زندگی پس از مرگ و تناسخ در متون مقدس هندو

محورهای موضوعی : مسیحیت

پریا الیاسی ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1388/09/23 تاریخ پذیرش : 1388/11/25 تاریخ انتشار : 1388/07/01

کلید واژه: تناسخ, کرمه, سمساره, موکشه, وداها, براهمنه ها, اوپنیشدها, بهگود گیتا,

چکیده مقاله :

تناسخ به معنی تولد مجدد، باز پیدایی یا حیات متوالی در قالب انسان، حیوان، گیاهان یا اشیاء، عقیده ایبنیادین در برخی ادیان آسیایی است که می تواند ریشه در ادیان ابتدایی داشته باشد. در ادیان هندی نیز، اینمفهوم اه می ت بالایی دارد و در ارتباط مستقیم با مفاهیم کرمه و سمساره است؛ روند بازپیدایی بی انتهاست،مگر اینکه فرد از طریق درک حقیقت به رهایی یا موکشه دست یابد . تحول اندیشه های مربوط به زندگی پساز مرگ و تناسخ در دین هندویی را می توان در متون دینی اصلی یعنی وداه،ا براهمنه ه،ا اوپنیشدها و بهگودگیتا، که بخشی از حماسه بزرگ مهابهاراته است، مشاهده کرد . پژوهشگران خاستگا ه های متفاوتی را برایاندیشۀ تناسخ و زندگی پس از مرگ در دین هندویی مطرح کرده اند و گاهی آن را مربوط به خارج ازسرزمین هند می دانند. اما در نهایت می توان گفت که این اندیشه ریشه در باورهای بومی این سرزمین دارد.

چکیده انگلیسی:

Reincarnation, which means rebirth of the soul or self in a series ofphysical or preternatural embodiments such as human being, animal,plant or divine, angelic and demonic embodiments, is a fundamentaldoctrine in some Asian religions. Though it has been stated that thisidea could be originated in primitive religions, in Indian religions it isan essential doctrine directly connected with two basic beliefs namelykarma and samsāra. For Hindus the process of rebirth is endless, but itcan be ceased by true liberation or mokśa. The development of theconcept of reincarnation is traceable through the Hindu Scriptures suchas Vedas, Brāhmanas, Upanisads and bhagavadgītā, which is a part ofthe great Indian epic Mhābhārata. Scholars put forward differenttheories about the origin of the Hindu doctrine of reincarnation, somuch so that they recognized it as a non-Indian idea; howevereventually they reached to a consensus: the belief stems from Indianindigenous cults.