اثربخشی خود راهبری به شیوه آنلاین بر بهبود کارآفرینی اجتماعی دانش¬آموزان
محورهای موضوعی :
عصمت رسولی
1
,
الهه رفاکار
2
,
عباس نسیمی
3
,
رویا موسوی
4
1 - استادیار، گروه برنامه ریزی درسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - دانشجو دکتری، گروه برنامه ریزی درسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، گروه مدیریت آموزشی، واحد تنکابن، ایران
4 - کارشناسی ارشد، گروه برنامه ریزی درسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
کلید واژه: خود راهبری, شیوه آنلاین, کارآفرینی.,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خود راهبری به شیوه آنلاین بر بهبود کارآفرینی اجتماعی دانش-آموزان پایه سوم ابتدایی شهر ساری بود. این پژوهش کاربردی، روش گردآوری داده¬ها میدانی و از نظر روش اجرا غیر توصیفی از نوع نیمه¬آزمایشی با طرح (پیش¬آزمون و پس¬آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل دانش¬آموزان پایه سوم ابتدایی در سال تحصیلی 1402-1401 به تعداد 4500 نفر بودند که با روش نمونه¬گیری تصادفی ساده تعداد 57 نفر (دو گروه 28 و 29 نفره آزمایش و گواه) به¬عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. گروه آزمايش 16 جلسة 90 دقيقه¬اي آموزش خود راهبردی به شیوه آنلاین دريافت كرد، اما گروه گواه هيچ¬گونه برنامة آموزشی دريافت نکرد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه استاندارد کارآفرینی اجتماعی عباس عرب (1390) بود. روایی این پرسش‌نامه‌ها توسط متخصصان مورد تأیید قرار گرفت، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (89/0 صدم) محاسبه گردید. برای تجزیه¬وتحلیل داده¬ها نیز از بخش توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، کوواریانس چندمتغیره و تک‌متغیره) با استفاده از نرم‌افزار SPSS25 انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش خود راهبردی به شیوه آنلاین بر بهبود کارآفرینی اجتماعی دانش¬آموزان پایه سوم ابتدایی شهر ساری تأثیر دارد.
The aim of the present study was to investigate the effectiveness of online self-management on the improvement of social entrepreneurship among third grade elementary school students in Sari city. This applied research was a semi-experimental type of design (pre-test and post-test with a control group) in terms of the non-descriptive method of collecting field data. The statistical population consisted of 4500 students of the third grade of primary school in the academic year 1401-1402, and 57 people (two groups of 28 and 29 people, test and control) were selected by simple random sampling method as the sample size. The experimental group received 16 90-minute sessions of self-directed training online, but the control group did not receive any training program. The data collection tool was the Abbas Arab standard social entrepreneurship questionnaire (2013). The validity of these questionnaires was confirmed by experts, reliability was calculated through Cronbach's alpha coefficient (0.89 percent). For data analysis, descriptive (mean and standard deviation) and inferential (Kolmogorov Smirnov, multivariate and univariate covariance) were done using SPSS25 software. The results showed that online self-management training has an effect on improving the social entrepreneurship of third grade primary school students in Sari city.
References
Misra, F., & Mazelfi, I. (2021). Long-distance online learning during pandemic: The role of communication, working in group, and self-directed learning in developing students’ confidence. The 3rd International Conference on Educational Development and Quality Assurance (ICED-QA 2020). Atlantis Press.
Brancu, L., Munteanu, V., & Gligor, D. (2021). Study on students' motivations for entrepreneurship in Romania. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 62, 223–231.
Shokri, O., Rashidipour, F., & Sharifi, M. (2020). Students' lived experience of online learning during the COVID-19 pandemic: An interpretative phenomenological analysis. Quarterly of Applied Psychology, 2(54), 123–145.
Mirjamali, S. Kh., Behrangi, M. R., Abdollahi, B., & Abbasian, H. (2020). Examining entrepreneurial motivation and managerial wisdom of students using the overlap of wisdom and entrepreneurship indicators in the stages of the entrepreneurial management education model. Management in Organizational Education, 8(1).
Cadorin, L., Bressan, V., & Palese, A. (2018). Instruments evaluating the self-directed learning abilities among nursing students and nurses: A systematic review of psychometric properties. BMC Medical Education, 17(1), 1–13.
Nordby, K., Klingsieck, K. B., & Svartdal, F. (2018). Do procrastination-friendly environments make students delay unnecessarily? Social Psychology of Education, 20, 491–512.
Jafari, A., Nadi, M., & Manshaei, G. (2018). The effectiveness of a self-directed learning educational package on academic responsibility and academic procrastination among students. Research in Medical Education Strategies, 9(97), 48–63.
Toghraei, M. T., Mirvahedi, S. S., & Hashemi, S. (2019). Designing an entrepreneurial education model for schools. Educational Innovations Quarterly, 18(4), 59–83.
Shokri, O., Pakdaman, Sh. (2019). The experience of e-learning in the Iranian education system: A meta-analysis of the effectiveness of e-learning compared to face-to-face learning. Research in School and Virtual Learning, 7(1).
Qureshi, M., Manshaei, G. R., Nadi, M. A., & Saeedian, N. (2017). The effectiveness of a native e-learning model on students’ self-directed learning in e-learning environments. Journal of Psychological Methods and Models, 7(24).
Ghomi, M., Moslemi, Z., & Mohammadi, S. D. (2017). Examining the relationship between metacognitive strategies and self-directed learning among students at Qom University of Medical Sciences. Journal of Medical Education Strategies, 9(4).