نقش اسمو‌پرایمینگ بر جوانه‌زنی گندم (Triticum aestivum L.) تحت شرایط عصاره آللوپاتیک علف ‌هرز دم روباهی (Setaria viridis L.)

محورهای موضوعی : تکنولوژی بذر

علی بابایی قاقلستانی ¹ , معصومه اسدی گاکیه ² , نوشین فلاحی ³ , نسرین حاتمی قره قوینی ⁴

1 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه
2 - مربی مرکز‌هایتک اداره کل فنی و حرفه‌ای استان کرمانشاه
3 - کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
4 - کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه آزاداسلامی واحد کرمانشاه

تاریخ دریافت : 1394/12/01 تاریخ پذیرش : 1395/07/02 تاریخ انتشار : 1395/02/01

کلید واژه: وزن خشک, آللوپاتی, طول ساقه‌چه, سرعت جوانه‌زنی,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی اثر اسمو‌پرایمینگ بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی گندم (Triticum aestivum L.) رقم آذر 2 تحت شرایط عصاره آللوپاتیک علف هرز دم روباهی (Setaria viridis L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه بیوتکنولوژی اداره کل فنی و حرفه ای استان کرمانشاه در سال 1394 اجرا گردید. فاکتورهای تحقیق شامل محلول‌های اسمزی به عنوان فاکتور اول در چهار سطح، 1% KNO3، 2% KNO3، 1% CaCl2، 2% CaCl2و شاهد (بدون پرایمینگ) و مدت زمان پرایم به عنوان فاکتور دوم در دو مدت زمان 2 و 6 ساعت بودند. نتایج نشان داد که بذرهای پرایمینگ شده بهتر از شاهد (بدون پرایمینگ) در عصاره آللوپاتیک رشد کردند، به‌طوری‌که بیشترین طول ساقه‌چه و گیاهچه در تیمار 1% CaCl2بدست آمد. درصد و سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک ریشه ‌چه و گیاهچه و شاخص ویگور II در زمان 2 ساعت برترین فاکتور تحقیق بود. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که پرایمینگ باعث بهبود مؤلفه‌های جوانه‌زنی گندم در شرایط تنش آللوپاتیک شد و مقاومت گندم را در مقابل این تنش در مرحله جوانه‌زنی و استقرار افزایش داد.