تحلیل ریخت‌شناسی منظومه لیلی و مجنون نظامی بر اساس الگوهای ریخت‌شناسی پراپ
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
1 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
با نگرشی عمیق در متون ادبی چند دهه اخیر، که روایت‌شناسی به عنوان ارزشمندترین دستاورد ساختارگرایی مطرح گردید،توجه به ساختار و بن‌مایه‌های داستانی براساس عملکرد نقش مایه‌ها و خویشکاری‌های هر یک از آن‌ها به منظور تحلیل روابط و مناسبات شخصیت‌ها و ساختار داستان در رأس امر قرار گرفت. از این رو هر یک از روایت‌شناسان به برخی از الگوهای تکرار شونده در متون ادبی اشاره نمودند. در این میان ولادیمیر پراپ فولکلورشناس روس با ارائه طرح جامع و الگوی کاملی در تحلیل ساختارروایی متون، تحولات عظیمی را در این عرصه به وجود آورد. با عنایت به آنچه ذکر شد و با توجه به گستره پهناور ادبیات داستانی که با برخورداری از شاخصه‌های کلام فولکلوریک بستر مناسبی را جهت کشف ساختار و تحلیل روایی آثار فراهم می آورد، در این پژوهش بر آن شدیم که منظومه لیلی و مجنون نظامی را به عنوان یکی از آثار ادبیات غنایی مورد تحلیل ساختاری قرار دهیم. از این رو پس از ذکر نکاتی پیرامون فرمالیسم، ساختارگرایی و ریخت‌شناسی به تحلیل ساختارروایی این اثر براساس الگوهای ریخت‌شناسی پراپ خواهیم پرداخت تا دریابیم که نظامی در تحلیل روایی این اثر از چه نوع تمهیداتی بهره جسته و عناصر و مضامین داستانی آن درقالب ساختارروایی چگونه تحلیل می‌گردند.
Through a deep study of the literary texts of recent decades, and considering narratology as the most noteworthy outcome of structuralism, one can notice that the structure and motifs of narrative texts based on the functions and relations of the characters have been focused on. That is why each one of the narratologists has pointed to the recurrent models in literary texts. Russian folklorist, Vladimir Propp, brought about major developments by introducing a comprehensive model for structural analysis of narrative texts. Regarding the vast and wide range of narrative fiction which provides a good ground for discovering the narrative structure and analysis, the researcher has tried to analyze the structure of Nizami’s Leyli O Majnun as a work of lyrical fiction. Then, after an introductory account of formalism, structuralism and morphology, the researcher has embarked on analyzing this story based on Propp’s morphology model in order to find out what techniques Nizami has used to narrate his story.
1- آبرکرامبی، نیکلاس و دیگران، (1367)، فرهنگ جامعه‌شناسی، ترجمه حسن پویان، تهران، چاپ خش، چ اول.
2- آزاد ارمکی، تقی، (1381)، نظریه‌های جامعه‌شناسی، تهران، سروش، چ دوم.
3- ایگلتون، تری، (1368)، پیش درآمدی بر نظریه ادبی، ترجمه عباس مخبر، تهران، مرکز.
4- براهنی، رضا، (1362)، قصه‌نویسی، تهران، امیرکبیر، 3 جلد، چ سوم.
5- برتنس، یوهاس، (1387)، مبانی نظریه ادبی، ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی، تهران، ماهی، چ دوم.
6- پاینده، حسین، (1385)، نقد ادبی و دمکراسی، تهران، نیلوفر، چ اول.
7- پراپ، ولادیمیر، (1386)، ریخت‌شناسی قصه‌های پریان، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران، طوس، چ اول.
8- داد، سیما، (1390)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، تهران، مروارید، چ پنجم.
9- سیف‌زاده، سیدحسین، (1379)، مدرنیته، نظریه‌های جدید در علم سیاست، تهران، دادگستر، چ اول.
10 فرتر، لوک، (1386)، لویی آلتوسر، ترجمه امید احمدی آریان، تهران، مرکز، چ اول.
11-فورتستر، ادکار مورگان، (1384)، جنبه‌های رمان، ترجمه ابراهیم یوسفی، تهران، نگاه، چ اول.
13- گیدنز، آنتونی، (1378)، جامعه‌شناسی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران، نی، چ پنجم.
14- مارتین، والاس، (1386)، نظریه‌های روایت، ترجمه محمد شهبا، تهران، ترمه، چ دوم.
15- میرصادقی، جمال، (1364)، عناصر داستان، تهران، شفا.
16- نجفی، ابوالحسن، (1371)، مبانی زبان‌شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، تهران، نیلوفر، چ دوم.
_||_