جداسازی و تعیین تیپ‌بندی یرسینیا انتروکولیتیکا جدا شده از گوشت مرغ
محورهای موضوعی : میکروبیولوژی
1 - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد شهرکرد، ایران.
کلید واژه: بایوتایپینگ, ژن¬های ویرولانس, گوشت, یرسینیا,
چکیده مقاله :
یرسینیا انتروکولیتیکا متعلق به خانواده انتروباکتریاسه است که به عنوان یک باکتری بسیار هتروژن شناخته می‌شود و به چندین بیوتیپ و سروتیپ تقسیم می‌شود. از دهه 1960، این باکتری به طور فزاینده‌ای به عنوان یک پاتوژن مهم منتقله از غذا شناسایی شده است. در این مطالعه، فاکتورهای حدت مانند yadA ، inv، ail، ystA و virF از 65 سویه ی جدا شده از نمونه‌های گوشت مرغ با روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از 65 جدایه یرسینیا انتروکولیتیکا، بیوتیپ A (38.35 درصد)، بیوتیپ 1B (15/26) درصد، بیوتیپ 2 (15/6 درصد)، درصد، بیوتیپ 3 (23/9 درصد) و بیوتیپ 4 (15/6 درصد) گزارش شدند. 16/94 درصد ایزولهها طبقه بندی نشدند. آزمایش‌های واکنش زنجیره‌ای پلیمراز نشان داد که شیوع ژن‌های بیماری‌زا برای yadA(74/44 درصد)، ژن inv (100 درصد)، ژن ail ( 50 درصد) ژن yst A (85/51 درصد) و ژن vir F (18/35 درصد بود. این مطالعه اهمیت گوشت مرغ را به عنوان منبع بالقوه عفونت یرسینیا انتروکولیتیکا در ایران برجسته کرد.
Yersinia enterocolitica belongs to the family Enterobacteriaceae, which is known to be highly heterogenic andis divided into several biotypes and serotypes. Since the 1960s, this bacterium has increasingly been identified as an important foodborne pathogen. In this study, virulence factors such as yadA, inv, ail, ystA and virF of 65 strains isolated from chicken meat samples were analysed by the multiplex polymerase chain reaction (PCR) method. Of 65 isolates of Y. enterocolitica biotyping revealed biotypes 1A (35.38%), 1B (26.15%), 2 (6.15%), 3 (9.23%), 4 (6.15%) and unclassified (16/94%). Polymerase chain reaction tests showed that the prevalence of virulent genes was 44.74% for yadA, 100% for inv, 50% for ail, 51.85% for ystAand35.18% for virF. This study highlighted the importance of chicken meat as a potential source of Y. enterocolitica infection in Iran.
1. Sabina Y, Rahman A, Chandra R. Yersinia enterocolitica: Mode of transmission, molecular insights of virulence, and pathogensis of infection. J Pathogens. 2011; 429069.
2. Simonova J, Valzerova M, Stenhauserova I. Detection of pathogenic Yersinia enterocolitica serotype O:3 by biochemical, serological and PCR methods. Czech J Food Sci. 2007; 25 (2): 214–220.
3. Rahman A, Bonny TS, Stonsaovapak S. Yersinia enterocolitica: Epidemiological studies and outbreaks. J Pathogens. 2011; 239–391.
4. Thoerner P, Kingombe C, Eissig-Choisa B. PCR Detection of virulence genes in Yersinia enterocolitica and Yersinia pseudotuberclosis and investingation of virulence genes distribution. Appl Environ Microbiol. 2011; 69: 1810-1816.
5. Wren BW and Tabaqchali S, Detection of pathogenic Yersinia enterocolitica by the polymerase chain reaction. Lancet. 1990; 336- 369.
6. Saberianpour, S., Tajbakhsh E, Doudi M. Prevalence of Yersinia enterocolitica serotype O:3 isolated from chicken meat in Shahrekord, Iran. Pejouhandeh. 2012; 17: 152–156.
7. Lamps LW, Havens JM, Gilbrech LJ. Molecular biogrouping of pathogenic Yersinia enterocolitica: Development of a diagnostic PCR assay with histologic correlation. American J Clin Pathol. 2006; 125: 658–664.
8. Weynants V, Jadot V, Denoel PA. Detection of Yersinia enterocolitica serogroup O:3 by a PCR method. J Clin Microbiol. 1996; 34: 1224–1227.
9. Bhagat N and Virdi JS. Distribution of virulence-associated genes in Yersinia enterocolitica biovar 1A correlates with clonal groups and not the source of isolation. FEMS Microbiol Letters. 2007; 266: 177–183.
10. Blais BW and Phillippe LM. Comparative analysis of yadA and ail polymerase chain reaction methods for virulent Yersinia enterocolitica. Food Control. 2007; 6: 211–214.
11. Ibrahim A, Liesack W, Griffiths MW. Development of a highly specific assay for rapid identification of pathogenic strains of Yersinia enterocolitica based on PCR amplification of the Yersinia heat-stable enterotoxin gene (yst). J Clin Microbiol. 1997; 35: 1636–1638.
12. Kaneko S and Maruyama T. Pathogenicity of Yersinia enterocolitica serotype O3 biotype 3 strains. J Clin Microbiol. 1987; 25: 454–455.
13. Lambertz ST, Nilsson C, Hallanvuo S. Real-time PCR method for detection of pathogenic Yersinia enterocolitica in food. Appl Environ Microbiol. 2008; 74: 6060–6067.
14. Pepe JC and Miller VL. Yersinia enterocolitica invasin: A primary role in the
initiation of infection. Proceedings of the National Academy of Sciences of the USA. 1993; 90: 6473–6477.
15. Bottone EJ. Yersinia enterocolitica: The charisma continues. Clinical Microbiology Reviews. 1997; 10: 257–276.