیریت منابع انسانی سبز بااستفاده ازروش داده بنیاد (مورد مطالعه شهرداری مشهد)
محورهای موضوعی : پژوهش های مدیریت راهبردیمهدی جانعلی زاده قزوینی 1 , آذر کفاش پور 2 , امیر رحیم پور 3 , مصیب سامانیان 4
1 - دانشجوی دکترا، واحد بجنورد، دانشگاه آزاداسلامی، بجنورد، ایران
2 - دانشیار ، گروه مدیریت و اقتصاد ، دانشگاه فردوسی مشهد
3 - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی ، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد ، ایران
4 - استادیار، واحدبجنورد،دانشگاه آزاداسلامی ، بجنورد ، ایران
کلید واژه: توسعه پایدار, شهرداری, داده بنیاد, مدیریت منابع انسانی سبز,
چکیده مقاله :
: استقرار نظام‌های مدیریتی همچون نظام مدیریت منابع انسانی سبز می‌تواند برای دست یابی به رسالت توسعه پایدار و حفظ محیط زیست شهرها مؤثر باشد. هدف این مطالعه کشف، طراحی و تبیین مدل مدیریت منابع انسانی سبز شهرداری مشهد می‌باشد. جامعه آماری را کلیه مدیران و سرپرستان شهرداری مشهد به تعداد150نفر تشکیل می دهند. برای رسیدن به این هدف درابتدا، مصاحبه ای نیمه ساختاریافته با خبرگان منابع انسانی شامل اساتید رشته مدیریت و محیط زیست و متخصصان منابع انسانی در شهرداری مشهد به شیوه گلوله برفی انجام شد که بعد از انجام15 مصاحبه محقق به اشباع نظری رسید و با استفاده از روش داده بنیاد و نرم افزار مکس کیودانسخه10، درمرحله کدگذاری باز تعداد 318 کداولیه شناسایی شد.سپس درمرحله کدگذاری محوری به 108 کد که با بررسی مجدد و کدگذاری انتخابی کدهای شناسایی شده مدیریت منابع انسانی سبز در23 مقوله شامل: انگیزه سبز، دانش سبز، شخصیت سبز، رفتارسبز، استخدام سبز، آموزش سبز، ارزیابی سبز، سازماندهی سبز، مشارکت سبز، نگهداری سبز، پاداش و جبران خدمت سبز، ارتقاء و انتصاب سبز، فرهنگ سازمانی سبز، شهر سبز، شورای شهر، قوانین و مقررات، دولت، سازمانهای بین المللی، تأمین کنندگان، رسانه ها و سازمانهای مردم نهاد سبز جمع بندی که در سه سطح فردی، سازمانی و فراسازمانی طبقه بندی شد و درنهایت مدل پارادایمی مدیریت منابع انسانی سبز کشف گردید.
Establishment of management systems such as green human resource management system can be effective to achieve the mission of sustainable development and environmental protection of cities. The purpose of this study is to discover, design and explain the green human resource management model of Mashhad Municipality. The statistical population consists of all managers and supervisors of Mashhad Municipality of 150 people. To achieve this goal, at first, a semi-structured interview with human resources experts, including professors of management and environment and human resources specialists in Mashhad Municipality, was conducted by snowball method. After 15 interviews, the researcher reached theoretical saturation and using the Grounded Theory method and MAXQDA software version 10 was used, in the open coding stage 318 codices were identified. Then in the axial coding stage it reached 108 codes which by reviewing and selectively coding the identified codes of green human resource management in 23 categories including: green motivation, green knowledge, personality Green, Green Behavior, Green Recruitment, Green Education, Green Evaluation, Green Organization, Green Participation, Green Maintenance, Green Service Rewards, Green Promotion and Appointment, Green Organizational Culture, Green City, City Council, Rules and Regulations, Government, Organizations International, suppliers, media and green men organizations were summarized which was classified into three levels: individual, organizational and extra-organizational, and finally the paradigm model of green human resource management was discovered
آهنگری کیاسری، حیدر و چرمچیان لنگرودی، مهدی(1397) بررسی عوامل مؤثر بر میزان مشارکت دهیاران در حفظ و نگهداری از محیط زیست روستایی شهرستان ساری، فصلنامه انسان و محیط زیست،شماره44، 12-.
ابوذری لطف، مرضیه (1393). تحلیل توصیفی گفتمان های دولت های پس از انقلاب اسلامی؛ در حوزه توسعه اقتصادی (92-1357) فصلنامه مطالعات سیاسی ، 7 (26)،92 -1357.
اصغرزاده شیرازیفرد، رقیه، عباس نژاد، طیبه و احمدی کهنعلی، رضا (1394). نقش مدیریت منابع انسانی سبز در موفقیت طرح های زیست محیطی، دومین همایش بین المللی مدیریت و فرهنگ توسعه، تهران، موسسه سفیران فرهنگی مبین.
اعرابی، فاطمه السادات، فرهنگی، علی اکبر، سیدجوادین، سیدرضا (1396). اﻟﮕﻮی ﺗﻌﺎﻣﻠﻲ اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ و اﺳﺘﺮاﺗﮋیﻫﺎی ﻣﻨﺎﺑﻊاﻧﺴﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻜﺮد (ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ :واﺣﺪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺸﻲ دارای ﻣﺠﻮز از وزارت ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت و ﻓﻨﺎوری)، فصلنامه پژوهش های مدیریت راهبردی،23 (64)، 83-101 .
اردوان، علی، عالم تبریز، اکبر، ربیعه، مسعود و زندیه، مصطفی (1397). انتخاب تأمین کنندگان پایدار با رویکرد تئوری خاکستری: مورد مطالعه صنعت فولاد، نشریه پـژوهش های مهنـدسـی صنایع در سیستـم هـای تولیـد، 13 (6)، 165-177.
تقوا، محمدرضا، ظهرابی، مسعود و دهدشتی شاهرخ، زهره (1398). مدل ساختاری فناوری اطالعات سبز و پایداری سازمانی، فصلنامه علمی مطالعات مدیریت کسب و کار هوشمند- 7 (72) ، 5-28.
توکلی، علیرضا، هاشمی،علیرضا، ثتبت، عباس و رازقی، سعید (1397). ارائه مدل ساختاری مدیریت منابع انسانی سبزبرمبنای نظام های مدیریت منابع انسانی، فصلنامه پژوهش های مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، سال دهم، شماره پیاپی،(31 )، 77-103.
صمیمی، احمد، احمدپور، محی الدین (1390). بررسی شاخص عملکرد محیط زیست و رشد اقتصادی در کشورهای توسعه یافته، فصلنامه اتصاد، محیط زیست و انرژی، (1)1، زمستان 1390، 72-55
جهان بین، فرزاد (1397). باغبانی فرهنگ (مدیریت فرهنگ در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی)، فصلنامه پژوهش های مدیریت راهبردی، (53) 15، 126-103
راهنورد، بابک، محمد خانی،کامران، فرهنگی، علی اکبر و محمد داوودی، امیرحسین (1395). تبیین مدل راهبردی برای مدیریت فرآیند پذیرش، انتقال و اشاعه فناوری های نوین رسانه ای از دیدگاه مخاطبان ایرانی، فصلنامه پژوهش های مدیریت راهبردی، 22 (60)، 113- 87
رحیمی، صالح، اعرابی، سیدمحمد و فیاضی،مرجان(1398) ﮔﻮﻧﻪﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺘﺮاﺗﮋی رﻓﺘﺎر ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ، فصلنامه پژوهش های مدیریت راهبردی، 25 (75) ، 45-70.
رحیمی، هومن، بهزادفر، مصطفی ، زیاری، کرامت اله (1398). بازکاوی و تحلیل ساختارشهری با تاکید بر توسعه پایدار با استفاده از روشAHP، فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی،شماره45، 704 -683.
رضایی، بابک، زرگر، سیدمحمد و همتیان، هادی(1399). بررسی تأثیر ابعاد مدیریت منابع انسانی سبز بر توسعه سازمانی پایدار، فصلنامه علمی آموزش علوم دریایی، بهار 99 ،شماره 20، 93-108
شاکریان، حامد (1397). شناسایی و تعیین اولویت اقدامات مدیریت منابع انسانی سبز با استفاده از تکنیک تاپسیس فازی، مجله رویکردهای نوین در مدیریت و حسابداری، شماره6، پاییز1397، 143-152.
فرامرزقراملکی، احد (1397)، اخلاق حرفه ای، چاپ سیزدهم، تهران، نشر مجنون
فرخی، مجتبی، نصراصفهانی، علی و صفری، علی (1396) ارائه چهارچوب مدیریت منابع انسانی سبز در صنعت فولاد، فصلنامه پژوهش های مدیریت منابع انسانی دانشگاه امام حسین(ع)، 9(4)، (پیاپی30)، 47-72
قاسمی، محمد جواد، موغلی، علیرضا و کمانی، محمد حسین(1395). مطالعه تأثیر فعالیت های مدیریت منابع انسانی راهبردی بر عملکرد زیست محیطی با نقش واسطهای رفتار شهروند-زیست محیطی و نقش تعدیلگر ابتکارات زیست محیطی، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشگاه پیام نور شیراز.
غمامی،سید محمد مهدی.،کدخدا مرادی، کمال ودرخشان، داور(1397). تعهدات حمایتی دولت در قبال سازمان های مردم نهاد زیست محیطی در نظام حقوقی ایران، دوفصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه حقوق اسلامی،(2)19 ، (پیایپی48)، 397-420.
کریمی پور، مهدی، بیات ترک، امیر و نجفی،امیر(1398) ﻣﺪل دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژیﻫﺎی ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﺣﻮزه IT ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ روﯾﮑﺮد داده ﺑﻨﯿﺎد، فصلنامه ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی مدیریت راهبردی، (72)25، 99-124.
مظفری،کیوان، کاوسی، اسماعیل و اعتبارخوراسگانی،اکبر (1397). ارائه راهبردهای تغییر فرهنگ سازمانی براساس چارچوب ارزشهای رقابتی و پویایی های فرهنگی در سازمان صدا وسیما، فصلنامه پژوهش های مدیریت راهبردی، (70)24، 146-119 .
یعقوبی، نورمحمد، دهقانی، مسعود و امیدوار، ملیحه (1397). اﺳﺘﻘﺮار ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺳﺒﺰ در اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎرآﻓﺮینی، مجله پژوهش های مدیریت منابع انسانی، (4)8، 149-131.
یعقوبی، مهدی و شمس، مجید (1398). بازآفرینی بافت فرسوده با رویکرد توسعه پایدار مطالعه موردی: شهرایلام، فصلنامه شهرپایدار، 2(1)، 77-63.
Alizadeh, H. Lotfi, V & Visi, S (2019). Assessing the environmental effects of educational uses using ecological footprint model, Journal of Urban Studies, No. 22, 88-77
Adnan M. Rawashdeh (2018).The impact of green human resource management on organizational environmental performance in Jordanian health service organizations. Growing Science. Management Science Letters 8 (2018) 1049–1058
Ahmad, S (2015).Green Human Ressourxe Management:Policies and practices.Cogent Business 7 Management,2:1-13.
Arsalan, M. Vaezi,R(2019) Model of Human Resources Development in the Public Sector of Kerman Province in 1404, Public Management Reserches,(12)43, 135-155.
Arulrajah, A. Anton (2015). Green Human Resource Management Practices: A Review, Sri Lankan Journal of Human Resource Management., Vol.5, No.1, 1-16.
Azadkhani,P.Sadatnejad,M & Sharafkhani,J (2019). Study of Environmental Education and Environmental Protection Behavior Students of Ilam Girls' High Schools, Quarterly Journal of Human and Environment, No. 79, 153-139.(Persian)
Baena, M. Dolores Guerrero-, Jos_e A. G_omez-Lim_on, J. Vicente Fruet (2015). A multicriteria method for environmental management system selection: an intellectual capital approach, Journal of Cleaner Production, 1-10
Benevene,P & Buonomo,I (2020). Green Human Resource Management: An Evidence-Based Systematic Literature Review, Sustainability 12, 5974, 1-25.
Bhutto, S A & Aurangzeb,D (2016) Effects of Green Human Resources Management on Firm Performance: An Empirical Study on Pakistani Firms, European Journal of Business and Management,(Online) ,Vol.8, No.16, 119-125
Datta ,B (2015) . Assessing the effectiveness of aythic leadership International Journa of Leadership Studies9.pp.62-75.
Ebrahimi Yazdi, M, Vakilzadeh, J, Hezbollahi, M & Narjili, N (2019). Mashhad Municipal Budget Summary Citezen’Guide .page13[In Persian]
Giancola, L.F (2009). Is Total Rewards a Passing Fad?, Compensation & Benefits Review, 41(4), 29-35.
Kamrani Sharif, S (2018).Investigating the Causes of Environmental Destruction in the Transition to Green Economy, Journal of New Advances in Psychology, Educational Sciences and Education, First Year, No. 2, 15-1. (Persian)
Kim Y.G., Kim W.G., Choi H.M & Phetvaroon K (2019). The effect of green human resource management on hotel employees’ ecofriendly behavior and environmental performance, International Journal of Hospitality Management,76(A): 83-93
Lloyd, C, Harris, M & Andrew, C (2016) . The greening of organizational culture, Management views on the depth, degree and diffusion of change. Journal of Organizational Change Management, 15(3): 214 – 234.
Masri, H & Jaaron, A (2017). Assessing green human resources management practices in Palestinian manufacturing context: An empirical study. Journal of Cleaner Production 143, 474-489.
Moghiseh, M & Zabrdast, E (2019). Analysis of urban-rural relations in regional development Case study: Mashhad, Urban Research Quarterly, No. 30, 96-85
Norton, T A., Hannes Zacher, & Neal M. Ashkanasy (2014). Organisational Sustainability Policies and Employee Green Behaviour: The Mediating Role of Work Climate Perceptions. Journal of Environmental Psychology 38: 49–54.
Parker B, Myrick F. The Grounded Theory Method: Deconstruction and Reconstruction in a Human Patient Simulation Context. International Journal of Qualitative Methods 2011; 10(1): 73-85.
Pourali, A, Falahi, M Ali Naji Meidani, A.A (2019). Study of the Impact of Human Development Dimensions (Education, Health and Welfare) on Environmental Performance Index, Journal of Environmental Education and Sustainable Development, Volume 8, Number 1, Autumn 9-2. [In Persian]
Rahmani,M & Ibrahimzadeh,I (2018). Identifying and ranking affecting factors on adoption of electronic services in Mashhad Municipality by citizens, Public Management Reserches,(11)41,PP.265-286.
Rehman, M.A., Seth, D & Shrivastava, R.L (2016). Impact of Green Manufacturing Practices on Organizational Performance in Indian Context: An Empirical Study . J. Clean. Prod, Vol 137, 427-448.
Renwick, D.W.S.Redman, T & Maguire, S(2013). Green human resource management: a review and research agenda . Int. J. Manag. Rev, Vol 15,1-14.
Roscoe, S., Subramanian, N., Charbel J.C. Jabbour, Chong.T (2019). Green human resource management and the enablers of green organisational culture: Enhancing a firm's environmental performance for sustainable development. Business Strategy and the Environment. Volume28, Issue5https://doi.org/10.1002/bse.2277 First published: 10 February 2019
Schuler, R. S., Jackson, S. E & Jiang, K (2014). An Aspirational Framework for Strategic Human Resource Management. The Academy of Management Annals, 1-89.
Sharma, S & Gupta, N. (2015). Green HRM: an innovative approach to environmental sustainability. In: Proceeding of the Twelfth AIMS International Conference on Management, January, Calicut, India, 825-830.
Tang, G., Chen, Y., Jiang, Y & Paille, P (2018). Green human resource management practices: scale development and validity. Asia Pacific Journal of Human Resources, 56,31-55
Xiao Qing Liang & Cheng-Jui Tseng(2020). The Sustainable Development of Green Human Resource Management in Jiangxi of China, International Conference on Sustainability Management, IOP Conf. Ser.: Earth Environ. Sci. 576 012025
Wagner, Marcus, (2015). A European perspective on country moderation effects: Environmental management systems and sustainability-related human resource benefits, Journal of World Business, Elsevier, vol. 50(2), pages 379-388.
Zaid Ahmad A.2018. & Jaaron, Ayham A.M.: Tali Bon Abdul (2018). "The impact of green human resource management and green supply chain management practices on sustainable performance: An empirical study, J ournal of Cleaner Production,204,:965-979.
_||_