اثرات کنترل شیمیایی علف های هرز در رژیم های آبیاری مختلف بر بیوماس علف های هرز و عملکرد گلرنگ

محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی

مسعود متین فر ¹ (کارشناس ارشد شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز و عضو باشگاه پژو هشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان)
سعید سیف زاده ² (استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاک)
امیرحسین شیرانی راد ³ (دانشیار موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر)
محمدعلی باغستانی ⁴ (دانشیار موسسه تحقیقات آفات و بیماری‌های گیاهی)
مهرداد متین فر ⁵ (دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز و عضو باشگاه پژو هشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان)

تاریخ دریافت : 1388/09/21 تاریخ پذیرش : 1390/02/12 تاریخ انتشار : 1390/03/01

کلید واژه: عملکرد, گلرنگ, قطع آبیاری, کنترل شیمیایی علف های هرز,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی کنتـرل شیمیایی علف‌های هرز در رژیم‌های مختلف رطوبتی گلرنگ بهاره، آزمایشی در سال 87-1386 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه تاکستان به اجراء درآمد. رژیم های آبیاری شامل آبیاری معمول، قطع آبیاری در مرحله ساقه‌دهی و قطــع آبیاری در مرحله گلـــدهی در سه سطح به عنوان عامل اصـلی و 9 روش کنتـرل شیمیایی علف های هــرز شامــل وجین دستی، ترفـلان، سـونالان، استــومپ، گالانت سوپر، ترفلان+گالانت سوپر، سونالان+گالانت سوپر، استومپ+گالانت سوپر و بدون وجین به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نمونه برداری از علف های هرز در دو مرحله ساقه دهی و گلدهی گلرنگ انجام گرفت. همچنین پس از برداشت، صفات تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که کمترین وزن خشک علف‌های هرز از تیمار ترفلان+ گالانت سوپر در شرایط قطع آبیاری در مرحله ساقه‌دهی به دست آمد. در این مطالعه اثر متقابل رژیم های آبیاری و کنترل شیمیایی علف های هرز بر عملکرد دانه معنی دار بود، به طوری که بیشترین عملکرد دانه از تیمار وجین دستی در شرایط آبیاری معمول با میانگین 2927 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در حالت کلی تیمار ترفلان + گالانت سوپر مؤثــرترین تیمار در کنتــرل علف های هرز و افزایش عملکــرد در مقایسه با سایـر تیمار ها معرفی می گردد.

چکیده انگلیسی:

In order to investigate the effects of different weed control methods and moisture regimes on safflower (Carthamus tinctorius), a field split plot experiment based on randomized complete block design with 4 replications was conducted in Takestan Iran, during growing seasons of 2007-8. Three irrigations regimes (normal irrigation, restricted irrigation at stem elongation and restricted irrigation at  flowering stage) were assigned to the main plots and nine chemical weed control method (complete hand weeding, treflan with 2 L/ha as pre plant herbicide, sonalan with 3 L/ha ad pre plant herbicide, estomp with 3 L/ha as pre plant herbicide, gallant super with 0/75 L/ha as post emergence herbicide, treflan with 2 L/ha as pre plant herbicide+ gallant super with 0/75 L/ha as post emergence herbicide, sonalan with 3 L/ha as pre plant herbicide + gallant super with 0/75 L/ha as post emergence herbicide estomp with 3 L/ha as pre plant herbicide + gallant super with 0/75 L/ha as post emergence herbicide and without hand weeding) to sub- plots. At the end of growing period traits like number of head   per plant, number of seed per head, 1000 grain weight, percent of seed oil, yield of seed oil and grain yield were measured. Results indicated that treflan + gallant super treatment in restricted irrigation at stem elongation stage had the lowest dry weight of weeds. In this study maximum grain yield (2927 Kg/ha) was achieved from hand weeding + usual irrigation treatments. In general treflan + gallant super treatment was the most effective treatment on safflower yield and weed control.