کرامت از منظر ابن سینا و ابن عربی
محورهای موضوعی : مسیحیتبهرام پروین گنابادی 1 , حسن قادری 2
1 - ندارد
2 - ندارد
کلید واژه: کرامت, خوارق عادات, تصوف, ابن سینا, ابن عربی,
چکیده مقاله :
از متون عرفانی این گونه فهم می شود که مشایخ صوفیه به رغم گفته های مناقب نویسان از عنوان نمودن خرقعادت و کرامت غیر طبیعی و ناباورانه پرهیز می کردند و اصولاً در دوران اولیۀ پیدایش تصوّف، قدرت خارق-العادۀ اولیاء نقش چندان مهمی در جایگاهشان نداشت. اما رفته رفته با پیدایش سلسله های صوفیه این امر ازاین جهت که هر یک از آنان برای اثبات ح قانیت خویش از آن بهره می گرفتهاند، اهمیت فوق العاده ای می یابدو نوعی فخر فروشی با اثبات کرامات مشایخ، میان مریدان در میگیرد.در این مقاله قصد داریم به موضوع کرامت از منظر دو تن از برجسته ترین دانشمندان اسلامی - ابن سیناو ابن عربی - بنگریم . ابن سینا ، در نمط دهم کتاب اشارات و تنبیهات به ذکر اسرار کرامات و خوارق عاداتعرفا می پردازد و با آوردن مثال هایی می کوشد این پدیده را از منظر عقلانی توجیه کند . ابن عربی نیز در آثارخود از کرامات صوفیانه نمونه های زیادی را نقل می کند و ضمن تقسیم بندی خوارق عادات به معجز ه،کرامات و سحر و جادو وقوع کرامات را پذیرفتنی و ممکن می داند.
According to the Islamic mystical texts, and in spite of the writings ofthe hagiographers, Sufi masters were not willing to do miracles andextraordinary practices. On the contrary, these extraordinary practiceshad no essential role in the development of early Sufism. But graduallywhen the Sufi orders were established, speaking about the miracles ofthe masters became prevalent among the naive adherents of Sufism.They used these stories as a proof of the superiority of their masters.However, some of the Muslim philosophers and mystics such asIbn Sīnā and Ibn Arabī, speak about the possibility of these practices.Ibn Sīnā in the tenth chapter of Ishārāt wa Tanbīhāt surveys themystery of non-prophetical miracles (kirāmāt) and extraordinarypractices and he tries to give rational reasons to prove it. Ibn Arabī alsobrings many examples of Sufi miracles in his works. He categorizesextraordinary practices into miracles, non-prophetical miracles andmagic. He insists on the possibility of non-prophetical miracles.