مقایسة زیرمقیاسهای هوش معنوی و خودکنترلی در مجرمین نزاع دستهجمعی و افراد غیرمجرم (مطالعة موردی مجرمین نزاع دستهجمعی زندان مرکزی اصفهان)
محورهای موضوعی : تربیتی
1 - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
2 - استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
کلید واژه: افراد مجرم, افراد غیرمجرم, هوش معنوی, خودکنترلی,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش مقایسه هوش معنوی و خودکنترلی در افراد مجرم و غیرمجرم و مقایسه این دو متغیر در دو گروه آزمودنی بود. جامعة آماری شامل کلیه مجرمین نزاع دستهجمعی زندان مرکزی اصفهان و افراد عادی غیرمجرم ساکن در شهر اصفهان بود. نمونهها شامل 100 نفر افراد مجرم و 100 نفر افراد غیرمجرم بودند که بهصورت نمونهگیری تصادفی ساده از لحاظ سن و تحصیلات یکسان انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه هوش معنوی (کینگ، 2008) و پرسشنامه خودکنترلی (تانجی، 2004) استفاده شد و برای تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بین نمرههای هوش معنوی و خودکنترلی افراد مجرم و غیرمجرم تفاوت معنیدار وجود دارد (01/0P≤) بهطوریکه مجرمین از هوش معنوی و خودکنترلی پایینتری نسبت به افراد غیرمجرم برخوردار بودند. علاوه بر این تمامی زیرمقیاسهای هوش معنوی (تفکر انتقادی وجودی، تولید معنای شخصی، آگاهی متعالی، توسعه حالت هشیاری) و زیرمقیاسهای خودکنترلی (خودکنترلی منعکننده و خودکنترلی اولیه) در گروه افراد مجرم از افراد غیرمجرم بهطور معنیداری کمتر بود.
The aim of this study was to compare the spiritual intelligence and self-control in offender individuals and non-offender individuals and assess the correlation between these two groups. The statistic population was all gang members in central Isfahan prison and ordinary people residing in Isfahan.100 gang members and 100 usual non-offenders were selected as sample using simple random method. both groups matched according to age, marital status, gender and education. The Spiritual Intelligence Questionnaire (King, 2008) and Self-Control Questionnaire (Tangney, 2004) were applied to collect data. The results of analysis of variance indicated that there was a significant difference between spiritual intelligence and its components (critical existential thinking, personal meaning production, transcendental awareness, conscious state expansion) and between self-control and its components (controversial self-control, initial self-control) of these two groups (P≤0.01), that is, offenders had less spiritual intelligence and self-control in relation to non-offenders. Therefore, significant differences were observed between these two groups(P≤0.05).
آقابابائی، ن.، فراهانی، ح. آ.، فاضلی مهرآبادی، ع ر. (1390). هوش معنوی و بهزیستی فاعلی. فصلنامة روانشناسی و دین. 4 (3): 96-83.
احمدی جویباری، م. (1396). بررسی رابطة بین خودکنترلی و مسئولیتپذیری دانشآموزان دختر پایة ششم ابتدایی (مطالعه موردی: شهر بابلسر). فصلنامة روانشناسی، علوم اجتماعی و علوم تربیتی. 1 (2): 70-63.
حمید، ن.، کیخسروانی، م.، بابامیری، م.، دهقانی، م. (1391). بررسی رابطة سلامت روان و هوش معنوی با تابآوری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه. فصلنامة علمی پژوهشی جنتاشاپیر. 3 (2): 338-331.
خسروشاهی، ق. آ.، جوادی حسینآبادی، ح. (1395). تحلیل رابطة مؤلفههای هویت دینی و پیشگیری از جرم. فصلنامة حقوق کیفری. 5 (17): 125-91.
رقیب، م.، سیادت، س ع.، حکیمینیا، ب.، احمدی، س. ج. (1389). اعتباریابی مقیاس هوش معنوی کینگ در دانشجویان دانشگاه اصفهان، مجلة دستاوردهای روانشناختی.4 (1): 164-141.
سبقتی، ع ر.، امامی پور، س. (1394). نقش واسطهای خودکنترلی در رابطه سبکهای دلبستگی والدینی و راهبردهای مقابلهای نوجوانان. فصلنامة خانواده و پژوهش. 12(26): 65-51.
سهرابی، ف. 1387. مبانی هوش معنوی. فصلنامة سلامت روان. 1 (1): 18-14.
صبحی قراملکی، ن.، پرزور، پ. (1393). مقایسة هوش معنوی و هوش هیجانی دانشجویان و طلاب. فصلنامة فرهنگ در دانشگاه اسلامی.4 (2): 310-297.
عباسی اسفجیر، ع. آ.، رستمیان، ز.، باجان، ع.، بخشنده، آ. (1395). بررسی رابطه ابعاد خودکنترلی و رفتارهای انحرافی جوانان در قالب تئوری عمومی جرم. فصلنامة دانش انتظامی.7 (3): 40-21.
علیوردینیا، آ.، شارع پور، م.، مرادی، ف. (1392). بررسی تأثیر خودکنترلی و پیوند اجتماعی بر نگرش دانشجویان نسبت به مصرف الکل. فصلنامة مطالعات توسعة اجتماعی-فرهنگی.1 (4): 97-69.
قدیری، م. ح. (1389). خودکنترلی کودک خمیرمایه خویشتنداری اخلاقی. مجلة راه تربیت.5 (11): 116-87.
محصص، م.، معتمدلنگرودی، ف. (1395). ابعاد خودکنترلی در اخلاق شهروندی بر اساس آموزههای علوی. فصلنامة اخلاق زیستی.6 (21): 88-73.
موسوی مقدم، ر.آ.، هوری، س.، امیدی، ع.، ظهیریخواه، ن. (1394). بررسی رابطة هوش معنوی با خودکنترلی و مکانیسمهای دفاعی در دانشآموزان دختر سال سوم متوسطه. مجلة علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی.25 (1): 64-59.
Baron, S. W. (2003). Self-Control, Social Consequences and Criminal Behavior: Street youth and The General Theory of Crime. Journal of Research in Crime and Delinquency, 40(4): 403-425.
Baier, C., Wright, B. (2001). If You Love Me, Keep My Commandments: A Meta-analysis of The Effect of Religion on Crime. Journal of Research in Crime and Delinquency, 38(1):3-21.
Cheung, N.W.T., Cheung, Y.W. (2008). Self-control, Social Factors, and Delinquency: a Test of the General Theory of Crime among Adolescents in Hong Kong.Journal of Youth and Adolescence. 37 (4): 412- 430.
Cheung, W.Yuet. (2010). Strain, Self- Control, and Gender Diefferences in Delinquency Among Chinese Adolescents: Extending General Strain Theory. Sociological Perspectives, 53(3): 321– 345.
Friehe, T., Schildberg-Horich, H. (2017). Self-Control and Crime Revisited: Disentangling The Effect of Self-Control on Risk Taking and Antisocial Behavior. International Review of Law and Economics, 49: 23-32.
Halama, P., strizenec, M. (2004). Spiritual, Existential or Both? Theoretical Considerations on The Nature of Higher Intelligence. studia psychologica, 43 (3):239-253.
Ha Ma, M.A., Beauregard, E. (2016). Sex Offending and Low Self-Control: An Extension and Test of The General Theory of Crime. Journal of Criminal Justice, 47:62-73.
Johnson, B.R, Deli, S., Larson D. B., Mccullough, M. (2000) . A Systematic Review of The Religiosity and Delinquency Literature.Journal of Contemporary Criminal Justice, 16 (1): 32-52.
King, D.B. (2008). Personal Meaning Production as AComponent of Spiritual Intelligence. Paper submitted for Presentation at The 5th Biennial International Conference on Personal Meaning.
King, D. B., Decicco, T. L. (2009). A viable Model and Self-Report Measure of Spiritual Intelligence. Intervational Journal of Transpersonal Studies, 28(1): 68-85.
Nachiappan, S., Andi, H. K., Veeran, V. P. K., Ahmad, A. I., Haji Mohd Zulkafaly, F.
(2014). Analysis of Cognition Integration in Intelligence Quotient (IQ), EmotionalQuotient (EQ) and Spiritual Quotient (SQ) in Transforming Cameron Highlands Youths through Hermeneutics Pedagogy. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 112,888 –897.
Piquero, N. L., Schoepfer, A., Langton, L. (2010). Completely Out of Controlor theDisire to Be in Complete Control? How Low Self-Control and the Desirefor Control Relate to Corporate Offending. Crime and Delinquency, 56: 627-647.
Robinson, A., Krentzman, A. R., Webb, J. R., Brower, K. J. (2011). Six-Month Changes in Spirituality, Religiousness, and Heavy Drinking in ATreatment- Seeking Sample. Journal of Studies Alcohol and Drugs, 72 (4): 660-668.
Rahimian, B., Asgarnejad, F. (2008). The relationship Between Tenacity and Technology and Mental Health in Youth and Adult Survivors of Earthquake in Bam City. Iranian Jurnal of Psychiatry and Psychology, 24: 373-383.
Smith, S. (2004). Exploring The Interaction of Emotional Intelligence and Spirituality.Traumatology, 10 (4): 231-243.
Simsblackwell, B., R.Piquero, A. (2005). On the Relationships Between Gender, Power Control, Self-Control and Crime. Journal of Criminal Justice, 33(1): 1-17.
Tangney, J., Baumeister, R.F., Boone, A.L. (2004). High Self-Control Predicts Good Adjustment, Less Pathology, Better Grades, and Interpersonal Success. Journal of Personality, 72 (2): 271–324.
Tibbett, S.G., Myers, D. (1999). Low Self-Control, Rational Choice and Student Test Cheating. American Journal of Criminal Justice, 23(2): 179-200.
Vaughan, F. (2002). What is Spiritual Intelligence?. Journal of Humanistic Psychology, 42(2): 16-33.
Vera, P., Moon, B. (2013). An Empirical Test ofLow Self-Control Theory Among HispanicYouth.Violence and Juvenile Justice, 11 (1): 79- 93.
Wikstrom, P. H., Treiber, K. (2007). The Role of Self-control in CrimeCausation, European Journal of Criminology, 4(2): 237-264.
_||_