مقایسه ی میزان سلامت روان در میان همسران شاهدی که ازدواج مجدد کردند و همسران شاهدی که ازدواج مجدد نکردند و تعیین اثربخشی درمان رفتاری- شناختی CBT بر مؤلفه های سلامت روان آنها
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتیشهره قربان شیرودی 1 , زینب پور صدیقی 2
1 - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، ایران
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
کلید واژه: سلامت روان, درمان شناختی – رفتاری, همسران شاهد,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی میزان سلامت روانی در میان همسران شاهدی که ازدواج مجدد کردند و همسران شاهدی که ازدواج مجدد نکردند و تعیین اثربخشی درمان رفتاری- شناختی CBT بر مؤلفه های سلامت روان آن ها می باشد. طرح تحقیق در بخش اول این پژوهش، روش علی- مقایسه ای و برای بخش دوم از روش شبه آزمایشی با طرح تحقیق از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. کلیه ی زنان شاهد شهرستان تنکابن چه آنهایی که ازدواج مجدد کردند و آنهایی که ازدواج مجدد نکردند جامعه ی آماری را تشکیل می دهند. نمونه آماری شامل 100 نفر از این زنان است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش پرسشنامه ی سلامت عمومی (GHQ) گلدبرگ، مورد استفاده قرار گرفت که روایی محتوایی آن در نمونه ی ایرانی تأیید و ضریب آلفای کرونباخ آن 90/0 گزارش شده است. برای بررسی فرضیه ها از آزمون t و آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان سلامت روان قبل از درمان، در دو گروه همسران شاهدی که ازدواج مجدد کرده اند و همسران شاهدی که ازدواج مجدد نکرده اند متفاوت نیست. همچنین نشان داد که آموزش شناختی رفتاری، بر مؤلفه های سلامت روان همسران شاهدی که ازدواج مجدد کرده اند و در آنهایی که ازدواج مجدد نکرده اند نیز مؤثر بوده است.
This study aimed to compare mental health among remarried Shahed spouses and non-remarried Shahed spouses and determining the effectiveness of CBT cognitive behavioral therapy on their mental health components. The research design, in part one of the study, was comparative, and the ‘pretest-posttest’ research design with control group was used for part two. The population of the study included all women who remarried and those who did not remarry in Tonekabon province. The sample in this study included 100 women who were selected based on simple random sampling, and Goldberg’s Mental Health Questionnaire (GHQ) was conducted on these samples. The T-test and Covariance Analysis were used to test the hypotheses of the study, and the data were analyzed using the SPSS software. The research findings showed that there was no difference between Shahed spouses who remarried and those did not remarry in terms of mental health before the treatment. The results also showed that cognitive behavioral training was effective on mental health components of Shahed spouses who remarried. Cognitive behavioral training was also effective on health components among spouses who did not remarry.