الگوی شایستگی‌های حرفه‌ای اعضا هیات علمی با رویکرد کارآفرینی در دانشگاه‌ها
محورهای موضوعی : مطالعات رفتاری در مدیریتسیدمحمد موسوی 1 , محمد حسین پور 2 , یداله مهر علیزاده 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران.
2 - دانشیار، گروه مدیریت آموزشی. واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، ایران.
3 - استاد گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاداسلامی، اهواز، ایران.
کلید واژه: کارآفرینی, مدل سه شاخگی, شایستگی های حرفه‌ای, مدل شش سیگما, اعضاء هیات‌علمی,
چکیده مقاله :
اعضاء هیأت علمی به عنوان یکی از مهم ترین سرمایه های انسانی هر دانشگاه نقش مهمی در عرصه کارآفرینی دارند و زمانی می توانند در ایفاء این نقش مؤثرتر عمل کنند که از شایستگی های لازم برای آن برخوردار باشند. هدف مقاله حاضر ارائه الگوی شایستگی اعضاء هیأت علمی با رویکرد کارآفرینی و بهره گیری از مدل سه شاخگی و شش سیگما است. روش پژوهش در این مطالعه با توجه به گزاره‌های تحقیق، آمیخته (ترکیبی) است و از جهت نوع کاربردی و نحوه گردآوری داده ها؛ توصیفی و پیمایشی بوده است. این پژوهش دارای دو بخش اکتشافی شامل؛ شناسایی الگوی شایستگی های حرفه‌ای و نیز استخراج مهم ترین مؤلفه های تأثیرگذار بر آن و ارائه یک چارچوب مفهومی پرداخته است. مؤلفه های تأثیرگذار شایستگی های حرفه‌ای اعضاء هیات علمی به روش دلفی و از نظر تخصصی حلقه 10 نفرهای از متخصصان حوزه علوم تربیتی جمع‌آوری و تحلیل گردید؛ سپس در بخش کمی، مدل به‌دست آمده روی اعضاء هیئت علمی مورد مطالعه به روش الگویابی معادلات ساختاری مورد برازش قرار گرفت. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که می توان شایستگی های اعضای هیئت علمی را در شش بعد شایستگی های آموزشی، پژوهشی، سازمانی، اخلاقی، فردی و حرفه‌ای و 44 زیر شایستگی طبقه بندی نمود.
Faculty members, as one of the most important human resources of any university, have an important role in the field of entrepreneurship and can act more effectively in playing this role when they have the necessary competencies for it. The purpose of this article is to provide a model of competency of faculty members with an entrepreneurial approach and using the three-pronged and six-sigma model. The research method in this study is mixed according to the research propositions and in terms of the type of application and the way of data collection; It has been descriptive and survey. This research has two exploratory sections including; Identifying the pattern of professional competencies as well as extracting the most important components affecting it and providing a conceptual framework. The effective components of the professional competencies of the faculty members were collected and analyzed by Delphi method and from the professional point of view of 10 specialists in the field of educational sciences; Then, in the quantitative part, the obtained model was fitted on the studied faculty members by structural equation modeling. The results of the research showed that the competencies of faculty members can be classified into six dimensions: educational, research, organizational, ethical, personal and professional competencies and 44 sub-competencies.
اوتادی، محمد. صفری، سعید. (1399). بررسی تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری در تبیین قصد کارآفرینانه دانشجویان (مورد مطالعه: دانشگاه شاهد)، دوره 12، شماره 4 - شماره پیاپی 46، زمستان 1398، صفحه 501-520
حسینی، ر.، طباطباییان، ک.، و گودرزی، ر. (1397). چارچوب توسعه کارآفرینی دانشگاهی در علوم انسانی در ایران. فصلنامه توسعه کارآفرینی، 11 (4).
رضایی، ب و پژوهان، آ (1398)، پتانسیل و بازدارنده‌های دانشگاه رازی برای تبدیل شدن به یک دانشگاه کارآفرین را تحلیل کنید. فصلنامه سیاست علم و فناوری، 11 (1)، 15-31
رودپشتی، ف. 1387. توسعه منابع انسانی. تهران: ترمه.
ﺳﻠﯿﻤﯽ، ﻗﺎﺳﻢ؛ ﺣﯿﺪری، اﻟﻬﺎم و ﮐﺸﺎورزی، ﻓﻬﯿﻤﻪ. (1394). ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽﻫﺎی اﻋﻀﺎء ﻫﯿﺄتﻋﻠﻤﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻖ رﺳﺎﻟﺖ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ؛ ﺗﺄﻣﻠﯽ ﺑﺮ ادراﮐﺎت و اﻧﺘﻈﺎرات داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﮐﺘﺮی. دوﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻧﻮآوری و ارزش آﻓﺮﯾﻨﯽ، 3(7)، 103-85.
غوریشی خوراسگانی، م. محسنی، ح. صباح زاده، ف (1398)، عواقب بی توجهی به تبدیل دانشگاههای کلاسیک به دانشگاههای کارآفرین. مجله سیاست علم و فناوری، 11 (1)، 51-64.
ﻗﺎﻧﻌﯽراد، ﻣﺤﻤﺪ اﻣﯿﻦ و ﺧﺴﺮوﺧﺎور، ﻓﺮﻫﺎد. (1390). ذهنیت‌های ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ درﺑﺎره اﺟﺘﻤﺎع ﻋﻠﻤﯽ در اﯾﺮان. دوﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﻧﺠﻤﻦ آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ اﯾﺮان، 3(4)، 34-7.
ﻗﺎﻧﻌﯽراد، ﻣﺤﻤﺪاﻣﯿﻦ. (1385). ﺗﻌﺎﻣﻼت و ارﺗﺒﺎﻃﺎت در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﻠﻤﯽ: ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮردی در رﺷﺘﻪ ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ. ﺗﻬﺮان: ﭘﮋوﻫﺸﮑﺪه ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ وزارت ﻋﻠﻮم، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و ﻓﻨﺎوری.
کیخا، الف (1390)، رویکرد انتقادی به دانشگاه کارآفرینی. مجموعه مقالات دومین کنفرانس ملی کارآفرینی در دانشگاه صنعتی شریف.
مرتضایی، ح.، صالحی، م.، و نیازآذری، ک. (1397). شناسایی اجزای انسانی مؤثر بر یا ساختار مالی در دانشگاه کارآفرینی و نقش آن در ایجاد اقتصاد دانش بنیان به منظور ارائه مناسب مدل. مجله علوم اجتماعی دانشگاه آزاد شوشتر، 12(41)، 31-60.
ﯾﺪاﻟﻬﯽ ﻓﺎرﺳﯽ، ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮ؛ زاﻟﯽ، ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ و ﺑﺎﻗﺮی ﻓﺮد، ﺳﯿﺪﻣﺮﺗﻀﯽ، (1390)، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎری ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ: ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻮردی داﻧﺸﮕﺎه ﺟﺎﻣﻊ ﻋﻠﻤﯽ – ﮐﺎرﺑﺮدی، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻋﻠﻢ و ﻓﻨﺎوری، دوره 4، ﺷﻤﺎره 1، ﺻﺺ 32-17.
Alexander, A., Karvonen, M., Ulrich, J., Davis, T., Wade., A (2012). Community College Faculty Competencies. Community College Journal of Research and Practice. 36(11): 849-862.
Aranha, E. A., & Garcia, N. A. P. (2014). Dimensions of a metamodel of an entrepreneurial university. African Journal of Business Management, 8(10), 336-349
Audretsch, D. B. (2014). From the entrepreneurial university to the university for the entrepreneurial society. Journal of Technology Transfer, 39(3), 313.
Beatty, M. (2013). Factors Influencing Faculty Participation in Internationalization at the University of Minnesota’s Schools of Nursing and Public Health: A Case Study. Electronic Thesis and Dissertation Repository. A thesis submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Education, University of Minnesota.
Blenker, P., Dreisler, P., Faergemann, H.M., & Kjeldsen, J. (2008). A framework for developing en- trepreneurship education in a university context. International Journal of Entrepreneurship and Small Business, 5(1), 45-63.
Dalmarco, G., Hulsink, W., & Blois, G. V. (2018). Creating entrepreneurial universities in an emerging economy: Evidence from Brazil. Technological Forecasting and Social Change, 135, 99-111.
Divsalar, S., & Bozorgi, F. (2012). Investigating the role of entrepreneurship in economic growth and sustainable development. National Conference on Entrepreneurship and Business Knowledge Manage- ment, Mazandaran University [in Persian].
Dizaji, M., & Zeini, M. (2018). The effect of university education on the development of women entre- preneurship skills. Technology Development Quarterly, 15(57) [in Persian].
Etzkowitz, H. (2016). The entrepreneurial university: Vision and metrics. Industry and Higher Education, 30(2), 83-97.
Findlow, S(2012).. Higher education change and professional-academic identity in newly ‘academic’ disciplines: the case of nurse education. High Education, ١١٧:٦٣–133
Guenther, J., & Wagner, K. (2008). Getting out of the ivory tower–new perspectives on the entrepre- neurial university. European Journal of International Management, 2(4), 400-417.
Kirby, D. A. (2006). Creating entrepreneurial universities in the UK: Applying entrepreneurship theory to practice. Journal of Technology Transfer, 31, 599-603.
Lee, D. Zeng, F. Q., & Zheng, M. Q., (2015). An Empirical Study on the Influencing Factors of University Students' Entrepreneurial Intention-A Research Based on the Chinese Nascent Social Entrepreneur. Journal of Asia Entrepreneurship and Sustainability, 11(1), 89.
Lorz, M. (2011). The impact of entrepreneurship education on entrepreneurial intention. PhD thesis, University of St Gallen.
Martin, B. C., McNally, J. J., & Kay, M. J. (2013). Examining the formation of human capital in entre- preneurship: A meta-analysis of entrepreneurship education outcomes. Journal of Business Venturing, 28(2), 211-224
Peer, V., & Penker, M. (2016). Higher education institutions and regional development: A meta-analy-sis. International Regional Science Review, 39(2), 228-253.
Röpke, J. (1998). The entrepreneurial university. Innovation, academic knowledge creation and regional development in a globalized economy.
Rothaermel, F.T., Agung, S.D., & Jiang, L. (2007). University entrepreneurship: A taxonomy of the literature.Industrial and Corporate Change, 16, 691-791.
Sánchez-Barrioluengo, M., & Benneworth, P. (2018). Is the entrepreneurial university also regionally engaged? Analysing the influence of university’s structural configuration on third mission performance. Technological Forecasting and Social Change.
Sporn, B. (2001). Building adaptive universities: Emerging organisational forms based on experiences of European and US universities. Tertiary Education and Management, 7(2), 121-134.
Wissema, J. G. (2009). Towards the third generation university: Managing the university in transition. Edward Elgar Publishing.
_||_