مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيمایده معین الدینی 1 , فرح لطفی کاشانی 2 * , عبدااله شفیع ابادی 3
1 - دانشجوی دکترای مشاوره، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
3 - گروه روان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
کلید واژه: درمان یکپارچهنگر# رفتار درمانی دیالکتیک# تنظیم هیجان# مکانیسمهای دفاعی# استفاده پاتولوژیک از اینترنت,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچهنگر در تنظیم هیجان و مکانیسمهای دفاعی در کاهش استفاده پاتولوژیک از اینترنت بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری شامل همه دانشآموزان مقطع دبیرستان منطقه یک شهر تهران بود که در سال 1397-1396 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها افرادی که در تست اعتیاد به اینترنت نمره بالایی کسب کرده بودند، 60 دانشآموز به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و گواه (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1999)، تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و سبک های دفاعی (اندروز، سینگ و بوند ، 1993) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه به کار گرفته شد. سپس هر دو گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقهای (هفته ای یک جلسه) درمان یکپارچهنگر و رفتار درمانی دیالکتیک دریافت کردند ولی گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری به روش مانکوا نشان داد که هر دو درمان دیالکتیک و درمان یکپارچهنگر در کاهش اعتیاد به اینترنت شرکت کنندگان پژوهش نسبت به گروه گواه اثربخش بوده ولی بین دو درمان تفاوت معناداری وجود ندارد.
The aim of this study was to investigate the effect of dialectical behavior therapy on emotion regulation and defense mechanisms in reducing the pathologic usage of the internet. This research was quasi - experimental with pre - test - post test design with control group. The statistical population consisted of all high school students in district 1 of Tehran who were studying in 2011 - 2012. Among them, students who gained high scores in internet addiction test were randomly divided into three groups (experimental and control). The data were analyzed using chi - square, fisher “s exact test, t - test, chi - square and fisher “s exact test. Then both experimental groups received one - minute sessions (one session per week) therapy and dialectical behavior therapy but the control group was on the waiting list. The results of statistical analysis show that both dialectic and cognitive therapy are effective in reducing internet addiction to the control group but there is no significant difference between two treatments.