نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهرستان میناب دهستان تیاب با توجه به شاخصهای زیست اقلیمی
محورهای موضوعی : اقلیم شناسی
احمد انصاری لاری
1
(
استادیارگروه جغرافیا، دانشگاه آزاداسلامی واحد لارستان
)
هاجر زارعی کلوئی
2
(
کارشناس ارشدجغرافیای طبیعی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان
)
کلید واژه: آسایش زیست اقلیمی, شهرستان میناب دهستان تیاب, شاخص ترجونگ, شاخص بیکر, شاخص ترموهیگرومتریک و شاخص سوز باد,
چکیده مقاله :
ارزیابی شرایط زیست اقلیمی امروزه به عنوان ابزاری کارآمد در دست برنامه ریزان در مناطقمختلف به حساب میآید. راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی، رابطه مستقیمی با موقعیتاقلیمی از قبیل درجه حرارت، رطوبت، تابش خورشید و ساعت آفتابی دارد. دما و رطوبت نسبییک منطقه شاخصی برای بررسی آسایش و راحتی انسان معرفی شده است. در این پژوهشآسایش یا عدم آسایش انسان براساس مدلها و شاخصهای زیست اقلیمی بیکر، ترجونگ، وترموهیگرومتریک با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه سینوپتیک شهرستان میناب جهتدهستان تیاب طی سالهای 9631 تا 9611 ارزیابی و تعیین شده است. نتایج حاصل از اینپژوهش نشان میدهد که منطقه تیاب در طول سال از نظر بیو کلیمایی، از شرایط فوق العادهداغ تا بسیار خنک در ماههای مختلف برخوردار است. با توجه به بررسی شرایط اقلیمی اینمنطقه، میتوان در بسیاری از برنامه ریزیهای عمرانی و گردشگری این منطقه مراحل رشد وشکوفایی منطقه را با سرعت بیشتری طی کرد.
Nowadays the evaluation of bioclimatic conditions is considered as an efficient instrument by programmers in different regions. Calmness and health of human in natural environment has a direct relationship with climate situation such as temperature, humidity, sunlight and sunny time. Relative temperature and humidity is introduced as an index to survey comfort and convenience of human. This study aims to investigate comfort or discomfort of human based on bioclimatic models and indices of Becker, Terjung, nervous pressure and thermo hygrometric by using statistical data of synoptic station of Minab County for Tiyab rural district during 1990 to 2011. The results arising of this study show that Tiyab region in bioclimatic position during each year has from extremely hot to keen condition in different months. Considering the survey of climatic situation of this region, we can observe growth and development steps of this region by more speed in most of development and tourism planning of this region.
1- خالدی، شهریار (1374): آب و هواشناسی کاربردی، چاپ اول، نشر قومس.
2- سازمان هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهرستان میناب، دادههای هواشناسی1390.
3- عفیفی، محمد ابراهیم (1390): جزوه درسی دانشگاه اسلامی آزادلارستان.
4- کاویانی، محمد رضا (1360): بررسی پدیده شربی در سواحل و مناطق جنوبی کشور. نشریه انجمن جغرافی دانان ایران، دوره اول، شماره سوم.
5- کاویانی، محمد رضا (1372): بررسی و تهیه نقشه زیست اقلیم انسانی ایران، فصل نامه تحقیقات جغرافیایی شماره 28، ص 108-77.
6- لشکری، حسن و داودی، رضا (1383): تحلیل شرایط بیو کلیمایی انسانی استان آذربایجانغربی به روش بیکر، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، شماره 3، ص53-34.
7- محمدی، حسین (1376): آب و هواشناسی کاربردی، انتشارات دانشگاه تهران.
8- محمدی، حسین (1386): آب و هواشناسی کاربردی، انتشارات دانشگاه تهران.
9- محمدی، حسین و سعیدی، علی(1387): شاخصهای زیست اقلیمی موثر بر ارزیابی آسایش انسانی. (مطالعه موردی، شهر قم) مجله محیط شناسی. دانشگاه تهران.
10- ناظم السادات. س.ج و مجنونی،1 (1387): بررسی میزان راحتی انسان در شرایط ابررسی میزان راحتی انسان در شرایط اقلیمی مختلف. مجله محیط شناسی دانشگاه تهران.
in-left:14.2pt;margin-bottom:.0001pt;mso-add-space:auto; text-align:justify;text-indent:-14.2pt;line-height:normal'>15: Orlandi, F, L.Ruga, B.Romano and M. Fornaciari. (2005): Olivefloeering as an Indicator of Local Climatic Change, Department of Plant Biology and Agro Environmental Biotechnology, University of Perugia. Italy, Pages: 169-171.
_||_
11 -Givoni، (1997): Climate Consideration in Building and Urban Design. I. T. P. Pub. Inc.