در این تحقیق تغییرات ریزساختاری حین لحیمکاری دمای بالا برای اتصال غیر همجنس سوپر آلیاژ پایه نیکل اینکونل 738 به ترکیب بین فلزی تیتانیوم آلومیناید (TiAl) با استفاده از لایه واسط آلیاژ آمورف سه تایی نیکل-بور-سیلیسیم مورد بررسی قرار گرفته و تحولات فازی حین انجماد و حالت ج چکیده کامل
در این تحقیق تغییرات ریزساختاری حین لحیمکاری دمای بالا برای اتصال غیر همجنس سوپر آلیاژ پایه نیکل اینکونل 738 به ترکیب بین فلزی تیتانیوم آلومیناید (TiAl) با استفاده از لایه واسط آلیاژ آمورف سه تایی نیکل-بور-سیلیسیم مورد بررسی قرار گرفته و تحولات فازی حین انجماد و حالت جامد بحث شده است. بررسیها نشان داد که ریزساختار اتصال IN738/MBF-30/TiAl متشکل از چهار منطقه مجزای انجماد همدما در دو سمت، انجماد غیر همدمای میانی، ناحیه متأثر از نفوذ در سمت اینکونل 738 و ناحیه واکنشی در سمت TiAl میباشد. مناطق تک فازی محلول جامد گاما در سمت اینکونل 738 و محلولهای جامد دوفازی AlNi3+Ni3Si در سمت TiAl مناطق انجماد همدما را تشکیل میدهند. منطقه انجماد غیر همدما شامل بورایدهای غنی از نیکل و کروم در کنار محلول جامد پایه نیکل ناشی از واکنشهای یوتکتیکی میباشد. منطقه متأثر از نفوذ در سمت اینکونل 738 دارای فازهای متفاوتی از بورایدهای غنی از کروم-مولیبدن و بوراید نیکل میباشد. همچنین ناحیهای موسوم به لایه واکنشی در سمت آلیاژ TiAl ایجاد شد که شامل فازهای متفاوت لایه پیوسته غنی از δ-Ti2Ni در کنار لایه سه فازی از τ2-Al2TiNi، τ4-AlNi2Ti و β1-NiAl میباشد. بررسی سختی نواحی متفاوت نشان داد که برخی فازهای با سختی بالا در ناحیه اتصال تشکیل شدهاند و وجود محلول جامد گاما در ناحیه انجماد غیر همدما در کنار فازهای بورایدی باعث کاهش اثر تخریبی آنها شده است.
پرونده مقاله
آلیاژهای منیزیم، به عنوان سبکترین آلیاژها با کاربرد سازهای، به دلیل نسبت استحکام به وزن بالا پتانسیل قابل توجهی برای بهبود راندمان انرژی در سیستمهای مختلف حملونقل دارند. در این پژوهش، تاثیر فرآیند اصطکاکی همزدنی (FSP) بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ ریختگی AZ91 چکیده کامل
آلیاژهای منیزیم، به عنوان سبکترین آلیاژها با کاربرد سازهای، به دلیل نسبت استحکام به وزن بالا پتانسیل قابل توجهی برای بهبود راندمان انرژی در سیستمهای مختلف حملونقل دارند. در این پژوهش، تاثیر فرآیند اصطکاکی همزدنی (FSP) بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ ریختگی AZ91 بررسی شده است. نشان داده شد که FSP قادر به حذف ساختار دندریتی، کاهش قابل توجه اندازه دانه، شکستن و انحلال جزئی فاز درشت بتا و تشکیل ترکیبات بین فلزی بتا با اندازه زیرِمیکرون میباشد. این اصلاحات ریزساختاری منجر به افزایش خواص مکانیکی شامل استحکام کششی و قابلیت جذب انرژی تا شکست به ترتیب؛ به میزان 48% و 283% نسبت به حالت ریختگی شده است. نشان داده شد که FSP می تواند منجر به تغییر مکانیزم شکست آلیاژ ریختگی از حالت شکست حاکم-تورقیِ ترد به شکست حاکم-دیمپلیِ نرم شود که این منجر به افزایش قابلیت اطمینان به قطعه، در کاربردهای حساس میشود؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که FSP به عنوان یک فرآیند با قابلیت تغییر فرم پلاستیک شدید در دمای بالا، پتانسیل بالایی در بهبود ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژهای منیزیم ریختگی را دارد.
پرونده مقاله