اثر بخشی آموزش راهبردی برنامه‌ریزی عصبی ـ کلامی بر سازگاری زناشویی
محورهای موضوعی : تربیتی
محمدباقر کجباف
1
()
مائده مقدس
2
()
اصغر آقایی
3
()
کلید واژه: سازگاری زناشویی, برنامه‌ریزی عصبی‌ـ کلامی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش راهبردی برنامه‌ریزی عصبی‌ـ کلامی (ان.ال.پی) بر میزان سازگاری زناشویی زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اصفهان در سال 1388 بود. برای انجام این هدف، از میان زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر اصفهان، 30 زوج که تمایل به شرکت در جلسات آموزشی داشتند، به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و آزمون مقیاس سازگاری زناشویی اسپاینر (1976) را تکمیل کردند. پس از اجرای پیش‌آزمون، 15 زوج در گروه آزمایش و 15 زوج در گروه گواه به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه آموزش راهبردی برنامه‌ریزی عصبی‌ـ کلامی دریافت کرد. مداخلات، ترکیبی از الگوهای «ان.ال.پی» شامل هدف‌گذاری، اصول ارتباط، جایگاههای ادراکی، الگوی متا، سطوح منطقی عصبی‌ـ زبانی و اصول سازگاری بود. پس از اتمام مداخلات، آزمودنی‌های هر دو گروه دوباره با مقیاس اسپاینر مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 15 و روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. یافته‌های پژوهش تفاوت معناداری را بین نمرۀ سازگاری زناشویی پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه آزمایش نشان داد (01/0 P < ). اما بین سازگاری زناشویی زنان و مردان در پس‌آزمون تفاوت معناداری مشاهده نشد.
In this study the effectiveness of NLP strategic training on the amount of marital adjustment of referred couples to the counseling centers in Esfahan was evaluated. The sample included 30 couples Then Spainer (1978) marital test scale was performed. After the execution of pre-test, subjects were replaced in experimental group and control group randomly, Then subjects of the experimental group used training program designed for 8 sessions . Interventions were combinations of NLP patterns including the goal setting, principles of communication, perceptual position, the Meta model, logical levels of neuro-language and principles of adjustment. After intervention, subjects in both groups were tested with Spainer scale again. Obtained data using the SPSS-15 software were analyzed through covariance analysis. The results showed the mean difference between marital adjustment score of pre-test and post-test in experimental group (P < 0.001), but between The marital adjustment of men and women, the mean difference weren't observed. So the interventional patterns used in this study can be used in counseling centers to improve the marital adjustment.