• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - ارزیابی روش‌های تولید هاپلویید در گندم از طریق تلاقی با ذرت
        رضا بزرگی پور
        این تحقیق به‌منظور مقایسه روش‌های تولید هاپلویید در ارقام گندم هگزاپلویید از طریق حذف کروموزومی (تلاقی گندم و ذرت) جهت استفاده در برنامه‌های به‌نژادی گندم صورت گرفت. در این تحقیق سه روش کلاسیک (A)، ساقه بریده (B) و بینابینی (C) مورد مقایسه قرار گرفتند. مواد گیاهی مورد ا چکیده کامل
        این تحقیق به‌منظور مقایسه روش‌های تولید هاپلویید در ارقام گندم هگزاپلویید از طریق حذف کروموزومی (تلاقی گندم و ذرت) جهت استفاده در برنامه‌های به‌نژادی گندم صورت گرفت. در این تحقیق سه روش کلاسیک (A)، ساقه بریده (B) و بینابینی (C) مورد مقایسه قرار گرفتند. مواد گیاهی مورد استفاده شامل 11 ژنوتیپ گندم F1 به‌عنوان والد مادری و ژنوتیپ ذرت BC572 به‌عنوان والد گرده دهنده (پدری) بود. صفات مورد مطالعه در این تحقیق عبارت بودند از درصد تولید بذر از گلچه‌های تلقیح شده، درصد تشکیل جنین از بذور تولید شده و درصد تولید گیاهچه‌های هاپلویید از جنین‌های بدست آمده. مقایسات انجام شده نشان داد که در بین روش‌های مختلف نگهداری سنبله، روش بینابینی (C) از نظر درصد تشکیل بذر، جنین و گیاهچه هاپلویید، بطور معنی‌دار برتر از روش‌های دیگر بوده است. در این روش درصد تشکیل بذر 98/84 %، تشکیل جنین 73/21 % و تولید گیاهچه 52/49 % و در کل درصد تولید گیاهچه هاپلویید به نسبت گلچه‌های گرده افشانی شده 80/13 % نشان داد.بطور معنی‌دار برتر از روش‌های دیگر بوده است. در این روش درصد تشکیل بذر 98/84 %، تشکیل جنین 73/21 % و تولید گیاهچه 52/49 % و در کل درصد تولید گیاهچه هاپلویید به نسبت گلچه‌های گرده افشانی شده 80/13 % نشان داد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - مطالعه تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های ذرت (.Zea mays L) از نظر صفات مورفو-فیزیولوژیک تحت تنش خشکی
        علی صارمی راد علیرضا اکبری سید حبیب شجاعی سید حامد قاسمی
        پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثرگذاری تنش خشکی روی مراحل مختلف رشدی 20 هیبرید ذرت در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر به اجرا درآمد. سطوح تنش خشکی شامل چهار آزمایش (آبیاری نرمال، تنش در مرحله رویشی، تنش در دوره زایشی و قطع آبیاری به‌صورت یک‌درمی چکیده کامل
        پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثرگذاری تنش خشکی روی مراحل مختلف رشدی 20 هیبرید ذرت در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر به اجرا درآمد. سطوح تنش خشکی شامل چهار آزمایش (آبیاری نرمال، تنش در مرحله رویشی، تنش در دوره زایشی و قطع آبیاری به‌صورت یک‌درمیان نسبت به شاهد) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ژنوتیپ‌ها از لحاظ صفات مورد بررسی در هر یک از شرایط عدم تنش، تنش در مرحله رویشی، تنش در مرحله زایشی و شرایط یک‌درمیان دارای اختلاف معنی‌دار در سطوح 1 و 5 درصد می‌باشند. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از پارامترهای ژنتیکی، در آزمایش نرمال صفات تعداد روز تا ظهور گل تاجی، در آزمایش تنش رویشی تعداد انشعابات گل تاجی، در آزمایش تنش زایشی تعداد دانه سقط شده و در آزمایش تنش یک‌درمیان تعداد روز تا خشک شدن کاکل دارای وراثت‌پذیری بالاتری بودند. تعداد انشعابات گل تاجی بیشترین ضریب تنوع فنوتیپی (15/77) و تعداد دانه در ردیف بلال بیشترین ضریب تنوع ژنوتیپی (6/75) را در آزمایش نرمال نشان دادند. به ترتیب صفات تعداد دانه سقط شده (7/47 درصد) و پدانکل خارج برگ پرچم (10/29 درصد) در آزمایش تنش رویشی بیش‌ترین ضرایب تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی را به خود اختصاص دادند. بیشترین میزان ضرایب تنوع فنوتیپی و ژنوتیپی در آزمایش تنش زایشی به ترتیب با 8/45 و 2/37 درصد در صفت تعداد دانه تلقیح شده مشاهده شد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی توزیع عمودی سطح برگ، عملکرد و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای (.Zea mays L)
        مسعود رفیعی محمد امین بهاری
        به‌منظور بررسی شاخص‌های فیزیولوژیک رشد در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای شامل توزیع عمودی سطح برگ و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار با استفاده از 11 هیبرید میان‌رس و دیررس ذرت دانه‌ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و من چکیده کامل
        به‌منظور بررسی شاخص‌های فیزیولوژیک رشد در هیبرید‌های ذرت دانه‌ای شامل توزیع عمودی سطح برگ و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی به دانه، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار با استفاده از 11 هیبرید میان‌رس و دیررس ذرت دانه‌ای در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان در سال 1393 اجرا شد. متوسط تعداد برگ سبز در هیبرید-های مورد بررسی در زمان گلدهی 11 عدد بود. توزیع عمودی سطح برگ‌های ذرت از معادله درجه 3 نمایی پیروی نمود که به صورت زنگوله‌ای شکل با بیشترین تراکم سطح برگ در بخش میانی سایه‌انداز بود. رابطه شاخص سطح برگ تجمعی با ارتفاع گیاه در زمان ظهور گل تاجی بصورت S شکل بود و از یک معادله درجه 3 نمایی پیروی نمود. بیشترین و کمترین شاخص سطح برگ کل (به‌ترتیب 35/3 و 26/2) از هیبرید‌های شماره 4 و 9 به‌دست آمد، در حالی‌که بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب مربوط به هیبرید‌های شماره 11 و 3 با میانگین 5/8675 و 3/6237 کیلوگرم در هکتار بود. هیچ‌گونه انتقال مجددی در میان هیبرید‌ها مشاهده نشد. همبستگی معنی‌دار و منفی میان انتقال مجدد با شاخص سطح برگ (*54/0-)، عدم وجود همبستگی میان عملکرد دانه با شاخص سطح برگ و عدم انتقال مجدد نشان دهنده سطح بالایی از فتوسنتز جاری در مرحله پرشدن دانه توأم با محدودیت شدید مقصد فیزیولوژیک در هیبرید‌های پیشرفته ذرت دانه‌ای می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - مطالعه عملکرد، صفات رویشی و جوانهزنی بذرهای لوبیا چیتی حاصل از بیوپرایمینگ با قارچ تریکودرما
        زهرا رضالو قاسم توحیدلو سمیرا شهبازی
        افزایش درصد جوانهزنی و شاخصهای رشدی با استفاده از روشهایی مانند بیوپرایمینگ دارای اهمیت میباشد. مطالعهی حاضر به منظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ با تعدادی از گونه های منتخب قارچ تریکودرمای بومی ایران بر عملکرد، جوانهزنی و صفات رویشی و مورفولوژیکی گیاهچههای حاصل از بذور گیا چکیده کامل
        افزایش درصد جوانهزنی و شاخصهای رشدی با استفاده از روشهایی مانند بیوپرایمینگ دارای اهمیت میباشد. مطالعهی حاضر به منظور بررسی تاثیر بیوپرایمینگ با تعدادی از گونه های منتخب قارچ تریکودرمای بومی ایران بر عملکرد، جوانهزنی و صفات رویشی و مورفولوژیکی گیاهچههای حاصل از بذور گیاه لوبیا رقم تلاش انجام شد. همچنین تاثیر القای جهش با پرتوی گاما برژنوم قارچ تریکودرما و افزایش احتمالی کارایی بیوپرایمینگ با موتانتهای تریکودرما نیز مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با سه تیمار: کنترل (عدم تلقیح)، تلقیح با بیوفرمولاسیون تهیه شده از گونههای تریکودرمای والد و تلقیح با جدایههای موتانت تریکودرما، در پژوهشکده کشاورزی هستهای در قالب طرح کاملا تصادفی، با چهار تکرار انجام شد. ارزیابی صفات (درصد جوانه زنی، طول گیاهچه و ساقه و ریشه، وزن تر و خشک آنها و شاخص ویگور) با روش استاندارد ISTA و عملکرد بوته در گلخانه بررسی شدند. نتایج نشان داد، بیوپرایمینگ بذر لوبیا با بیوفرمولاسیون حاصل از گونههای قارچ تریکودرما (پرتوندیده و موتانت)، عملکرد گیاه را به طور چشمگیری نسبت به شاهد افزایش داد. درصد جوانهزنی بذور نیز با تیمارهای قارچی بسیار بالاتر از شاهد بود. صفت مهم وزن خشک نیز نسبت به شاهد افزایش یافته و همچنین اختلاف معنیداری با شاهد داشت. طول گیاهچههای بذور بیوپرایم شده با تریکودرما کوتاهتر از شاهد بودند. اغلب شاخصها در سطح احتمال یک درصد به طور معنیداری بالاتر از شاهد بودند. نتایج مطالعه نشان میدهد، در گیاه لوبیا، استفاده از بیوپرایمینگ بذر با قارچ تریکودرما، باعث بهبود اغلب مؤلفههای رشدی گیاه به ویژه در مراحل استقرار و رشد اولیه آن دارد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - تأثیر کاربرد ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و عملکرد گیاه دارویی ماریتیغال (Silybum marianum L.) در شرایط مختلف آبیاری
        مرتضی شلالوند علیرضا پازکی رضا منعم مجید عبدلی
        به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف آبیاری بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی گیاه ماریتیغال (Silybum marianum L.) در شرایط کاربرد ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار چکیده کامل
        به منظور ارزیابی اثر روش‌های مختلف آبیاری بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی گیاه ماریتیغال (Silybum marianum L.) در شرایط کاربرد ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه شهرری طی سال زراعی 94-1393 به اجرا در آمد. روشهای آبیاری در چهار سطح (آبیاری قطره ای، جوی و پشته ای، کرتی و جوی و پشته ای یک در میان) بعنوان عامل اصلی و کاربرد ورمی کمپوست در دو سطح (صفر و 15 تن در هکتار) و سالیسیلیک اسید در دو سطح (صفر و یک میلی مولار) بعنوان عوامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان شامل کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز در وضعیت آبیاری جوی و پشته یک در میان و مصرف توأم ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید مشاهده شد و کمترین آنها در آبیاری قطره ای بدست آمد. مقدار مالون دی آلدئید در تیمار آبیاری جوی و پشته یک در میان بیشتر از آبیاری قطره ای بود و مصرف ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید بطور همزمان میزان مالون دی آلدئید را کاهش داد. بیشترین عملکرد دانه و محتوای کلروفیل نیز در تیمار آبیاری قطره ای با مصرف توأم ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید حاصل گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف ورمی کمپوست و سالیسیلیک اسید در رفع اثرات منفی تنش نقش دارند و می‌توانند موجب بهبود فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان و افزایش عملکرد گیاه ماریتیغال شود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - تأثیر عناصر ریزمغذی بر جوانه‌زنی و خصوصیات گیاهچه چغندرقند در شرایط تنش خشکی
        معصومه نصیری رئوف سید شریفی
        بذوری که در شرایط خشکی از رشد ریشه چه و ساقه چه خوبی برخوردار باشند ، می توانند استقرار بیشتر و سریعتری پیدا کنند و در شرایط نامناسب محیطی تضمین کننده عملکرد بالاتری با شند. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی را 8 چکیده کامل
        بذوری که در شرایط خشکی از رشد ریشه چه و ساقه چه خوبی برخوردار باشند ، می توانند استقرار بیشتر و سریعتری پیدا کنند و در شرایط نامناسب محیطی تضمین کننده عملکرد بالاتری با شند. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی را 8 سطح تیمار کودی 1. شاهد (عدم محلول پاشی) 2. آهن خالص (2 در هزار) 3. منگنز خالص (2 در هزار) 4. بور خالص (2 در هزار) 5. بور و منگنز (4 در هزار) 6. آهن و بور (4 در هزار) 7. آهن و منگنز (4 در هزار)8 . آهن منگنز و بور(6 در هزار) و پنج سطح پتانسیل اسمزی (0 ، 2- ، 4- ، 6- ،8- ) تشکیل دادند. برای ایجاد پتانسیل های اسمزی مختلف از پلی اتیلن گلیکول 6000 استفاده شد. با وقوع تنش اسمزی سرعت جوانه‌زنی، یکنواختی جوانه‌زنی، درصد جوانه‌زنی و صفات مربوط به وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه کاهش معنی‌داری پیدا کردند. درصد جوانه‌زنی با صفت طول ریشه‌چه مرتبط است. ریشه‌ها قبل از اینکه اندام-های دیگر گیاه از بذر بیرون آیند، سبز می‌شود. در نتیجه قبل از اندام‌های دیگر در معرض تنش‌های محیطی قرار می گیرند. بنابراین، صفت طول ریشه‌چه معیار مناسبی برای گزینش مقاومت به خشکی می‌باشد. بیشترین طول ریشه چه در تیمار منگنز و کمترین آن در تیمار آهن با منگنز حاصل گردید. ارقامی که درصد جوانه زنی بیشتری دارند، گیاهچه های آنها طویل تر و ماده خشک آنها بیشتر است. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - مقایسه صفات زراعی، عملکرد و کیفیت دانه در موتانت‎های برنج متحمل به شوری
        الهیار فلاح لیلا باقری علیرضا نبی پور ابراهیم مقیسه
        جهت ارزیابی صفات زراعی، عملکرد و صفات کیفی دانه موتانت‎های برنج متحمل به شوری، آزمایش مزرعه‎ای در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار، در زمین شور فریدونکنار در سال زراعی 1396 اجرا شد. ده موتانت انتخابی نسل هفتم (M7)، به همراه یک رقم استاندارد متحمل به چکیده کامل
        جهت ارزیابی صفات زراعی، عملکرد و صفات کیفی دانه موتانت‎های برنج متحمل به شوری، آزمایش مزرعه‎ای در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار، در زمین شور فریدونکنار در سال زراعی 1396 اجرا شد. ده موتانت انتخابی نسل هفتم (M7)، به همراه یک رقم استاندارد متحمل به شوری (FL478) و یک شاهد حساس (Taqqing)، و ارقام طارم محلی، حسنی و عنبربو، ارزیابی شدند. صفات زراعی ارتفاع بوته، تعداد روز تا 50% گلدهی، اجزای عملکرد و عملکرد و صفات راندمان تبدیل، درصد برنج سالم، نسبت طویل شدن دانه، درصد آمیلوز و دمای ژلاتینی شدن بودند. نتایج نشان داد که اختلاف بین ژنوتیپ‌ها از نظر تمامی صفات زراعی و کیفیت دانه بسیار معنی‎دار بود. ارتفاع بوته در بین موتانت‎ها به طور معنی‌داری کوتاه‌تر از والدین بود. اکثر موتانت‎ها نسبت به والدین زودرس‎تر بودند. تعداد خوشه در کپه در بین موتانت‎ها بین 14-11 عدد در کپه متغیر بود. بیشترین وزن هزار دانه در بین این ده موتانت متعلق به لاین شماره 1117 (13/28 گرم) و کمترین از آن لاین شماره 221 و معادل 7/23 گرم بود. بهترین راندمان تبدیل 70 درصد بود و چهار موتانت دارای نسبت طویل شدن دانه بیشتر از دو بودند که نسبت به والدین و شاهدها، برتر بودند. عملکرد موتانت‎ها بین 2500 تا 7000 کیلوگرم در هکتار متغیر بود. بیشترین عملکرد مربوط به موتانت شماره 3218 با عملکرد معادل 5/7091 کیلوگرم در هکتار و کمترین از آن موتانت شماره 126 با عملکرد معادل 8/2565 کیلوگرم در هکتار بود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - اثرتاریخ کاشت زمستانه بر صفات کیفی و عملکرد ارقام بهاره کلزا (Brassica napus) در شرایط کاربرد روی
        مجید ولی پور دستنائی علیرضا ولد ابادی امیر حسین شیرانی راد سعید سیف زاده حمید رضا ذاکرین
        به منظور مطالعه اثر تاریخ کاشت زمستانه و محلول پاشی عنصر روی بر عملکرد و ترکیب اسیدهای چرب ارقام بهاره کلزا(Brassica napus) ،آزمایشی به صورت فاکتوریل‌اسپلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال(94-93 و 95-94)در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلا چکیده کامل
        به منظور مطالعه اثر تاریخ کاشت زمستانه و محلول پاشی عنصر روی بر عملکرد و ترکیب اسیدهای چرب ارقام بهاره کلزا(Brassica napus) ،آزمایشی به صورت فاکتوریل‌اسپلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال(94-93 و 95-94)در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج اجرا گردید. در این آزمایش عامل تاریخ کاشت زمستانه شامل 5 ام ،15ام و 25 ام اسفندماه و عامل عنصر روی در دو سطح شامل محلول پاشی با سولفات روی و عدم کاربرد روی( محلول پاشی با آب خالص) به صورت فاکتوریل در کرتهای اصلی و ارقام بهاره شامل RGS003 ,Zafar, Julius , Jerry , Zabol 10 , Hyola 4815 در کرتهای فرعی قرار گرفتند.‌‌‌نتایج تجزیه مرکب داده ها نشان داد که اثر سال، تاریخ کاشت، محلول‌پاشی عنصر روی، رقم و اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر صفات کیفی‌(میزان گلیکوزینولات دانه و اسیدهای چرب)، در تاریخ‌های مختلف کاشت و نیز در ارقام تفاوت معنی‌داری در سطح احتمال 1 درصد داشتند. بیشترین عملکرد دانه در رقم zafar با میانگین 4258 کیلوگرم در هکتار و رقم hyola4815 با میانگین 4192 کیلوگرم در هکتار، در تاریخ کاشت 5 اسفند مشاهده شد.‌همچنین کمترین میزان گلوکوزینولات دانه در رقم‌zafar با میانگین‌313 /8 میلی‌گرم در گرم وزن خشک کنجاله و رقمhyola4815 با میانگین567 /8 میلی‌گرم در گرم وزن خشک کنجاله در تاریخ کاشت 5 اسفند بدست آمد. پرونده مقاله