• صفحه اصلی
  • شناسایی گونه های پی تیوم استان همدان و ارزیابی تنوع آن ها با استفاده از نشانگرRFLP

اشتراک گذاری

آدرس مقاله


کد مقاله : 162 بازدید : 61 صفحه: 37 - 46

نوع مقاله: پژوهشی

شناسایی گونه های پی تیوم استان همدان و ارزیابی تنوع آن ها با استفاده از نشانگرRFLP

محورهای موضوعی : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی

پیمان آباد 1 , دوستمراد ظفری 2 , منصوره میرابوالفتحی 3

1 - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران.
2 - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلیسینا، همدان، ایران.
3 - مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1392/08/13 تاریخ پذیرش : 1392/08/13 تاریخ انتشار : 1392/07/01

کلید واژه: همدان, پی تیوم, RFLP,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی تنوع و میزان قرابت و تفاوت های ژنتیکی جدایه های شبه قارچ پی تیوم از شهرها و مناطق مختلف استان همدان، بازدید به عمل آمد و تعداد 150 جدایه جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس ریخ ت شناسی 12گونه شناسایی شد. تعداد 8 جدایه پی تیوم که دارای اسپورانژیوم گرد بودند انتخاب و برای مقایسه آ ن ها از نشانگر RFLPاستفاده گردید که در نهایت از تاثیر آنزیم های برشی روی جدایه ها، 36 باند بدست آمد که طول این نواحی از 350 تا 1000کیلو جفت باز متغیر بود. جدایه ها در 3 گروه و 7 کلاد قرار گرفتند . گونه هایP. tracheiphilum وPythium group Gشباهت 100 درصدی را نشان دادند که احتمالا هر دو جدایه از یک دودمان ژنتیکی هستند. بیشترین تفاوت درون گونه ای راpyrilobum  .P.وirregulare P.به ترتیب با 80 و 65 درصد آشکار ساختند.

چکیده انگلیسی:

To investigate the diversity and the range of genetic differences and similarities of isolates of pseudo-fungus Pythium spp., different regions of Hamadan province were searched, 150 isolates were collected and thereafter 12 species were identified based on morphological characters. Eight Pythium isolates with spherical sporangium were selected and compared using RFLP marker. Finally, restricted digestion of amplified ITS1-5.8S-ITS2 region resulted in 36 bands with a length ranging 350 to 600 kpb. Accordingly the isolates were placed in 3 groups and 7 clades. Pythium group G and P. tracheiphilum were identical thereby implying common ancestry. The most intraspecific distances were observed in P. pyrilobum and P. irregulare measuring 80 percent and 65 percent respectively.

منابع و مأخذ:


  1. Askari, S., Rohani, H. Falahati Rastegar, M., Mehdikhani Moghadam, E. and Mokaram Hesar, A. 2010. Identification of Pythium species from vegetable crops in Razavi province using AFLP marker. 19th Iranian Plant Protection Congress, 31 july-3 August, Tehran, Iran.
    2.
  2. Dick, M. W. (1990). Key to Pythium. U. K, ReadingUniversity Press.
    3.
  3. Fattahi, Sh., Zafari, D. and Mahmoudi, S.B. 2010. Genetic diversity and identification of Pythium aphanidermatum isolates using RAPD-PCR. 19th Iranian Plant Protection Congress, 31 july-3 August, Tehran, Iran.
    4.
  4. Galland, D., and Paul, B. (2001). Pythium perplexum isolated from soil in France: morphology, molecular characterisation and biological control. Microbiological Research 156: 185-189.
    5.
  5. Garzon, C. D., Geiser, D. M., and Moorman, G. W. (2005). Amplified fragment length polymorphism analysis and internal transcribed spacer and cox II sequences reveal a species boundary within Pythium irregulare. Phytopathology 95: 1489-1498.
    6.
  6. Garzon, C. D., Geiser, D. M., and Moorman, G. W. (2005). Diagnosis and population analysis of Pythium species using AFLP fingerprinting. Plant disease 89: 81-89.
    7.
  7. Garzon, C. D., Yanez, J. M., and Moorman, G. W. (2007). Pythium cryptoirregulare, a new species within the P. irregulare complex. Mycologia 99: 291-301.
    8.
  8. Harvey, P. R., Butterworth, P. J., Hawke, B. G., and Pankhurst, C. E. (2001). Genetic and pathogenic variation among cereal, medic and sub-clover isolates of Pythium irregulare. Mycological Research 105: 85-93.
    9.
  9. Kageyama, K., Ohyama, A., and Hyakumachi, M. (1997). Detection of Pythium ultimum using polymerase chain reaction with species-specific primers. Plant Disaese 81: 1155-1160.
    10.
  10. Kageyama, K., Uchino, H., and Hyakumachi, M. (1998). Characterization of the hyphal swelling group of Pythium: DNA polymorphisms and cultural and morphological characteristics. Plant Disaese 82: 218-222.
    11.
  11. Levesque, C. A., and de Cock, A. W. A. M. (2004). Molecular phylogeny and taxonomy of the genus Pythium. Mycological Research 108: 1363-1383.
    12.
  12. Martin, F. (1995). Meiotic instability of Pythium sylvaticum as demonstrated by inheritance of the nuclear markers and karyotype analysis. Genetics 139: 1233-1246.
    13.
  13. Matsumoto, C., Kageyama, K., Suga, H., and Hyakumachi, M. (2000). Intraspecific DNA polymorphisms of Pythium irregulare”. Mycological Research 104: 1333-1341.
    14.
  14. McLeod, A., Botha, W. J., Meitz, J. C., Spies, C. F. J., Tewoldemedhin, Y. T., and Mostert, L. (2009). Morphological and phylogenetic analyses of Pythium species in South Africa. Mycological Research 113: 933-951.
    15.
  15. Plaats-Niterink, A. J. Van der (1981). Monograph of the genus Pythium. Studies in Mycology, Centraalbureau voor Schimmelcultures, Baarn 21: 1-242.
    16.
  16. Rafin, C., Brygoo, y., and Tirilly, Y. (1995). Restriction analysis of amplified ribosomal DNA of Pythium spp. isolated from soilless culture systems. Mycological Research 99: 277-281.
    17.
  17. Wang, P. H., and White, J. G. (1997). Molecular charachterization of Pythium species based on RFLP analysis of the internal transcribed spacer region of ribosomal DNA. Physiological and Molecular Plant Pathology 51: 129-143.
    18.
_||_

مقالات مرتبط

حقوق این وب‌سایت متعلق به سامانه مدیریت نشریات دانشگاه آزاد اسلامی است.
حق نشر © 1403-1400

صفحه اصلی| عضویت/ ورود| درباره سند| تماس با ما|
[English] [العربية] [en] [ar]