تحلیل سرشت ایمان با تأکید بر رویکرد هستی‌شناسانه صدرالمتألهین به علم
محورهای موضوعی : فلسفه
کلید واژه: ایمان, علم, عمل, هستی شناختی, صدرالمتألهین,
چکیده مقاله :
در طرح ادیان توحیدی، ایمان به خدا و عالم غیب از مهم ترین حقایقی است که مسیر انسان را در جهت رسیدن به نیک بختی هموار می‌سازد. بر پایه تحلیل هستی‌شناسانه ایمان در حکمت متعالیه، میان ایمان و علم چنان پیوندی برقرار است که احکام علم از جمله مختصات هستی‌شناختی آن چون وجودی بودن، ذو مراتبی و قاعده اتحاد را نیز می‌توان به حقیقت ایمان نسبت داد. گرچه در فهم اولیه کلمات صدرالمتألهین حقیقت ایمان از شئون عقل نظری انسان دانسته شده است، لکن نظر نهایی و جمع آرای مختلف وی را باید معطوف به دو قوه عقل نظری و عملی دانست و ایمانی را از نگاهش واقعی پنداشت که هر دوی این قوا را به خدمت خود در آورده باشد. تقسیم ایمان به قشری و قشر القشری و لبی و لب اللبابی و نیز بحث از فناء همه از نتایج روی آورد علم محورانه صدرا به ایمان تلقی می‌شوند.
In the design of monotheistic religions, faith in God and in the unseen world is one of the most important facts which paves the way for man’s achieving happiness. Based on the ontological analysis of faith in the transcendent philosophy, there is a link between faith and knowledge such that the rules of knowledge such as being, hierarchy, and the rule of unity, can also be attributed to the truth of faith. Although, in the first glance, these Sadrean concepts seem to reduce the truth of faith to the theoretical reason of man, Sadra’s viewpoint was finally focused on both theoretical and practical reasons. He considers as real just that kind of faith which is based on both of them. The divisions of faith as well as the discussion of mortality, are all considered to be the result of the Sadra's science-centered approach toward faith.
_||_