اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد در ایرانیها
محورهای موضوعی : روان درمانگریاحمد علیپور 1 , مژگان آگاه هریس 2
1 - دانشگاه پیام نور
2 - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی
کلید واژه: اعتبار, روایی, فهرست شادکامی آکسفورد,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد (OHI؛ آرگیل، 2001) نمونهای متشکل از 142 مرد و 227 زن ایرانی، 18 تا 53 سال (میانگین = 25)، فهرست شـادکامی آکسفورد (OHI)، پرسشنـامه شخصیتی آیزنک (EPQ، 1999) و فهرست افسردگی بک (BDI؛ بک و دیگران، 1979) را تکمیل کردند. بررسی همسانی درونی فهرست شادکامی آکسفورد نشان داد که تمام 29 گزاره این فهرست با نمره کل همبستگی بالایی داشتند. آلفای کرونباخ برای کل فهرست برابر با 91/0 بود. همبستگی پیرسون بین فهـرست شادکامی آکسفورد با فهرست افسردگی بک و زیر ـ مقیاسهای برونگردی و نوروزگرایی EPQ به ترتیب برابر با 48/0- ، 45/0 و 39/0- بود که روایی همگرا و واگرای فهرست شادکامی آکسفورد را تأیید کرد. نتایج تحلیل عاملی با استخراج 5 عامل رضایت از زندگی، حـرمت خود، بهزیستی فاعلی، رضایت خاطر و خلق مثبت توانستند با ارزش ویژه بزرگتر از 1 در مجموع 7/49% واریانس کل را تبیین کنند. میانگین نمرههای آزمودنیهای ایرانی در فهرست شـادکامی آکسفورد (07/42) با یافتههای پژوهش آرگیل (6/35 = M) متفاوت بود. یافتههای پژوهش نشان دادند که OHI برای اندازهگیری شادکامی در جامعه ایرانی از اعتبار و روایی مناسب برخوردار است.
In order to test the reliability and validity of the Oxford Happiness Inventory (OHI; Argyle, 2001), a sample of 142 Iranian males and 227 Iranian females, age 18-53 (Mean = 25), completed the OHI, the Beck Depression Inventory (BDI; Beck et al., 1979), and the Eysenk Personality Questionnaire (EPQ, 1999). Test of the internal con- sistency of the OHI revealed that all 29 items were highly correlated with the total score. The Cronbach’s alpha for the inventory was 0.91. The Pearson’s correlation coefficient between the OHI and the BDI and Extraversion and Neuroticism of EPQ subscales were respectively -0.48, 0.45, and -0.39, confirming their convergent and divergent validity. Factor analysis extracted five factors including life satisfaction, self-esteem, subjective well-being, self satisfaction, and positive affect, with an eigenvalue of greater than one that could explain 49.7% of the total variance. The Iranian participants’ mean score on the OHI (M = 42.07) differed from that of participants in the Ar- gyle’s study (M = 35.6). The results showed that the OHI is a reliable and valid inventory for measuring happiness among Iranians.