بررسی رابطه مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان در آموزش و پرورش استان مازندران
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
1 - گروه علوم تربیتی دانشگاه ازاد ساری
کلید واژه: مدیریت معنوی در محیط کار#رفتار اخلاقی کارکنان# آموزش و پرورش استان مازندران,
چکیده مقاله :
معنویت در محیط کار می‌تواند برای سازمان‌ها، انسانیت و برای اجتماع، فعالیت و برای محیط، مسئولیت به ارمغان آورد. اگر چنین شود؛ این مهم‌ترین وظیفه‌ای است که جامعه ما در نخستین دهه‌های هزاره‌ی جدید با آن مواجه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان در آموزش و پرورش استان مازندران می‌باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران در سال 1400-1399 به تعداد 1412 نفر بود. حجم نمونه به تعداد 302 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بر حسب جنسیت انتخاب شد. روش گردآوری داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و میدانی بوده است. ابزار اندازه‌گیری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های استاندارد معنویت در محیط کار میلیمن و همکاران (2003) و رفتار اخلاقی لوزیر (1993)، بود. روایی پرسشنامه‌ها توسط متخصصان بررسی و تایید شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه‌های معنویت در محیط کار برابر 94/0 و رفتار اخلاقی برابر 90/0 صدم محاسبه گردید که نشان داد پرسشنامه‌ها از پایایی نسبتاً بالایی برخوردار هستند. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده از روش‌های آمار توصیفی (محاسبه فراوانی، درصدها، انحراف استاندارد و نمودار ستونی) و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون ضریب همبستگی پیرسون) از طریق برنامه نرم‌افزاری SPSS22 بود. یافته‌ها نشان داد که بین مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان و مولفه‌های آن در آموزش و پرورش استان مازندران رابطه وجود دارد. در نتیجه، معنویت در محیط کار می‌تواند موجب شود کارکنان و مدیران به دلیل احساس تعلقی که به دیگران دارند، از بدگویی و دشمنی‌‌های عمدی با یکدیگر خودداری کنند. هر چه معنویت در کار افزایش یابد، اصول اخلاقی در سازمان بیشتر رعایت می‌شود و افراد به آن پایبندی بیشتری خواهند داشت.
Spirituality in the work environment can bring humanity to organizations, activity to the community, and responsibility to the environment. If so; This is the most important task that our society is facing in the first decades of the new millennium. The purpose of this research is to investigate the relationship between spiritual management in the work environment and the ethical behavior of employees in education in Mazandaran province. This is a descriptive correlational research. The statistical population included all education workers of Mazandaran province in 2013-1400, numbering 1412 people. The sample size of 302 people was selected by stratified random sampling method according to gender. The data collection method was library and field. Data measurement tools included the standard questionnaires of spirituality in the work environment by Milliman et al. (2003) and ethical behavior by Lozier (1993). The validity of the questionnaires was checked and confirmed by experts and by calculating Cronbach's alpha, the reliability of spirituality questionnaires in the work environment was calculated as 0.94 and moral behavior as 0.90 percent, which showed that the questionnaires have relatively high reliability. . The method of data analysis was the use of descriptive statistics (frequency calculation, percentages, standard deviation and column chart) and inferential statistics (Kolmogorov Smirnov test and Pearson correlation coefficient test) through SPSS22 software program. The findings showed that there is a relationship between spiritual management in the work environment and the ethical behavior of employees and its components in education in Mazandaran province. As a result, spirituality in the work environment can cause employees and managers to avoid bad words and deliberate enmity with each other due to their sense of belonging to others. The more the spirituality in the work increases, the more ethical principles will be observed in the organization and the more people will adhere to them.
اباذری محمودآباد، علیمحمد؛ امیریانزاده، مژگان. (1395). رابطه معنویت در محیط کار و تعهد سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز. نشریه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، دوره 7، شماره 1، پیاپی 25، صص: 143-119.
ابراهیمپور، حبیب؛ روشندل اربطانی، طاهر؛ سخندان، الناز. (1396). تحلیل نقش معنویت در محیط کار در رشد رفتار اخلاقی کارکنان دانشگاه پیام نور استان اردبیل. مدیریت در دانشگاه اسلامی، سال 6، شماره 2، صص: 192-177.
ابراهیمپور، حبیب؛ کریمیانپور، غفار؛ دارابی، مسعود؛ عزیزیانکهن، دکترنسرین. (1397). تحلیل نقش میانجی اخلاق کاری در رابطه بین رهبری معنوی و تعهد سازمانی. فصلنامه اخلاق در علوم و فنّاوری، سال 13، شماره 2، صص: 158-149.
بیکزاد، جعفر؛ مصطفایی، بابک؛ نوری، حسین. (1400). ارایه مدل تاثیر معنویت در محیط کار بر بهرهوری سازمانی با نقش واسطهای سرمایه اجتماعی و پایبندی به رفتارهای اخلاقی در دانشگاه تبریز، مجله جامعهشناسی اقتصادی و توسعه، بهار و تابستان، سال دهم، شماره 1 (22)، صص 98-77.
رحیمی، حمید؛ بهارلویی، فرشاد. (1397). تأثیر جوّ اخلاقی بر اعتماد در کار تیمی با نقش میانجی رفتار اخلاقی. فصلنامه مطالعات رفتار سازمانی، سال 7، شماره 2، صص: 158-129.
عزیزیانکهن، نسرین؛ ابراهیمپور، حبیب؛ کریمیانپور، غفار؛ دارابی، مسعود. (1397). تحلیل نقش میانجی اخلاق کاری در رابطه بین رهبری معنوی و تعهد سازمانی کارکنان اداره ورزش و جوانان استان اردبیل. فصلنامه اخلاق در علوم و فنّاوری، سال 13، شماره 2، صص: 158-150.
کولیوند، علیرضا . (1399). بررسی رابطه معنویت با اخلاق حرفهای و تعهد سازمانی (مطالعه موردی ستاد ناجا)، مجله پژوهشهای دانش انتظامی، پاییز، شماره 88 (25)، صص 102-78.
معینیکیا، مهدی؛ غریبزاده، رامین؛ کاظمی، سلیم؛ غریبزاده، شیما. (1398). تحلیل رابطه بین معنویت در محیط کار و فساد اداری: نقش میانجی اخلاق حرفهای، مجله اخلاق در علوم و فناوری، تابستان، سال چهاردهم، شماره 2(7)، صص 98-92.
منظمیتبار، جواد. (1399). بررسی رابطه رفتار اخلاقی با معنویت در بین افسران و درجه‌داران کلانتری‌های شهر همدان، مجله دانش انتظامی همدان، پاییز، شماره 26 (10)، صص 27-18.
نصراصفهانی، علی؛ امیری، زینب؛ فرخی، مجتبی؛ سیفی، محسن. (1396). تأثیر معنویت در محیط کار بر سایش اجتماعی با نقش میانجی: جو اخلاقی سازمانی (مورد مطالعه: سازمان تأمین اجتماعی شهر اصفهان). فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، دوره 28، شماره 2، صص: 34-17.
نمازی، فاطمه؛ آریانی، وحید. (1397). بررسی رابطه بین معنویت در محیط کار و رضایت شغلی کارکنان با توجه به نقش تعدیلگری استرس شغلی (مطالعه موردی: بانک مهر اقتصاد استان گیلان). فصلنامه رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، شماره 5، صص: 1433-130.
نیکپور، امین؛ منظری توکلی، علیرضا؛ حسینینژاد، محمدرضا. (1390). پژوهشی با عنوان عنوان مقاله: بررسی رابطه بین معنویت محیط کاری و رفتارهای شهروندی سازمانی در کارکنان سازمان بنیاد شهید شهر کرمان. نشریه مدیریت بهرهوری (فراسوی مدیریت)، دوره 4، شماره 16، صص: 172-155.
نیکنام فدافن، فاطمه؛ ناصری، نازیا سادات.(1399). بررسی نقش مدیریت معنوی و معنویت در کار در آموزش و پرورش، مجله رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، پاییز ، شماره 42 (جلد سوم).
یعقوبی، نورمحمد؛ رقیبی، مهوش؛ مطهری، زهرا. (1392). بررسی رابطه بین معنویت سازمانی و شادکامی کارکنان: یک مطالعه موردی در ستاد فرماندهی نیروی انتظامی گلستان. مجله طب انتظامی، شماره 1، صص: 126-119.
Ayoun, B.; Rowe, L.; Yassine, F. (2021). Is workplace spirituality associated with business ethics. Article in International Journal of Contemporary Hospitality Management, 27(5): 938-957.
Fernandes Bella, R. L.; Toledo Ferraz, F.; Soares Bezerra, M. J. (2018). Workplace Spirituality: Sustainable Work Experience from a Human Factors Perspective. www.mdpi.com/journal/sustainability, 10(1887). 1-13.
Kenneth, Ch. A.; Business, A. D. (2019). Spirituality, Ethical Behavior and Ethical Business: The Impact of Relatedness. Journal of Business Management & Social Sciences Research (JBM&SSR), 2(9): 76-86.
Nair, B.; Rohini S.; Sivakumar, V. (2019). Investigating the Impact of Workplace Spirituality on Ethical Climate. IUP Journal of Organizational Behavior.
Obrimah, b.; Babatunde, D.B.A. (2020). Exploring the Role of Workplace Spirituality for Managers in Financial Institutions in Nigeria. Northcentral University, 128; 3577313.
Rezaei, M.; Nadi Khalili, R. (2018). The Relationship Between Spirituality in Workplace, Organizational Commitment and Professional Ethics Among Girl’s Senior High School Teachers. Iran J Psychiatry Behav Sci, 12(2): e62356.
Yalabik, ZY.; Popaitoon, P.; Chowne, JA.; Rayton, BA. (2020). Work engagement as a mediator between employee attitudes and outcomes. The International Journal of Human Resource Management; Vol. 24, No. 14:2799–823.
_||_