رابطه خودنظم‌دهی تحصیلی و مسئولیت‌پذیری با اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
عباسعلی حسین خانزاده
1
(دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران abbaskhanzade@gmail.com)
محبوبه طاهر
2
(استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران)
سیده زهرا سیدنوری
3
(کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
زهره حبیبی
4
(کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
فاطمه بهزادفر
5
(کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات گیلان، رشت، ایران)
حاتم محمدی
6
(کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران)
کلید واژه: مسئولیت‌پذیری, اضطراب امتحان, دانش‌آموزان دختر, خودنظم‌دهی تحصیلی,
چکیده مقاله :
اضطراب امتحان حالت تنشی است که می‌تواند به کاهش عملکرد تحصیلی، ضعف در یادگیری و کاهش سطح نمره‌های درسی منجر گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه خودنظم‌دهی تحصیلی و مسئولیت‌پذیری با اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر شهرستان رشت در سال تحصیلی 94-1393 بود که از میان آن‌ها نمونه‌ای به حجم 128 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به مقیاس‌های خودنظم‌دهی تحصیلی (کانل و ریان، 1987)، مسئولیت‌پذیری (کردلو، 1389) و اضطراب امتحان (ابوالقاسمی و همکاران، 1375) پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین اضطراب امتحان با نمره کل خودنظم‌دهی تحصیلی و خرده‌مقیاس‌های خودنظم‌دهی درونی و انگیزش درونی رابطه منفی و با خرده‌مقیاس خودنظم‌دهی بیرونی رابطه مثبت وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج نشان داد که بین اضطراب امتحان با خرده‌مقیاس‌های احساس امنیت، حرمت خود، احساس تعلق و مسئولیت‌پذیری (تعهد درونی) رابطه منفی وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد از میان متغیرهای پیش‌بین خرده‌مقیاس‌های مسئولیت‌پذیری (تعهد درونی)، خودنظم‌دهی درونی و انگیزش درونی می‌توانند به‌طور سلسله‌مراتبی 35 درصد از تغییرات اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دختر را به‌طور معنادار پیش‌بینی کنند؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که با تقویت خودنظم‌دهی تحصیلی و مسئولیت‌پذیری می‌توان اضطراب امتحان را مدیریت کرد.
Test anxiety is a tension mode that can lead to reduction of academic performance, poor learning, and level of grades. The aim of this study was to investigate the relationship between academic self-regulation and responsibility with test anxiety in female students. Design of research was descriptive from correlational method. The statistical population included all of female high school students of Rasht city in 2013-2014 academic years that 128 students were selected by multistage cluster sampling method and they completed academic self-regulation (Kanel & Ryan, 1987), responsibility (Kordloo, 2010), and test anxiety (Abolghasemi, 2000) scales. Results of the Pearson of correlation coefficient showed there are significant negative correlation between test anxiety with total score of self-regulation and subscales internal self-regulation and intrinsic motivation and positive significant relationship with extrinsic motivation (p<0/05). Also the results showed there significant negative correlation between test anxiety with subscales sense of security, self-esteem, a sense of belonging and, responsibility (internal commitment) there is a significant negative correlation (p<0/05). Results of regression analysis showed that among predictor variables, subscales internal self-regulation, intrinsic motivation, and responsibility (internal commitment) could be predict 35 percent of changes of test anxiety of female students hierarchically. The test anxiety can be managed by strengthening academic self-regulation and responsibility.
_||_