بررسی رابطه ی بین کمال گرایی و احساس تنهایی با کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی استان گیلان
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیجواد خلعتبری 1 , شهره قربان شیرودی 2 , ایمان حسینی 3
1 - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران.
2 - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران
3 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، کارشناس امور روانی دانشگاه علوم پزشکی گیلان. گیلان، ایران
کلید واژه: کیفیت زندگی, کمال گرایی, احساس تنهایی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی میان کمال گرایی و احساس تنهایی با کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی گیلان انجام پذیرفت. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و جامعه ی آماری این پژوهش، کلیه ی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان (612 نفر) بودند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به تعداد 300 نفر، 150 دانشجوی دختر و 150 دانشجوی پسر به عنوان گروه نمونه ی تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق عبارت بودند از: مقیاس کمال گرایی هیل، فرم کوتاه پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه ی سنجش تنهایی اجتماعی و عاطفی اشر. یافته ها با آزمون رگرسیون چند متغیری و ضریب همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کمال گرایی و احساس تنهایی، تبیین بالایی از کیفیت زندگی به دست داد. بنابراین کیفیت زندگی بالاتر، با احساس تنهایی و کمال گرایی پایین، رابطه ی بیشتری دارد. یعنی با افزایش کیفیت زندگی، کمال گرایی و احساس تنهایی کاهش می یابد. در بررسی ضرایب همبستگی بین کمال گرایی و احساس تنهایی، همبستگی معنادار به دست آمد و همچنین همبستگی کمال گرایی و کیفیت زندگی، معنادار می باشد. و بین احساس تنهایی و کیفیت زندگی نیز همبستگی معناداری به دست آمد.
Life quality has been proposed as one of the signs for measuring health. It has been expressed as a combination of social, mental and physical welfare that can be understood by an individual or groups of people, and is considered one’s thoughts of his or her situation of life based on culture and value regulation he or she lives in as well as the relation among these thoughts with purposes, expectations, criteria in addition to the consideration of priorities of the person. The present study investigated the relationship between life quality and two variables of perfectionism and feeling of loneliness in medical students of Guilan province. This study was accomplished with the purpose of investigating the relationship between perfectionism and feeling of loneliness and the life quality of medical students in Guilan province. The research method was ‘correlation analysis’ and population of this research were all medical students of medical science university of Guilan (612 people) who were selected via cluster sampling in about 300 students, 150 female student and 150 male students. They were the sample groups of the current study. The research materials were Hill Perfectionism Measure, the brief form of Life Quality Questionnaire of World Health Organization as well as the questionnaire measuring social and mental loneliness. The data were analyzed via Multivariable Regression and Pearson correlation coefficient. The results showed that perfectionism and feeling of loneliness were perfect explanations of life quality, thus, a higher life quality could be of more relationship with feeling of loneliness and perfectionism which meant that as life quality increased, the feeling of loneliness decreased. The correlation analysis between perfectionism and feeling of loneliness indicated that a significant correlation was achieved, also, the correlation between perfectionism and life quality was significant. Therefore, a significant correlation was achieved between feeling of loneliness and life quality.