گفتمانِ مدارا و رویکردِ تعلیمی در شعر فریدون مشیری
محورهای موضوعی : شاهنامه
عباس باقی نژاد
1
(دانشیار زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران(نویسنده مسؤول))
برات محمدی
2
(استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران)
فروغ جلیلی
3
(استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران)
کلید واژه: شعر تعلیمی, مهرورزی, فریدون مشیری, دیگرخواهی, گفتمانِ مدارا,
چکیده مقاله :
فریدون مشیری از شاعران مطرح معاصر است که طی چند دهه شاعری، از شعر خود برای ستایش ارزشهای اخلاقی و اجتماعی سود برده و در جهت ترویج مهرورزی، نوعدوستی، خیرخواهی و صفاتی از این دست کوشیده است. چنین رویکردی ضمن اینکه حکایت از غلبۀ اندیشهای انسانی و آرمانی و نیز گرایشی جامعهشناختی بر محتوای شعر مشیری دارد، کلام وی را از هنجاری تعلیمی برخوردار کرده و زمینۀ تکوین گفتمانی اجتماعی با ویژگیهای منحصربهفرد را در کار او فراهم کرده است؛ گفتمانی شاخصههایی دارد و میتوان رسالت آن را ترویج روحیۀ مدارا و تعلیمِ رواداری ارزیابی کرد. در این نوشتار، ضمن تبیین خاستگاه و ابعاد و عللِ موضعگیری مدارامدارانۀ مشیری در برابر مسائل انسانی و اجتماعی، مؤلفهها و تجلیات گفتمانِ مدارا در شعر وی بررسی و تحلیل میشود. یافتههای این پژوهش نشان میدهد گفتمان مسلط شعر مشیری برآیند نگرش انسانی و روحیۀ تساهل در او و نیز نگاه و موضعگیری مسئولانۀ مشیری در قبال مسائل انسانی است که با ذهن و زبان سادۀ مشیری پیوندی تنگاتنگ یافته است.
Fereydoon Moshiri is one of the prominent contemporary poets who, during several decades of being a poet, has benefited from his poetry as an opportunity to praise moral and social values. He has tried to promote kindness, altruism, benevolence, and similar qualities. Such an approach indicates the predominance of humanistic and idealistic thoughts, as well as a sociological tendency, in the content of Moshiri's poetry. This approach has given his words an educational norm and created the ground for the development of social discourse with unique characteristics. He has provided a discourse that can be evaluated as promoting the spirit of tolerance and teaching tolerance in this article, the origin, dimensions, and causes of Moshiri's tolerant stance towards human and social issues are explained. The components and manifestations of tolerant discourse in his poetry are examined and analyzed. The findings of this research show that the dominant discourse of Moshiri's poetry is the result of his human attitude and spirit of tolerance. It is also closely connected with Moshiri's responsible attitude towards human issues, which is reflected in his mind and simple language.
_||_